The presented work attempts to show a link between business and global responsibility with the Socratic idea of self-knowledge. The today’s ethics discusses the fundamental issues of the man’s place in the world. The human existence is one of the causes of the contemporary crisis. This crisis between man and the world obliges us to raise a radical question of the ethical origins of individual and global responsibility for the quality of life, including also the future human generations. This question (...) requires going back to the historical and ethical considerations about the Socratic project of good life. The starting point for the Socratic ethics is an interpersonal and inner-personal dialogue; the subsequent result of that is man’s practical wisdom of how to build his own life together with others. Socrates argues that the key issue of responsibility is awakening of self-awareness and the way to achieve this objective is dialogue. (shrink)

Oceny moralnej postępowania można dokonywać z dwóch różnych punktów widzenia. Jeden styl oceniania można nazwać „etyką uniwersalną” lub „etyką czystego sumienia”. Drugi styl można nazwać„partykularyzmem etycznym” czyli „etyką samokontroli.” Etyka pierwszego rodzaju zazwyczaj wykorzystuje pojęcia takie jak obowiązek, błąd, odpowiedzialność, wstyd, kara, pokuta, przebaczenie. Etyka drugiego rodzaju zwykle używa pojęć takich jak przywiązanie, niepowodzenie, ponoszenie odpowiedzialności, obwinianie, żal, poprawa, naprawienie szkód, zapomnienie. W etyce uniwersalnej obowiązki są czymś rzeczywistym i niezależnym. W tym sensie jest ona absolutystyczna. Co (...) prawda etyka partykularystyczna również uznaje niektóre obowiązki za naturalne i bezwarunkowe, lecz są to głównie obowiązki wobec własnych dzieci lub rodziców, współmałżonków czy współplemieńców, a nie obowiązki wobec całego świata lub wszystkich jednostek ludzkich. Etyka partykularyzmu rozumie obowiązki w świetle konkretnych relacji między jednostkami, ról społecznych lub zawodowych, dobrowolnie zaciągniętych zobowiązań. Etyka uniwersalistyczna brzmi sztucznie i retorycznie we wspólnocie jednostek, które darzą się wzajemnym szacunkiem, są zdolne do otwartego porozumiewania się z jednostkami proponującymi niepopularne punkty widzenia, są tolerancyjni i akceptują pluralizm opinii. Z drugiej strony hierarchiczna wspólnota mocno wspierająca przyjęty porządek społeczny i moralny, wroga jednostkom, które podkreślają swoje przekonania, nie może zaakceptować etyki pluralizmu bez utraty swej spoistości i funkcjonalności. Wybór między tymi dwoma rodzajami etyki jest przeto trudny w społeczeństwie, któremu brak wspólnych standardów tolerancji i która zachowuje hierarchię społeczną autorytetu, który uległ erozji. (shrink)

Człowiek stanął obecnie przez problemami etycznymi, których dotychczasowa etyka bądź w ogóle nie dostrzegała, bądź też, jeżeli nawet dostrzegała, to nie podejmowała poważniejszych prób ich rozwiązania. Rola medycyny w życiu współczesnego człowieka staje się coraz większa. Lekarze mają prawo decydowania o tym, czy wolno nam wykonywać określone zawody, uprawiać określone sporty, a także orzekają o poczytalności lub niepoczytalności osób oskarżonych o popełnienie przestępstw. Te głębokie przemiany w świadomości sprowadzają się zatem do jednego zasadniczego zjawiska: zmiany naszego stosunku zarówno do (...) życia, jak i do śmierci. Pytania o moralną zasadności eutanazji, aborcji, transplantacji organów są bowiem w istocie pytaniami dotyczącymi kresu lub początku ludzkiego życia. Mamy więc obecnie do czynienia z całkowicie nowym podejściem do śmierci, a tym samym – do problemów bioetycznych. Jakie stanowisko wobec tego nowego podejścia powinna zająć etyka? Otóż wydaje się, że już samo powstanie bioetyki jako odrębnej dyscypliny jest rezultatem usiłowań zmierzających do sprostania owym wyzwaniom. Bioetyka, chcąc tego czy nie, staje się rodzajem etycznego drogowskazu dla osób i instytucji podejmujących decyzje o życiu lub śmierci drugiego człowieka. W praktyce okazuje się jednak, iż ów bioetyczny drogowskaz wskazuje kierunek mniej lub bardziej dokładnie: poczynając od formułowania ogólnych teorii etycznych, w obrębie których dokonuje się rozwiązania także problemów bioetyki, aż po wypowiedzi stwierdzające moralną dopuszczalność pewnych działań wobec konkretnych osób. Filozof powinien stać na straży akceptowanych powszechnie wartości moralnych i uświadamiać, jakie skutki dla moralności i społeczeństwa przynieść może rosnąca tendencja do zawierania moralnych kompromisów z wymogami wydajności i skuteczności. Moralnym nakazem obowiązującym jego samego powinno być natomiast strzeżenie się tego rodzaju kompromisów. Odnieść można jednak wrażenie, że także bioetyka nie dostrzega owych ostatecznych celów i mechanizmów, skupiając uwagę na postępowaniu i odpowiedzialności moralnej jednostki, tracąc natomiast z pola widzenia szersze struktury społeczne i kulturowe. Aby te cele dostrzec i właściwie ocenić, bioetyka nie może ani sama stać się częścią tej instytucji, ani też pozostać ściśle filozoficzną, akademicką spekulacją. Interdyscyplinarność jawi się w tym kontekście jako wymóg, któremu bioetyka prędzej czy później będzie musiała sprostać. (shrink)

Artykuł jest szkicem odpowiedzi na pytanie: dlaczego etyka Tadeusza Kotarbińskiego, będąc w istocie typem do brze znanej filozofom etyki autonomicznej, a normatywnie bliska ideom chrześcijańskiego miłosierdzia, stała się popularna i żywo dyskutowana w Polsce drugiej połowy XX wieku. Autor omawia ówczesne dyskusje, wskazując na powody zainteresowania stanowiskiem etycznym Kotarbińskiego w kręgu polskich myślicieli chrześcijańskich. Jego źródeł upatruje w reakcji na program uniezależnienia postaw etycznych od sporów światopoglądowych. Jednocześnie zwraca uwagę, że w kręgu szkoły lwowsko–warszawskiej i jej wpływów etyka (...) Kotarbińskiego miała poparcie, ale i spotkała się z krytyką. Zastrzeżenia epistemologiczne wobec niej wysuwała Maria Ossowska. Po stronie Kotarbińskiego opowiedział się Tadeusz Czeżowski, występujący z bardziej precyzyjnie sformułowaną ideą etyki empirycznej, wykazując z czasem, że jest to etyka typu aksjomatyczno–dedukcyjnego, a nie indukcyjnego. Akceptując intuicjonizm jako epistemologiczny fundament etyki, do normatywnych idei Kotarbińskiego nawiązywali w sposób twórczy również Ija Lazari–Pawłowska i Marian Przełęcki. Autor przekonuje, że nie jest bezzasadnym przypuszczenie, że program uniwersalnej etyki, niezależnej od sporów światopoglądowych i religijnych, wpłynął także na Marka Fritzhanda interpretację etyki w marksizmie oraz korespondował z tendencjami do budowania etyki dialogu i odpowiedzialności w polskich dyskusjach etycznych w czasach dominacji etyki światopoglądowej. (shrink)

Celem tego tekstu jest po pierwsze zastanowienie się nad możliwymi przyczynami obojętnościmoralnej; po drugie rozróżnienie jej dwóch rodzajów: obojętności biernej i obojętnościsprawczej, będącej warunkiem niezbędnym okrucieństwa. Ten pierwszy rodzaj, bardziejpospolity, to brak reakcji na zło, krzywdę i cierpienie innego człowieka, ten drugi, to obojętnośćoparta na przekonaniu, że cierpiący i krzywdzony w ogóle nie jest człowiekiem; jestpoza sferą podmiotowości, odpowiedzialności, wrażliwości i winy.

The aim of this article is the presentation of the range of responsibility of employers towards workers’ families in Poland in the interwar period. The article also shows how these duties were realised. This problem appeared in Europe with the development of a social insurance programme and labour law. The Second Republic of Poland built its own law system for employees’ families. It included health insurance and benefits, families’ pensions and funeral allowances. Certain obligations were also imposed on employers in (...) the context of labour law. The most important was the obligation to open nursery schools for children of women who worked in factories. (shrink)

Około trzydziestu lat temu G. Picht pisząc esej filozoficzny o pojęciu odpowiedzialnosci mógl stwierdzić, ze zna tylko jedną monografiię poswieconą temo zagadnieniu. Dzisiaj istnieje juz wiele studiów o odpowiedzialności, a wydana w niedługim czasie po publikacji Pichta rozprawa R. Ingardena, zdążyła stać się klasyczną. Pomimo tej obfitości analiz - a raczej, dzięki niej - pytania o odpowiedzialność i „do odpowiedzialności" powracają. Rodzą się one zresztą nie tylko w kontekscie uczonych dysput ; przynosi je „samo życie". To przecież codzienność (...) jest miejscem „zdziwienia" i impulsem dla ruchu mysli filozoficznej. Do tejże codzienności filozofia nieustannie powraca, w zamiarze dochodzenia do tego, "jak jest naprawdę". W niniejszych rozważaniach o odpowiedzialności, nie rezygnując z odniesienia do potocznego doświadczenia, chcemy wejść w dialog z myslą Martina Bubera, który swoje zadanie filozoficzne pojmował jako "prowadzenie rozmowy" i wskazywanie „na coś w rzeczywistości, co nie zostalo zauważone lub jest za mało dostrzegane". Był on jednym z tych myślicieli, dzięki którym pojęcie odpowiedzialności zostało wprowadzone do filozofii i teologii w nowym, a przynajmniej „malo dostrzeganym" przez tradycję znaczeniu. Jakie to jest znaczenie? A jakie było tradycyjne? (shrink)

Około trzydziestu lat temu G. Picht pisząc esej filozoficzny o pojęciu odpowiedzialnosci mógl stwierdzić, ze zna tylko jedną monografiię poswieconą temo zagadnieniu. Dzisiaj istnieje juz wiele studiów o odpowiedzialności, a wydana w niedługim czasie po publikacji Pichta rozprawa R. Ingardena, zdążyła stać się klasyczną. Pomimo tej obfitości analiz - a raczej, dzięki niej - pytania o odpowiedzialność i „do odpowiedzialności" powracają. Rodzą się one zresztą nie tylko w kontekscie uczonych dysput ; przynosi je „samo życie". To przecież codzienność (...) jest miejscem „zdziwienia" i impulsem dla ruchu mysli filozoficznej. Do tejże codzienności filozofia nieustannie powraca, w zamiarze dochodzenia do tego, "jak jest naprawdę". W niniejszych rozważaniach o odpowiedzialności, nie rezygnując z odniesienia do potocznego doświadczenia, chcemy wejść w dialog z myslą Martina Bubera, który swoje zadanie filozoficzne pojmował jako "prowadzenie rozmowy" i wskazywanie „na coś w rzeczywistości, co nie zostalo zauważone lub jest za mało dostrzegane". Był on jednym z tych myślicieli, dzięki którym pojęcie odpowiedzialności zostało wprowadzone do filozofii i teologii w nowym, a przynajmniej „malo dostrzeganym" przez tradycję znaczeniu. Jakie to jest znaczenie? A jakie było tradycyjne? (shrink)

In the paper, I defend the claim that agent who caused unintentional loss should take responsibility for it. Such kind of responsibility is neither a result of being guilty, being moral responsible for the loss, nor is just the expression of one’s sensitivity to other people’s hurt, but it has proper objective reasons. Human being experiences unity of his agency both in intentional actions and in actions which result in unintended harm. Moral agent is not only autonomous author of the (...) action but also, through his corporeality, is somebody vulnerable to influence of accidental, unintended factors. In order to preserve personal integrity agent is obliged to admit the relation between his action and caused harm. Reasons to take responsibility for unintended results of action do not only relate to structure of human agency, but also relate to the structure of action itself and its relation to acting person. These issues are presented in two first paragraphs of the article. Characteristic features of obligation to take responsibility for unintended loss is presented in the last part of the article. Such responsibility is not a matter of voluntary agency, does not lie in the core of one’s agency but concerns what belong to “penumbra of agency.” Agent through act of his will makes himself responsible. Act of taking responsibility encompasses such behaviours like explanation, apology, help. (shrink)

Stosunek do Innego rzutuje i będzie rzutował na konkretne wybory i losy polskiego społeczeństwa.Podejmując dyskusję znanej uwagi J.T. Grossa, łączącej podejście do imigrantówz nieprzepracowanym problemem polskich „marginesów Zagłady”, autor próbuje umieścićją w kontekście kwestii upodmiotowienia Polaków jako zbiorowości. Stawia tezę, że historycznieuwarunkowana, słaba umiejętność zbiorowego podejmowania odpowiedzialności zatrudne sprawy w podobny sposób określa oba zagadnienia. Tak wzięcie odpowiedzialnościza przeszłość, jak podjęcie jej za teraźniejsze wybory, wymaga bowiem takiej zbiorowejumiejętności. Słabość w tej sferze ogranicza samą możliwość praktykowania zalecanej przezJacques’a Derridę (...) „gość-inności”. (shrink)

Według Jürgena Habermasa w warunkach eugeniki liberalnej ludzka samowiedza gatunku może ulec zmianie, dlatego należy wprowadzić regulacje, które pozwolą sprawować kontrolę nad wykorzystywaniem i nad rozwojem nowych biotechnologicznych metod. Zachowanie obecnej samowiedzy jest ważne, aby zapewnić podstawę dla funkcjonowania uniwersalistycznie pojmowanej moralności, pozwalającej osobom w sposób sprawiedliwy regulować swoje konflikty. Na dwie przesłanki samowiedzy gatunku składa się: postrzeganie siebie przez osoby jako wyłącznych autorów własnego życia oraz jako członków społeczeństwa, między którymi panują symetryczne relacje. Zachowanie takiej samowiedzy nie jest możliwe (...) w sytuacji, gdy genetycznymi zadatkami jednych osób przed ich urodzeniem rozporządzali inni. Habermas proponuje, aby rozwój biotechnologii poddać regulacjom zgodnym z etyką gatunku, która jest rekonstrukcją warunków samowiedzy do tej pory przez nas posiadanej. Sformułowana przez niego etyka gatunku zakłada nierozporządzalność genetycznymi cechami nienarodzonych, jednak nie przesądza o stosowaniu genetycznych ingerencji w celach terapeutycznych, na które, według Jürgena Habermasa, można zakładać zgodę przyszłych osób, nie naruszając samowiedzy stanowiącej podstawę uniwersalistycznej moralności. (shrink)

The article discusses problems of image development in selected professional engineering communities, as expressed in their ethical codes. Specific codified norms are presented and their likely effects discussed on two levels: personal and social. The findings show, that not all of the codes of ethics solve the development problem identically, with the differences likely to cause some variability in be-havioural patterns among members of the professional societies. The analysis suggests the need for further research and analyses as well as the (...) standardization of codified solutions to this problem among professional engineering societies. (shrink)

The paper attempts to analyse the ethical duties of engineers contained in selected engineering codes of ethics and indicates a few problems arising in teaching professional engineering ethics in technical studies. The codes of ethics under analysis, both Polish and foreign (American), show similarities and differences. The author indicates the likely causes of these similarities and differences and suggests the need for further research on the development of ethical standards as well as their implementation, application and enforcement. The author discusses (...) teaching ethics based on his own experience and compares a few American textbooks used for engineering ethics teaching. The author indicates a lack of necessary teaching materials in Polish and the existence of no Polish forum for discussing ethical problems of engineering in Poland both in the areas of teaching and research. (shrink)

In this article the author will present various links between business and ethics. The idea of responsibility, used to describe legal, economic and ethical aspects, forms the main, unifying thread. The author uses it to analyze three aspects of human activity. The first, subjective, concerns self-responsibility, where individuals are striving to satisfy their needs and to achieve happiness. The second, the encounter with the Other, embraces two meanings: responsibility for and towards the Other. The third, social, extends the idea of (...) responsibility onto the historical community we belong to. The idea of co-responsibility is not confined to our life span but it embraces future generations as well. The author will pinpoint an important element in creating the foundations of a given community, i.e. regulations that form its basis, especially the principle of justice, encompassing the distribution of goods. Many contemporary authors underline this ethical, political and economic aspect (Rawls, communitarians, Ricoeur, Habermas). The main thesis the author would like to substantiate is as follows: in business activities the ethical conduct of the individual is not sufficient. It needs to be broadened to encompass other perspectives because contemporary societies are based on the idea of co-responsibility inhabiting many dimensions. (shrink)

The aim of this article is to present selected ethical issues in psychotherapy based on the most important Polish and foreign contributions to the area. In the article, the following issues will be taken into consideration: manipulation during psychotherapy, confidentiality and professional secrecy, the principle of the ideological neutrality of the therapist, ethical aspects of psychotherapy for children and adolescents, clinical supervision, and the relation between psychotherapy and law.

Nauczanie etyki w szkole uznawane jest za ważne i potrzebne. Ale czy etyki można się nauczyć? I czy nauczanie jej powinno polegać na przekazywaniu wiedzy o koncepcjach etycznych, ewentualnie dyskusji wokół nich, czy raczej na kształtowaniu moralnych postaw uczniów i właściwych zachowań? Artykuł podejmuje namysł nad tymi problemami w nawiązaniu do różnych tradycji myśli etycznej i teorii moralności. Za główny punkt odniesienia i podstawę praktyki edukacyjnej proponuje przyjąć odnowioną współcześnie Arystotelesowską etykę cnót. Koncepcja phronesis jako rozumności praktycznej, pozwalającej tworzyć sądy (...) moralne wrażliwe na kontekst i uwzględniające złożoność trudnych do uzgodnienia interesów i dóbr, wydaje się dla edukacji moralnej wciąż aktualnym modelem. Nauczanie i dyskusja nastawione na rozważanie konkretnych przypadków i opowieści, czyli kształcenie umiejętności tego typu osądu, pozwala uniknąć zagrożeń, jakie niesie nauka skupiona na zagadnieniach teoretycznych: uwikłania w definicyjne niejasności w określaniu wartości moralnych, czy myślenia oderwanego od emocji i od doświadczenia. Nauka polegająca na analizie filozoficznej tradycji wiąże się z ryzykiem, iż przekazywana wiedza okaże się nieadekwatna do wieku i poziomu osobistego rozwoju ucznia, generując moralny subiektywizm i relatywistyczny sceptycyzm. Argument ten nie jest jednak skierowany przeciwko teoretyzowaniu i wprowadzaniu abstrakcyjnych rozważań w procesie kształcenia, nawet na najwcześniejszych etapach: teoretyzowanie i budowanie racjonalnych uzasadnień jest potrzebne, ale powinno wynikać z inspiracji i rozwoju intelektualnych predyspozycji, a nie z przekazu gotowej wiedzy. (shrink)

W artykule wykażę, że szeroko rozpowszechnione poglądy na temat norm, które obowiązują żółnierzy na wojnie, pozostają w sprzeczności z moralnością ogólną. Etyka wojny dopuszcza działania, które w zwyczajnych sytuacjach nie tylko są uznawane za moralnie niedopuszczalne, ale wydają się czynami godnymi najwyższego moralnego potępienia. Zwracam uwagę na dwie wybrane rozbieżności między etyką ogólną a etyką wojny, tj. na problem związany z istnieniem asymetrii pomiędzy atakującymi i atakowanymi oraz na kwestię tego, kto jest właściwym celem moralnie usprawiedliwionego aktu przemocy. Odrzucając (...) stanowiska skrajne (realizm w stosunkach międzynarodowych i różne odmiany pacyfizmu), uznaję, że możliwe są dwa rozwiązania problemu tych rozbieśności: albo godzimy się na status quo, czyli mocną niezgodność etyki wojny z etyki ogólną, albo uznajemy, że należy znacząco przeformułować tradycyjną etykę wojny, a być może także obowiązujące normy prawa międzynarodowego. (shrink)

The burden of social responsibility is on the pharmaceutical industry. It is producing drugs and medical equipment which have to fulfill high quality standards, because they are very important from society point of view. The main business activity of pharmaceutical companies can be assessed as doing something good. However, a lot of drug producers are also involved in other ways of working for public wellness. There are using a great range of the instruments and programs to manage the corporate social (...) responsibility. The article describes the results of 31 in-depth interviews with the pharmaceutical sales representatives conducted between the June – November 2007. It shows what problems can be created during organizing: charity action, white Sundays, conferences for physicians and other pro bono events. It explains how such actions can meet with public opinion accusations. The main aim of this paper is to answer the questions: What are the advantages of realizing CSR for pharmaceutical companies? Is it true that this conception is used as a marketing tool by drug producers? What the pharmaceutical sales representatives think about charity actions that are conducted in their companies? (shrink)

Artykuł stanowi próbę syntetycznego spojrzenia na polityczną teorię troski. Porządkując sposoby rozumienia i opisywania tego nurtu filozofii polityki, autorka skupia się na prezentacji proponowanych w jego ramach definicji troski, uzasadnień jej moralnego obowiązku i wizji integracji troski ze sferą publiczną. Omawia także historyczny rozwój etyki troski oraz jej rolę w polityce.

Artykuł stawia dwa pytania: jaki rodzaj etyki ekologicznej daje się wyprowadzić z posthumanistycznej refleksji i jak taka etyka mogłaby działać w konkretnej przestrzeni – ogrodzie działkowym. Interesuje mnie pole teoretyczne, kt.re wyznacza troska i namysł nad światem poza człowiekiem. Jako punktu wyjścia używam schematu trzech traum opisanego przez Zygmunta Freuda. Sytuacja człowieka po trzech traumach odczytana zostaje jako krajobraz postapokaliptyczny, w którym możliwe jest budowanie nowej etyki ekologicznej. Omawiając spektrum posthumanizmu, zwracam uwagę na problem granicy i dualizmu. Oprócz wskazania (...) przykład.w etycznych praktyk ogrodniczych, proponuję, aby w proces kształtowania struktury ogrodu włączyć śmierć ogrodników. (shrink)

The primary goal of this monograph is to justify the possibility of building a hybrid theory of normative ethics which can combine ethical consequentialism, deontology and virtue ethics. The aim of the book is to demonstrate the possibility of constructing a synthetic theory from ethical traditions that are generally considered to be contradictory. In addition, I propose an outline of an original theory which tries to carry out such a synthesis. I call it Institutional Function Consequentialism. The justification for a (...) hybrid theory of normative ethics requires the resolution of certain meta-ethical issues. I discuss them in part 1.1. After a brief overview of my research aims I consider the answer to the following questions: “What kind of meta-ethical beliefs must we assume for normative ethics?” and "Why should we build ethical theories?". I also discuss the various forms of ethical scepticism, which should be rejected if we develop a hybrid theory of normative ethics. I also describe possible methods of justifying any ethical theory. At the end of part 1.1 I explain that the best method for justifying any ethical theory is the method of wide reflective equilibrium. In parts 1.2, 1.3 and 1.4 I analyse three main types of normative ethics which are considered to be competitive: consequentialism, deontology, and virtue ethics. Part 1.2 is about consequentialism and its difference between utilitarianism and teleological theories. I also present the main reasons for the popularity of consequentialism. In part 1.3 I define deontology, present its variations and show important benefits that motivate its continuous growth. In part 1.4 I discuss virtue ethics, which is often referred as the viable alternative to consequentialism and deontology. If we want to build any new ethical theory, first we should describe the problems of the old ones. For this reason, in chapter 2 I describe the most important arguments against ethical consequentialism, and in chapter 3 I explain the difficulties of deontology. Critical remarks on virtue ethics are considered in part 1.4. The last two chapters directly concern the main aim of the monograph. Because in chapter 3 I show that deontology suffers from a number of problems such as the paradox of deontology, in chapters 4 and 5 I present only consequentialist versions of hybrid theories. These versions try to avoid the common pleas of utilitarianism and combine the advantages of opponents to utilitarianism. I answer the question (4.1) "What is hybrid consequentialism?" and briefly describe (4.2) the most important examples of hybrid theories by others. I discuss the prerogatives without restrictions idea by Samuel Scheffler, rule consequentialism by Brad Hooker, Kantian consequentialism by Richard M. Hare, David Cummiskey and Derek Parfit and consequentializing procedure proposed by Douglas W. Portmore. In the last chapter I present a new hybrid version of consequentialism that I call Institutional Function Consequentialism. I start from the thesis (5.1) that traditional meta-ethics of analytic philosophy incorrectly defines the main field of its research. Rather than focusing on the philosophy of language and metaphysics it should try to answer one question: “What should morality and ethics be for?”. Therefore I introduce an original methodology for meta-ethics that I call the Functional Model of Analysis (FMA). It is a meta-ethical framework in which the fundamental questions concern the practical functions of normative domains such as morality and ethics and the most rational way of achieving them. FMA is meta-ethical project that (a) explains the persistence of fundamental ethical disagreement among experts, (b) sets the background for explaining or justifying the correct structure of the ethical theory, (c) gives the possibility to create a hybrid theory of normative ethics. In part 5.2 I formulate a generalized argument against various popular theories of normative ethics which states that most of the popular theories are too narrow and one-sided, causing permanent dispute between them. There are many distinct practical functions of morality that are usually based on different types of normative theories such as Aristotelian ethics, utilitarianism, contractarianism and contractualism. In order to remove these conflicts, the correct ethical theory should try to take into account all of these relevant features of moral life. Unfortunately, most ethical theories are mono-functional. This means that their supporters consciously or unconsciously (1) recognize or accept only one genuine practical function, (2) think that this one practical function overrides all other practical functions or (3) try to reduce all practical functions to the one that is chosen. In part 5.2 I present a description and justification of a new normative account that I call Hybrid Function Consequentialism. The formal scheme of this consequentialism can be summarized in the following way: we should act according to some important focal points P1…Pn with contents C1…Cn that are selected on the basis of considerations about which kind of P with C will bring the best realization of the best mix of normative functions F1...Fn. In the next part (5.2.2) I present the new way of “consequentializing” particular theories of normative ethics by applying the scheme of Hybrid Function Consequentialism. As an example of the use of this procedure, I formulate perfectionist virtue consequentialism, contractarian institution consequentialism, contractualist rule consequentialism and consequentialism of salvation. In part 5.3 I formulate an original theoretical concept that I call Institutional Function Consequentialism (IFC). It is a hybrid theory that is based on the previously described Functional Model of Analysis and a reflection on the role of institutions in modern developed societies. IFC claims that we should always act according to some rules, virtues, motives and intentions that constitute the homeostasis of normative institutions whose internalization by the overwhelming majority of each new generation has maximum expected value in terms of the best realization of the equilibrium of the most important practical functions of normative domains. Responsibility and sanctions related to wrongful actions should be dependent on the particular institution whose standards have been violated. IFC has several unique features which are described and justified in part 5.3. It is a form of hybrid consequentialism – it mixes features of consequentialism, deontology and virtue ethics. It does this on three different levels: justification, structure and content. The main focal point of the theory is not rules or virtues, but normative institutions. Values to be optimized in the framework of consequentialism are not "happiness", "well-being" or "preferences", but the fulfilment of normative functions. IFC is not limited to the field of ethics only, but it is a meta-normative account of justification for an entire social order which is comprised of a number of different institutions. It also assumes a specific, circular relationship between practical ethics (e.g. research on such important issues as civil disobedience, fair distribution of wealth, philosophy of punishment or autonomy of conscience), and the content of the general rules that may constitute the optimal homeostasis of institutions. It rejects the simplistic belief that moral thinking is based solely on deductive implications from general ethical principles or meta-ethical beliefs. (shrink)

Przyjęcie perspektywy „widoku stąd” sprawia, że etyka nie jest traktowana jako kompletny zbiór gotowych odpowiedzi na problemy natury moralnej. Normy są ogólne i obiektywne, sytuacja decyzyjna podmiotu indywidualna i subiektywna. Decydujemy zawsze „tu i teraz” i „tacy a nie inni”. Perspektywa „widoku stąd” może być redukowana, ale nie da się od niej całkowicie uwolnić. Nie znaczy to jednak, że perspektywy subiektywnej nie da się pogodzić z obiektywną. Normy obiektywne pozostają punktem odniesienia dla subiektywnych decyzji, a kiedy jakiś element indywidualnego (...) (subiektywnego) kontekstu naszego działania udaje się nam zobiektywizować, zostaje włączony w „widok stąd”. (shrink)

The stock exchange is regarded as one of the key institutions of market economy. Stockbrokers were a truly essential group of workers of the stock exchanges. It was on the level of their organization and professional ethics that depended the level of efficient functioning of this institution. The basic law regulations, orders and stock charters were traced in this paper as well as – essential for exchanges – different documents, which marked principles of stockbrokers’ activity. These principles were considered from (...) the point of view of the ethical norms establishing the contemporary ethics of economic life. My special attention was concentrated on these principles of stockbrokers’ activities which concern the way of their appointing, rights as well as duties. „Ethical aspects” of stockbrokers’ activity on the Polish stock-exchanges were traced for the period from acceptation, in 1921, the first in independent Poland Act of exchanges organization to the outbreak of World War II. Except stock exchanges which were formed during the Period of the Partitions of Poland (in Warsaw and Lodz), and which resumed their activities after World War I, the new ones were created when Poland had regained its independence. Stock exchanges – except the above-mentioned – were organized in Cracow, Poznan, Vilnius and in Lvov. In initial period of the second Republic of Poland acted six commodities exchanges too. The comparatively quick unification of exchange law by the government of independent Poland was the expression of understanding the importance which was fulfilled (not only) in economy by the institution of stock exchange. In turn, issuing separate regulations for stockbrokers was proof of high position held by this group in the structure of the basic organs of a stock exchange. (shrink)

Przedmiotem artykułu jest konceptualizacja problemu autentycznych i domniemanych deficytów teoretycznych doktryny etyki chrześcijańskiej, rozmaicie diagnozowanych na gruncie współczesnej chrześcijańskiej filozofii moralnej. Artykuł ten stanowi polemikę z próbą ujęcia tych deficytów, a także prób ich przekroczenia, sformułowaną przez Sebastiana Gałeckiego w jego książce Etyka chrześcijańska dla postchrześcijańskiej epoki (2020). Doceniając śmiałość podjętego zadania teoretycznego oraz istotność teoretyczną zaproponowanej przezeń koncepcji uspójnienia nurtów etycznych w ramach chrześcijaństwa, wskazuję na szereg uchybień w realizacji zaprojektowanych dociekań. Należy do nich m.in. okcydentalność perspektywy teoretycznej (...) obranej przez autora, problematyczność operacjonalizacji kategorii postchrześcijaństwa w diagnozie współczesnych przemian społecznych, pomijanie endemicznych wobec instytucji kościelnych przyczyn odchodzenia od chrześcijańskiego kanonu etycznego oraz wewnętrzna niespójność projektu integracji rozmaitych perspektyw teoretycznych chrześcijańskiej teologii moralnej. (shrink)

Artykuł prezentuje cząstkowe wyniki ogólnopolskich badań, poświęconych nauczaniu etyki. Omawia miejsce etyki w polskim systemie szkolnictwa i tendencje rozwojowe widoczne od momentu jej wprowadzenia (1991). Analizie poddano akty prawne z poziomu ustaw, rozporządzeń Ministra Edukacji Narodowej oraz, uzupełniająco wobec aktów prawnych, orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, regulujące zasady nauczania przedmiotu etyka oraz jego oceniania. Ważnym aspektem tych regulacji, ze względu na ich praktyczne konsekwencje, jest lokowanie etyki jako alternatywy dla przedmiotu religia. Przeanalizowane zostały również dane statystyczne, pozwalające w skali ogólnopolskiej ocenić (...) rozwój zainteresowania przedmiotem etyka – przyrost liczebności szkół, w których realizowany jest przedmiot etyka, w zależności od etapu kształcenia oraz rodzaju szkoły, a także przyrost etatów przeliczeniowych przypadających na nauczycieli etyki. Ten ostatni wzrost, choć od roku 2014 skokowy, jest mimo wszystko w liczbach bezwzględnych niewielki; etyka pozostaje nadal przedmiotem niszowym. Na przestrzeni lat można obserwować poprawę jej statusu i wzrost społecznego zapotrzebowania; niemniej, obecne definiowanie etyki jako przedmiotu fakultatywnego sprawia, że poziom uczestnictwa wciąż pozostaje niewielki. (shrink)

Etyka jako obszar i kontekst standaryzacji działalności organizacji pozarz¸adowych Andrzej Klimczuk In Katarzyna Sztop-Rutkowska (ed.), Poradnik Standardów Normatywnych Dla Organizacji Pozarz¸Adowych Z Powiatu Oleckiego. Fundacja Rozwoju Ziemi Oleckiej. pp. 74--92 (2012) .

Artykuł jest próbą ukazania etyki troski jako szczególnego i ciekawego przypadku ekologii społecznej i doktryny zrównoważonego rozwoju. Stawia sobie za cel również unaocznienie politycznego i ekologicznego wymiaru etyki troski. Rozpoczyna się prezentacją krótkiej historii stosunku do troski w zachodniej filozofii społecznej i źródeł kryzysu opieki. W części głównej, z perspektywy teorii Daniela Engstera, stara się odpowiedzieć na pytania: czym jest troska, dlaczego powinniśmy opiekować się innymi, jak powinniśmy dystrybuować obowiązki troski, jakie relacje zachodzą między troska a sprawiedliwością, co łączy etykę (...) troski z liberalizmem, libertarianizmem, socjalizmem, komunitaryzmem i teorią praw naturalnych.The article is an attempt to show care ethics as a particular and interesting case of social ecology and a sustainable development doctrine. It also tries to point the political and ecological aspects of care ethics. The article starts with a short history presentation of the attitude toward care in western social philosophy as the source of care crisis. The main part of the essay tries, from the perspective of Daniel Engster’s theory, to answer the following questions: What is care? Why should we take care of the others? How should care duties be distributed?, What are the relations between care and justice?, What do care ethics and liberalism, libertarianism, socialism, communitarianism and natural law theory have in common? (shrink)