The past decade has seen notable development of conceptual engineering – a field of analytical philosophy that focuses on the critical evaluation of concepts. Most authors engaged with this area identify Rudolf Carnap’s ideas as its methodological framework and theoretical origin, placing particular emphasis on the philosopher’s method of explication. This article highlights the unquestionable influence Carnap’s thought had on conceptual engineering whilst by no means reducing it to the utilisation and advancement of explication within this field of analytical philosophy: (...) indeed, conceptual engineering has incorporated – and brought to the forefront – much broader tenets of Carnap’s concept. This study draws on a series of the philosopher’s works, as well as his ‘Intellectual Autobiography’, to trace the evolution of his ideas about language and describe the fundamental elements revealing the ‘engineering perspective’ in his reflection. Most clearly, this perspective is evident in his interpretation of logic as a conceptual tool for acquiring and processing knowledge, ‘assembling’ it into a structure and refining the procedures of logic itself. It is shown that the origins of the engineering perspective trace back, on the one hand, to Carnap’s interest in the methodological framework of physics, particularly the measurement problem and its epistemological analysis, and, on the other, his fascination with interpretations of the nature of mathematical theory and the idea of unifying logicism and formalism by introducing the principle of tolerance, which adds a pragmatic dimension to methodology. The article examines in detail the idea of explication and its theoretical origins, which lie, in particular, in Carnap’s intention to exactify the notions expressing the degree of validity and probability. His idea of a link between the results of explication and its goal became the central principle of conceptual engineering, distinguishing it from mere conceptual analysis. It is concluded that, when considered together, Carnap’s two major ideas – explication and the principle of tolerance – can be placed in a broader context of a project seeking a rational reconstruction of the life of society and providing it with knowledge-based underpinnings. (shrink)

"The fixed person for fixed duties, who in older societies was such a godsend, in the future ill be a public danger." Twenty years ago, a single legal metaphor accurately captured the role that American society accorded to physicians. The physician was "c- tain of the ship." Physicians were in charge of the clinic, the Operating room, and the health care team, responsible - and held accountabl- for all that happened within the scope of their supervision. This grant of responsibility (...) carried with it a corresponding grant of authority; like the ship's captain, the physician was answerable to no one regarding the practice of his art. However compelling the metaphor, few would disagree that the mandate accorded to the medical profession by society is changing. As a result of pressures from a number of diverse directions - including technological advances, the development of new health professionals, changes in health care financing and delivery, the recent emphasis on consumer choice and patients' rights - what our society expects phy- cians to do and to be is different now. The purpose of this volume is to examine and evaluate the conceptual foundations and the moral imp- cations of that difference. Each of the twelve essays of this volume assesses the current and future validity of the "captain of the ship" metaphor from a different perspective. The essays are grouped into four sections. In Section I, Russell Maulitz explores the physician's role historically. (shrink)

"This volume is concerned with how we ought to evaluate the individual and collective actions on which the existence, numbers and identities of future people depend - discussed here as the "problem of contingent future persons." For it seems that those future persons who are brought into existence by such actions cannot benefit from or be harmed by them in any conventional sense. This is a relatively novel problem in ethics and as yet there is simply no consensus on how (...) we ought to evaluate such actions or, indeed, on whether we can. However, the pursuit of a solution to the problem has been interestingly employed by moral philosophers to press the limits of ethics and to urge a reconsideration of the nature and source of value at its most fundamental level. Intended for professional ethicists, policy researchers, and graduate students, this volume explores the theological implications of the problem and advances the investigation of it both philosophical and in theological terms." --Book Jacket. (shrink)

Context: Immunity includes cognitive concepts: the organism is thought to specifically recognize foreign materials and develop a memory of these encounters. Vaccines are thought to work by enhancing this immunological memory. Lymphocytes are key cells and specific antibodies are key molecules in immune recognition. Antibodies are blood proteins called “immunoglobulins.” Spontaneously formed immunoglobulins are seen as “natural” antibodies to dietary components and commensal bacteria. Immune cognition is used simply as a didactic metaphor. Problem: Do the cognitive aspects of immunology stem (...) from the activities of cells and molecules, or are they ascribed by the immunologist operating as a human observer? (1) An immense variety of immunoglobulins may bind to the same antigen with different binding energies. It is the immunologist who arbitrates the boundary between those that are specific (and declared antibodies) and those that are not. Specific antibodies serve as functional labels pasted onto natural immunoglobulins, as if they were recognizing elements. Is this “arbitration” the true cognitive event ascribed to immunoglobulins and lymphocytes? (2) A major impasse exists between progress in experimental immunology and its translation into clinical results. A proper understanding of immunological activity demands a wider view of an organism’s biology and, also, of the interference of human observers in delineating experimental realities, such as the specificity of immune recognition. Maturana’s biology of cognition and language provides one such approach. Method: Use of Maturana’s biology of cognition and language concepts to describe immunological activity. Results: A whole new understanding of immunological activity is suggested. Implications: A major change in the way of seeing is proposed that may eventually help the translation of this knowledge into clinical results. Furthermore, the immune system may also become a proper model for cognitive analyses. (shrink)

Dil, düşüncelerin ifade edilmesini, bilgi aktarımını ve sosyal etkileşimi sağlayan temel bir olgudur. Dil eğitimi ise kültürler arası iletişimi kolaylaştıran ve dünya genelinde etkili iletişim kurma becerisi kazandıran bir faaliyettir. Birden fazla dil bilmek, farklı kültürlere ve bakış açılarına açık olmayı sağlar. Yaşadığı dünya düzeni içerisinde çağın gerisinde kalmak istemeyen, uygar ve etkileşimli bir toplum olma niyetini taşıyan Fransa hükümet yetkilileri dil eğitimi konusunda ciddi adımlar atmıştır. 1795 yılında Doğu dilleri üzerine uzmanlaş Inalco’yu kurarak başta Osmanlı olmak üzere İslâm dünyasının (...) konuştuğu dili öğrenen uzmanlar yetiştirmeye başlamıştır. Kuruluşundan itibaren sistemli bir şekilde dil yelpazesini genişleten Inalco, Türkçe, Arapça, Çince, Farsça, Hintçe, Japonca, Korece, Rusça, İbranice ve daha birçok Doğu dilini bünyesine katmıştır. Bu dilleri öğrenen ve konuşan kişiler sayesinde Fransa, Doğuyla olan münasebetini güçlü tutmakta ve burada bulunan devletlerle uzaktan yahut yakından temas içerisinde kalmayı sürdürmektedir. Yaklaşık dört asırlık geçmişiyle Inalco, bir dil eğitimi merkezi olmanın yanında şarkiyat kurumları içerisinde önde gelen, sayısız oryantalist yetiştirip çeşitli sahalarda eserlerin yazılmasına imkân tanıyan bir kurumdur. Kuruluş, misyonuna uygun olarak uzun süre Doğu dilleri ve medeniyetleri üzerine uzmanlaşmış öncü isimleri yetiştirip çalışmalarıyla kültürel etkileşimi teşvik etmiş ve kültürler arası anlayışı geliştirmeye yardımcı olmuştur. Kurumsal tecrübesiyle ilgi alanını hep genişleten Inalco günümüzde neredeyse tüm dünya dilleri ve medeniyetleri üzerine çalışmalarını devam ettirmektedir. Artık dil ve kültür alanındaki uzmanlığı ve köklü geçmişiyle dünya genelinde saygın bir kurum olarak kabul edilmektedir. Inalco’da yetişen dil uzmanları Fransız hükümetinin diplomatik ve ticari ilişkilerinde aktif rol alarak bu konularda yetkililere tercümanlık hizmeti sunmuşlardır. Aynı zamanda uzman oldukları dillerin yeni nesillere öğretilmesinde öğretici pozisyonlarını korumuşlar ve ilişkide oldukları kültürlerin tanınmasında da önemli roller üstlenmişlerdir. Her ne kadar yaptıkları iş şarkiyat hizmeti olsa da Doğu kültürüne ait mirasın gün yüzüne çıkartılmasında, değerlendirilmesinde ve tasnifinde yer alarak bu kültürlere ait ögelerin korunmasında yardımcı unsur olmuşlardır. Silvestre de Sacy, Louis Bazin, Régis Blachère, Louis Massignon vb. birçok Doğu bilimci burada yetişerek hem kendi ülkelerine hem de Doğu kültürüne hizmet etmişlerdir. Ancak akademik ortamda Inalco ve benzeri kurumlar üzerine yeteri kadar çalışmanın olmadığı da bir gerçektir. Dolayısıyla bu çalışmada, Inalco’nun kuruluşu, işleyiş şekli ve faaliyet alanları tanıtıldıktan sonra bir şarkiyat kurumu olarak misyonu üzerinde durulacaktır. Saha araştırması, gözlem, yetkili mercilerden alınan bilgi ve belgelerle oluşturulan çalışmanın alandaki boşluğu dolduracağı düşünülmektedir. Yaklaşık dört asırlık geçmişiyle Inalco, bir dil eğitimi merkezi olmanın yanında şarkiyat kurumları içerisinde önde gelen, sayısız oryantalist yetiştirip çeşitli sahalarda eserlerin yazılmasına imkân tanıyan bir kurumdur. Fiilen 1795 yılında Fransa’da kurulan Inalco kuruluş misyonuna uygun olarak uzun süre Doğu dilleri ve medeniyetleri üzerine uzmanlaşmış öncü isimleri yetiştirmiştir. Uzun süre şarkiyat alanına odaklanan Inalco, Doğu dilleri ve medeniyetleri üzerindeki çalışmalarıyla kültürel etkileşimi teşvik etmiş ve kültürler arası anlayışı geliştirmeye yardımcı olmuştur. Kurumsal tecrübesiyle ilgi alanını hep genişleten Inalco günümüzde neredeyse tüm dünya dilleri ve medeniyetleri üzerine çalışmalarını devam ettirmektedir. Artık dil ve kültür alanındaki uzmanlığı ve köklü geçmişiyle dünya genelinde saygın bir kurum olarak kabul edilmektedir. Ancak akademik ortamda Inalco ve benzeri kurumlar üzerine yeteri kadar çalışmanın olmadığı da bir gerçektir. Dolayısıyla bu çalışmada, Inalco’nun kuruluşu, işleyiş şekli ve faaliyet alanları tanıtıldıktan sonra bir şarkiyat kurumu olarak misyonu üzerinde durulacaktır. Saha araştırması, gözlem, yetkili mercilerden alınan bilgi ve belgelerle oluşturulan çalışmanın alandaki boşluğu dolduracağı düşünülmektedir. (shrink)

For a subset K ⊆ [0, 1], the notion of K-satisfiability is a generalization of the usual satisfiability in first order fuzzy logics. A set Γ of closed formulas in a first order language τ is K-satisfiable, if there exists a τ-structure such that ∥ σ ∥ ∈ K, for any σ ∈ Γ. As a consequence, the usual compactness property can be replaced by the K-compactness property. In this paper, the K-compactness property for Łukasiewicz first order logic is investigated. (...) Using the ultraproduct construction, it is proved that for any closed subset K and set Γ of closed formulas, Γ is K-satisfiable if and only if it is finitely K-satisfiable. (shrink)