T. K. Menas [4, pp. 225-234] introduced a combinatorial property χ (μ) of a measure μ on a supercompact cardinal κ and proved that measures with this property also have the partition property. We prove here that Menas' property is not equivalent to the partition property. We also show that if α is the least cardinal greater than κ such that P κ α bears a measure without the partition property, then α is inaccessible and Π 2 1 -indescribable.

In 1970, K. Kunen, working in the context of Kelley–Morse set theory, showed that the existence of a nontrivial elementary embedding j:V→V is inconsistent. In this paper, we give a finer analysis of the implications of his result for embeddings V→V relative to models of ZFC. We do this by working in the extended language , using as axioms all the usual axioms of ZFC , along with an axiom schema that asserts that j is a nontrivial elementary embedding. (...) Without additional axiomatic assumptions on j, we show that that the resulting theory is weaker than an ω-Erdös cardinal, but stronger than n-ineffables. We show that natural models of ZFC+BTEE give rise to Schindler’s remarkable cardinals. The approach to inconsistency from ZFC+BTEE forks into two paths: extensions of ZFC+BTEE+Cofinal Axiom and ZFC+BTEE+¬Cofinal Axiom, where Cofinal Axiom asserts that the critical sequence is cofinal in the ordinals. We describe near-minimal inconsistent extensions of each of these theories. The path toward inconsistency from ZFC+BTEE+¬Cofinal Axiom is paved with a sequence of theories of increasing large cardinal strength. Indeed, the extensions of the theory ZFC +“j is a nontrivial elementary embedding” form a hierarchy of axioms, ranging in strength from Con to the existence of a cardinal that is super-n-huge for every n, to inconsistency. This hierarchy is parallel to the usual hierarchy of large cardinal axioms, and can be used in the same way. We also isolate several intermediate-strength axioms which, when added to ZFC+BTEE, produce theories having strengths in the vicinity of a measurable cardinal of high Mitchell order, a strong cardinal, ω Woodin cardinals, and n-huge cardinals. We also determine precisely which combinations of axioms, of the form result in inconsistency. (shrink)

The subtle, almost ineffable, and ineffable cardinals were introduced in an unpublished 1971 manuscript of R. Jensen and K. Kunen. The concepts were extended to that of k-subtle, k-almost ineffable, and k-ineffable cardinals in 1975 by J. Baumgartner. In this paper we give a self contained treatment of the basic facts about this level of the large cardinal hierarchy, which were established by J. Baumgartner. In particular, we give a proof that the k-subtle, k-almost ineffable, and k-ineffable cardinals define (...) three properly intertwined hierarchies with the same limit, lying strictly above “total indescribability” and strictly below “arrowing ω”. The innovation here is presented in Section 2, where we take a distinctly minimalist approach. Here the subtle cardinal hierarchy is characterized by very elementary properties that do not mention closed unbounded or stationary sets. This development culminates in a characterization of the hierarchy by means of a striking universal second-order property of linear orderings. (shrink)

We present a number of results involving almost disjoint sets and Martin's axiom. Included is an example, due to K. Kunen, of a c.c.c. partial order without property K whose product with every c.c.c. partial order is c.c.c.

Reviewed Works:Telis K. Menas, A Combinatorial Property of $p_\kappa\lambda$.Donald H. Pelletier, The Partition Property for Certain Extendible Measures on Supercompact Cardinals.Kenneth Kunen, Donald H. Pelletier, On a Combinatorial Property of Menas Related to the Partition Property for Measures on Supercompact Cardinals.Julius B. Barbanel, Supercompact Cardinals, Trees of Normal Ultrafilters, and the Partition Property.

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

The article examines Thomas Kuhn's work in the history of science with special attention to its relevance to subsequent developments in social epistemology. The article begins with a discussion of Kuhn's historical work, and the so-called historical turn in philosophy of science. It then examines Kuhn's views on textbook science, followed by an analysis of Kuhn's views on the relationship between the history of science and the philosophy of science. Then it discusses Kuhn's contributions to our understanding of the social (...) dimensions of scientific inquiry. Finally, it discusses his influence on the social epistemology of science and the sociology of science. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

It is widely recognized that conceptual and theoretical innovations and the employment of new instruments and experimental techniques are important factors in explaining the growth of scientific knowledge in chemistry. This study examines another dimension of research in chemistry, collaboration and co-authorship. I focus specifically on Theodore Richards’ career and publications. During the period in which Richards worked, co-authorship was beginning to become more common than it had been previously. Richards was the first American chemist to be awarded a Nobel (...) Prize and he was at the forefront in this new trend in chemistry. He collaborated more than was typical for his time, with many scientists, in different sized groups, and he often had persistent collaborative relationships, extending over a number of years. Further, it appears that these collaborations benefited Richards, his collaborators, and the field of chemistry as a whole. (shrink)

Studies of epistemic communities and collaborative research in the social sciences have deepened the understanding of how science works, and more specifically how the social dimensions of scientific practice both enable and impede social scientists in realizing their epistemic goals. Two types of studies of epistemic communities are distinguished: general theories of epistemic communities aim to construct accounts of theoretical change applicable to all social scientific specialties, whereas historical studies emphasize the contingencies that affect specific social scientific disciplines, subfields, or (...) institutions. Although collaborative research plays a less pronounced role in the social sciences than in the natural sciences, collaboration has enabled social scientists to investigate topics that would otherwise be difficult to investigate. (shrink)

The Art of War application to education is about solving problems to improve student and school success. The Art of War describes the significance of a leader and his knowledge and prudent application of the strategies. At the core of theses strategies is the non-negotiable moral purpose of the leader to be reinforced by other fine qualities as wisdom, commitment, discipline, and courage.

Alvin Plantinga, analitik felsefe düşüncesi içerisinde yetişmiş ve bu gelenek içinde teistik din felsefesinin oluşumuna katkıda bulunmuş bir filozoftur. Ayrıca teizmin savunusu için yaptığı çalışmalarla, çeşitli üniversitelerden aldığı onur ödülleri ve 2017 yılında kazandığı Templeton Prize ödülüyle, haklı bir üne kavuşmuş bir şahsiyettir. Bu çalışmayı yapmamızdaki en önemli amaç, Plantinga’nın dini epistemoloji üzerine yaptığı çalışmaları analiz edip bu düşüncelerinin ardalanına dair bir tespitte bulunmaktır. Bu çalışmada yararlandığımız öncelikli kaynaklar, Plantinga’nın Nicholas Wolterstorff ile birlikte kaleme aldığı “Faith and Rationality” adlı eser (...) ile birlikte son dönem epistemik fikirlerinin çerçevesini belirleyen üç ciltlik “Warrant and Proper Function”, “Warrant: The Current Debate”, “Warranted: Christian Belief” isimli eserler olmuştur. Plantinga’nın ilk dönem epistemoloji çalışmalarının gayesini bir tür olumsuzlama diyebileceğimiz klasik temelciliğin ve evidentializmin eleştirisi oluştururken, ikinci döneminde bu eleştirilerden yola çıkarak Tanrı inancının haklı bir temelde ve güvenceye sahip olduğunu gösterme amacına yönelmiştir. Plantinga’nın teolojik fikirlerini oluşturan Kalvinci ekol, onun dini epistemolojisinin de özünü oluşturmaktadır. Plantinga’nın dini epistemolojisini iki boyutlu olarak değerlendirdiğimizde, içe dönük olarak Hristiyan inancıyla ilgilense de çalışmalarının dışsal yönünü daha genel olarak teizmin Tanrı’sı ve onun rasyonelliği oluşturmaktadır. Açıkçası Plantinga’nın epistemolojik külliyatı bir tür kavram zenginliğini de beraberinde getirmektedir. Çalışmamız içerisinde ele aldığımız kadarıyla uygun işlevsellik, tasarım planı, güvence (warrant) gibi kavramlar onun Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymak için ne derece kararlı olduğunu göstermektedir. Netice itibariyle Tanrı inancının ve onun bilgisinin rasyonel olabileceğini ifade eden Plantinga, her ne kadar Hristiyan inancının belli bir koluna mensup olsa da diğer mezhepleri dışlamaz. Ayrıca Plantinga, birçok çalışmasında belirttiği üzere projesinin Yahudilik, İslam gibi diğer teistik dinlere yönelik olduğunu da belirtmektedir. (shrink)

Postmodernism has evoked great controversy and it continues to do so today, as it disseminates into general discourse. Some see its principles, such as its fundamental resistance to metanarratives, as frighteningly disruptive, while a growing number are reaping the benefits of its innovative perspective. In Political Theory and Postmodernism, Stephen K. White outlines a path through the postmodern problematic by distinguishing two distinct ways of thinking about the meaning of responsibility, one prevalent in modern and the other in postmodern perspectives. (...) Using this as a guide, White explores the work of Heidegger, Foucault, Derrida, Lyotard, and Habermas, as well as 'difference' feminists, with the goal of showing how postmodernism can inform contemporary ethical-political reflection. In his concluding chapter, White examines how this revisioned postmodern perspective might bear on our thinking about justice. (shrink)

Ateistler, kötülük probleminin Tanrı’nın varlığı aleyhine en güçlü argüman olduğu konusunda hâlâ ısrarcılar. Felsefe tarihine baktığımızda da Epikuros’tan Hume’a ve yakın dönemde Mackie’ye kadar uzanan bir yelpazede çeşitli düşünürler tarafından bu konuda birçok eleştirinin dile getirildiğini görmek mümkün. Plantinga bu çalışmasında felsefe tarihinin en köklü sorunlarından biri olan ‘Tanrı’nın varlığı sorusu’nu cevaplamaya çalışmakla kalmayıp felsefi bir yöntem ve soruşturmanın nasıl olması gerektiği konusunda muhteşem bir örnek de sunmaktadır. Plantinga, bu kitabıyla bizi, felsefe tarihinin en temel ilkelerinden birini hatırlamaya çağırıyor: var (...) olanın ardındakini anlamaya çalışmak. (shrink)

The general concept of a trope – that of a non-shareable character-grounder – admits of a distinction between modifier tropes and module tropes. Roughly, a module trope is self-exemplifying whereas a modifier trope is not. This distinction has wide-ranging implications. Modifier tropes are uniquely eligible to be powers and fundamental determinables, whereas module tropes are uniquely eligible to play a direct role in perception and causation. Moreover, each type of trope theory faces unique challenges concerning character- grounding. Modifier trope theory (...) faces challenges concerning the inscrutability of predication and the incompatibility with bundle theory, whereas module trope theory faces challenges concerning character overdetermination and a collapse into austere nominalism. These differences indicate that the modifier/module distinction divides the advantages of general trope theory and thus presents the trope theorist with a pivotal choice. (shrink)

We consider the following question of Kunen: Does Con imply Con? We use core model theory to investigate consequences of the existence of such a j : M $\rightarrow$ V. We prove, amongst other things, the existence of such an embedding implies that the core model K is a model of "there exists a proper class of almost Ramsey cardinals". Conversely, if On is Ramsey, then such a j, M are definable. We construe this as a negative answer to (...) the question above. We consider further the consequences of strengthening the closure assumption on j to having various classes of fixed points. (shrink)

In this paper I explore Michael Loux’s important distinction between “tropes” and “tropers”. First, I argue that the distinction throws into relief an ambiguity and discrepancy in the literature, revealing two fundamentally different versions of trope theory. Second, I argue that the distinction brings into focus unique challenges facing each of the resulting trope theories, thus calling into question an alleged advantage of trope theory—that by uniquely occupying the middle ground between its rivals, trope theory is able to recover and (...) preserve the insights of these views. Ultimately, the distinction suggests that trope theory is a divided house. (shrink)

This paper investigates the emotional import of literary devices deployed in fiction. Reflecting on the often-favored approach in the analytic tradition that locates fictional characters, events, and narratives as sources of readers’ emotions, I attempt to broaden the scope of analysis by accounting for how literary devices trigger non-cognitive emotions. I argue that giving more expansive consideration to literary devices by which authors present content facilitates a better understanding of how fiction engages emotion. In doing so, I also explore the (...) somatic dimension of reading fiction. (shrink)

We consider the following question of Kunen: Does Con(ZFC + ∃M a transitive inner model and a non-trivial elementary embedding j: M $\longrightarrow$ V) imply Con (ZFC + ∃ a measurable cardinal)? We use core model theory to investigate consequences of the existence of such a j: M → V. We prove, amongst other things, the existence of such an embedding implies that the core model K is a model of "there exists a proper class of almost Ramsey cardinals". (...) Conversely, if On is Ramsey, then such a j, M are definable. We construe this as a negative answer to the question above. We consider further the consequences of strengthening the closure assumption on j to having various classes of fixed points. (shrink)

_Making Sense of Tantric Buddhism_ fundamentally rethinks the nature of the transgressive theories and practices of the Buddhist Tantric traditions, challenging the notion that the Tantras were "marginal" or primitive and situating them instead -- both ideologically and institutionally -- within larger trends in mainstream Buddhist and Indian culture. Critically surveying prior scholarship, Wedemeyer exposes the fallacies of attributing Tantric transgression to either the passions of lusty monks, primitive tribal rites, or slavish imitation of Saiva traditions. Through comparative analysis of (...) modern historical narratives -- that depict Tantrism as a degenerate form of Buddhism, a primal religious undercurrent, or medieval ritualism -- he likewise demonstrates these to be stock patterns in the European historical imagination. Through close analysis of primary sources, Wedemeyer reveals the lived world of Tantric Buddhism as largely continuous with the Indian religious mainstream and deploys contemporary methods of semiotic and structural analysis to make sense of its seemingly repellent and immoral injunctions. Innovative, semiological readings of the influential _Guhyasamaja Tantra_ underscore the text's overriding concern with purity, pollution, and transcendent insight -- issues shared by all Indic religions -- and a large-scale, quantitative study of Tantric literature shows its radical antinomianism to be a highly managed ritual observance restricted to a sacerdotal elite. These insights into Tantric scripture and ritual clarify the continuities between South Asian Tantrism and broader currents in Indian religion, illustrating how thoroughly these "radical" communities were integrated into the intellectual, institutional, and social structures of South Asian Buddhism. (shrink)

Mehdiyev’in Bir Bilme Teorisi adını verdiği eser, içerisinde birçok kavram ve problemi barındırması açısından oldukça zengin ve ufuk açıcı bir teoridir. Onun, bilgi söz konusu olduğunda medeniyet, bilim, teoloji ve sanat gibi sosyal epistemoloji içerisindeki kavramlara atıfla karşılaştırmalar yapması ve inanç, kanı gibi kavramlar üzerinden değerlendirmelerde bulunması; mevcut literatür içindeki kavramlara dair gerek olumlu gerekse olumsuz yeni bakış açılarını bize sağlarken, ayrıca mevcut problemleri, hem çağdaş hem de klasik teoriler içinde ele alması, bize ufuk açıcı yorumlar da kazandırmaktadır.

In this article we show that bi-intuitionistic predicate logic lacks the Craig Interpolation Property. We proceed by adapting the counterexample given by Mints, Olkhovikov and Urquhart for intuitionistic predicate logic with constant domains [13]. More precisely, we show that there is a valid implication $\phi \rightarrow \psi $ with no interpolant. Importantly, this result does not contradict the unfortunately named ‘Craig interpolation’ theorem established by Rauszer in [24] since that article is about the property more correctly named ‘deductive interpolation’ (see (...) Galatos, Jipsen, Kowalski and Ono’s use of this term in [5]) for global consequence. Given that the deduction theorem fails for bi-intuitionistic logic with global consequence, the two formulations of the property are not equivalent. (shrink)

ÖZ “Tanzanya’da Leibzig Misyoner Cemiyeti Misyonerliği, Karşılaşılan Zorluklar ve Kullanılan Yöntemler” isimli makale “Tanzanya’da Misyonerlik Faaliyetler Lutheran Kilise Örneği” isimli yüksek lisans tezine dayanmaktadır. Makale, Lutheran misyonerliğinin Tanzanya’da faaliyetlerine nasıl başladıkları, ilerleme yöntemleri ve karşılaşılan güçlükleri anlama noktasında önem arz etmektedir. Makalede ana konuya odaklanmadan önce, Tanzanya hakkında genel bir bilgilendirme yapılmış, ardından Leibzig Misyon Cemiyeti’nin (LMS) faaliyetlerine nasıl başladığı, kronolojik bir şekilde açmış olduğu istasyonlar, bu istasyonlarda karşılaşmış olduğu zorluklar ve kullanılan yöntemler hakkında bilgi verilmiştir. Ayrıca, Tanzanya’da Lutheran misyoner (...) cemiyetlerinin, Tanzanya Evanjelik Lutheran Kilisesi (Tanzania Evangelical Lutheran Church in Tanzania) ELCT ile tek bir kilise çatı altında toplanması ele alınmıştır. Son olarak, ELCT’nin kabul etmiş olduğu ilkeler ve Martin Luther’in öğretilerinin Afrika’daki yansımaları üzerinde durulmuştur. Makale, sadece misyonerleri ve misyonerlik faaliyetlerini değil, ayrıca muhatap olunan ve yüzyıllardır sömürgeleştirilen Afrika halkını anlamamıza da yardımcı olmaktadır. Araştırma, Lutheran misyonerliğinin Tanzanya’da başlamış olduğu 19. yüzyıl sonu ve yoğunlaştığı 20. yüzyıl ile sınırlandırılmıştır. Otto von Bismarck’ın (1815-1898) katkılarıyla gerçekleşen Berlin Konferansı sayesinde, batılı ülkelerin bayrakları ile haçları da sömürge topraklarına girmiştir. Tanzanya'da Lutheran Misyon, Johann Ludwig Krapf (1810-1881) ve Johannes Rebmann'ın (1820-1876) CMS tarafından görevlendirilmeleri sonucu başlamıştır. LMS, CMS'den 1892 tarihinde görevi devralmıştır ve Machame, Mamba, Old Moshi, Pare, Meru'da faaliyet göstermiştir. Misyon faaliyetleri süresince, savaşlar, kıtlık ve salgın, çok eşlilik, sünnet uygulaması, tanrı anlayışı gibi birçok zorlukla karşılaşılmıştır. Zorluklar, onları ortadan kaldırmaya yardımcı olacak; eğitim, sağlık, bütüncül hizmet, ortak dil (lingua franca), Kutsal Kitap çevirileri, ev ziyaretleri, yerli yardımcılar ve yerlileştirme gibi yöntemleri de beraberinde getirmiştir. Tanzanya’da LMS dışında; Katolik Kutsal Ruh Babaları (Holy Ghost Father/ Spiritanlar), Katolik Beyaz Babalar (Peres Blancs), Katolik Benediktinler, Anglikan Kilise Misyon Topluluğu (Chuch Missionary Society) CMS, Anglikan Üniversitelerin Orta Afrika Misyonu (The Universities’ Mission to Central Africa) UMCA gibi misyon grupları mevcuttur. Tanzanya'da bulunan Lutheran Misyon toplulukları, Evanjelik Lüteriyen Kilisesi (ELCT) adı altında 1963 yılında tek bir çatı altında toplanmıştır. ELCT bugün 5,2 milyon üyesi ile Tanzanya nüfusu içinde hatırı sayılır bir yere sahiptir. Bu çalışmada, deskriptif yöntem kullanılmıştır. Ulaşılabilen tüm ilk kaynaklara inilerek Lutheran misyonerler ve Tanzanya hakkında bilgi verilmiştir. Çalışmada Türkçe kaynaklara yer verilmekle birlikte yabancı kaynak kullanımına ve misyon topluluklarının bilinen kısaltmalarının kullanılmasına önem gösterilmiştir. Anahtar Kelimeler; Tanzanya, Hıristiyanlık, Misyonerlik, Lutheranizm, Leipzig Misyon Cemiyeti. (shrink)

Gökhan Murteza, “Ahlak, İktisat ve Bilim: Adam Smith Felsefesine Giriş” isimli eserinde genellikle İktisat disiplininin birçok farklı konusunu felsefi açıdan tartışmaya açmıştır. Murteza’nın bu eseri, devleti ve toplumu ilgilendiren bu araştırma alanının, A. Smith ile birlikte bir bilim dalı olarak görülmeye başlanmasının sonucunda, gerçekten ahlaki olanı içerip içermediği problemi üzerinde durmaktadır.