The paper analyses the meaning and implementation of the notion of sustainable development from the viewpoint of Henryk Skolimowski’s eco-philosophy. Skolimowski formulates a radical criticism of the Western civilisation with its dominating forms of rationality and the resulting technological implementations. In his opinion, this system is a source of imbalance both in the nature and social life of people in the global scale, which results in various types of civilizational crises. We will particularly pay attention to the theoretical proposals formulated (...) by Skolimowski in his The Genius of Light and Sacredness of Life. In this work he refers to Pierre Teilhard de Chardin’s vision of evolutionary philosophy, enriched with his own original philosophical ideas. Skolimowski particularly emphasises the emergence of the photosynthesis phenomenon, and subsequently logo- and theo-synthesis in evolution process. He claims that these are the forms of light condensation whose laws of development control our planet as well as the whole cosmos. The human species participates in this process taking part in the evolutionarily developing possibilities of transcendence and self-realisation. As Skolimowski suggests, the process of self-realisation and transcending should manifest the character of the conscious self-limitation of man in his relations and interactions with nature and society. The idea of cosmic ethics, of imperative character, developed by him is to serve this purpose. (shrink)

“Przeglad Powszechny” first appeared in 1884, when the Jesuits in Krakow agreed to take over “Przeglad Lwowski” from Fr. Edward Podolski, who had been its editor. At the turn of the 19th and 20th centuries, the editors-in-chief of the “Przeglad” were Marian Ignacy Morawski SJ, Jan Pawelski SJ, Jan Urban SJ and Jan Rostworowski SJ. Thanks to their efforts and extensive prior editorial experience, “Przeglad” stood for a high level of quality, and was one of the most highly valued (...) social and cultural journals devoted to religious, philosophical, ethical, cultural, historical and political issues. The overriding aims set out by the editors of the review were the dissemination of properly Catholic principles of conduct and obedience to the Church. The article will present the social thought of the Jesuits as they appeared in “Przeglad Powszechny” from the time of its inception until the recovery of Poland’s independence. (shrink)

The article presents an analysis of S.I. Witkiewicz’s views on science and its relations with philosophy. Science has its beginnig in a common view, Witkiewicz considers its statements as expressible in psychological terms. Witkiewicz combines the interest in natural science with simultaneous criticism of neo-positivism and physicalism. While speaking in favour of the dialogue between philosophy and science, he still underlines the autonomy of philosophy. Key words S.I. WITKIEWICZ, SCIENCE.

Artykuł omawia wzajemne kontakty i wspólnotę myśli dwóch wybitnych pisarzy i filozofów Bolesława Micińskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza, którzy mimo dużej różnicy wieku byli blisko zaprzyjaźnieni. Podejmowane przez nich problemy odsyłają do międzywojennej atmosfery filozoficznej w Polsce i w Europie, a także do ożywionych dyskusji w gronie krytyków literackich i awangardowych pisarzy. Witkiewicz jako pierwszy Polak zapoznał się z psychoanalizą i znacznie wpłynął na jej znajomość u Micińskiego, choć ich sposoby rozumienia teorii Freuda wyraźnie się rozeszły. Miciński był też gorącym (...) zwolennikiem teorii Czystej Formy, realizatorem jej założeń w swojej twórczości i rzecznikiem unaukowienia krytyki literackiej poprzez jej mocne osadzenie w filozofii. Witkacy patronował jego poglądom estetycznym wyłożonym najpełniej w nieopublikowanej pracy magisterskiej Rzeczywistość i jej deformacja w sztuce napisanej pod kierunkiem Władysława Tatarkiewicza. Obaj zdecydowanie opowiadali się przeciw wszelkiemu redukcjonizmowi w filozofii; byli przeciwnikami fizykalizmu Koła Wiedeńskiego oraz antymetafizycznego nastawienia szkoły lwowsko-warszawskiej. Zwłaszcza Miciński dostrzegał słabość myśli analitycznej i poszukiwał dla filozofii formy bardziej pojemnej. W końcowym okresie twórczości Micińskiego stanął w wyraźnej opozycji wobec totalitaryzmu i mechanizacji życia, co było znamienne również dla Witkacego. Dla autora Portretu Kanta Witkiewicz był z pewnością mistrzem w dziedzinie filozofii, wciąż jednak pozostaje otwarte pytanie, ile od swego młodszego przyjaciela zaczerpnął autor Szewców? (shrink)

Staram się podjąć z Witkiewiczem „dialog” niepozbawiony elementów krytycznych i odniesień do współczesnego stanu badań. Traktuję więc jego propozycję filozoficzną nie jako obiekt jedynie muzealny, ale żywą myśl, z którą można i należy dziś podjąć dyskusję. Wynika to z przeświadczenia, że myślenie filozoficzne stanowi kontinuum i „rozmowa” z filozofami przeszłości może wnieść sporo do badań prowadzonych obecnie. System stworzony przez Witkiewicza nie był nigdy projektem jednorodnym, jego badania stanowiły raczej splot wątków, trudno jest wskazać jedno, dominujące zagadnienie. Jeśli jednak miałbym (...) wymienić taki leitmotiv jego filozofii, to byłby to problem istnienia ożywionego, upsychicznionego i cielesnego bytu, jakim jesteśmy my sami, a w przekonaniu Witkiewicza również wszystkie inne byty, z których składa się materia (stąd tylko pozornie) nieożywiona. Zawężając zakres tego zagadnienia, dochodzimy do klasycznego problemu psychofizycznego w wersji jednak dość oryginalnej z racji wspominanego odrzucenia materii martwej. O ciągłym zainteresowaniu problemem stosunku ciała do umysłu świadczy tytuł ostatniej większej rozprawy filozoficznej Witkiewicza: Zagadnienie psychofizyczne. Prezentowana praca jest próbą pokazania drogi, którą przebył polski filozof, poszukując odpowiedzi na pytanie o problem psychofizyczny, aż do swoistej wersji cielesno-biologicznego panpsychizmu. (shrink)

La producción de alternativas en el plano político y social implica además, la producción de alternativas en el plano simbólico, ya que estas dimensiones están íntimamente desarrolladas entre sí. En el caso de los piqueteros, esta preocupación está presente desde un principio, en el uso de los medios como mecanismo de visibilidad. Este trabajo representa una introducción al estudio del rol de los medios dentro de esta dinámica.