This study focuses on implementing electric vehicles (EVs) in developing countries where energy production is mainly based on fossil fuels. Although for these countries the environmental short-run benefits of the EVs cannot offset the short-run costs, it may still be the best option to implement the EVs as soon as possible. Hence, it is necessary to evaluate the alternatives to introducing EVs to the market due to the environmental concerns that created an opportunity for some developing countries to catch up (...) with the international competition. Therefore, we develop a case scenario to explore the decision-making process in implementing the EVs with three alter natives and twelve criteria. We solve the decision-making problem by using Type-2 neutrosophic numbers (T2NNs) based on the RAFSI (Ranking of Alternatives through Functional mapping of criterion sub-intervals into a Single Interval) method. The proposed model combines the advantages of the RAFSI technique, and it applies T2NNs to address the uncertainties. The results show that the alternatives that may suspend the implementation of the EVs are inferior. Direct implementation of EVs is prioritized. The policy implications of the results are discussed in the study. (shrink)

The goals of this study are to test a pattern of ethical decision making that predicts ethical intentions of individuals within corporations based primarily on the ethical values embedded in corporate culture, and to see whether that model is generally stable across countries. The survey instrument used scales to measure the effects of corporate ethical values, idealism, and relativism on ethical intentions of Turkish, Thai, and American businesspeople. The samples include practitioner members of the American Marketing Association in the U.S., (...) and full-time businesspeople enrolled in executive MBA programs in Thailand and Turkey. The study is positioned within a fairly new stream that assesses patterns across countries, rather than differences between them, in a way that might be called “culture free.” The results show a generally positive influence between cultural ethical values and ethical intentions. The results also indicate that the positive effect of corporate ethical values on ethical intentions is greater for managers with low idealism and high relativism. We also discuss the implications of our results for managers of international businesses. (shrink)

During the 2020 COVID-19 epidemic a variety of social activities migrated online, including religious ceremonies and rituals. One such instance is the case of Santo Daime, a Brazilian rainforest religion that utilizes the hallucinogenic brew ayahuasca in its rituals. During the pandemic, multiple Santo Daime rituals involving the consumption of ayahuasca took place online, mediated through Zoom and other online platforms. The phenomenon is notable since the effects of hallucinogens are defined by context and Santo Daime rituals are habitually governed (...) by punctilious regulations aimed at directing the experience of participants. The abrupt move to online space thus augurs significant implications in the context of hallucinogenic rituals. This paper looks at this development and its repercussions for entheogenic rituals, as it asks how do psychedelic rituals change when they move online? Building on the author’s previous work on set and setting in the Santo Daime religion, the paper introduces accounts from 12 semi-structured interviews with daimistas participating in online daime rituals, approached through the prism of set and setting, and the study of online religiosity. The analysis points at several key dynamics emerging in the context of virtual rituals. The migration online allowed for the continuation of Santo Daime entheogenic rituals at a time of social distancing, fostered a sense of global brotherhood and opened new possibility for religious participation and learning. Concurrently, online ritual produced an impoverished ritual experience and novel types of challenges including a higher potential for distractions, technical difficulties, and low sensory fidelity. Other novel challenges included social anxiety and an in-built tension between the social and spiritual dimensions of ritual. Finally, some participants were concerned by the cultural context of online rituals: technological mediation, consumerism, commodification, and digital divide. The limitations of digital technology appear amplified by the highly immersive, body oriented, experientially intensified context of the psychedelic experience. This paper contributes to the literature on the extra-pharmacological factors shaping experiences with psychedelics, as well as to the literature on the consequences of the adoption of digital media technologies during the COVID-19 pandemic. (shrink)

This essay first draws upon the work of William James and others to propose a nonphysicalistic understanding of the relationship between the brain and consciousness in order to articulate a philosophical perspective that can understand entheogenic visionary/mystical experiences as something other than hallucinations. It then focuses on the Santo Daime tradition, a religious movement that began in Brazil in the early part of the twentieth century, to provide an example of the personal and social ramifications of taking an entheogen (ayahuasca) (...) within a disciplined religious context. The essay claims that the Santo Daime is one example of a contemporary mystery school; gives a brief history of the development of this religion; discusses the key theological assumptions of this movement; investigates the important role played by visionary/mystical experiences within this religion; underscores the centrality of healing and spiritual transformation for members of this tradition; and ends with an examination of the crucial significance of spiritual discipline within this entheogenically based religion. (shrink)

In this paper, we describe the spiritual and kinship alliances between heads of an urban Santo Daime church from Rio de Janeiro and some leaders of the Yawanawá people from the Amazonian region. We suggest that these alliances involve exchanges and dialogical relationships that hold different meanings for the diverse social actors that take part in them. Further, we argue that equivocation and functional misunderstandings have an important role in these multidirectional dialogues. Based on this case study, we approach the (...) Yawanawá strategies for capturing otherness, and the insertion of the daimistas in the indigenous sociality networks. We focus especially on the Yawanawá mode of producing kin by capturing non-indigenous people and their participation in exchange networks that encompass multiple regimes of value. From the daimista point of view, we describe these relationships using the native category of “eclecticism.” We suggest that the daimistas attempt to translate the Yawanawá shamanic knowledge and the consumption of the “forest medicines,” experiencing the performance of “becoming indigenous.”. (shrink)

In this paper, we describe the spiritual and kinship alliances between heads of an urban Santo Daime church from Rio de Janeiro and some leaders of the Yawanawá people from the Amazonian region. We suggest that these alliances involve exchanges and dialogical relationships that hold different meanings for the diverse social actors that take part in them. Further, we argue that equivocation and functional misunderstandings have an important role in these multidirectional dialogues. Based on this case study, we approach the (...) Yawanawá strategies for capturing otherness, and the insertion of the daimistas in the indigenous sociality networks. We focus especially on the Yawanawá mode of producing kin by capturing non‐indigenous people and their participation in exchange networks that encompass multiple regimes of value. From the daimista point of view, we describe these relationships using the native category of “eclecticism.” We suggest that the daimistas attempt to translate the Yawanawá shamanic knowledge and the consumption of the “forest medicines,” experiencing the performance of “becoming indigenous.”. (shrink)

Ayahuasca is a psychoactive traditional plant medicine preparation used by the indigenous tribes of the Upper Amazon in their shamanic traditions. Its use has become popular amongst Westerners seeking alternative means of healing, and the medicine has now spread across the globe via syncretic spiritual healing traditions such as the Santo Daime Church. Despite the increased use of the medicine, little research exists on its effectiveness for healing depression. The existing literature does not contain a detailed self-reported phenomenological account of (...) ayahuasca healing a case of depression. The aim of this paper is to share a personal account of healing depression using ayahuasca in a Santo Daime ritual in Johannesburg, South Africa. This experience was unplanned and unexpected and resulted in a profoundly transformative healing process. Based on my experience, I describe ayahuasca’s ingestion as having created a powerful mind-body-spirit connection that resulted in what appeared and felt like a profound reconfiguration of the bio-electrical energy system in my body and a powerful anti-depressant action on my mind. These effects were catalyzed by a strong intention to heal and trust in and take responsibility for myself. Other South African Santo Daime members have reported healing of depression with ayahuasca, although in longer and different processes. It appears that the medicine engages the individual’s unique collective self (life-history, physical and mental disposition, beliefs and intents) resulting in different outcomes for different individuals. Thus, from my own and others’ experience, I describe ayahuasca as a spiritual medicine; one that promotes enhanced awareness and deeper connection to one’s core self, to others and the greater universe, while facilitating the manifestation of one’s intentions and beliefs. This encounter with ayahuasca provided me a first-hand experience of learning and healing from the medicine, making real to me the indigenous Amazonian description of plants as being teachers and doctors. (shrink)

The Brazilian ayahuasca religions, Santo Daime, Barquinha, and União do Vegetal, have increasingly sought formal recognition by government agencies in Brazil and other countries to guarantee their legal use of ayahuasca, which contains DMT, a substance that is listed. This article focuses on new alliances and rifts that have emerged between and among different ayahuasca groups as they have sought and in some cases achieved formal recognition and legitimacy at the state and national levels in Brazil and abroad. It presents (...) a historical overview of the origin of the main ayahuasca religions, and their connections to the Amazon region and the state of Acre in particular, where the political environment has facilitated petitions seeking the elevation of ayahuasca as cultural and historical heritage in Acre and Brazil. This process has resulted in the active selection of certain symbolic, cultural, and historical elements and subtle changes in the ways various ayahuasca groups represent themselves in the public sphere. It also resulted in the reconfiguration of political alliances and a recasting of the historical facts regarding origins. The article reflects on notions of origin, place, authenticity, and tradition throughout the ongoing transformation of ayahuasca from “dangerous drug” to state and national heritage. (shrink)

It is a welcome development when academic philosophy starts to concern itself with practical issues, in such a way as to influence people's lives. Recently this has happened with one moral issue in particular—but infortunately it is the wrong issue, and people's actions have been influenced in the wrong way. The issue is that of the moral status and treatment of animals. A number of philosophers have argued for what they call ‘animal liberation’, comparing it directly with egalitarian causes such (...) as women's liberation and racial equality and suggesting that, if racism and sexism are rationally indefensible, so is ‘speciesism’. If one ought to give equal consideration to the interests of all human beings, then, so they daim, one must on the same grounds and in the same way recognize that ‘all animals are equal’, be they human or non-human. We believe that this assimilation of ‘animal liberation’ to human liberation movements is mistaken. (shrink)

Leibniz repeatedly daims to refute "Hobbes' doctrine of arbitrary truth". I argue against several recent expositors of Hobbes that Hobbes' view comes to nothing more scandalous than "nominalism" about kind terms. Although some have recognized that it is this thesis which Leibniz claims to refute, his argument has not been correctly understood. I maintain that the argument rests upon Leibniz' theory of signs and his account of concepts. In brief, Leibniz argues that concepts have structures which correspond to structures of (...) (possible) things; thus, kinds are independent of language and truth is independent of arbitrary convention. (shrink)

Tanrı-evren ilişkisi ya da Tanrı-insan ilişkisi insanlığın dini ve felsefi düşünce serüvenini açıklama arzusu, kaçınılmaz bir problem olarak her kültürde mevcuttur. Tanrının insan ile olan bağı, salt teolojik bir sorun değil her daim hem ontolojik hem de epistemolojik bir sorundur. Teolojik sorun olması, her bir din ve o dinin nesneleştirdiği kültürün kendini tanımlama zorunluluğunun ürünüdür. Ontolojik ve epistemolojik sorun olması ise, insanın bu bağ konusunda kendisini tam olarak açıklayamasa da sürekli cevap bulma çabasını imler. Kant’ın metafizik sorular dediği durum (...) tam da bunun bir sonucunda gelinen aşamayı betimler. Biz burada bu bağı açıklamanın insan zihninin temel problemi olduğu olgusundan hareketle, İslam düşüncesinin merkezi konumunu oluşturan “besmele” üzerinden bir tanımlamayla yol almaya çalışacağız. Öncelikle Kur’an’ın epistemolojik değerini onayladığımı ve insanlığın sadece bir dönemi için değil, her bir varoluş anında bu epistemolojik yapının insanın kavrayış gücüne göre sürekliğini değerli bulduğumu söyleyeceğim. (shrink)

1. Sasŏ ŭi p'aerŏdaim chŏnhwan -- 2. Chuja ŭi 'Nonŏ chipchu' wa in kaenyŏm chusŏk -- 3. Tasan ŭi 'Nonŏ kogŭmju' wa in kaenyŏm chusŏk -- 4. Chuja ŭi 'Taehak' chusŏk kwa Tasan ŭi pip'yŏng -- 5. Chuja ŭi 'Chungyong' haesŏk -- 6. Tasan Chŏng Yag-yong ŭi 'Chungyong' haesŏk : Chuja haesŏk kwa pigyo -- 7. Tasan ŭi 'Maengja' simsŏngnon haesŏk : Chuja wa taebi rŭl t'onghae -- 8. Tasan ŭi Chujahakchŏk simsŏngnon pip'an : 'Maengja yoŭi' wa 'Tabi yŏhong' ŭl (...) chungsim ŭro. (shrink)

Traite et esclavage appartiennent toujours au temps « précolonial » et pré-moderne. ils demeurent des objets marginalisés dans l'histoire coloniale. ils n'appartiennent pas encore au temps colonial, toujours majoritairement conçu comme le temps court du colonialisme post-abolitionniste. La mémoire a constitué un espace de résistance contre un récit historique qui s'écrivait en niant l'existence de cet événement. Cependant, le temps est venu pour les descendants de captifs et d'esclaves de faire appel à la mémoire pour revendiquer une identité particulière et (...) la reconnaissance du drame terrible, un « crime contre l'humanité » qu'ont vécu leurs ancêtres.Slavery and the Slave Trade have always been considered as belonging to a "pre-colonial" and pre­-modern time, and are marginalised in colonial history. They are not yet seen as part of the colonial age, which is still mainly considered in terms of the short period of post-abolitionist colonialism. Memory has made it possible to resist a historical narrative that denies the existence of events even as it is written. But for the descendants of captives and slaves, the lime has come to cali on memory to daim their specifie identity and to plead for recognition of the dreadful tragedy, the " crime against humanity", that their ancestors suffered. (shrink)

Memlûk Devleti’nin kuruluş yılları ile ilgili literatürde pek çok çalışma mevcuttur. Bunlar genellikle sultanların memlûk kökenli olmalarından dolayı devletin meşruiyeti meselesini merkeze almaktadırlar. Memlûkların bu sorunu aşmak için kendilerini İslam’ın koruyucuları kimliğiyle öne çıkardıkları anlatılmaktadır. Bu anlatıma göre İslam’ın koruyucusu olmak ileride kuracakları müstakil devletlerini meşrulaştıracaktı. Ancak bu argüman, devletin oluşumunu büyük oranda Haçlı-Moğol saldırıları gibi dışsal unsurlara karşı yapılan başarılı mücadelelere bağlamaktadır. Bu durum Memlûk Devleti’nin oluşumunun ardında yatan pek çok nedenin göz ardı edilmesine neden olmaktadır. Devletin dışsal unsurlara (...) karşı yürüttüğü mücadelelerden meşruiyet devşirdiği kabul edilmekle birlikte, bu çalışma, hizipler arası çekişmelere odaklanarak bu mücadeleler dolayısıyla devletin dinamik bir hâl aldığını ortaya koymaktadır. Bu bakımdan Memlûk iktidarının kendi içindeki dönüşümünde Eyyûbîler zamanında beri faal olan hizipler arası mücadele dikkate alınmak durumundadır. Ayrıca Memlûklar’da sıklıkla bahsedilen argümanlar arasında bulunan sultan öldürerek sultan olmak gibi anlatımlar mevcut olmasına rağmen devlet sisteminin işleyişinde herkes tarafından bilinen ve yazılı olmayan kaidelerden olan seçkin emîrlerin belirleyici gücü dikkate alınmalıdır. Zira bu ıskalandığında hizipler arası mücadelelerin getirdiği neticeler de göz ardı edilecektir. Bu kaidelerde/sistemde yalnızca sultan değişmiyor aynı zamanda iktidarda bulunan seçkin elit kadroda da bir dizi değişiklikler hasıl oluyordu. Sultan ve seçkin emîrler arasındaki otokrasi-oligarşi çatışması her daim yaşanmaktaydı. Ne zaman ki oligarşik gücü sağlayan emîrlerden biri sultan olur, işte o zaman sultan ile seçkin emîrler arasında iktidar mücadelesi başlardı. Bu durumda sultan açmazda kalarak otoritesini ihdas edebilmek amacıyla kendisine yeni bir hizip kurardı. Dolayısıyla Memlûk Devleti’nin oluşumu noktasında hizipler arası mücadele devletin oluşumunu ve iktidarın değişimini sağlayan en önemli etkenlerdendi. Nitekim resmen olmasa da de facto olarak Âdiliyye, Kâmiliyye ve Sâlihiyye gibi memlûk hiziplerinin de devlet gücünü ellerinde tuttukları bilinen bir gerçektir. Diğer taraftan bu çalışma, süreç içerisinde Sâlihiyye-Bahriyye memlûklarının devletleşmesini sağlayan koşulları bütünsel bir yaklaşımla ele almaktadır. Ayrıca sultanın memlûkları (el-memâlikü’s-sultaniyye) ile hûşdâşları arasındaki gerilimin iktidarın el değiştirmesini nasıl etkilediğini tartışmaktadır. Spesifik olarak Bahriyye-Muʿizziyye arasındaki mücadeleye odaklanan bu çalışma, Memlûk devletinin kuruluş yıllarında iktidarın oluşumu, sürdürülmesi ve değişiminin nasıl gerçekleştiğini incelemektedir. Son olarak çalışmada genel olarak erken Memlûk dönemine ait kronikler ve hususi olarak Memlûk sultanlık anlayışına hasredilmiş çalışmalar sadedinde sultan-seçkin emîrler arasındaki arka plan çatışmaları, iktidar devşirmeleri vb. hadiselerin devletin oluş-bozuluşunda oynadığı rol esas alınmaktadır. (shrink)

Significant research has been devoted to detecting people in images and videos. In this paper we describe a human de- tection method that augments widely used edge-based fea- tures with texture and color information, providing us with a much richer descriptor set. This augmentation results in an extremely high-dimensional feature space (more than 170,000 dimensions). In such high-dimensional spaces, classical machine learning algorithms such as SVMs are nearly intractable with respect to training. Furthermore, the number of training samples is much (...) smaller than the dimensionality of the feature space, by at least an order of magnitude. Finally, the extraction of features from a densely sampled grid structure leads to a high degree of multicollinearity. To circumvent these data characteristics, we employ Partial Least Squares (PLS) analysis, an effi- cient dimensionality reduction technique, one which pre- serves significant discriminative information, to project the data onto a much lower dimensional subspace (20 dimen- sions, reduced from the original 170,000). Our human de- tection system, employing PLS analysis over the enriched descriptor set, is shown to outperform state-of-the-art tech- niques on three varied datasets including the popular INRIA pedestrian dataset, the low-resolution gray-scale Daim- lerChrysler pedestrian dataset, and the ETHZ pedestrian dataset consisting of full-length videos of crowded scenes. (shrink)

Kavramlar doğru anlamlandırılmadığı takdirde meselelerin anlaşılması noktasında yanlış sonuçlara varmanın kaçınılmaz olduğu bir hakikattir. Fıtrat kavramı bu manada insanın neliği bağlamında başat kavram olarak her daim farklı değerlendirmelere konu olmuştur. İnsanın, gerek kendisini var eden Allah ile olan ilişkisi gerekse hemcinsleriyle ve içerisinde yaşadığı âlemle ilişkisi çerçevesinde bu kavramın anlam alanının tespiti yine ait olduğu dünya üzerinden yapıldığı zaman konu hakkında doğru sonuçların elde edilmesine imkân tanıyacaktır. Kur’ân ve hadislerde yerini bulan fıtrat kavramının anlam alanına yönelik çalışmaların bu alanlarda (...) derinlemesine tahlili noktasında söz konusu metinleri, kendi iç bütünlükleri ve birbirleriyle olan ilişkileri bağlamında meseleyi ele alması, en sağlıklı yol olacaktır. Bu çalışmada kavramın önce sözlük anlamı, türevleri üzerinden ele alınmış daha sonra Kur’ân ve hadislerde geçtiği durumları, belirtilen usûl üzerinden değerlendirmeye tâbi tutulmuştur. Sonuç olarak luğavî anlamı da dikkate alınarak fıtrat kavramı ile Kur’ân’da insanın Allah’la ilişkisine, hadislerde ise insanın doğasındaki sâfiyete ve insanlarla olan ilişkisinde dikkat gerektiren yönüne vurgu yapıldığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. (shrink)

Ayahuasca is a psychoactive beverage that is mostly used in ritualized settings (Santo Daime rituals, neo-shamanic rituals, and even do-it-yourself-rituals). It is a common practice in the investigated socio-cultural field to call these settings “healing rituals.” For this study, 15 people who underwent ayahuasca (self-)therapy for a particular disease like chronic pain, cancer, asthma, depression, alcohol abuse, or Hepatitis C were interviewed twice about their subjective concepts and beliefs on ayahuasca and healing. Qualitative data analysis revealed a variety of motivational (...) patterns, subjective effects, and user types. Most participants were convinced that ayahuasca had influenced their illness positively or improved their coping with their illness. More importantly, it had enhanced their well being in general. As a result, we concluded that the effects of ayahuasca should not be reduced to a pharmacological model. The substance should be conceptualized as a psychological catalyst that unfolds within different fields of sociocultural ideas. (shrink)

Estudio del termino sakina en su evolucion postcoranica en el que se muestra, en primer lugar, lo que la investigacion ha dicho sobre el, para, a continuacion, presentar, traducir y analizar cinco textos pertenecientes al ambito islamico y al filosofico en donde aparece dicho termino y que no habian sido tenidos en cuenta hasta ahora. Estos textos proceden de: Ibn Habib, al-Tawhidi, traduccion arabe de los Versos aureos, y Comentarios de Jamblico y de Proclo a estos Versos aureos. La sakina (...) coranica evoluciona en estos autores pasando a connotar una pacificacion en los animales violentos en Ibn Habib y un estado cercano a la divinidad de caracteres proximos al de los sufies en al-Tawhidi, mientras que en los Versos aureos se emplea sakina para traducir daim.n, con sus efectos de eliminacion de los males originados por la discordia innata a los hombres. En los Comentarios a los Versos aureos se dan explicaciones, de corte religioso y racionalista a la vez, de dicho termino. (shrink)

Beylikler devri Türk-İslam ciltleri hem tezyînatları hem de üzerlerindeki dini içerikli ibareler, dua ve mücellid mühürleri vasıtasıyla cilt sanatı araştırmacılarının yayınlarına konu olmuştur. Ancak ciltlerdeki dua ifadelerini müstakil olarak konu edinen yayın sayısı oldukça azdır. Türk-İslam ciltlerinin gerek kapak yüzeyinde gerekse kapak içlerinde dua içerikli ibarelere rastlamak mümkündür. Makalenin konusu, Beylikler devrinde üretilen Türk-İslam ciltlerinin deri kaplı kapak içlerinde yer alan el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl (العزّ الدّائم والإقبال) yazısı, bu yazının yer aldığı desen kompozisyonu ve yazının analizidir. Makaledeki amaç, şimdiye kadar cilt (...) literatüründe müstakil olarak ele alınmamış el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl yazılı cilt kapak içi tezyînatı hakkında tespit edilebilen örneklerin detaylı desen ve yazı analizleriyle bilimsel birikim oluşturabilmek ve aynı ya da benzer ibarenin yer aldığı diğer İslam sanat eserlerini tespit ederek bu dua ibaresinin ciltlerdeki kullanım amacını ve kullanıldığı dönemleri belirlemeye çalışmaktır. Cilt sanatı literatürü ve yazma eser kütüphanelerinde yaptığımız araştırmalar neticesinde, Beylikler dönemine ait ciltlerin altı tanesinin kapak içinde el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl ibaresi tespit edilmiştir. Bu tespitlerin sayısı, yapılacak yeni araştırmalarla artabilecektir. Tespit edilen yazma eserler; Amasya YEK: 217, İnebey YEK Hüseyin Çelebi: 481 ve Ulu Cami: 318, Kastamonu YEK: 2856 ve 3435 ve Süleymaniye YEK Fatih: 5004’tür. Ciltlerin kapak, sertâb ve mikleb yüzeylerindeki tezyînatları, Beylikler dönemi cilt sanatı üslûbunu yansıtan süslemelerdir. Ciltlerin teknik ve tezyînatları, -mevcut olanların- istinsâh kayıtları incelendiğinde üç örneğin (Amasya YEK: 217, Kastamonu YEK: 2856 ve 3435) 14. yüzyıl tarihli olduğu ya da tarihlendirildiği, üç örneğin (İnebey YEK Hüseyin Çelebi: 481 ve Ulu Cami: 318, Süleymaniye YEK Fatih: 5004) ise 15. yüzyıl tarihli olduğu ya da tarihlendirildiği görülmektedir. Ciltlerin kapak içi deseni, bitkisel ve rûmî motiflerle bezeli tam zemin geometrik bir tasarıma sahiptir. Geometrik desenin içerisindeki altıgen paftalarda el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl (العزّ الدّائم والإقبال) yazısı yer almaktadır. İbarenin, cilt kapak içlerine tek satırda (İnebey YEK Ulu Cami: 318, Kastamonu YEK: 3435) ve çift satırda -½ oranında ters simetrik- (Amasya YEK: 217, İnebey YEK Hüseyin Çelebi: 481, Kastamonu YEK: 2856, Süleymaniye YEK Fatih: 5004) olmak üzere iki türde yazıldığı tespit edilmiştir. Her iki tasarımda da sülüs yazı çeşidi tercih edilmiştir. İnebey YEK Hüseyin Çelebi: 481 envanter numaralı 15. yüzyıla ait cildin kapak içinde ise diğer örneklerden farklı olarak yazı paftalarının bazılarında mücellit kitabesi bulunmaktadır. Kitabede, “Amel-i Mücellid Haydar b. Turbegî” yazılıdır. Kapak içi tezyînatının aynı olması nedeniyle, Kastamonu YEK: 2856 ve Süleymaniye YEK Fatih: 5004 envanter numaralı ciltlerin de Haydar b. Turbegî adlı mücellidin eseri olma ihtimali vardır. Ciltlerin kapak içlerinin tümü, çeşitli tonlarda kahverengi sahtiyanla kaplıdır. Derilerin gözenek türü bunu ispat eder niteliktedir. Süsleme tekniği, tüm kapak içlerinde soğuk baskı tekniğidir. Bu teknik adını, uygulanması esnasında altının kullanılmamasından almaktadır. Soğuk baskı tekniğinde, desenin deriye genellikle sıcak pres uygulaması yapılarak aktarıldığı bilinmektedir. Uygulamada yüzeyinde motif veya desenin yer aldığı kalıp, çivi ve diğer ciltçilik aletleri kullanılmaktadır. Çalışma kapsamındaki ciltlerde kapak içi deseninin kalıpla uygulandığı, deri üzerindeki desenin kesintili çizgilerden anlaşılmaktadır. Kapak içi tezyînâtını oluşturan desenin simetrik bir parçası, kalıba işlenmiş ve kalıp deri üzerine simetrik bir şekilde, boşluk bırakılmadan basılmıştır. Yapılan incelemelerden anlaşıldığı kadarıyla kalıbın basıldığı deri, kapak içine yapıştırıldıktan sonra kapak kenarlarından cilt ebadına uygun şekilde kesilmiş olmalıdır. Kalıbın bazı örneklerde hatalı basıldığı da görülmektedir. Bu da desenin devamlılığını kısmen bozmuştur. Soğuk baskı tekniğinde, desenin deriye genellikle sıcak pres uygulaması yapılarak aktarıldığı bilinmektedir. Desenin deri renginden daha açık olması, uygulamanın ısıyla yapılmış olduğunu doğrulamaktadır. Ciltlerin kapak yüzeylerinin kullanıma bağlı olarak yıprandığı ve bu nedenle desenlerin deforme olduğu tespit edilmiştir. Ancak kapak içleri böyle bir yıpranmaya maruz kalmadıkları için korunarak günümüze ulaşmıştır. el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl (العزّ الدّائم والإقبال) ibaresi Arapça bir terkip olup “sonsuz güç ve yüksek mevki” anlamına gelmektedir. Terkip; güç, kudret ve ihtişam anlamına gelen العزّ ve ferah, parlak ve yüksek mevki anlamındaki الإقبال kelimelerinden oluşmaktadır. İbare dua, temenni vb. maksatlarla kullanılmış olmalıdır. Çalışma kapsamındaki ciltler ve diğer İslam sanatı örneklerinden anlaşıldığı kadarıyla İslam sanat eserleri üzerinde el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl ibaresine 12. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar geniş bir dönemde yer verilmiştir. (shrink)

Fábio Alves dos Santos (1954-2013) cursou Pedagogia, Ciências Sociais e Teologia, era Especialista em Filosofia da Religião (PUC Minas), Advogado (PUC Minas) e Mestre em Direito Constitucional (UFMG). Lecionou na PUC Minas como professor de Cultura Religiosa e depois como professor no Curso de Direito, atuando principalmente no Serviço de Assistência Judiciária – SAJ, especialmente cuidado de causas populares como as da ASMARE (Associação dos Catadores de Papel, Papelão e Material Reaproveitável de Belo Horizonte), da Pastoral de Rua, da Pastoral (...) Carcerária, de movimentos de “Sem Casa”, de ocupações e tantos outros grupos. Fábio sofria de grave problema de visão há mais de 15 anos. Quase ficou cego depois de diversas cirurgias de miopia. Isso, porém, não o impedia de seguir seu constante compromisso com as lutas populares. Na última entrevista que concedeu, menos de um mês antes de sua morte (19 de outubro de 2013), depois de duro sofrimento de quase dois anos, no tratamento de um câncer no pâncreas, conta um pouco de sua vida, sua luta e sua percepção de várias realidades, especialmente da Igreja e da pastoral. Militante formado na Teologia da Libertação, de profunda espiritualidade, marcada por traços da religiosidade popular nordestina e comprometida com a libertação, Fábio Alves também buscou em sua vida abrir-se à teologia do pluralismo religioso, especialmente com o Santo Daime, em cuja tradição religiosa chegou a ser “fardado”, mantendo uma profunda atitude espiritual aberta ao diálogo inter-religioso. Sua primeira publicação foi “Começo de mundo novo: sofrimento, luta e vitória dos posseiros de Santana dos Frades”, Sergipe, numa versão popular em 1981 e outra pela Editora Vozes (1990). Fruto de sua dissertação de mestrado, publicou o livro “Direito Agrário: política fundiária no Brasil (1995). Em 2001 saiu seu último livro, uma coletânea de artigos publicados em diversos jornais: “Em defesa da vida”. Num artigo em Horizonte (2004), juntamente com o advogado, amigo e colega Prof. Cristiano de Melo Bastos, discutiu “A prática jurídica na missão da PUC Minas”. Palavras-chave : Teologia da Libertação. Militância. Igreja Católica. Pastoral. Lutas populares. (shrink)

Wittgenstein, selon R. Rorty, accepte dans ses Recherches philosophiques une variété d' « antireprésentationnalisme » en ce sens qu 'il refuse la distinction entre certaines représentations envers lesquelles on devrait adopter une attitude réaliste et d'autres envers lesquelles il faudrait adopter une attitude non réaliste . Je soutiens dans cet article que le contraire est vrai. Wittgenstein adhère en particulier à une forme de non-réalisme quant au concept de signification et certains concepts d'états et de processus mentaux. L'expression « la (...) signification de M » n 'a pas selon lui une fonction reférentielle . Une expression du vocabulaire mental telle que « savoir réciter l'alphabet» ne désigne pas un état interne de l'individu sachant réciter l'alphabet. « Savoir réciter l'alphabet » et « la signification de M » ne sont pas des expressions employées pour « parler de » quelque chose ou s'y référer.R. Rorty daims that Wittgenstein agrees in the Philosophical Investigations with "antirepresentationalism " in that he rejects the distinction between representations toward which we should have a realist attitude and those toward which we should have the opposite, nonrealist, attitude. The aim of this paper is to show that this reading is incorrect. Wittgenstein accepts antirealist views in particular with respect to meaning and some mentalconcepts. The expression "the meaning of W", he holds, is not a referential expression . Expressions from our mental vocabulary such as "knowing the ABC" do not refer to internal states . "The meaning of W" and "knowing the ABC" are not expressions used to refer to or "talk about" anything. (shrink)

Türk ve İslam tarihinin kırılma noktalarından birisi 1040 yılında Selçuklular ile Gazneliler arasında cereyan eden Dandanakan Savaşı’dır. Savaşın ardından Selçuklular hızlı bir yükselişle özellikle Sünnî İslam coğrafyasında etkin ve belirleyici güç haline gelmiştir. Göçebe kültürden gelen ve bir oba hüviyetinde iken çok kısa bir sürede önlenemez bir şekilde hâkimiyet alanını Türkistan coğrafyasından Anadolu içlerine kadar genişleten Büyük Selçuklu Devleti, kurumsal olarak da olgunlaşmaya başlamıştır. Bu noktada hem merkezi yönetimde hem de vilayetlerde ortaya çıkan yetişmiş eleman ihtiyacını birçoğu daha önce Gazneli (...) devlet teşkilatında görev yapmış Fars asıllı devlet adamları karşılamıştır. Bu isimlerden birisi de ileride Nizâmülmülk adıyla şöhret bulacak ve namı isminin önüne geçecek olan Hasan b. Alî b. İshâk et-Tûsî’dir. Nizâmülmülk, devlet gücünün askeri alanda elde edilen zaferlere endekslendiği bir dönemde askerî, idarî, ilmî ve ekonomik alanda attığı adımlar ve aldığı tedbirlerle Büyük Selçuklu Devleti’nin kurumsallaşmasında son derece etkin bir isim olmuştur. Bu etkinlik neticesinde hem halk hem de devlet adamları nezdinde saygın bir yer edinmiştir. Bu çalışma çerçevesinde Nizâmülmülk’ün devlet bürokrasisi içerisindeki konumuna, hükümdar ve hanedan üyeleri ile olan ilişkilerine ve vezirlik sürecinde attığı adımların Selçuklu tarihine yansımalarına değinilecektir. Özet: Devlet kademesinde görev almaya Gazneliler Devleti’nin Horasan Valisi Ebü’l-Fazl Sûrî’nin yanında başlayan Nizâmülmülk, Horasan Bölgesi’nin Selçukluların kontrolüne geçmesiyle birlikte hizmetlerine Selçuklu Devleti’nde devam etmiştir. Çağrı Bey’in hizmetinde rüştünü ispat eden Nizâmülmülk, Çağrı Bey’in en güvendiği isimlerden biri haline gelmiştir. Öyle ki, Çağrı Bey ileride önce Horasan’ın sonrasında tüm Selçuklu yurdunun yönetimini üstlenecek olan oğlu Alparslan’ı Nizâmülmülk’e emanet etmiş, oğluna da Nizâmülmülk’ü bir baba olarak kabul etmesini, ona muhalefet etmemesini öğütlemiştir. Alparslan, babasının tavsiyeleri ve üvey kardeşi Süleyman ile giriştiği taht mücadelesinde gösterdiği yararlılık münasebetiyle devletin en önemli idari görevi olan vezirlik makamını Nizâmülmülk’e tevdi etmiştir. Bu dönemden itibaren vefatına kadar, yaklaşık 30 yıl kesintisiz bir süreyle Büyük Selçuklu Devleti’nin vezirliğini yapmış ve V./XI. yy.’ın ikinci yarısından itibaren Büyük Selçuklu siyasetinin en etkin figürü haline gelmiştir. Melikşah’ın tahta geçebilmesinin Nizâmülmülk ile ilişkilendirilmesi, onun döneminde elde edilen başarıların ve devlet sisteminin düzenlenmesi, şehirlerin imarı, ekonominin güçlenmesi gibi ülke içerisinde yaşanan olumlu gelişmelerin Nizâmülmülk’ün marifetiyle gerçekleştirildiğinin dillendirilmesi, Tanrı tarafından yeryüzünü yönetmek ve inşa etmek için seçildiği düşünülen bir sultan varken bir vezirin devlet için nimet olarak gösterilmesi sultanın vezirine bakışını etkilemiştir. Bu noktada üzerinde durulması gereken hususlardan birisi de Nizâmülmülk’ün kendisini nasıl gördüğü ve devlet içerisinde kendini nerede konumlandırdığıdır. Nizâmülmülk’ün Sultan Melikşah’a verdiği bir cevapta devletin geldiği noktayı ve sultanın mevcudiyetini kendi varlığıyla eşleştirmesi, tarihinin gördüğü en yetenekli vezirlerden biri olan Nizâmülmülk’ün özgüveninin son derece yüksek ve kendisini kudret sahibi olarak gördüğüne işaret etmektedir. Bu anlamlandırma halk nezdinde herhangi bir kutsiyeti bulunmayan vezirlik makamındaki bir kişinin, toplum nezdinde Allah tarafından seçildiğine inanılan kutlu kişiye meydan okutan gücü kendisinde hissetmesinin kaynağını sorgulatmaktadır. Aranan cevap Nizâmülmülk’ün vezirlik sürecinin çeşitli başlıklar altında ve bu başlıklara dair verilecek örneklerle incelenmesi neticesinde onun devletin iç işleyişine etkisinin tespitinde ve farklı kesimlerle kurduğu ilişkide saklıdır. Nizâmülmülk, Selçuklu tahtına karşı sıkı bir bağlılık göstermiştir. Bu bağlılığını lüzumu halinde savaş meydanında göğüs göğüse çarpışarak sergilemiş, gerekli olduğunda kıvrak zekâsı ile sorunları devlet için tehlikeli boyuta gelmeden çözmüş, siyasi öngörüsü ile aldığı tedbirler sayesinde devletin büyümesine katkı sağlamıştır. Onun bu sadakati ve samimiyeti, Selçuklu sultanları tarafından karşılık bırakılmamış, Alparslan vezirinin fikirlerine büyük önem verip tercihlerini bu doğrultuda şekillendirirken, aleyhine söylenen sözlerin hiçbirine kulak asmamıştır. Melikşah da, bir anlamda kendisine Selçuklu tahtını veren Nizâmülmülk’e gerekli hürmeti göstererek bütün devlet işlerinin yürütülmesini ona tevdi etmiş ve kendisini bir “baba” gibi gördüğünü ifade etmiştir. İlaveten Selçuklu tarihinde bir ilk olmak üzere Melikşah, Nizâmülmülk’e atabeg (el-emîrü’l-vâlid) unvanını vermiştir. Melikşah, Büyük Selçuklu tahtındaki ilk yıllarını, gençliğin etkisiyle, polo oynayıp, büyük av partileri düzenlemekle geçirmiş ve bundan dolayı devlet içerisinde bütün güç Nizâmülmülk’ün eline geçmiştir. Ortaya çıkan bu durum da “ülke resmen ve ismen sultanın olmakla birlikte gerçekte ‘Nizam’ına kavuştu.” ifadesiyle açıklanmıştır. Ayrıca Melikşah’ın saltanatı döneminde elde edilen askerî, siyasî ve ekonomik başarılar Nizâmülmülk’ün yeteneği ve devlet işlerinde attığı adımlara bağlanmıştır. Nizâmülmülk, hanedan ile kurduğu ilişkinin yanı sıra devlet kademesinde görev alan farklı zümrelerle de güven üzerine dayalı yakın bir ilişki biçimi geliştirmiştir. Örneğin, Nizâmülmülk’ün katıldığı askerî seferlerde bir nefer gibi askerlerin içerisinde savaşa katılması ordu içerisinde kendisine saygı duyulmasına yol açmıştır. Ayrıca, Melikşah ile Kirman Hâkimi Kavurd Bey arasındaki taht mücadelesinde Melikşah’ın safında yer almakla birlikte Kavurd Bey’i destekleyen bazı isimlerin yazdıkları destek mektuplarının ortaya çıkmasına engel olarak hem emirlerin korkularını yatıştırırmış hem de itibarını artırmıştır. Nizâmülmülk’ün yakın ilişki içerisinde olduğu bir diğer grup ilmiye sınıfı olmuştur. Bilge vezir, Tuğrul Bey döneminde Amidülmülk Kündürî tarafından takibata uğrayan ve baskılara maruz kalan ilim adamlarının yurtlarına dönebilmelerine imkân sağlamıştır. Bu ilim adamları da yurtlarına dönüşlerini sağlayan isme zihinlerinde ve gönüllerinde her zaman özel bir yer ayırmışlardır. Birçok âlimin çalışmalarını Nizâmülmülk’e ithaf etmesi, diğer saiklerle birlikte, bunun bir göstergesidir. Nizâmülmülk bir adım daha atarak, Sultan Alparslan ve Melikşah’ın müsaadeleriyle, bu ilim adamları için hâkim olunan coğrafyanın her tarafında ilimle iştigal edebilecekleri medreseler inşa etmiştir. Nizâmülmülk’ün adına nispetle Nizamiye Medreseleri olarak isimlendirilen bu medreselerde hem eğitim-öğretim kadrosuna hem de öğrenim süresi boyunca ve de mezun olduktan sonra öğrencilere sunulan imkânlar, insanların medreselere olan ilgisini arttırıyordu. Medreseler eliyle bir taraftan önceki dönemde yerlerinden edilen ve baskıya maruz kalan ilim adamlarına bir borç ödenip iade-i itibar sağlanırken diğer taraftan da Büyük Selçuklu Devleti’nin idari ve adli sisteminin ihtiyaç duyduğu yetişmiş insan gücü inşa edilmiştir. Nizâmülmülk, toplum lehine attığı adımlar ve sorunların çözümüne verdiği önem ile halkın desteğini sağlamıştır. Öyle ki insanların hayatları boyunca ona minnettar kaldığı vurgulanmıştır. Nizâmülmülk halkın sorunlarının çözümüne önem göstermiş ve onlarla yakından ilgilenmiştir. Nizâmülmülk’ün verdiği güven duygusu halkın hoşuna gitmiş ve toplum içerisinde kabul görmesine vesile olmuştur. Nizâmülmülk’ün bir diğer hasleti de fakirlere sofrasını açmasıdır. Böylece onlarla diyalog kurmuş ve gönüllerini kazanmıştır. Her yönüyle eksiksiz bir devlet adamı olan Nizâmülmülk, toplumun her türlü ihtiyacının çözümünü düşünmüş ve bu yönde adımlar atmıştır. Nizâmülmülk’ün toplumun her kesimi ile kurduğu samimi ve yakın ilişki o kadar büyük bir takdir ve beğeni toplamıştır ki bu durum Nizâmülmülk’ün toplum nezdinde sultan itibarı görmesine sebep olmuştur. İlaveten Selçuklu coğrafyasının her yerinden ve toplumun her kesiminden insanın kendisine yönelmesi hasebiyle Kâbe’ye benzetilmiştir. Nizâmülmülk, devlet kademesinde görev alan aile bireyleri, ilişki içerisinde olduğu âlimler, kendi ordusu ve emirleri ile bir güç odağı haline gelmiştir. Bunun sonucunda Nizâmülmülk, 11. yüzyılın son çeyreğinde rakipsiz bir şekilde Büyük Selçuklu siyasetinin en etkin figürü, Selçuklu yönetimini ve politikalarını belirleyen isim ve Selçuklu tarihinin en önemli olaylarında karar mercii olmuş ve sonuçta Selçuklu tarihine damga vurmuştur. İbnü’l-Esîr, Fatımî veziri Bedr el-Cemalî’nin kendisi için kullandığı sayısız lakabı kaydettikten sonra sadece Mısır’a hâkim olan bir devletin veziri bu kadar lakap kullanıyorsa Nizâmülmülk’ün “ilah”lık iddiasında bulunması gerekirdi diyerek hem Selçuklunun azametini hem de Selçuklu devletinde Nizâmülmülk’ün yerini göstermektedir. (shrink)

Hegel et Machiavel ne sont pas vraiment deux théoriciens de la « raison d'État » comme le veut Meinecke. Après avoir essayé de montrer que Machiavel soumet la conservation du pouvoir à un impératif de justice sociale, je soutiens ici que Hegel ne s'autorise de cet auteur, passant outre à la tradition du contrat social, que concernant l'imposition initiale, nécessairement illégale, de la loi. Cet appel apparaît justifié au vu de son interprétation favorable, expressément machiavélienne, de la tyrannie fondatrice ainsi (...) que de la révolte contre l'oppression, deux références concrètes de la dialectique « domination et servitude ». Hegel and Machiavelli are not really two thinkers of the « raison d'État », as Meinecke affïrms. Having tried to show that Machiavelli subjects the conservation of authority to a requirement of social justice I hereby daim that Hegel makes legitimate use of Machiavelli, getting thereby round the tradition of social contract, as far as the, necessarily illegal, initial imposition oflaw is concerned. This use seems justified if we take into consideration his, specifically machiavellian, favourable interpretation of the founding tyranny, as well as the revolt against oppression, which are two concrete examples of his dialectic of « domination and servitude ». (shrink)

Tarix boyu insanlar bir birləri ilə ünsiyyət qurmaq üçün müxtəlif vasitələrdən istifadə etmişdir. Bu ünsiyyət vasitələri təsrif olunarkən dörd kateqoriyaya bölünür. Sözlü, sözsüz, yazılı və şəkli ünsiyyət vasitələri. İnsanlar duyğularını, hiss və həyəcanlarını bu vasitələrlə qarşısındakılara çatdırırlar. Sözlü vasitə zamanı insanlar dil vasitəsilə ünsiyyət qurur. Sözlü vasitə daim yenilənməyə, inkişaf etməyə məruz qalan, canlı bir ünsiyyət növüdür. Zaman keçdikçə yeni sözlərin yaranması, ünsiyyət qurmaq üçün insanların artıq bir birinə daha yaxın olması (sosial şəbəkələrin varlığı) müasir dövrümüzdə yeni dilləri öyrənməyə (...) maraq yaradır. Yeni dillərə maraq yaranarkən, sözlü vasitə ilə yazılı vasitə, demək olar ki, paralel inkişaf edir. Özünü ifadə, natiqliq, ritorika haqqında təlimlərdə iştirakçılara verilən məsləhətlərdən birincisi bu mövzuda (danışdığı dildə xitab mövzusunda) təhsil almaq olursa, ikincisi mütləq və mütləq sosial olmaq olur, yəni öyrəndiyi, xitab etdiyi, fikrini çatdırdığı dilə məruz qalıb, qarşılıqlı söhbətləri daimi hala çevirmək. Çünki dil həm canlı həm də passiv olma xüsusiyyəti daşıyır. (shrink)

Tarix boyu insanlar bir birləri ilə ünsiyyət qurmaq üçün müxtəlif vasitələrdən istifadə etmişdir. Bu ünsiyyət vasitələri təsrif olunarkən dörd kateqoriyaya bölünür. Sözlü, sözsüz, yazılı və şəkli ünsiyyət vasitələri. İnsanlar duyğularını, hiss və həyəcanlarını bu vasitələrlə qarşısındakılara çatdırırlar. Sözlü vasitə zamanı insanlar dil vasitəsilə ünsiyyət qurur. Sözlü vasitə daim yenilənməyə, inkişaf etməyə məruz qalan, canlı bir ünsiyyət növüdür. Zaman keçdikçə yeni sözlərin yaranması, ünsiyyət qurmaq üçün insanların artıq bir birinə daha yaxın olması (sosial şəbəkələrin varlığı) müasir dövrümüzdə yeni dilləri öyrənməyə (...) maraq yaradır. Yeni dillərə maraq yaranarkən, sözlü vasitə ilə yazılı vasitə, demək olar ki, paralel inkişaf edir. Özünü ifadə, natiqliq, ritorika haqqında təlimlərdə iştirakçılara verilən məsləhətlərdən birincisi bu mövzuda (danışdığı dildə xitab mövzusunda) təhsil almaq olursa, ikincisi mütləq və mütləq sosial olmaq olur, yəni öyrəndiyi, xitab etdiyi, fikrini çatdırdığı dilə məruz qalıb, qarşılıqlı söhbətləri daimi hala çevirmək. Çünki dil həm canlı həm də passiv olma xüsusiyyəti daşıyır. (shrink)