Kültürleri ve inanışları farklı insanların etkileşimi üzerinde gelişen turizm, özellikle ekonomik getirileri nedeniyle pek çok yerel ve ulusal yönetici tarafından öncelikli sektörler arasında değerlendirilmektedir. Ancak, turizm gelişimi ekonomik unsurların ötesinde çevresel ve sosyo-kültürel pek çok etki de oluşturmaktadır. Söz konusu etkilerin yerel halk tarafından algılanışında etkin olan pek çok unsur incelenmiş olmakla birlikte dindarlığın etkisi çok az araştırılmıştır. Bu kapsamda, toplumsal ve bireysel düşünce ve davranışlar üzerinde önemli bir etken olan dindarlık hususunun turizmin sosyo-kültürel etkilerinin algılanışında etkin olup olmadığının incelendiği (...) bu çalışma, alanyazına katkı sunabilecek boyuttadır. Çalışma kapsamında nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği benimsenmiş olup veri, Muğla Menteşe ilçesinde ikamet eden 528 bireyden elde edilmiştir. Çok değişkenli istatistik analiz yöntemlerinden yararlanılarak açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ile yol analizi uygulanmıştır. Sonuçlar, dindarlık algısı arttıkça olumsuz sosyo-kültürel etkilerin daha kuvvetli algılandığını ancak dindarlık ile olumlu sosyo-kültürel etkilerin algılanışı arasında bağlantı bulunmadığını vurgulamaktadır. Bu sonuçlar, turizm planlaması ve gelişimini sürecinde yerel halkın inançlarının da göz önünde bulundurulmasının gerekliliğini işaret etmektedir. Özet: İnsanların aynı değerler etrafında toplanmalarını ve grup halinde hareket etmelerini sağlayan inanç sistemi veya toplumda birlikte yaşayan bireylerin ilişki ve sorumluluklarını belirlemek için düzenlenmiş inanç, uygulama, ritüel ve semboller sistemi olarak tanımlanabilecek olan din, en yaygın ve etkili sosyal kurumlardan olmasının ötesinde hem birey hem de toplumların tutumlarını, değerlerini ve davranışlarını etkilemesi nedeniyle, özellikle son yıllarda, sıklıkla incelenmektedir. Bireylerin dini bir gruba veya kurallara bağlılık dereceleri olarak tanımlanabilecek dindarlık ise dinsel öğelerin bir kişinin yaşamı üzerindeki etkinliğini ifade etmek için kullanılmaktadır. Tıp, antropoloji, psikoloji, sosyoloji gibi bilim dallarında yapılan çalışmalarda dindarlık ile mutluluk ve bedensel / ruhsal sağlık arasında genellikle olumlu bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Turizm alanında yapılan çalışmalarda ise, din, yoğunlukla inanç turizmi veya turistlerin tercihleri üzerindeki etkisi kapsamında ele alınmış ve dini turizmin planlanması ve kutsal alanların yönetimi, turizmin dini bölgelerdeki etkileri, hacıların seyahat motivasyonu ve seyahat şekilleri ile turistlerin dini ihtiyaçları gibi konulara odaklanılmıştır. Kültürleri ve inanışları farklı insanların etkileşimi üzerinde gelişen turizm, özellikle ekonomik getirileri nedeniyle pek çok yerel ve ulusal yönetici tarafından öncelikli sektörler arasında değerlendirilmektedir. Turizm gelişimi ekonomik unsurların ötesinde çevresel ve sosyo-kültürel pek çok etki de oluşturmaktadır. Yerel halk, turizmin gelişmesi ve sürdürülebilirliği açısından önem arz etmekte olup yerel halkın turizmin etkilerine yönelik algıları sıklıkla araştırılan konular arasında yer almaktadır. Topluma ve/veya mekâna aidiyet duygusu, destinasyonun ve/veya turizm sektörünün gelişim düzeyi, turizmin ekonomi içindeki önemi, destinasyonun turizme ekonomik bağımlılığı, turizm sektöründe istihdam edilmek gibi ekonomik unsurlar veya sosyo-demografik özellikler gibi pek çok değişkenin yerel halkın turizm algısındaki etkileri incelenmiş olmakla birlikte dindarlığın etkisi çok az araştırılmıştır. Yapılan çalışmalarda, özellikle dini bölgelerde yaşayan yerel halk ve çoğunlukla din adamlarının algıları araştırılmıştır. Sonuçlar, yerel halkın bölgeye dini amaçlarla gelen ziyaretçiler (hacılar) ile turistleri ayırdığını ve hacıların turistlere oranla daha fazla kabul gördüğünü vurgulamaktadır. Ayrıca, turistlerin alanın ve yapıların kutsallığını, güvenliğini, dekorunu tehdit ettiği ve turistlerin taleplerinin dini uygulamalara zarar verdiği algısının yaygın olduğu, hatta turizmin kendi kültürleri ve dinleri için tehdit olarak görüldüğü tespit edilmiştir. Kutsal alanlar dışında kalan turizm destinasyonlarında ikamet eden yerel halkın görüşlerinin araştırıldığı çalışma ise çok daha azdır. Alanyazın taraması ile bu kapsamda sadece bir çalışma bulunulabilmiştir. İran’daki iki turizm destinasyonunda yerel halkın turizmin sosyo-kültürel sonuçlarına yönelik algılarında dindarlığın etkisinin incelendiği çalışma ile sosyo-kültürel etkilerin algılanışı ile dindarlık arasında pozitif bir ilişki bulunduğu ortaya çıkmıştır. Bu kapsamda, dindarlık hususunun turizmin sosyo-kültürel etkilerinin algılanışında etkin olup olmadığının incelendiği bu çalışma, alanyazına katkı sunabilecek boyuttadır. Çalışma kapsamında nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği benimsenmiştir. Ekonomik kaygıların katılımcıların görüşlerini etkilemesinin önüne geçilmesi amacıyla, Bodrum, Fethiye ve Marmaris gibi Türkiye’nin önemli turizm destinasyonlarına coğrafi olarak uzak olmamakla birlikte turizm gelişiminin sınırlı olduğu için tercih edilen Menteşe (Muğla) ilçesinde ikamet eden 528 bireyden elde edilen veriler iki aşamada analiz edilmiştir. İlk aşamada, kullanılan soru formu değişik çalışmalardan yararlanarak oluşturulduğu için ölçeklerin güvenirliğini test etmek üzere Güvenirlik Analizi ve yapısal geçerliliğini sınamak üzere Açıklayıcı Faktör Analizi (AFA) uygulanmıştır. Cronbach Alpha (α) değeri, sosyo-kültürel etkilere yönelik 22 ifade bütününde 0,907; her bir faktöre yönelik sırasıyla 0,941; 0,813 ve 0,772; Dindarlık ölçeğine yönelik ise 0,728 olarak hesaplanmış olup araştırmada kullanılan ölçeklerin güvenilir olduğu tespit edilmiştir. Sosyo-kültürel etkilere yönelik ifadelerin varyansın %64,413’ini açıklayacak şekilde 3 faktörlü bir yapı altında birleştiği, üç ifadeden oluşan dindarlık ölçeğinin ise tek faktöre yüklendiği ve varyansın %64,845’ini açıkladığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla analiz için kullanılan yapının iyi derecede geçerli olduğu anlaşılmıştır. İkinci aşamada, AFA ile belirlenen faktörlerin çalışma kapsamında oluşturulan modele uygunluğunu test edebilmek için Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) ve ölçüm modeli ile gizli değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek ve kavramsal model ile verilerin uyup uymadığını değerlendirmek için Yapısal Eşitlik Model gerçekleştirilmiştir. DFA analizi sonucunda, bütün faktör yüklerinin 0,4’ün üzerinde olduğu ve uyum indekslerinin (x 2 /df, RMSEA, CFI, NFI ve GFI) hem DFA hem de yapısal eşitlik modelinde eşik değerleri aştığı görülmüştür. Dolayısıyla, faktör yapılarının ve çalışmada sınanan modelin uygun olduğu ve sosyo-kültürel etkilerin algılanması ile dindarlık arasında ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma sonuçları dindarlık ile turizmin olumsuz sosyo-kültürel etkilerinin algılanışı arasında bir ilişki bulunduğunu ancak turizmin olumlu kültürel etkilerinin algılanışında dindarlığın bir etkisinin bulunmadığını ortaya koymuştur. Dindarlık ile muhafazakârlık arasında kuvvetli bir ilişki bulunduğu göz önüne alındığında öngörülebilecek bir sonuç olduğu belirtilebilir. Ancak, Zamani-Farahani – Musa (2012) çalışmasında dindarlık ile sosyo-kültürel etkilerin algılanışı arasında olumlu etki bulunduğu sonucuna ulaşılmış olmasının destinasyonları ziyaret eden turistlerin profillerindeki ve sayılarındaki farklılıktan kaynaklandığı öngörülmektedir. İlk çalışmada ziyaretçilerin çoğu aynı din ve kültüre mensup kişilerden oluşuyorken, çalışma alanında turistlerin yarısına yakın kısmını farklı din ve kültüre sahip olanlar oluşturmaktadır. Çalışma sonuçları doğrultusunda turizm planlama ve uygulama süreçlerinde, yerel halkın dini inanışlarının, dikkate alınması ve dini inanışlara uygun adımların atılmasının veya yapılacak uygulamaların dini inanışlarına aykırı olmadığının anlatılmasının gerekli olduğu söylenebilir. Ayrıca, turizmin yerel dini inanışlara aykırı sonuçlar doğurmayacak (ya da bu tür sonuçları en aza indirgeyecek) şekilde gelişimine yönelik kararlar alınması gerekmektedir. Kitle turizminin (özellikle deniz–kum–güneş) geliştiği popüler destinasyonlara yakın olmakla birlikte ekonomik olarak turizm ile yoğun bir bağlantının bulunmadığı bir alanda gerçekleştirilen bu çalışmanın sonuçları kesitseldir. Diğer bir ifadeyle sonuçlar çalışma alanı ve hatta katılımcılar ile sınırlıdır. Gelecek çalışmalarda farklı turizm türü ve turist profiline sahip yerleşimlere odaklanabilir. Ayrıca, sonuçların ekonomik olarak turizme bağımlı destinasyonlarda da sınanması gereklidir. (shrink)

In this paper the relationship between phenomenology of perception and synthetic phenomenology is discussed. Synthetic phenomenology is presented on the basis of the issues in A.I. and Robotics that required to address the question of what enables artificial agents to have phenomenal access to the environment. Phenomenology of perception is construed as a theory with autonomous structure and domain, which can be embedded in a philosophical as well as a scientific theory. Two attempts at specifying the phenomenal content of artificial (...) agents are discussed. Concepts and experimental evidence on the independence of perception and the coordination of motion and appearances are set out to submit that phenomenology of perception makes a contribution to synthetic phenomenology. (shrink)

Following the terrorist attacks of September 11, 2001, journalism in the United States changed. Journalistic norms of objectivity and distance opened to a participatory mode of reporting. A communitarian journalism emerged in which journalists became "at one" with their subjects as they lived the story they were reporting. Chiara Lubich of Italy presents a philosophical foundation for this journalistic approach, proposing "unity" as the ethic that should guide mass media communicators. In this essay I review Lubich's moral perspective and consider (...) its implications for media ethics. (shrink)

_Phenomenology of Perception: Theories and Experimental Evidence_ presents an interpretation of phenomenology as a set of commitments to discover the immanent grammar of perception by reviewing arguments and experimental results that are still important today for psychology and the cognitive sciences.

_Phenomenology of Perception: Theories and Experimental Evidence_ presents an interpretation of phenomenology as a set of commitments to discover the immanent grammar of perception by reviewing arguments and experimental results that are still important today for psychology and the cognitive sciences.

In this theoretical paper, the claim is defended that phenomenology of perception can be integrated into vision science. Different versions of theoretical and experimental phenomenology are presented to specify a minimal set of commitments. It is claimed that the phenomenological research into perception, be it delivered in the form of conceptual analysis or of experimental research, satisfies the epistemological and methodological substantive features of these commitments. As an empirical case for the contribution that the integration of phenomenology into vision science (...) could bring about, the paper presents a received view in the visual neurosciences and the objections against its elementarwise and reductionist stance. The relationships among models and mechanisms are discussed. It is argued that models endowed with linking propositions with phenomenological contents can provide the conceptual case for the integration of phenomenology into vision science to be carried out. (shrink)

Introduzione La formulazione dell’espressione neuroestetica è consensualmente attribuita a Semir Zeki, per il quale essa designa il progetto di elaborare una teoria neurobiologica dell’esperienza estetica. Come si realizza però concretamente questo progetto? Esistono problemi di metodo specifici per la neuroestetica? Nell’ambito del medesimo progetto, è possibile individuare approcci diversi allo studio dell’esperienza estetica? Inoltre, quali aspetti dell’esperienza estetica sono di solito o...

Questo articolo si concentra sul problema del rapporto tra fenomenologia e psicologia della percezione. Nella prima parte presenterò alcuni assunti di fondo che qualificano le ricerche sulla percezione nel campo della fenomenologia teorica e in quella della cosiddetta fenomenologia sperimentale. Successivamente intendo approfondire l’analisi, considerando il concetto specifico di percezione impiegato da Husserl nella sua fenomenologia e un concetto più lasco di percezione compatibile con la prospettiva psicologica per gettar luce sulla possibilità di un approccio integrato, mirante a unificare le (...) analisi fenomenologiche e psicologiche nel pieno rispetto delle loro proprie specificità. Nella parte finale del testo cercherò di presentare alcuni elementi che accomunano l’analisi husserliana della percezione e le ricerche sulla percezione sviluppate da una prospettiva psicologica da Paolo Bozzi e Cesare Musatti. (shrink)

The research Lucia Pizzo Russo carried out all over her academic and scientific career is focussed on a the following idea: human mind and behaviour make up a cognitive device from whose complexity stems an evolutionary advantage. Hence, the psychological study of mind should take into account all those cognitive functions that underlie man’s ability of perceiving structures and affordances in the visual world as much as of solving problems, where perception and thought deeply interact, and of giving shape to (...) representations, be they artistic forms or scientific theories. But for an adequate psychological account to obtain that complexity must be traded off against the assumption that mind and behaviour are a psychophysical unity. That means that cognition does imply a neurobiological basis, and at the same time that a phenomenological stance is required just as that instanced by Gestalt psychology. In this interview a picture of a piece of life is meant to be given as it goes along with a research whose reference are issues in psychology, psychology of arts and such figures as Brandi, Piaget, Gombrich, Arnheim, Bozzi. (shrink)

The present paper aims to validate our research on human–humanoid interaction (HHI) using the minimalist humanoid robot Telenoid. We conducted the human–robot interaction test with 142 young people who had no prior interaction experience with this robot. The main goal is the analysis of the two social dimensions (‘‘Perception’’ and ‘‘Believability’’) useful for increasing the natural behaviour between users and Telenoid.Weadministered our custom questionnaire to human subjects in association with a well defined experimental setting (‘‘ordinary and goal-guided task’’). A thorough (...) analysis of the questionnaires has been carried out and reliability and internal consistency in correlation between the multiple items has been calculated. Our experimental results show that the perceptual behaviour and believability, as implicit social competences, could improve the meaningfulness and the natural-like sense of human–humanoid interaction in everyday life task-driven activities. Telenoid is perceived as an autonomous cooperative agent for a shared environment by human beings. (shrink)

Attempts to introduce Gestalt theory into the realm of visual neuroscience are discussed on both theoretical and experimental grounds. To define the framework in which these proposals can be defended, this paper outlines the characteristics of a standard model, which qualifies as a received view in the visual neurosciences, and of the research into natural images statistics. The objections to the standard model and the main questions of the natural images research are presented. On these grounds, this paper defends the (...) view that Gestalt psychology and experimental phenomenology provide a contribution to the research into perception by the construction of phenomenological models for an ecologically meaningful interpretation of the empirical evidence and the hypothetical constructs of the natural image research within the visual neuroscience. A formal framework for the phenomenological models is proposed, wherein Gestalt theoretical principles and empirical evidence are represented in terms of topological properties and relationships, which account for the order and structures that make the environment accessible to observers at a relevant behavioural level. It is finally argued that these models allow us to evaluate the principles and the empirical evidence of various natures which are integrated from different fields into the research into perception, and in particular into visual neurosciences. (shrink)

This paper deals with two theories Husserl worked out on imagery in order to see if the properties a phenomenological description ascribes to imagery are fit to give meaningful constraints upon theoretical models that guide empirical research. Husserlian descriptions and Kosslyn and colleagues models are hence compared as to their explanatory strategy and implications.

Some issues heavily debated in perception sciences are presented: the explanatory gap and the experience measurement problem. The experimental phenomenology is said to provide substantive contribution to settle controversy over the phenome- nological adequacy of perception theory and models. An interpretation of experi- mental phenomenology as explanation of the perceptual manifold, and definition of relation varieties to eventually map onto other perception sciences’ domains is sketched.

This paper tries to sketch what phenomenological constraints for Neurosciences would be looking like. It maintains that such an adequate phenomenological description as that provided by Gestalt psychology is a condition for the Neurosciences to account for every-day experience opf the world. The explanatory gap in Cognitive sciences is discussed with reference to Jackendoff, Prinz, and Köhler.

The study of the social implications of human enhancement is an interdisciplinary work that draws from the fields of political science, sociology, philosophy, and bioethics, among others. It is also a complex and rapidly evolving subject that raises important questions about the potential benefits and risks of these technologies, as well as how society should govern and regulate their development and use. -/- An in-depth exploration of current and future human enhancement technologies,this book delves into the specifics of current and (...) emerging human enhancement technologies, such as cognitive enhancers, brain-computer interfaces, and genetic engineering, discussing the state of the art, the limitations and also the technological developments that one can expect in the future and how they can be regulated and used responsibly. -/- A comprehensive examination of the political and ethical implications of human enhancement An interdisciplinary work, bringing together leading scholars in the field An in-depth exploration of current and future human enhancement technologies. (shrink)

The research Lucia Pizzo Russo carried out all over her academic and scientific career is focussed on a the following idea: human mind and behaviour make up a cognitive device from whose complexity stems an evolutionary advantage. Hence, the psychological study of mind should take into account all those cognitive functions that underlie man’s ability of perceiving structures and affordances in the visual world as much as of solving problems, where perception and thought deeply interact, and of giving shape to (...) representations, be they artistic forms or scientific theories. But for an adequate psychological account to obtain that complexity must be traded off against the assumption that mind and behaviour are a psychophysical unity. That means that cognition does imply a neurobiological basis, and at the same time that a phenomenological stance is required just as that instanced by Gestalt psychology. In this interview a picture of a piece of life is meant to be given as it goes along with a research whose reference are issues in psychology, psychology of arts and such figures as Brandi, Piaget, Gombrich, Arnheim, Bozzi. (shrink)

W artykule proponuje się aksjomatyzację fragmentu klasycznej logiki zdań, który zostaje nazwany logiką niesymplifikacyjną. Nazwa pochodzi stąd, że unika się w nim, jak przypuszcza pewna ilość badaczy – wskazanych w tekście – paradoksalnych własności klasycznej implikacji i równoważności. Twierdzenie o niewyprowadzalności tez paradoksalnych nie jest jeszcze definitywnie udowodnione. Ale cały bieg myśli wydaje się interesujący z filozoficznego punktu widzenia ze względu na możliwość odróżnienia kilku rodzajów implikacji i równoważności.

Artykuł prezentuje koncepcję śmierci pióra najwybitniejszego znawcy myśli św. Tomasza w Niemczech w XX wieku. Sformułował ją zasadniczo w czterech następujących dziełach: Tod und Unsterblichkeit, Unsterblichkeit - eine nicht - christliche Vorstellung, Tod und Unsterblichkeit, Herkunftslose Zukunft und Hoffnung ohne Grund. Nawiązywał do tej problematyki w trzech innych pracach: Uber den Bergriff der Sunde, Herkunftslose Zukunft und Hoffnung ohne Grund, Uber platonischen Mythen. Interpretację śmierci i umierania wyznacza u Piepera, potwierdzana przez współczesne nauki empiryczne jako słuszna, realistyczna koncepcja człowieka oraz (...) wizja egzystencji ludzkiej wyrażona w metaforze pielgrzymowania. Smierć postrzega Pieper jako zjawisko naturalne, a zarazem przeciwne naturze ludzkiej - efekt procesu, któremu z konieczności podlega każdy człowiek. Jednocześnie paradoksalnie śmierć jawi się jako akt najbardziej wolny, zawsze świadomy, pochodzący z głębi osoby. Czyni on człowieka spełnionym, czyli doskonałym, pod warunkiem że oznacza decyzję dobrą, właściwą, tj. wskazuje na przejście do rzeczywistości wyższej. Pieper akcentuje inne jeszcze elementy śmierci i umierania, a czyni to w polemice z trzema nurtami myśli współczesnej, które z perspektywy antropologii Tomasza naznaczone są błędnymi rozwiązaniami. Myśliciel z Munster podkreśla więc, iż śmierć nie jest pozornym, lecz przeciwnie - rzeczywistym zjawiskiem, dosięga bowiem całego duchowocielesnego człowieka. Nie gaśnie wszakże cały człowiek, nadzieja na przezwyciężenie śmierci zakłada niezniszczalność duszy ludzkiej, lęk przed śmiercią złagodzić może dostrzeżenie w niej elementu kary, a nie jego negacja. Swymi analizami o śmierci i umieraniu Pieper ubogaca współczesną myśl niemiecką z dwóch powodów: po pierwsze, prezentuje ostateczne sytuacje życia ludzkiego w kontekście nadziei na ich przezwyciężenie; po drugie, śmierć ukazuje jako spełnienie egzystencji. (shrink)

In this article we consider certain elements of the normative theory of Jürgen Habermas in the light of the proposals of Bruce Ackerman, with a view to strengthening a concept of deliberative democracy applied to the legitimation of juridical rules. We do not construct a hierarchy of the two positions, but seek to bring together certain elements to achieve a common project. As the starting point for examining the work of the two authors, we take the scheme proposed by Habermas (...) in Faktizität und Geltung. In this connection, through the work of Ackerman, we intend to fill in some of the gaps that Habermas appears to have left in the theory of radical democracy applied to the law. The work of Ackerman can make a significant contribution to deliberative democracy, to the discourse principle that Habermas defines, and to the contractualist theories from a liberal perspective. The study of these contributions makes possible a critical judgment that enables the legitimation of juridical rules carried out by Habermas to acquire greater practicity. In examining the epistemological status of juridical science and law, we attempt to determine the weight and the performance of normative democracy. In Tarr's view, it is a matter for philosophers to examine direct democracy and its desirability. (shrink)