The Einstein-de Broglie soliton concept is applied to simulate stationary states of an electron in a hydrogen atom. According to this concept, the electron is described by the localized regular solutions to some nonlinear equations. It is shown that the electron-solilon center travels along some stationary orbit around the Coulomb center. The electromagnetic radiation is absent as the Poynting vector has non-wave asymptote O(r −3)after averaging over angles.

Kuzey Afrika’da kurulan bilâhare Endülüs bölgesini topraklarına dahil eden Murâbıtlar Devleti 448-543 yılları arasında hüküm sürmüştür. Murâbıtlar Devleti’nin temeli Kuzey Afrika’daki kabileler arasında irşad ve tebliğ faaliyetinde bulunan ve bu maksatla bir ribat kuran Mâlikî fakihi Abdullah b. Yâsîn tarafından atılmıştır. Mâlikî mezhebine mensup olan ve bu mezhebin esas alınması hususunda büyük hassasiyet gösteren Murâbıtlar Devleti emîrleri devletin kuruluş gayesine sadık kalmışlar, karar alırken fakihlere danışmışlar, onların fetvâları ve tavsiyeleri doğrultusunda devleti yönetmişlerdir. Bu durum fakihlerin tesir sahasının oldukça geniş olmasına (...) sebebiyet vermiştir. Murâbıtlar Devleti, fakihlerin bu devlette büyük bir otoriteye sahip olmaları ve bilhassa onların fetvâları ile vuku bulan hadiseler sebebiyle yıkılışından itibaren çeşitli değerlendirmelere konu olmuştur. Bu devlete son vererek bu devletin topraklarında hüküm süren Muvahhidler, müsteşrikler ve bir kısım araştırmacılar Murâbıtlar Devleti’ne tamamen olumsuz bir bakış açısıyla yaklaşmış, çeşitli ithamlarda bulunmuşlardır. Diğer taraftan bilhassa son dönemlerde bu suçlamalara cevap niteliği taşıyan çalışmalar da yapılmış, eserler ortaya konulmuştur. Bu çalışmada öncelikle Murâbıtlar Devleti’nde en önemli makam olarak kabul edilen kādılık makamını ihraz eden fakihlerin yetki ve sorumlulukları hakkında bilgi verilmiştir. Sonrasında devletin zirve döneminde hüküm sahibi olmuş Yûsuf b. Taşfîn ve Ali b. Yûsuf b. Taşfîn’in fakihlerle ilişkileri ile fakihlerin bu emîrlerin döneminde cereyan eden önemli hadise ve kararlardaki rolü ele alınmıştır. Çalışmanın son kısmında ise Murâbıtlar Devleti’nde fakihlerin konumu ve etkisi ile alakalı olarak yapılan değerlendirmelere yer verilmiştir. (shrink)

Bu çalışma hicrî birinci asrın ikinci yarısında Basra’da hadis ve fıkıh sahasındaki ilmî hareketliliği konu edinir. İlgili dönemde, orada yaşayan sahâbenin en meşhuru ve Hz. Peygamber’le en uzun süre birlikteliğe sahip olması hasebiyle, Enes b. Mâlik’in Basra’daki etkisi özel olarak ele alınır. Bu amaçla Enes b. Mâlik’le ilgili birçok rivayet tahlil edilir ve onun hem Basra’da hem de diğer şehirlerde yaşayan sahâbe ve tâbiûnla arasındaki ilmî ilişkileri üzerinde durulur. Çalışma mezkûr zaman diliminde Basra’da hadis faaliyetlerinin fazla, fıkıh faaliyetlerinin ise az (...) olduğunun tezahürlerini gösterir. Enes’in öğrencileri üzerindeki etkisi; öğrencilerinin fakih mi yoksa muhaddis mi olduğu araştırılır. Enes’in tabiûnla ilişkileri, kendisine yapılan rihleler, başka şehirlerde yaşayan fakih tabiûnun ondan rivayeti, İbn Ebî Şeybe’nin Musannef’i çerçevesinde onun fıkhî şahsiyeti ve başka meseleler incelenir. Böylece onun fıkhî melekesinin İbn Abbas ve İbn Ömer’le aynı derecede olmadığı ve benzer şekilde Basra’nın sahabenin fakihlerinden tabiûnun fakihlerine nakledilen “amel-i mütevâres”e önem veren Medine ve Kufe gibi bir fıkıh şehri olmadığı sonucuna ulaşılır. Basra, müksirûndan olan sahabî Enes b. Malik sayesinde hadislerin rivayetine, yayılmasına ve onlarla amel edilmesine önem verilen bir şehirdi. Ancak bu hadislerin yayılması aynı dönemde Mekke’de İbn Abbas’ın faaliyetleri ile kıyaslanabilecek bir fıkhî faaliyeti de beraberinde getirmedi. Dolayısıyla Basra sahabe döneminde fıkıh ilmî açısından geri kalırken hadis sahasında hareketliydi. Bu nedenle ona fıkıh ve “amel-i mütevâres” değil rivayet şehri denilmesini hak etmektedir. (shrink)

v. 1. Philosophie. Rechtsphilosophie -- v. 2-4. Volkenrecht -- v. 5-6. Rechtsgeschiedenis. Burgerlijk recht. Procesrecht. Octrooirecht. Studie.

17. yy. da Osmanlıların bir eyaleti olan Trablusgarb’da doğup büyüyen Ahmed b. Huseyn el-Behlûl, Mısır’ın önemli ilim adamlarından eğitim almış sonra memleketine dönmüştür. Osmanlı dönemi şairi Ahmed el-Behlûl, şairlik yönünün yanı sıra Akâid sahasında Durretu’l-‘Akâi’d, Fıkıh sahasında el-Mu‘ayyene ve el-‘Izziyye ve Arap Dili ve Edebiyatı sahasında el-Makâmetu’l-Vitriyye gibi eserleri telif ederek çeşitli sahalarla ilgilenmiş bir âlimdir. Behlûl, ed-Durru’l-Asfâ ve’z-Zebercedu’l-Musaffâ fî Medhi’l-Mustafâ ismiyle meşhur divânını tamamıyla Hz. Muhammed’i medhe tahsis etmiştir. Başta Libya olmak üzere Kuzey Afrika’da meşhur olan Divan, Kâdî ‘İyâz’ın (...) el-‘Iyâdiyye isimli manzumesine yazılmış bir tahmis olup Arap alfabesinin 29 harfinin her biriyle başlayıp beşlemelerin sonlarını da yine aynı harfle bitirdiği 29 kasideden oluşur. Şair, divanında Hz. Peygamber’in doğumu, nesebi, güzel ahlakı ve şemâili, mucizeleri, şirkin onunla ortadan kalktığı, şefaati, peygamberler arasındaki üstünlüğü, yaşadığı kutsal mekânlar, O’na duyulan özlem, O’na, Ehli Beytine ve Ashabına salavât getirmenin önemi, O’nun günah ve hatadan kurtarıcı olması ve ümmeti olmanın ayrıcalığı konularına değinmiştir. (shrink)

As ıl adı Ebû Muhammed Abdullah b. Muhammed b. Yusuf b. Abdulmennan El-Hilmi el-Amasi’dir. Daha çok Yusuf Efendizade lakabıyla tanınmı ş tır. 18.yüzyılda ya ş amı ş bir osmanlı alimidir. Osmanlı devletinde kıraat ilminin geli ş mesinde büyük payı vardır. Kıraat sahasında çok sayıda önemli eserler telif etmi ş tir. Dönemin karakeristik özelliklerini yansıtması bakımından en önemli çalı ş malarından birisi de “er-Rediyyetü li’d-Dâd el-Mu’ceme” adlı risalesidir. Bu çalı ş masında saçaklızade diye bilinen el-Mera’ ş i’ye dâd harfinin okunu ş (...) u hakkında cevap vermi ş tir. Saçaklızade’nin “keyfüyetü edai li’d-dâd” adlı risalesi osmanlı alimleri arasında büyük bir polemi ğ e yol açmı ş tır. Bu meyanda kendisine dönemin büyük kıraat âlimlerinden reddiyeler gelmi ş tir. Ş eyhü’l-Kurra müessesinin temsilcil ğ ini yapan Yusuf Efendizade dâd harfini kıraat, tecvid, fıkıh, tefsir ve dil ilimlerine göre de ğ erlendirerek ilmi bir risale yazmı ş tır. Makale, Reis’ul-Kurra Yusuf Efendizade’nin bu risalesini kıraat ilmine bir katkıda bulunmak üzere tahkikli metniyle birlikte sunmayı hedefler. (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:Bonaventure's Reductio of the Nine Choirs of Angels:How Bonaventure Compressed Two Monumental Traditions into Nine Words and Nine Short PhrasesRandall B. Smith"There is probably no better illustration in medieval thought of how the genius of the symbolic imagination also involves deep speculative insight." So wrote Bernard McGinn of Bonaventure's Itinerarium mentis in deum in The Flowering of Mysticism: Men and Woman in the New Mysticism, 1200–1350.1 There is no (...) question that the Itinerarium is a book suffused with symbolic imagery; so much so, in fact, that it can sometimes seem to lapse into a confusing jumble.Certainly there are many sections of the Itinerarium that have baffled readers over the years, often because Bonaventure's use of imagery is so unique and creative and the truths he is attempting to enunciate are so far beyond our normal ways of thinking about God. But there is a short passage in chapter 4 of the Itinerarium that seems to defy interpretation precisely because of what one might describe as an almost austere terseness and brevity. The point Bonaventure wishes to make is one he communicates in little more than a list of nine words and nine short, parallel phrases.The passage I have in mind is this one in Itinerarium 4.4.When these things have been accomplished, and our spirit has been brought into conformity with the heavenly Jerusalem, it is ordered [End Page 583] hierarchically so that it can ascend upward. For no one enters into that city unless that city has first descended into the person's heart by means of grace, as John sees in his Apocalypse. It descends into the heart when our spirit has been made hierarchical by the reformation of the image, by means of the theological virtues, the enjoyment of the spiritual senses, and the ecstasy of rapture; for it has been purged, illumined and brought to perfection.In this way our spirit is adorned with nine orderly levels when within it the following are found in an appropriate order: announcing, dictating, leading, ordering, strengthening, commanding, receiving, revealing, and anointing. These correspond to the nine choirs of angels. The first three of the foregoing levels in the human mind relate to nature; the next three relate to work; and the final three relate to grace. When it has attained these, the soul, by entering into itself, enters into the heavenly Jerusalem where, as it considers the choirs of angels, it sees in them the God who dwells in them and who works in all their operations.Therefore, Bernard says to Pope Eugene that "God loves in the Seraphim as charity; knows in the Cherubim as truth; sits in the Thrones as justice; reigns in the Dominations as majesty; rules in the Principalities as a guiding principle; protects in the Powers as salvation; is at work in the Virtues as strength; reveals in the Archangels as light; assists in the Angels as kindness." From all this, God is seen as all in all when we contemplate God in our minds where God dwells through the gifts of the most generous charity.2Notice in the passage I have quoted above that Bonaventure says our spirit must be "brought into conformity with the heavenly Jerusalem," and that this requires it be "ordered hierarchically so that it can ascend upward." This serves as a transition into a rather odd pair of lists—one with nine words and the other with nine short, parallel phrases—that Bonaventure associates with the nine angelic choirs. These two lists of the nine choirs of angels do not, however, correspond exactly with one [End Page 584] another, for reasons I will explain below. And although these two lists of the nine ranks of angels in the angelic hierarchy take up just a few lines in Bonaventure's text, there is a lot of background information we will need to fill in to provide the necessary context to appreciate them. Indeed, as we will see, in this short passage, Bonaventure was able using the methods of the thirteenth-century sermo modernus style to reduce two monumental commentary traditions regarding the nine choirs of angels—one that... (shrink)

Ayetler, ele aldıkları konular itibariyle geniş bir konu yelpazesine sahiptir. Bu konuları ise bazen doğrudan ve yoruma gerek bırakmayacak şekilde bazen de bu netlikte olmadan ortaya koyarlar. Bu durum, ayetle muhatap olan kişinin metni doğru anlamasında belli bir yöntem ve birikime sahip olmasını gerekli kılar. Bu ise muhatabın metni anlama ve yorumlamasında, sahip olduğu bakış açısının etkisini baskın hale getirir. Bu bağlamda ahkâm ayetlerine bakıldığında onların sınırlı ve bazı alanları düzenleyici oldukları görülür. Ayrıca içerdikleri ahkâma dair de çoğu kez farklı (...) yorumlanabilecek bir üslûba sahiptirler. Bu durum, onları anlamaya çalışan fukaha için bir taraftan geniş bir yorum sahası açarken diğer taraftan yapılan yorumda hesabı verilebilirlik unsurunu öne çıkartır. Bu zeminde ahkâma dair ayetler, fakihler tarafından çeşitli yorumlara tabi tutulmuştur. Ayetlerden hüküm çıkarmaya çalışan bu ilim adamları, çeşitli etkenler altında bu ameliyeyi gerçekleştirmişlerdir. Bu etkenlerden bir tanesi de takip edilen amelî mezheptir. Bu makale, ahkâm tefsirlerinin ilklerine sahip olan, bununla birlikte farklı fıkhî mezheplere tabi bulunan üç fakih-müfessir üzerinden meselenin bu veçhesine eğilmektedir. Bu sayede mevcut etkinin varlığı, ne boyutta olduğu gibi hususlarda bir fikir elde edilebilecektir. (shrink)

In this book, Yaqub describes a simple conception of truth and shows that it yields a semantical theory that accommodates the whole range of our seemingly conflicting intuitions about truth. This conception takes the Tarskian biconditionals as correctly and completely defining the notion of truth. The semantical theory, which is called the revision theory, that emerges from this conception paints a metaphysical picture of truth as a property whose applicability is given by a revision process rather than by a fixed (...) extension. The main advantage of this revision process is its ability to explain why truth seems in many cases almost redundant, in others substantial, and yet in others paradoxical. Yaub offers a comprehensive defense of the revision theory of truth by developing consistent and adequate formal semantics for languages in which all sorts of problematic sentences can be constructed. Yaqub concludes by introducing a logic of truth that further demonstrates the adequacy of the revision theory. (shrink)

Hadislerin doğru anlaşılması ve yorumlanması çabası ilk defa Hz. Peygamber döneminde başlamış, tâbiîn ve tebeu’t-tâbiîn döneminde hadislerin tedviniyle birlikte hız kazanmış ve bu hususta önemli çalışmalar yapılmıştır. İlerleyen süreçte fıkıh usulünün verilerini kullanarak ahkâm hadislerinden hüküm çıkarma ve lafız-mâna ilişkisi konusunda hakikat-mecaz ekseninde yeni yorum yöntemleriyle uygulamalı olarak ele alınan eserler telif edilmiştir. Bu eserlerin başında İbn Dakīkulʿîd’in, Şerḥu’l-İlmâm bi-eḥâdîs̱i’l-aḥkâm’ı gelmektedir. Şerḥu’l-İlmâm hadis şerh edebiyatında muhteva zenginliğini artırarak ve kullanılan yöntemleri geliştirerek daha önceki şerhleri geride bırakmış bir eserdir. Bu çalışmada (...) İbn Dakīkulʿîd’in hadisleri anlamada bir yöntem olarak kullandığı hakikat-mecaz konusu ele alınmıştır. Böyle bir konunun tercih edilmesindeki ana etmenlerin başında mezkûr eserde hüküm istihrâcında hakikat-mecaz bağlamında diğer çalışmalara nispetle, analitik yaklaşımların ön plana çıkması ve alana katkı sağlaması gelmektedir. Çalışmanın hedefi, Şerḥu’l-İlmâm’da hakikat-mecaz ekseninde İbn Dakīkulʿîd’in hadisleri nasıl yorumladığını ortaya çıkarmak ve elde edilen bulgularla yeni yorum imkânlarına alan açmaktır. Lafzın mânaya delaleti konusunda hakikat ve mecaz arasındaki ilişki ve kesişim noktaları çoğu zaman bir problem olarak durmaktadır. Hadis metinlerinin yorumlanmasında hakikat ve mecazın birlikte kullanım alanlarının tespit edilmesi ve hakikat-mecaz ayırımının işlevsel yönünün ortaya çıkarılması, hadislerin doğru anlaşılmasına ve yorumlanmasına katkı sağlayacaktır. Araştırmada öncelikli olarak Şerḥu’l-İlmâm’ın hadis ve fıkıh sahasındaki önemi ve değeriyle ilgili bilgi verilmiş, sonra hakikat ve mecaz kavramlarının tanımlarına geçilmiştir. Mecaz türleri arasında sadece İbn Dakīkulʿîd’in atıf yaptığı istiare, teşbih, teşbîhu’l-mânevî ve teşbîhu’s-sûrî gibi kavramlara yer verilmiştir. Son olarak İbn Dakīkulʿîd’in hakikat ve mecazı bir yöntem olarak nasıl kullandığı konusu örnekler çerçevesinde tahlil edilmiştir. Araştırmada, İbn Dakīkulʿîd’in hakikat ve mecazın zamansal boyutuna, hakikat ve mecaz ayırımında tazmînin rolüne, hakikat ve mecazın cemʿine, hakikate en yakın mecazlara ve hakikat-mecaz arasındaki tercih sebeplerine değinerek hakikat ve mecazı bir yöntem olarak kullandığı sonucuna ulaşılmıştır. İbn Dakīkulʿîd’in hakikat ve mecazı birlikte kullanmasının işlevsel yönleri ve faydaları arasında; lafızların lugatlerde geçtiği anlamları keşfetmek, lafzın anlamında derin ve net açılımlar yapmak, tekellüflü mânaları ayıklamak, mecaza hamledilmeyi gerekli kılan alâkaları/bağları belirlemek, çözümlemeci yaklaşımla muhtemel mânaları ortaya çıkarmak gibi hususlar yer almaktadır. Eğer İbn Dakīkulʿîd, 57 hadisi değil de İlmâm’da yer alan tüm hadisleri şerh etme fırsatı, bulabilseydi bugün hadislerin hakikat ve mecaz eksenli şerh edildiği en çok konuşulan eserlerin başında Şerḥu’l-İlmâm gelebilirdi. (shrink)

Thompson provides commentary and reaction to other chapters in the book. It is organized as sections identified by the names of chapter authors. Thompson responds to chapters advancing new ideas in agriculture by indicating how he understands the authors’ analysis with respect to his own work. Chapters that address more philosophical dimensions of Thompson’s writings are addressed by clarifying the pragmatist orientation of Thompson’s thought. Michel Foucault’s metaethics is used as a basis for explaining pragmatist ethical pluralism.

Four strands of research in the philosophy of technology have made important contributions to environmental philosophy. First, critical theory of technology emphasizes the environmentally exploitative tendencies of capitalist technological innovation. Second, phenomenologyhas examined how technologies shapeperception and orientation to the world with implications for our treatment of and regard for nature. Third, concurrent with the environmental movement itself, an empirical turn in philosophy of technology resulting in philosophers focusing their attention on particular tools and techniques. Empirical studies have emphasized environmentally (...) significant technologies. Finally, work inspired by philosophy of science has adopted scientific reasoning and methods in environmental policy with tools such as risk analysis and environmental impact assessment. These four strands of work have often merged with the work of sociologists, geographers, and political theorists interested in the connections between science and democracy. (shrink)

Product acceptance determination using similarity measure index by neutrosophic statistics / Muhammad Aslam and Rehan Ahmed Khan Sherwani -- New concepts of strongly edge irregular interval-valued neutrosophic graphs / A.A.Talebi, Hossein Rashmanlou and Masoomeh Ghasemi -- The link between neutrosophy and learning : through the related concepts of representation and compression / Philippe Schweizer -- Neutrosophic soft cubic M-subalgebras of B-algebras / Mohsin Khalid, Neha Andaleeb Khalid and Hasan Khalid -- Alpha, beta and gamma product of neutrosophic graphs / Nasir (...) Shah, Said Broumi, Abdul Raheem and Tahir Imran -- Neutrosophic cubic normal ideal and neutrosophic cubic closed normal ideal of PS-algebra / Mohsin Khalid, Hasan khalid and Neha Andaleeb Khalid -- Neutrosophic multisets : an overview / Vakkas Uluçay -- Neutrosophy as a model for knowledge : the influence of representative models on thinking / Philippe Schweizer -- When neutrosophic theory meets three-way decisions / Rui Ren, Chao Zhang and Deyu Li -- Neutrosophic economic order quantity model with more than one price breaks / R. Surya, M. Mullai and G. Madhan Kumar -- General non-square systems of linear equations in single-valued triangular neutrosophic number environment / S.A. Edalatpanah -- Hesitant neutrosophic soft set relations / Abhijit Saha -- Computer application of neutrosophic set operations / S. Saranya, M. Vigneshwaran, Said Broumi -- Triangular bipolar neutrosophic based transportation problem / Avishek Chakraborty -- Studying neutrosophic variables / Rafif Alhabib and Ahmad Salama -- Decision making for logistics center location selection in trapezoidal neutrosophic environment / Kalyan Mondal and Surapati Pramanik -- Weighted similarity measure and decision making model for clinical application of single valued neutrosophic set / R.Binu and P. Isaac -- Rough neutrosophic set : an overview / Surapati Pramanik -- Some new concepts on normalized SVTN-number and multiple criteria decision making / İrfan Deli and Emel Kırmızı Öztürk. (shrink)

The purpose of this paper is to inquire into the fate of Cleomenes' reforms after his defeat at Sellasia and to show that contrary to the prevailing opinion their main part was not abolished by the victors. It will be necessary to summarize briefly the reforms and to discuss their relation to the patrios politeia of Sparta before we examine their fate after Cleomenes' defeat.

Muzykalʹnai︠a︡ ėstetika i kulʹturologii︠a︡ -- Istorii︠a︡ muzyki -- Istorii︠a︡, teorii︠a︡ muzykalʹnogo ispolnitelʹstva -- Tradit︠s︡ionnai︠a︡ kulʹtura.

Drawing from the Boulding''s (1956) framework for general systems theory, the need to employ richer paradigm in the study of organizations (Pondy and Mitroff, 1979) is reiterated. It is argued that a better understanding of organizational ethical behavior is contingent upon viewing organizations as symbol processing systems of shared language and meanings. Further, it is proposed that organizations, like individuals, develop into collectivities of shared cognitions and rationale, over a period of time. The study adapts Kohlberg''s (1983) model of moral (...) development to examine if organizations can be viewed as passing through different stages of moral development depending on the type of moral reasoning employed to explain their behaviors in the face of ethical crises. Several cases raising questions about the ethics of corporate behavior were researched. An instrument entitled Organization Response Analysis was constructed using statements made by various spokespersons representing five of these organizations. The instrument was administered to 246 graduate and undergraduate students of business (N = 246). Results indicated a great degree of concurrence among respondents of differing genders, levels of education and work experience in determining the stages of moral development of organizations. Limitations of the current study and implications for future research and practice are discussed. (shrink)

This article examines Moltmann’s analysis of intensional transitive verbs , and argues that the analysis fails because the key notion it employs, ‘variable satisfier’, is inconsistent.

The study of historiography is undergoing a revolution akin to that which took place in the history of political thought in the 1960s, and the work of J.G.A. Pocock is central to both. Pocock's continuing exploration, in Barbarism and Religion (1999-), of the intellectual contexts of Gibbon's History of the Decline and Fall of the Roman Empire, is central to this enterprise, and this essay situates the origins of his own work within a pre-‘Cambridge School’ Cambridge and its experience of (...) what might be called the Butterfieldian moment. That was marked by a desire to treat religion seriously as a driving force in history; and the same concern is applied here to further understanding an eighteenth-century controversy in which history and religion were dramatically involved, and which profoundly affected Gibbon's own historical and religious views. The work of Conyers Middleton and John Jortin is critically examined from this perspective. These preludes to Gibbon lead to a series of postludes examining the particular contexts in which Victorian and twentieth-century historians and writers, from Henry Hart Milman to Evelyn Waugh, variously appreciated and interpreted Gibbon. The whole is to be seen as a reflexive engagement with Pocock's vitally illuminating studies in eighteenth-century historiography. ☆ A slightly revised version of a lecture given at the University of Sussex on 22nd May 2008, on the occasion of a colloquium devoted to J.G.A. Pocock's Barbarism and Religion. It had originally acted as a prelude to a lecture by Pocock on the same occasion, subsequently published as ‘Gibbon and the invention of Gibbon: chapters 15 and 16 reconsidered’, History of European Ideas 35 (2009), 209–16. In this sense, therefore, the present essay has become a postlude. I am deeply grateful to Noël Sugimura for generously reading and commenting on the rescoring of a lecture into an essay. (shrink)

This thirteenth volume of Collected Papers is an eclectic tome of 88 papers in various fields of sciences, such as astronomy, biology, calculus, economics, education and administration, game theory, geometry, graph theory, information fusion, decision making, instantaneous physics, quantum physics, neutrosophic logic and set, non-Euclidean geometry, number theory, paradoxes, philosophy of science, scientific research methods, statistics, and others, structured in 17 chapters (Neutrosophic Theory and Applications; Neutrosophic Algebra; Fuzzy Soft Sets; Neutrosophic Sets; Hypersoft Sets; Neutrosophic Semigroups; Neutrosophic Graphs; Superhypergraphs; Plithogeny; (...) Information Fusion; Statistics; Decision Making; Extenics; Instantaneous Physics; Paradoxism; Mathematica; Miscellanea), comprising 965 pages, published between 2005-2022 in different scientific journals, by the author alone or in collaboration with the following 110 co-authors (alphabetically ordered) from 26 countries: Abduallah Gamal, Sania Afzal, Firoz Ahmad, Muhammad Akram, Sheriful Alam, Ali Hamza, Ali H. M. Al-Obaidi, Madeleine Al-Tahan, Assia Bakali, Atiqe Ur Rahman, Sukanto Bhattacharya, Bilal Hadjadji, Robert N. Boyd, Willem K.M. Brauers, Umit Cali, Youcef Chibani, Victor Christianto, Chunxin Bo, Shyamal Dalapati, Mario Dalcín, Arup Kumar Das, Elham Davneshvar, Bijan Davvaz, Irfan Deli, Muhammet Deveci, Mamouni Dhar, R. Dhavaseelan, Balasubramanian Elavarasan, Sara Farooq, Haipeng Wang, Ugur Halden, Le Hoang Son, Hongnian Yu, Qays Hatem Imran, Mayas Ismail, Saeid Jafari, Jun Ye, Ilanthenral Kandasamy, W.B. Vasantha Kandasamy, Darjan Karabašević, Abdullah Kargın, Vasilios N. Katsikis, Nour Eldeen M. Khalifa, Madad Khan, M. Khoshnevisan, Tapan Kumar Roy, Pinaki Majumdar, Sreepurna Malakar, Masoud Ghods, Minghao Hu, Mingming Chen, Mohamed Abdel-Basset, Mohamed Talea, Mohammad Hamidi, Mohamed Loey, Mihnea Alexandru Moisescu, Muhammad Ihsan, Muhammad Saeed, Muhammad Shabir, Mumtaz Ali, Muzzamal Sitara, Nassim Abbas, Munazza Naz, Giorgio Nordo, Mani Parimala, Ion Pătrașcu, Gabrijela Popović, K. Porselvi, Surapati Pramanik, D. Preethi, Qiang Guo, Riad K. Al-Hamido, Zahra Rostami, Said Broumi, Saima Anis, Muzafer Saračević, Ganeshsree Selvachandran, Selvaraj Ganesan, Shammya Shananda Saha, Marayanagaraj Shanmugapriya, Songtao Shao, Sori Tjandrah Simbolon, Florentin Smarandache, Predrag S. Stanimirović, Dragiša Stanujkić, Raman Sundareswaran, Mehmet Șahin, Ovidiu-Ilie Șandru, Abdulkadir Șengür, Mohamed Talea, Ferhat Taș, Selçuk Topal, Alptekin Ulutaș, Ramalingam Udhayakumar, Yunita Umniyati, J. Vimala, Luige Vlădăreanu, Ştefan Vlăduţescu, Yaman Akbulut, Yanhui Guo, Yong Deng, You He, Young Bae Jun, Wangtao Yuan, Rong Xia, Xiaohong Zhang, Edmundas Kazimieras Zavadskas, Zayen Azzouz Omar, Xiaohong Zhang, Zhirou Ma.‬‬‬‬‬‬‬‬. (shrink)

This twelfth volume of Collected Papers includes 86 papers comprising 976 pages on Neutrosophics Theory and Applications, published between 2013-2021 in the international journal and book series “Neutrosophic Sets and Systems” by the author alone or in collaboration with the following 112 co-authors (alphabetically ordered) from 21 countries: Abdel Nasser H. Zaied, Muhammad Akram, Bobin Albert, S. A. Alblowi, S. Anitha, Guennoun Asmae, Assia Bakali, Ayman M. Manie, Abdul Sami Awan, Azeddine Elhassouny, Erick González-Caballero, D. Dafik, Mithun Datta, Arindam Dey, (...) Mamouni Dhar, Christopher Dyer, Nur Ain Ebas, Mohamed Eisa, Ahmed K. Essa, Faruk Karaaslan, João Alcione Sganderla Figueiredo, Jorge Fernando Goyes García, N. Ramila Gandhi, Sudipta Gayen, Gustavo Alvarez Gómez, Sharon Dinarza Álvarez Gómez, Haitham A. El-Ghareeb, Hamiden Abd El-Wahed Khalifa, Masooma Raza Hashmi, Ibrahim M. Hezam, German Acurio Hidalgo, Le Hoang Son, R. Jahir Hussain, S. Satham Hussain, Ali Hussein Mahmood Al-Obaidi, Hays Hatem Imran, Nabeela Ishfaq, Saeid Jafari, R. Jansi, V. Jeyanthi, M. Jeyaraman, Sripati Jha, Jun Ye, W.B. Vasantha Kandasamy, Abdullah Kargın, J. Kavikumar, Kawther Fawzi Hamza Alhasan, Huda E. Khalid, Neha Andalleb Khalid, Mohsin Khalid, Madad Khan, D. Koley, Valeri Kroumov, Manoranjan Kumar Singh, Pavan Kumar, Prem Kumar Singh, Ranjan Kumar, Malayalan Lathamaheswari, A.N. Mangayarkkarasi, Carlos Rosero Martínez, Marvelio Alfaro Matos, Mai Mohamed, Nivetha Martin, Mohamed Abdel-Basset, Mohamed Talea, K. Mohana, Muhammad Irfan Ahamad, Rana Muhammad Zulqarnain, Muhammad Riaz, Muhammad Saeed, Muhammad Saqlain, Muhammad Shabir, Muhammad Zeeshan, Anjan Mukherjee, Mumtaz Ali, Deivanayagampillai Nagarajan, Iqra Nawaz, Munazza Naz, Roan Thi Ngan, Necati Olgun, Rodolfo González Ortega, P. Pandiammal, I. Pradeepa, R. Princy, Marcos David Oviedo Rodríguez, Jesús Estupiñán Ricardo, A. Rohini, Sabu Sebastian, Abhijit Saha, Mehmet Șahin, Said Broumi, Saima Anis, A.A. Salama, Ganeshsree Selvachandran, Seyed Ahmad Edalatpanah, Sajana Shaik, Soufiane Idbrahim, S. Sowndrarajan, Mohamed Talea, Ruipu Tan, Chalapathi Tekuri, Selçuk Topal, S. P. Tiwari, Vakkas Uluçay, Maikel Leyva Vázquez, Chinnadurai Veerappan, M. Venkatachalam, Luige Vlădăreanu, Ştefan Vlăduţescu, Young Bae Jun, Wadei F. Al-Omeri, Xiao Long Xin.‬‬‬‬‬‬. (shrink)

Bu çalı ş mada Nuh b. Mustafa el-Konevi’nin “fethu'l-celil alâ abdihi'z-zelîl fî beyâni mâ verede fi'l-istihlâf fi'l-cümü'ati mine'l-ekâvil ” adlı risalesinin tahkikli çalı ş ması yapıldı. Büyük bir alim ve fakih olan müellifimiz zamanın Konya müftüsüdür. Mısır’a tabli ğ ve ilmi faaliyetlerini gerçekleçtirmek için hicret ettikten sonra orada vefat etmi ş tir. İ lmi alanlarda bir çok gayreti vardır. Özellikle fıkıh ve fıkıh usulü sahasında önemli eserlere imza atmı ş tır. Söz konusu bu risale, süleymaniye kütüphanesine ba ğ lı veliyüddin (...) Efendi kütüphanesinden elde edilen iki el yazması esas alınarak tahkik edilmi ş tir. “Fethu'l-celil alâ abdihi'z-zelîl fî beyâni mâ verede fi'l-istihlâf fi'l-cümü'ati mine'l-ekâvil” adlı risalesi Cuma günü hutbe okumak için birinin imam tarafından tayin edilme konusunu ele alır. Nitekim son dönem hanefi fakihlerinden İ bn Kemal Pa ş a, Molla Hüsrev, Hasen e ş - Ş ürünbülâlî gibi di ğ er bir ço ğ u bu konuda eser kaleme almı ş tır. Bu sahada telif edenlerden birisi de müellifimiz Nuh b. Mustafa el-Konevi’dir. Bu çalı ş masında, konu gere ğ i alimlerin görü ş lerini zikreder, kendisi ile ihtilafa dü ş en görü ş ü ilmi bir üslupla tartı ş arak analiz ettikten sonra tercih etti ğ i görü ş ü ortaya koyar. Sonuç olarak, hutbe ve namaz için ister özür olsun ister olmasın imamın cemaatten birini tayin etmesi meselesine cevaz verir. (shrink)

Biobank research is potentially fruitful. It is argued that broad consent is acceptable for future research on biological material because a) the benefit is high, b) it pays respect to people’s autonomy, c) it is consistent with current practices and d) because the risk is low. Furthermore, broad consent should be allowed if information is handled safely, people can withdraw and expanded research should be approved by an ethics review board. However, these arguments are flawed and the criteria for broad (...) consent are either too restrictive to allow any research or fail to address important challenges with biobank research. Broad consent for biobank research can hide substantial ethical challenges and threaten trust in research. This does not mean that biobank research should be abandoned or that people cannot authorise future research on donated biological material. (shrink)

Global society is facing formidable current and future problems that threaten the prospects for justice and peace, sustainability, and the well-being of humanity both now and in the future. Many of these problems are related to science and technology and to how they function in the world. If the social responsibility of scientists and engineers implies a duty to safeguard or promote a peaceful, just and sustainable world society, then science and engineering education should empower students to fulfil this responsibility. (...) The contributions to this special issue present European examples of teaching social responsibility to students in science and engineering, and provide examples and discussion of how this teaching can be promoted, and of obstacles that are encountered. Speaking generally, education aimed at preparing future scientists and engineers for social responsibility is presently very limited and seemingly insufficient in view of the enormous ethical and social problems that are associated with current science and technology. Although many social, political and professional organisations have expressed the need for the provision of teaching for social responsibility, important and persistent barriers stand in the way of its sustained development. What is needed are both bottom-up teaching initiatives from individuals or groups of academic teachers, and top-down support to secure appropriate embedding in the university. Often the latter is lacking or inadequate. Educational policies at the national or international level, such as the Bologna agreements in Europe, can be an opportunity for introducing teaching for social responsibility. However, frequently no or only limited positive effect of such policies can be discerned. Existing accreditation and evaluation mechanisms do not guarantee appropriate attention to teaching for social responsibility, because, in their current form, they provide no guarantee that the curricula pay sufficient attention to teaching goals that are desirable for society as a whole. (shrink)