Weder der offizielle Staat noch die Gesellschaft, und besonders die Schriftsteller, scheinen im Byzanz zu betonen oder zu erkennen, daß die Fälschung bzw. das «Plagiat» ein strafbares Vergehen – der herrschenden Meinung der Neuzeit gemäß – ausmacht. Das «Plagiat» hat meines Wissens die Forscher der byzantinischen Literatur nicht so beschäftigt, daß die Arbeiten von Stemplinger und Ziegler über das Plagiat in der Antike auch für Byzanz fortgesetzt würden. Weder Franz Dölger noch Sp. Troianos und K. Pitsakis, die sich mit den (...) unechten bzw. gefälschten juristischen und anderen offiziellen Schriften befaßten, haben das «Plagiat» bei den byzantinischen Autoren speziell behandelt. Und doch gibt es Anzeichen dafür, daß beim Verfassen eines neuen Werkes frühere Schriften oder Werke von ähnlichem Inhalt in größerem Ausmaß herangezogen wurden. (shrink)

v. 1. Theg bźin mdzod -- v. 2. Chos dbyiṅs mdzod -- v. 3-4. Theg mchog mdzod -- v. 5. Gnas lugs mdzod ; Tshig don mdzod -- v. 6. Man ṅag mdzod ; Grub mthaʾ mdzod.

The Buddha -- The Buddha's teachings -- The approaches and their philosophical systems -- The path of the cause-based approaches -- The fruition-based secret Mantra approach -- The Sarma tradition -- The Ningma tradition -- The extraordinary teachings: the Vajra heart essence.

1. Gommaṭasāra Jīvakāṇḍa evaṃ usakī bhāshā ṭīkā. -- 3. Labdhisāra-Kshapaṇasāra evaṃ usakī bhāshā ṭīkā.

Text with commentary on basic course of study of Buddhist logic and dialectrical studies prescribed for Rato Datsang, a monastery at Nyetang in Tibet, China.

Basic course of study of Buddhist logic and dialectrical studies prescribed for Rato Datsang, a monastery at Nyetang in Tibet, China.

Commentary on Bon interpretation of Madhyamika philosophy; includes root-text Dbu ma bden gnyis kyi gzhung.

Od metafizycznej neutralności do metafizyki problemów. Status metafizyki w filozofii Husserla Streszczenie Artykuł prezentuje przejście filozofii Husserla od psychologii fenomenologicznej do fenomenologii transcendentalnej jako zwrot metafizyczny. Husserlowska fenomenologia przedtranscendentalna jako deskryptywna analiza fenomenów mentalnych wyklucza wszelkie metafizyczne pytania dotyczące istnienia świata zewnętrznego, podczas gdy fenomenologia transcendentalna nie jest metafizycznie neutralna, ponieważ ma za zadanie odsłonięcie ostatecznego sensu świata w jego faktycznym istnieniu. Z jednej strony, zgodnie z pierwszeństwem ejdetycznych możliwości przed rzeczywistością, fenomenologia transcendentalna jako nauka ejdetyczna poprzedza metafizykę jako naukę (...) o rzeczywistości i umożliwia ją. Z tego punktu widzenia fenomenologia transcendentalna może być rozumiana w znaczeniu ostatecznego ugruntowania metafizyki jako uniwersalnej i absolutnej nauki o faktach, która jest zwieńczeniem naturalnych nauk o bycie. Z drugiej strony, zasada pierwszeństwa istoty przed faktem nie znajduje zastosowania do transcendentalnego faktu konstytucji świata i ten irracjonalny fakt prowadzi do metafizyki jako filozofii dotyczącej „najwyższych i ostatecznych zagadnień”, takich jak teleologiczne, teologiczne i etyczne zagadnienia. Zagadnienia te okazują się irracjonalną resztą (metafizycznym residuum) fenomenologii transcendentalnej i jej zwieńczeniem. Słowa kluczowe: ejdetyczne możliwości, fakt absolutny, fenomenologia transcendentalna, metafizyka krytyczna, metafizyka problemów, nauka o faktach. (shrink)

El artículo presenta un análisis sobre la incorporación de los ODS en la producción de follajes y el riesgo químico al que están expuestos los trabajadores por la utilización de agroquímicos a través de una revisión documental y un análisis anova. El objetivo se enfoca en la caracterización de productores e incorporación de los ODS a los procesos logísticos de producción de follaje para mitigar el impacto ambiental. La investigación refleja que el 83% de la población objeto de estudio desconoce (...) los ODS; de ahí la importancia de crear programas que capaciten los empresarios en desarrollo sostenible. (shrink)

Celem artykułu jest przedstawienie twórczości Pawła Jaszczuka, który dzięki swoim dokonaniom stał się reprezentatywny, zarówno dla literatury kryminalnej, jak i dla środowiska Warmii i Mazur. Od wielu lat pisze powieści kryminalne, przyczyniając się do rozwoju odmian gatunku, a jednocześnie korzystając z tej formy, porusza ważne współcześnie tematy. W jego utworach widać także przebieg pewnego procesu: rozpoczynając od narracji historycznej, w której ważne miejsce pełniła przeszłość, coraz częściej zabiera głos w sprawie teraźniejszości i jej wyznaczników: dominacji polityki w życiu, rozprzestrzeniania się (...) kultury masowej, rozpadu rodziny czy wszechobecnego ageizmu. Przedstawienie jego powieści kryminalnych ma wykazać, że w jego metodzie twórczej z jednej strony widoczna jest tendencja do eksponowania tematów związanych z przeszłością, a z drugiej strony mechanizm łączenia narracji historycznej z wątkami popkulturowymi. (shrink)

Commentary on the Mīmāṃsāsūtra of Jaimini, on Mimamsa philosophy.

U članku se na temelju teze njemačkoga teoretičara i pionira filozofije tehnike, Ernsta Kappa, o projekciji organa prilikom početnoga stvaranja oruđa, nastoji pokazati kako ta teza ima svoje implikacije još i danas, posebice u pogledu njezine reverzibilnosti. Naime, kada Kapp tvrdi da su sva oruđa nastala tako što je čovjek promatrao svoje organe i njihovu funkcionalnost, a da je među svim organima napose ruka oruđe svih oruđa, onda isto tako valja ustvrditi kako se je danas od projekcije organa prispjelo tome (...) da je čovjek s aspekta tehnike dospio u poziciju da projicira tehnički sofisticirana oruđa za zamjenu ljudskih organa. Sve je prisutnija pojava zamjene ljudskih organa kao pripomoći i u mnogočemu olakšavanja čovjekova života, ali isto tako i svjesne i koordinirane kiborgizacije i robotike s ciljem pospješivanja i unaprjeđenja toga istoga života do razine izazivanja novoga stupnja njegove evolucije. Tako se stvaraju aktualni okviri filozofije tehnike, koja je uvelike započela sa naznačenom Kappovom tezom. (shrink)

This article focuses on the interpretation of Homeric ἴσκε(ν) (Od. 19.203; 22.31) as well as its reception in Apollonius Rhodius (A. R. 1.834 et alibi) and Theocritus (Id. 22.167). I argue that the passage Od. 22.31-33, in which ἴσκεν (Od. 22.31) occurs, was owed to a bard’s imitation of Od. 19.203, who not only took ἴσκε (Od. 19.203) as a verbum dicendi but used ἴσκεν ἕκαστος ἀνήρ at Od. 22.31 as a semantic equivalent of the Homeric formula ὣς ἄρα τις (...) εἴπεσκε(ν). It will further show that Apollonius’ frequent employment of ἴσκω meaning ‘say’ is mainly modelled on Od. 22.31 and ἴσκον at Theocritus Id. 22.167 is understood by the poet as an ‘iterative’. If this interpretation is accepted, it might shed some new light on the relative chronology of Apollonius’ Argonautica and Theocritus’ two Idylls (13; 22). (shrink)