Şiâ’nın temel inanç ilkelerinden biri olan ricʿat doktrini potansiyel olarak radikal yorumlara olanak sunmaktadır. Ricʿat inanışının arka planında gaybet anlayışı ve ona yüklenen insan üstü özel mana son derece hayati öneme sahiptir. Şiîlik içerisinde günümüze ulaşan ve Şiîlerin büyük çoğunluğunu oluşturan İmamiyye ya da On iki İmam (İsnâ aşeriyye) Şiîliğine göre, on ikinci imam Muhammed b. el-Hasan, 941 yılında büyük gaybete gitmiştir. Bu doktrinle, gizli imamın bir gün geri döneceğine, zulüm ve haksızlıklarla dolu olan tüm dünyayı adaletle hükmedeceğine ve refaha (...) ulaştıracağına inanılır. Esasında ricʿat inanışıyla ilgili ortaya atılan iddiaları daha erken dönemlere götürmek mümkündür. İslam tarihinin erken dönemlerinde, Ali b. Ebi Talib (ö. 40/661) ve oğlu Hüseyin (ö. 61/680) gibi önemli şahsiyetlerin ölümsüzlüğünü iddia eden bazı radikal mezhepler (gulât) ortaya çıkmıştır. Onuncu yüzyıl da yine Şiîler arasında gaybette olduğuna ve tüm insanlığa rehberlik etmek üzere bir gün yeniden ortaya çıkacağına inanılan gizli imam Muhammed b. el-Hasan'ın dönüşüne dair bu tür iddialara sahne olmuştur. Bu çalışmada Şiâ içerisinde ortaya çıkmış üç alt grup olan Nusayrîler, Dürzîler ile Bâbî ve Bahâîler’in ricʿat doktrinine yükledikleri anlam incelenmektedir. İlk ikisi eş zamanlı olarak onuncu yüzyılda, Bâbî ve Bahâîler ise on dokuzuncu yüzyılda ortaya çıkmıştır. Ricʿat doktrinine yaklaşımda bâb kavramının aracılık görevini üstlendiğini ifade etmek gerekir. Nusayrî fırkasının kurucusu Muhammed b. Nusayr en-Nemîrî (ö. 270/883), kendisini on birinci ve on ikinci imama açılan kapı olarak ilan ederek ricʿat doktrinine ezber bozan bir yaklaşım ortaya koymuştur. Buna ilaveten, tanrının ruhunun Hz. Ali’nin bedeninde zuhur ettiği, sonrasında da bu ruhun on ikinci imama gelinceye kadar imamların bedenlerine intikal ettiği inancı yayılmıştır. Dürzîler bâb kavramından ziyade doğrudan Hakim Biemrillah’ın ulûhiyyetine odaklanmışlardır. Bâbî ve Bahâîler ise bâb kavramı temel olmak üzere mehdilik ve yeni bir din olma iddiasıyla ricʿat doktrinini te’vil etmişlerdir. Özellikle Nusayrî ve Dürzîler ricʿat inanışını yorumlayarak bunu hulûl ve tenasühe dönüştürmüşlerdir. Bâbî ve Bahâîler ise nübüvvet vazifesinin Hz. Muhammed ile son bulduğu inanışını reddederek ricʿat anlayışını nübüvvete dönüştürmüşlerdir. Böylece onlar, önceki dinlerin hükümlerini ortadan kaldıran yeni bir din olma iddiasında bulunmaktadırlar. Bu çalışmanın amacı, Şiîlik içerisinden neş’et ederek ortaya çıkmış yukarda adı geçen mezheplerin ricʿat doktrinine nasıl yaklaştıklarını ve bu olguyu ne olarak yorumladıklarını ortaya koymaktır. (shrink)

本书内容包括20世纪90年代以后的生态社会主义概述, 20世纪90年代以后的生态社会主义的新变化与动因, 20世纪90年代以后的生态社会主义的主要新观点——反思与批判, 生态社会主义的实践和启示等.

本书是研究马克思主义哲学的成果汇集。这些成果从马克思主义哲学的视域,对当代重大现实问题和理论问题进行了认真的研究.

本书的写作将中心放在对科学主义的主要挑战上。各章均采取强迫对话的方式,直接提出文化研究者对于当前主流社会科学研究的省思,针对具体的研究议程,铺陳迥异的研究设问与方法论,既引介来自文化研究学界对于社会科 学主义的检讨,也探究文化研究学者如何对于社会科学研究另辟蹊径。藉此批判精神的实践,邀请读者也能针对知识之性质,共同参与探究,进而深思当代社会科学与政治知识的意义,摸索自己的立场,开辟有助于鼓励对话的知 识平台.

內容簡介 二十世紀的「現象學運動」影響了存在哲學（存在主義）、哲學詮釋學、解構主義、現代美學、藝術哲學等等，以及所謂「後現代的文化思潮」之發展。 二十一世紀的今日，我們對「中華古典哲學」的反思，似乎可以從歐洲的現象學運動之思潮中，找到一些足以對話和互為理解的可能。 本書就試著嘗試這種互為理解與東西文化交涉的努力，希望提供給對這個話題有興趣的讀者們，開顯出一扇觀照內外在的哲學之門，而通過這扇門能夠走向人生的智慧之旅。.

Zhejiang's aesthetic education has developed rapidly in recent years, especially in the context of global aesthetic education that promotes the integration of noble culture with popular culture and emphasizes diversity, compromise, and reproducibility. In light of this year's high reexamination of aesthetic education by the country, provinces, and cities, aesthetic education has been elevated to a new level. However, existing aesthetic education still has problems, such as the indistinguishability of aesthetic education and art education concepts, the one-sidedness of aesthetic education (...) content, and the shortage of aesthetic education teachers. These problems have long affected the development of Zhejiang's aesthetic education. The issue of promoting aesthetic education has become a major concern for aesthetic education teachers throughout the province and even the country. Therefore, this article focuses on the current situation and problems of Zhejiang's aesthetic education. A comparison of the current status and achievements of Taiwan's aesthetic education with Zhejiang, drawing on each other's experience, learning from each other's strengths and weaknesses, and in-depth research on teachers' performance in aesthetic education, aesthetic education training programs, and campus cultural construction, and other aspects is put forward. A series of implementation plans for the promotion of aesthetic education, such as "synergy training" and "education of people with a view," was provided as a practical experiment and a theoretical reference for promoting the rapid development of aesthetic education in the country. (shrink)

本卷收入胡适哲学与文化方面的论文、函牍、讲演、札记80余篇。其中包括实验主义、我们对于西洋近代文明的态度等重要文章。所收文章全面反映了胡适哲学思想、学术主张和对于中西文化的态度,对于了解和研究胡适本人 以及现代中国学术史、现代中国启蒙运动等内容。.

人人都有一雙藝術家的眼睛。 「不論你曾崇仰何人何物，並以誰為師，最後你必須回到你自己本身。 藝術從未遠人，只是人遠離了他真正的自己。 在都市中，我們先失去了我們的眼睛，然後我們失去了一切。」－史作檉 本書為史作檉談論藝術美學文章集結，強調人人都有藝術家的眼睛，只在於人們失去了觀看的方式與純粹的初衷。 共分四大篇九章節，從藝術本質談起，援引賈克梅第、康丁斯基、蒙德里安、李德等藝術家創作，從繪畫、雕塑、音樂，旁述及顏氏篆書中的圖形特性，進臻至哲學美學、形上美學，淺明清晰，在一本書的閱讀時間裡就可在繁多 的藝術理論中找到自己的「眼睛」與觀看角度。.

本书分为神话与诉讼,历史与诉讼,故事与诉讼,制度法理,学术争鸣,法学教育,治学人生等八辑,收录了剧与诉的随想,正义之舞,游戏与诉讼,圣殿骑士的死亡密码,走向刑事宪法,法官权力之源与品格之治,法国法学教 育三题,关问于山水之间等文章.

胡適（1891-1962），安徽績溪人。原名嗣穈，後改名胡適，字適之，曾用筆名希彊、臧暉等。新文化運動的奠基人與領袖之一，倡導約翰・杜威的實用主義。1917年回國任教北大，參與編輯《新青年》《努力周報 》《獨立評論》等雜誌，先後擔任中華民國駐美大使、國立北京大學校長、台北「中央研究院」院長等職，著有《中國哲學史大綱》《嘗試集》《胡適文存》等書，並獲諾貝爾文學獎提名。.

孙子一书,即孙子兵法,该书以其睿智而富有思辨性,反映了春秋末期,战国初年社会变革的历史,总结了一套科学,实用的系统军事理论.

In an effort to fulfill the commands of Chairman Mao and Premier Zhou, our people are working strenuously to build our country into a powerful, modernized socialist state before the end of the century. Following the gradual progress of the four modernizations, the productive forces will rapidly grow, and the socialization level of production is bound to rise noticeably. How to understand the socialization of production, how to promptly readjust the relations of production and the superstructure in order to fit (...) in with the new situation in which the socialization level of production is continuously on the rise, and how to reform the management of industrial and agricultural enterprises as well as the administrative system of the national economy in order to quicken the speed of economic development pose a new problem calling for earnest study and exploration. (shrink)