Celem artykułu jest analiza motywu snu i śnienia w komiksach o przygodach Tytusa, Romka i A’Tomka autorstwa Henryka J. Chmielewskiego (1923–2021). Wybór tematu wynika nie tylko popularności tego motywu w jego pracach, lecz także z wieloaspektowości i mnogości odniesień kulturowych. Artykuł podzielony jest na dwie części, w których kolejno będziemy analizować motywy i typy snów pojawiające się w komiksach Chmielewskiego oraz to, jak je rozumiał. Istotne miejsce w tekście zajmować będzie wyjaśnienie czterech funkcji snów, jakimi posługiwał się Chmielewski. Po pierwsze, (...) sen ograniczony jest do spania i traktowany tylko i wyłącznie jako proces fizjologiczny. Po drugie, sen jest motywem powodującym konstruowanie i rozwijania przygód trójki bohaterów. Po trzecie, sen związany jest z praktycznymi aspektami życia codziennego. Po czwarte, Chmielewski posługiwał się snami do objaśnienia struktury psychologicznej bohaterów i przewidywania przyszłości. (shrink)

The Decalogue is the ten commandments which are a covenant between God and His people. Written on two tablets of stone, this Decalogue is apodictive (unconditional command and prohibition). It expresses the love between God and His people and between members of the people. This article shows that in the Pentateuch there are two versions of the Decalogue (Ex. 20:1-17 and Deut. 5:6-21) with some differences between them. Deuteronomy 5:6-21 contains additions to Exodus 20:1-17. Ex. 20:1-17 was spoken by God (...) himself to the Israelites at Mount Sinai; Deut. 5:6-21 by Moses in the plains of Moab when quoting Ex. 20:1-17. The commandment to keep the Sabbath day holy in Ex. 20:8-11 is motivated by God’s rest on the seventh day of creation; in Deut. 5:12-15 it is motivated by Israel’s liberation from slavery in the land of Egypt. Ex. 20:13-17 contains fi ve social commandments in no apparent order; Deut. 5:17-21 contains six social commandments inparallel arrangement. The Decalogue, as a law does not guarantee its implementation. And the Israelites repeatedly violated or disobeyed the law. Therefore, God Himself takes the initiative and intervenes toensure its implementation. After the destruction of the city of Jerusalem as an outward sign of the end of the Old Covenant, the prophet Jeremiah prophesied the New Covenant at the initiative of God to bewritten in the hearts, so that previously impossible loyalty would now become a reality (Jer. 31:31-34). Thus, the New Covenant is not different from the Sinai Covenant, but rather a renewal of YHWH’s faithfulnesswhich is rebuilt and deepened continuously so that it becomes a “covenant without end” (Lam. 3:22-23). Abstrak Dekalog adalah sepuluh fi rman yang merupakan pernjanjian antara Allah dengan umat-Nya, tertulis dalam dua loh batu. Dekalog yang bersifat apodiktif (perintah dan larangan tanpa syarat) mengungkapkankasih antara Allah dengan umat-Nya dan antarumat Allah. Artikel ini menunjukkan bahwa dalam Pentateukh terdapat dua versi Dekalog (Kel. 20:1-17 dan Ul. 5:6-21) dengan beberapa perbedaan. Ul. 5:6-21 memuat beberapa tambahan yang tidak terdapat dalam Kel. 20:1-17. Kel. 20:1-17 diucapkan sendiri oleh YHWH kepada bangsa Israel di gunung Sinai; Ul. 5:6-21 diucapkan oleh Musa di dataran Moab dengan mengutip isi Kel. 20:1-17. Perintah kuduskanlah hari Sabat dalam Kel. 20:8-11 bermotifkan istirahat Allah pada hari ketujuh saat penciptaan; dalam Ul. 5:12-15 bermotifkan pembebasan bangsa Israel dari perbudakan di tanah Mesir. Kel. 20:13-17 memuat lima perintah sosial tanpa urutan yang jelas; Ul. 5:17-21 memuat enam perintah sosial yang disusun paralel. Dekalog sebagai undang-undang tidak menjamin pelaksanaannya. Berulangkali bangsa Israel telah melanggar atau tidak setia pada penjanjian tersebut. Maka, Allah sendiri yang berinisiatif dan campur tangan demi terjaminnya pelaksanaan perjanjian-Nya. Sesudah penghancuran kota Yerusalem sebagai tanda lahiriah berakhirnya Perjanjian Lama, Nabi Yeremia menubuatkan Perjanjian Yang Baru atas prakarsa Allah yang akan ditulis dalam hati manusia, sehingga kesetiaan yang tadinya mustahil akan menjadi kenyataan (Yer. 31:31-34). Dengan demikian Perjanjian Yang Baru itu tidak berbeda dengan Perjanjian Sinai, tetapi lebih berupa pembaruan kesetiaan YHWH yang dibangun kembali dan diperdalam terus-menerus sehingga menjadi “perjanjian yang tak berkesudahan” (Rat. 3:22-23). (shrink)

Zeno's paradox as it appears in Aristotle's Physics, Book VI, chapter 9. 239b 15-30.

The author describes a team taught (philosophy/agriculture) professional ethics in agriculture course at Cal Poly, San Luis Obispo. He shows how the teaching, student selection (half agriculture, half non-agriculture), topic selection and class projects (mock public forums on critical issues aimed at achieving a public consensus) were chosen to achieve one main goal, a professional ethics aimed at public service. A second goal, public awareness of the legitimate needs of agriculture, is pursued simultaneously.The public-good orientation of this model of professional (...) ethics is distinguished from the frequent professional-defensive role found in other fields. The author indicates that agriculture's need for publicly effective and credible leadership makes the older defensive models useless today as well as wrong, given the common-good goals of ethics.A short list of goals of agriculture is proposed: sufficient, sustainable and healthy food/fiber supplies by means which respect the dignity of all participants. From these goals it is claimed that consensus “first principles” of agricultural ethics can be constructed. More fundamental first principles, such as the golden rule, are given their appropriate role.From these some simple criteria for the problem solving efforts of the students are suggested: broad consideration of technical and human impacts (no dismissal of impacts as “externalities”), awareness of the need for technical information, consideration of risk-reducing alternative tools or policies, and fair, humane and consistent risk/benefit analysis.The author concludes with a description of the impact on students, the importance of the role model of agriculture teachers in the course with the resultant importance of the team-taught format, and the need for special administrative support to attain the goals of the course. (shrink)

This article provides Catholic authorities with a useful framework for forming prudent and just policies to minimize clerical child sexual abuse, exploiting the 2011 John Jay College report Causes and Context while not ignoring its shortcomings. The framework is St. Thomas Aquinas’s treatment of prudence, and a “profile” of the clerical perpetrators is developed that uses their narcissism as a middle term to explain why these men behaved the way they did. The author concludes by recommending a deterrent policy similar (...) to the policy advocated by St. Paul, which does not unrealistically aim at an angelic clergy but aims to deter those who would enter the priesthood for its benefits. National Catholic Bioethics Quarterly 13.2 (Summer 2013): 299–311. (shrink)

I. Logic et ontologia. Editio nona recognita et adaucta. 1942.--II. Cosmologia et psychologia. Editio octava, recognita et adaucta. 1940.--III. Theodicaea et ethica. Editio septima, recognita et adaucta. 1941.

Tom specjalny „Avantu” poświęcamy twórczości komiksowej Henryka Jerzego Chmielewskiego, nazywanego Papciem Chmielem (także Dziadkiem Chmielem) oraz głównym postaciom serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek” (dalej: „TRiA”). Wydawana od 1966 roku w formie osobnych albumów seria liczy 31 ksiąg, stając się najdłużej wydawanym w Polsce cyklem, który zajął poczesne miejsce w historii polskiego komiksu. Początkowo przy-gody Tytusa jawiły się jako wejście w krainę wyobraźni dziecięcej (księgi III-XVIII), z czasem jednak Chmielewski przeszedł do doraźnych komentarzy na temat zmieniającej się polskiej rzeczywistości (od (...) Księgi XX). Zmiana ta nastąpiła w momencie transformacji systemowej w Polsce. Przełom 1989/1990 to okres, w którym „Tytusy” zaczęły być wznawiane przez autora w unowo-cześnionej szacie graficznej (część książeczek narysowano na nowo) i zmienionej formie fabularnej: pojawiły się nowe rysunki, przearanżowano część starszych, dodano wypowiedzi bohaterów. W tym okresie Chmielewski nie wydawał książeczek z nowymi przygodami Tytusa; te zaczęły się pojawiać od 1992 roku, a autor zaczął opisywać w nich zmiany zachodzące w Polsce. Po przełomie politycznym 1989/1990 magiczne i osadzone w wyobraźni wątki zestawione zostały z tym, co w aktualnej polskiej rzeczywistości społecznej wydawało się Papciowi zajmujące, a często – niepokojące lub wymagające interwencji. Tytus zatem stał się członkiem afiliowanego przy NATO oddziału wojskowego, walczył z handlarzami narkotyków, rysował graffiti, mistrzowsko jeździł na desce, zwalczał bądź to chuliganów na meczach piłkarskich, bądź to gangi przestępcze, czy też intensywnie poznawał internet. (shrink)

The prominent, though not exclusive, role of basic needs strategies to attain ethically acceptable development goals raises the question of the ability of development agencies to find and employ basic needs strategies. The obligation to prevent severe human suffering leads to the obligation to employ basic needs strategies to attain basic needs goals. The history of failure by development agencies in finding and employing basic needs tools leads to a further obligation to cultivate bureaucratic environments which foster profound innovation. This (...) requires not only new tools but also new bureaucratic behaviour. An understandable obstacle to simultaneously technological and bureaucratic innovation lies in the tension between responsible behaviour and behaviour promoting fundamental change. Since this tension is based on the unpredictability of creative change, a series of axioms and corollaries which reduce the unpredictability is given. They include: (1) an obligation to seek innovation; (2) a clear statement of basic needs goals and intent to use some basic needs tools; (3) increase in effective knowledge of the poor and their survival strategies; (4) bureaucratic learning flexibility; (5) participatory development and allied emphasis on sustainable resource technologies. The embodiment of these in the learning process approach is illustrated. (shrink)

I. General introduction to philosophy, by Cardinal Mercier. Cosmology, by D. Nys. Psychology, by Cardinal Mercier. Criteriology, by Cardinal Mercier. General metaphysics; or, Ontology, by Cardinal Mercier. Appendix to Cosmology, by D. Nys.--II. Natural theology; or, Theodicy, by Cardinal Mercier. Logic, by Cardinal Mercier. Ethics: General ethics, by A. Arendt (based on Cardinal Mercier's notes); Special ethics, by J. Halleux. History of philosophy, by M. de Wulf. Synopsis in the form of the principal theses. Glossary of scholastic terms, by G. (...) Simons. (shrink)