Ömer Naci Soykan'ın ülkemizde yayımlanan armağan kitaplar konusunda eleştirel bir yaklaşımı vardı. Bu eleştiri, armağan kitapların büyük çoğunluğunun "armağan" edildikleri düşünür ya da filozofla ilgili neredeyse hiçbir ciddi çalışmayı içermemesiyle ilgiliydi. Ona göre bir armağan kitabın öncelikli amacı "armağan" edildiği kişinin felsefi görüşlerine yer vermek olmalıydı. Dolayısıyla Soykan hayattayken kendisiyle ilgili bir armağan kitap çıkarmayı düşündüğümüzü dile getirdiğimizde ilk sözü "İçinde benim düşüncelerimle ilgili yazılar olacaksa olsun, yoksa istemiyorum!" olmuştu. "Sağdan soldan toplama yazılarla, tematik bütünlüğü olmayan yazıların art arda getirilmesiyle (...) oluşturulmuş bir armağan kitap olmaz. Armağan kitap, (bir "Festschrift") öncelikle o kişiyle, o kişinin düşünceleriyle ilgili yazılardan oluşması gerekir" diye de eklemişti. Bu kitabın gecikmesinin bir başka nedeni belki de Soykan'ın bu kadar açık biçimde dile getirdiği bu sözlerdi çünkü eleştirdiği türde bir armağan kitap hazırlamak görece kolay olabilirdi. Geç oldu ancak olması gereken gibi oldu! Kitaptaki her yazarın katkısı Soykan'ın görüşleri üzerine, onları açımlayan, değerlendiren, belki yer yer de eleştiren değerli çalışmalar olarak ortaya çıktı. Böylelikle onun isteğini de bir bakıma yerine getirmiş olduk. (shrink)

Sekülerleşmenin Makyavelist davranışları tetikleyici bir faktör olabileceği varsayımından hareketle gerçekleştirilen bu çalışmanın amacı, seküler tutum ve Makyavelist davranış arasındaki ilişkiyi üniversite öğrencileri örnekleminde tespit etmektir. Nicel araştırma deseni oluşturularak yapılan bu çalışmada ilişkisel tarama yöntemi, örnekleme yöntemi ve online anket tekniği kullanılmıştır. Araştırma kapsamında Osmaniye Korkut Ata Üniversitesinde lisans düzeyinde öğrenim gören öğrencilere e-mail atılarak gönüllü bir şekilde ankete katılmaları istenmiş ve elde edilen 710 adet anket verisi ile analizler yapılmıştır. Elde edilen verilerle yapılan korelasyon ve regresyon analizi sonuçlarına göre (...) Makyavelist davranış ile seküler zihniyete kayma arasında düşük düzeyde de olsa anlamlı ve pozitif yönde bir ilişki varken, gündelik hayatta dini hassasiyetleri sürdürme ve siyasi otoritenin sekülerleşmesi ile yine düşük düzeyde de olsa anlamlı ve negatif yönde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Seküler tutum boyutlarının Makyevelist davranışa etkilerine bakıldığında sadece seküler zihniyete kayma boyutunun Makyevelist davranışı anlamlı bir şekilde etkilediği görülmektedir. Diğer alt boyutlardaysa düşük düzeyde bir ilişki olsa da etkileşim gözlemlenmemiştir. SECULAR ATTITUDE AND MACHIAVELIST BEHAVIOR: A RESEARCH ON UNIVERSITY STUDENTS (OKÜ CASE) Abstract Based on the assumption that secularization may be a triggering factor for Machiavellian behavior, the aim of this study is to determine the relationship between secular attitudes and Machiavellian behavior in a sample of university students. In this quantitative research design, relational survey method, sampling method and online survey technique were used. Within the scope of the research, students studying at Osmaniye Korkut Ata University at the undergraduate level were sent an e-mail and asked to participate in the survey voluntarily and statistical analyzes were made with 710 survey data obtained. According to the results of correlation and regression analyses conducted with the obtained data, it was determined that there was a significant and positive relationship between Machiavellian behavior and the shift to secular mentality, albeit at a low level, while there was a significant and negative relationship with maintaining religious sensitivities in daily life and secularization of political authority. When the effects of secular attitude dimensions on Machiavellian behavior are examined, it is seen that only the shift to secular mentality dimension has a significant effect on Machiavellian behavior. In the other sub-dimensions, no interaction was observed, although there was a low level relationship. (shrink)

One of the fundamental debates that theologians have held to discuss the possibility of and to facilitate understanding of the bodily resurrection is iʿādat al-maʿdūm; that is, the restoration of the non-existent. Despite some differences in their perspectives, theologians, including the Muʿtazilites, have considered iʿādat al-maʿdūm possible. Avicenna, who opposed the classical views of theologians by rejecting iʿādat al-maʿdūm, provoked a new discussion and fuelled controversy about this issue. Later Islamic philosophers and theologians who were influenced by him took his (...) path and reformulated his arguments about the impossibility of iʿādat al-maʿdūm. Likewise, the theologians of the mutaʾakhkhirūn period, who defended the possibility of iʿādat al-maʿdūm, in support of the classical view, voiced new criticisms against these recontructed arguments. Thus, the debate turned into a highly controversial issue between Islamic philosophers and theologians. In fact, unlike the theologians who included the issue of iʿādat al-maʿdūm in the subsections of the samʿiyyāt chapters as an extension of the resurrection debates, Islamic philosophers did not consider it possible and preferred to address it under the subheadings of the umūr al-āmma chapters on existence and non-existence, in which metaphysical issues were discussed. This is because Avicenna considered iʿādat al-maʿdūm a metaphysical issue related to non-existence. On the one hand, some philosophers, who considered iʿādat al-maʿdūm impossible, deployed the new argument that things that existed and then disappeared could not be recreated in the same way. On the other hand, others expressed their criticisms against these arguments in the disputatious style (jadali) and tried to defend the restoration of the non-existent in the same way. Therefore, the theologians who addressed these issues in their works helped answer the question of whether it is possible to recreate the non-existent. This is because the texts provided detailed and important information about the course of the debate, such as who rejects and accepts iʿādat al-maʿdūm, the background and context of the debate between philosophers and theologians, the proofs put forward for the rejection of recreation, the criticisms in response to these proofs, and the evidence put forward for recreation. Therefore, the present study aims to discuss the arguments for iʿādat al-maʿdūm; that is, whether maʿdūm can be recreated in the same way, and the criticisms against these arguments, which have become a subject of debate between theologians and philosophers. Avicenna’s ideas are also highlighted in the study as he is the source of the arguments for the impossibility of iʿādat al-maʿdūm. In terms of its scope, the present study is based on the major works of the prominent theologians of the mutaʾakhkhirūn period and the main commentaries written on these works. (shrink)

Öz: Frege özel adların (ve diğer dilsel simgelerin) anlamları ve gönderimleri arasında ünlü ayrımını yaptığı “Anlam ve Gönderim Üzerine” (1948) adlı makalesinde, bu ayrımın önemi, gerekliliği ve sonuçları üzerine uzun değerlendirmeler yapar ancak özel adın anlamından tam olarak ne anlaşılması gerektiğinden yalnızca bir dipnotta kısaca söz eder. Örneğin “Aristoteles” özel adının anlamının Platon’un öğrencisi ve Büyük İskender’in öğretmeni ya da Stagira’da doğan Büyük İskender’in öğretmeni olarak alınabileceğini söyler. Burada dikkat çeken nokta örnekteki özel adın olası anlamları olarak gösterilen belirli betimlemelerin (...) de özel ad içeriyor olması. Anlamın Frege için bileşimsel olduğu, bir başka deyişle bir dilsel simgenin anlamının (varsa) parçalarının anlamlarınca belirlendiği düşünülürse, örnekteki belirli betimlemelerin anlamlarının saptanabilmesi için içerdikleri özel adların da anlamları saptanıp betimleme içinde geçtikleri yere konmalıdır. Bu işlem hiçbir özel ad kalmayana kadar sürdürülmelidir. Ancak biraz düşünülünce bir özel adın nesnesini tekil olarak betimleyecek ve içinde özel ad geçmeyecek bir betimleme bulmanın kolay olmadığı görülür. Örneğin yukarıdaki betimlemelerde geçen “Platon”, “Büyük İskender” ve “Stagira” gibi özel adların anlamları olabilecek ancak özel ad içermeyen betimlemeler bulmak pek kolay görünmüyor. Ortaya bir sonsuz gerileme sorunu çıkmış gibi duruyor. Frege’nin anlam-gönderim ayrımını için ciddi sonuçları olabilecek bu sorunu Frege çözebilir mi? Bu yazıda bu sorunun yanıtını arayacağım. Sorunu betimledikten sonra Frege’nin önündeki seçenekleri (örneğin bağlama duyarlı terimlerden (gösterme adılları veya belirteçler) yararlanma veya bağlamı sınırlama gibi) değerlendireceğim. -/- Abstract: In his “Sense and Reference” (1948), Frege makes his famous distinction between the sense and the reference of a proper name (and other signs) and discusses at length the significance, necessity and consequences of the distinction, but he explains how the sense of a proper name should be understood very briefly in a footnote. According to him, for example, the sense of the proper name “Aristotle” can be taken as the pupil of Plato and teacher of Alexander the Great or the teacher of Alexander the Great who was born in Stagira. What is interesting here is that the definite descriptions given as the possible senses of this proper name do themselves contain proper names too. Since the sense is something compositional for Frege, which means the sense of a linguistic sign is determined by its constituents (if there are any), in order to determine the sense of definite descriptions in question, we should first determine the senses of proper names they contain and substitute these senses with the proper names themselves. This process should continue until no proper name remains. However, it does not seem easy to find a definite description which describes the object of a proper name uniquely but contains no proper name itself. For instance, could we find appropriate senses that contain no proper name for “Plato”, “Alexander the Great” and “Stagira”? It does not seem likely. A problem of infinite regress appears to arise. Can Frege solve this problem, which poses a serious threat for his sensereference distinction? I will explore this problem in this paper. After explaining the problem, I will discuss the options (e.g. turning to indexicals or context restriction) Frege can take to deal with it. (shrink)

al-ʾUmūr al-ʿāmma refers to the introductory chapter heading for concepts and topics which address the issues of metaphysics, the science of the universal. This introductory heading which encompasses general topics, concepts, and cases, is the most distinctive feature that differentiates the kalām in the Muta’akhkhirūn period from the Kalām in the Mutaqaddīmūn period. This is because the science of Kalām inherited these topics as the result of its interaction with peripatetic philosophy represented by Islamic philosophers, such as al-Kindī, al-Fārābī, and (...) Avicenna. Before Fakhr al-Dīn al-Rāzī, theologians addressed various concepts such as mawjūd, maʿdūd, maʿdūm, qadīm, muḥdāth, shayʾ by including them in their works as commonly used nouns and adjectives in a disorganised manner or without devoting a separate chapter heading to them. It was al-Rāzī, who discussed al-ʾumūr al-ʿāmma under a separate heading with original content and through a combined method based on the relationship between Kalām and philosophy by using the previously available literature, that helped al-ʾumūr al-ʿāmma acquire an important status in the science of Kalām. This is because this tittle, which examine abstract and general concepts such as existence, non-existence, mawjūd, maʿdūm, quiddity (māhiyyah) and its appendages such as unity, multiplicity, necessity, possibility, impossibility, ḥudūth, eternity a parte ante (qidam), substance (jawhar), accident (ʿaraḍ), cause (ʿilla), and maʿlūl, were reconsidered by the theologians after al-Rāzī and became a point of departure for their works. Later theologians largely followed al-Rāzī’s framework and organisation of al-ʾumūr al-ʿāmma and/or based their new organisations on it. Besides using his framework, they tried to define al-ʾumūr al-ʿāmma in different ways and from different perspectives, and, at times, allowed for debates of sorts. One of the debates that emerged as a result of these defining endeavours is why these concepts were included within the scope of al-ʾumūr al-ʿāmma discussions or what aspects of these concepts were discussed within al-ʾumūr al-ʿāmma. This debate revolves around such notions as quiddity, impossibility, and non-existence in relation to the aforementioned notions. Among these concepts, non-existence takes the lead. This is because existence is both the most general concept and one of the most commonly addressed concepts in al-ʾumūr al-ʿāmma due to its direct relationship with other concepts. This has brought non-existence, which has a close relationship with existence, to the forefront. In these discussions, the concept of non-existence is sometimes examined alone, sometimes together with the concept of impossibility, both directly and indirectly. In fact, the reason for the inclusion and evaluation of the concept of non-existence in al-ʾumūr al-ʿāmma per se has turned into topic of discussion by itself over time. In this context, after discussing the conceptualisation process of al-ʾumūr al-ʿāmma, this study examines how philosophers and theologians, who, it must be reiterated, define al-ʾumūr al-ʿāmma in different ways, examine the concept of non-existence under that chapter heading, and it goes on to determine the aspects that led them to include non-existence therein. (shrink)

The problem of mental existence is a multidimensional subject that is related to many issues with its ontological and epistemological aspects. Both philosophers and theologians have addressed this problem from different perspectives and have discussed it among themselves. These discussions have produced some evidence and criticisms about mental existence in terms of acceptance and rejection. In these discussions, which are also associated with different issues, the use of information about maʿdūm, particularly as evidence of mental existence, also helped pinpoint the (...) source of the knowledge about maʿdūm. The fact that maʿdūm is the subject of knowledge is often a matter of consensus among theologians if some exceptions are disregarded. Particularly due to the extension of the subject of kalām to the known, it is a matter accepted by the scholars that maʿdūm can be known, whether it is mumkin (possible) or mumtani‘ (impossible). Therefore, the issue of where the information about it is located has emerged as an extension of the discussions on mental existence. In this context, in terms of epistemological theories they adopted, both theologians and philosophers have questioned the epistemological and ontological location of the knowledge of such concepts as ma'dūm, which hardly exist in the objective world but can be reasoned out or judged or imagined, and they have tried to determine the source of this knowledge. As a result of this effort, they have recognized that the source of knowledge about maʿdūm can be explained in two ways: the mind and outside world. In response to theologians, who claimed that the place of knowledge about maʿdūm is the mind, it has been claimed that the place of this knowledge is not the mind but the outside world. No consensus has been reached among those who claimed that the information was outside; some claimed that this information was in Plato's ideas, while others claimed that it was in the active mind. On the other hand, there has been no disagreement among those who considered the source of knowledge about maʿdūm as the mind. Based on this perspective, the present study tried to identify the source and place of information about maʿdūm, with a particular reference to the later kalām period, based on the evidence put forward to prove mental existence and the criticisms against such evidence. As a part of these discussions, the disputing parties were specified and the criticisms of the opponents towards each other were also included. This is because the nature of these criticisms is critical as such criticisms are capable of revealing the opinions of those who have opposing views about the source of knowledge of maʿdūm. The scope of the present study was limited to al-Rāzī and some later theologians as it was Fakhr al-Dīn al-Rāzī, who brought mental existence up for discussion as a specific point of debate. Therefore, in the present study, the famous theological texts that are highly representative of mental existence in the late kalām period and prominent commentaries written on these basic texts were preferred. (shrink)

Çalışmamızın temel amaçlarından en önemlisi İslâm dünyasının siyasî ve askerî yükselişini belli bir seviyeye getirdikten sonra ilmî çalışmalarda elde ettiği başarısını tespit etmektir. İslam toplumu ilk dönemlerden itibaren öncelikle dini konuların öğrenilmesine ağırlık vermiş, sonrasında ise karşılaştığı diğer medeniyetlerden de etkilenerek pozitif ilimlerle meşgul olmaya başlamıştır. Her ne kadar İslâm’ın ilk yıllarında pozitif ilimlere hasredilmiş çalışmalar olmadığı görülse de ilk hicrî yüzyılın sonlarına doğru bu anlamda önemli çalışmalar ortaya çıkmıştır. Müslümanlar bu zamana kadar öncelikle dinlerini daha iyi anlamaya çalışmışlardı. Bu (...) konuda belli bir birikim elde ettikten sonra özellikle Abbâsîler (750-1258) döneminde pozitif bilimlere ilgi duyan Müslümanlar 4/10. yüzyıla gelindiğinde Müslümanlar pozitif bilimler alanında büyük eserler vermeye başladılar. Bu gelişmenin çok farklı sebepleri olduğu gerçeğini de göz önünde bulundurarak bu makalemizde Müslümanların pozitif bilimlere ilgi duymasının sebepleri üzerine bir değerlendirme yapacağız. Çalışmamızda öncelikle Müslümanların yaptığı çalışmalara ilişkin güncel ve klasik kaynaklarda yer alan bilgiler derlenerek yüzyıllar içerisinde yaşanan değişim ele alınacaktır. Esasında bu gün Müslümanların içerisinde bulunduğu durumun çözümü de kısmen bu dönemin daha iyi anlaşılmasında gizlidir. Müslümanların bu yükseliş serüvenini anlamak günümüze de önemli ölçüde ışık tutacaktır. (shrink)

To salvage traditional logic and traditional square of opposition from the problem of existential import, logicians have been offering solutions for centuries. In this paper, firstly it will be argued that as far as we know, the historically first solution proposed by Abelard in 11th century and by Seuren in 2002 is actually a version of the O-Corner Interpretation of traditional logic, which is generally attributed to the 14th century logician Ockham. Secondly, it will be advocated that two systems of (...) Abelard and of Ockham have the same logical power. Lastly, the main claim will be that Abelard’s and Seuren’s system shall be favored over Ockham’s system. (shrink)

To salvage traditional logic and traditional square of opposition from the problem of existential import, logicians have been offering solutions for centuries. In this paper, firstly it will be argued that as far as we know, the historically first solution proposed by Abelard in 11th century and by Seuren in 2002 is actually a version of the O-Corner Interpretation of traditional logic, which is generally attributed to the 14th-century logician Ockham. Secondly, it will be advocated that two systems of Abelard (...) and of Ockham have the same logical power. Lastly, the main claim will be that Abelard’s and Seuren’s system shall be favored over Ockham’s system. (shrink)

Yavuz [Altıntaş], Miyase. İctihadın Modern Müslüman-Çoğunluklu Ülkelerin Aile Hukuku Reformlarındaki Rolü: Fas Örneği. Doktora Tezi, SOAS Londra Üniversitesi, Hukuk ve Sosyal Bilimler Fakültesi Hukuk Anabilim Dalı, İngiltere, 2018. Bu çalışmanın temel amacı ictihadın modern dönemdeki kavramsallaştırma ve hukuki temellendirmelerini analiz ederek İslam hukukunun modern Müslüman-çoğunluklu ülkelerde uygulanmasındaki rolünü araştırmaktır. Bu araştırmada ictihadın hukuk reformlarında neden ve nasıl kullanıldığı meselesinin yanı sıra uygulama esnasında hangi motivasyonlar, teknikler, formlar ve muhakeme usullerinin benimsendiği incelenmektedir. Aynı zamanda ictihadın birincil kaynaklara, yani Kur ’an (...) ve S ünnet ’e d önülerek mi yoksa klasik İslam hukuk bilimi içerisinde var olan hukuki görüşlerden seçmek suretiyle mi yapıldığı analiz edilmektedir. Son olarak klasik İslam hukuk teorisi kuralları ve prensiplerinin ne derece itibar gördüğü ve bunların günümüzde ictihad vasıtasıyla ger çekleştirilen reformlarda ne derece takip edildiği araştırılmaktadır. Tezin ana odak noktasını modern Müslüman-çoğunluklu ülkelerde İslam hukukunun en yaygın uygulanan yönü olması sebebiyle aile hukuku teşkil etmektedir. 2004 Fas Aile Kanunu reformlarıictihada dayanılarak uygulamaya konduğundan dolayı özellikle incelenmiştir. Tezin ana argümanı ictihadkavramının klasik ana akımdaki anlayıştan tanım, kapsam ve ictihadetme yetkisi açısından farklılık gösterse de modern dönemdeki ictihadkavramsallaştırmaları ve uygulamalarının İslam hukuku içerisinde yer alması gerektiğidir. Nitekim kavramsal bir analiz yapıldığında özellikle tarihi bağlamın sosyo-politik değişikliklerinin zemin hazırladığı çeşitli ictihadanlayışlarının ve uygulamalarının İslam hukuk tarihi içerisinde var olduğu görülmektedir. Modern dönem ictihaduygulamalarına bakıldığında çoğunun genel olarak klasik İslam hukuk teorisinin detaylı kural ve prensiplerini sıkı bir şekilde takip etmediği görülmektedir. Bununla birlikte bu uygulamalar hukuki temellendirmelerden mahrum değildir ve bazıları klasik İslam hukuk bilimi içerisinde kaynağını bulabilmektedir. Dahası bu uygulamalar iptidai de olsa meşru bir teorik çerçeve sunmaktadır. (shrink)

Wittgenstein Tractatus'ta anlamlı bir tümcenin işlevinin bir şey durumunu öne sürmek olduğunu belirtir ve böyle yapmayan bütün tümceleri anlam alanının dışına bırakır. Buna karşılık anlam alanının dışında kalan tümceler işlevsiz değildirler; onlar bir şeyleri gösterebilirler. Bu söylemek/göstermek ayrımı Tractatus için temel önemde olsa da ayrımın göstermek ile ilgili kısmını Wittgenstein yeterince açıklamaz. Bu yazıda bu kavramın özellikle de etik ve estetik söz konusu olduğunda bir bakış açısını göstermek olarak anlaşılabileceğini öne süreceğim. Algı çalışmalarında yaygın bir kavram olan bakış açısı, dilbilim (...) alanına özellikle metafor konusundaki çalışmalarla taşınmıştır. Bir metaforun belirli bir bakış açısı etkisi yaptığı sıklıkla söylenir. Wittgenstein'ın "göstermek" derken anlatmak istediği bir bakış açısı kazandırmak olarak yorumlanabilir. -/- In Tractatus, Wittgenstein states that the function of a meaningful sentence is to assert a state of affairs and excludes all sentences that do not do so from the realm of meaning. Sentences outside the realm of meaning, however, are not useless; they can show something. Although this saying/showing distinction is of fundamental importance for Tractatus, Wittgenstein does not clearly explain the part of the distinction related to showing. In this paper I will argue that this notion can be understood, especially in the case of ethics and aesthetics, as showing an aspect. Aspect, which is a widely used notion in perception studies, has been carried to the field of linguistics, especially with studies on metaphor. It is often said that a metaphor makes an aspectual effect. What Wittgenstein meant by "showing" can be interpreted as making someone recognise an aspect. (shrink)

Mimarlık diğer sanat dallarından iki bakımdan ayrılır. İlk olarak mimari yapıtlarla etkileşim kaçınılmazdır. Müzik dinlemeden, tiyatro veya sinemaya gitmeden, resim veya heykel sergilerini gezmeden yaşamımızı sürdürebiliriz ancak mimari yapılar olmadan bu olanaklı olmaz. Bu bakımdan mimarlık sanatlar içinde belki de insan yaşamını en fazla etkileyen daldır. İkinci olarak mimarlık bir yaşam gereksinimini karşılayan, böyle bir işlevi olan belki de tek sanat dalıdır. Örneğin resim, heykel, şiir, sinema veya tiyatro yapıtlarını sanatsal açıdan değerlendirirken hangi gereksinimimizi karşıladıkları sorusunu sormayız. Buna karşılık mimari (...) yapılar barınma başta olmak üzere bir dizi maddi gereksinimimizi karşılarlar. Hangi gereksinimi karşılamak amacıyla yapıldıkları sorusu onların sanatsal açıdan değerlendirilmesinde önem taşır. Bu yazıda mimarlığın sanatlar içindeki bu iki özgünlüğünü dikkate alan bir düşünürün, Ömer Naci Soykan'ın mimarlık konusundaki görüşlerini sırasıyla “mimarlıkta temel nitelikler”, “mimarlık etkinliği”, “mimarlık dili” ve “mimarlık estetiği” başlıkları altında ele alacağız. (shrink)

Fas Ahvâl-i Şahsiyye Kanunu üzerinde 2004 yılında yapılan reformlarla birlikte Fas Aile Kanunu (Müdevveneh), İslam dünyasındaki en eşitlikçi kanunlardan biri olarak kabul edilmektedir. Söz konusu reformlar, Fas'ta onlarca yıldır devam eden uzun soluklu kamuoyu tartışmalarının bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Ahmed el-Hamlîşî 1980'lerin başından itibaren bu tartışmalara aktif olarak katılmış ve Ahvâl-i Şahsiyye Kanunu'nun yoruma açık insan yapımı bir kanun olduğunu ve revizyonunun ictihad yoluyla yapılması gerektiğini savunmuştur. Kral 6. Muhammed tahta çıktıktan kısa bir süre sonra, 2001 yılında, Fas Ahvâl-i (...) Şahsiyye Kanunu'nda reform yapmak üzere Kraliyet Danışma Komisyonu'nu oluşturdu. Kral 6. Muhammed komisyonu, Şeriat'ın temel hedeflerini (makâsıdü'ş-Şeria) gözeterek ve aynı zamanda ictihad yoluyla zamanın ve toplumun ihtiyaçlarına cevap vererek Ahvâl-i Şahsiyye Kanunu’nda önemli değişiklikler yapmakla görevlendirdi. Bununla birlikte, komisyon üyelerini kamu yararını göz önünde bulundurmaya ve önerilen her türlü değişiklikte uzlaşma ve ılımlılık için çaba göstermeye teşvik etti. Komisyon üyeleri önerilen değişiklikler üzerinde yaklaşık iki buçuk yıl çalıştı ancak birçok konuda uzlaşmaya varamadı. Bu bağlamda, üyelerin komisyon içinde oluşan iki ana gruptan reformist ve gelenekçilerden birine, az ya da çok, meylettiği söylenebilir. Ahmed el-Hamlîşî, Kraliyet Danışma Komisyonu'nun üyelerinden biriydi. Komisyon üyeleri arasında reformist grubun değişiklik tekliflerini destekleyen ama aynı zamanda bunu gelenekçilerin benimsediği dili kullanarak yapan etkili ve önemli bir isim oldu. Nitekim, el-Hamlîşî İslam hukuku çerçevesi içinde kalan eleştirel ama ılımlı görüşleriyle aile hukukunun reformunu talep eden gruplar için bir referans noktası haline geldi. Bu çalışmada, Ahmed el-Hamlîşî’nin fıkhi temellendirme ve delillendirme açısından Fas 2004 aile hukuku reformlarının arkasındaki isim olduğu savunulmaktadır. Veri analizi yönteminin uygulandığı bu çalışmada, öncelikli olarak Hamlîşî'nin eserleri, çeşitli mecralardaki mülakatları ve konuşmaları kullanılmıştır. Hamlîşî’nin anlayışındaki farklılık ve benzerlikleri ortaya çıkarmak için literatüre başvurulmuş ve benzer görüşlerle karşılaştırmalar yapılmıştır. Fas Ahvâl-i Şahsiyye Kanunu’nun reformuna dair kısa bir arka plan açıklamasının ardından bu makale, Hamlîşî'nin metin ve bağlam arasındaki arabulucu rolünü, aile hukuku reformları tartışmasındaki yerini ve dolayısıyla Şeriat-devlet ilişkileri konusundaki duruşunu incelemektedir. Daha sonra, ictihad kapısının kapanması meselesi, müctehid olabilmenin şartları, müctehidin nitelikleri ve Kraliyet Danışma Komisyonu tarafından uygulandığı şekliyle kolektif ictihad türü (cemâʿî ictihad) hakkındaki görüşlerine atıfla Hamlîşî’nin ictihad anlayışına odaklanılmaktadır. Son olarak, Hamlîşî'nin akıl yürütme yöntemi ve ortaya koyduğu gerekçeler aile hukuku ile ilgili meseleler örnekliğinde gösterilmektedir. (shrink)

The term biodiversity, also known as the diversity of life, is often used to mean the diversity of the living beings in the biosphere. By diversity of the living beings, it is meant mostly living things as individuals. In addition, it is possible to discuss the diversity of species, ecosystems, and hereditary characteristics. In this study, answers were sought to questions such as ‘Is biodiversity a value, can it be measured, what does it mean for our country and the world, (...) what is the lack or lack of biodiversity’. Thus, it was emphasized that biodiversity should be accepted as a value per se. In direct connection with biodiversity, it has been argued that ecosystems should be protected through a combination of intervening and non-intervening methods. In addition, by referring to the nature - culture dichotomy, nature's being the source of culture is underlined. It was mentioned that ecosystems should be protected in order to protect the number of species, and for this reason, intensive consumption of biosphere resources should be prevented. It has been argued that the point of distinction in conservation studies should be determined as ens viva, the concept of being alive. As a result, a proposal consisting of nine items has been put forth in order that it should be considered while drawing a possible roadmap. (shrink)

Bu metnin gayesi, dil felsefesi, mantık ve ontoloji alanlarında ortak olarak karşılaşılan boş adlar problemini ele almaktır. Metinde, çağdaş semantik kuramlarının ve dil felsefesinin ortaya çıkışında önemli rolü olan J. S. Mill’in özel adlar üzerine düşüncelerinden başlanarak, analitik felsefenin temelini atan, köşe taşları diyebileceğimiz G. Frege ve B. Russell’ın semantik kuramlarına değinilecektir. Daha sonra, kendi dil felsefesi pozisyonunu bu iki isimin eleştirisi üzerinden kurgulayan S. Kripke’nin, bu isimlere karşı olan argümanları incelenecektir. Metinde, bu incelemeyi gerçekleştirdikten sonra, S. Kripke ve B. (...) Russell’ın dil felsefesinde savundukları pozisyonlar ile onların ortaya koydukları mantık modellerinin arasındaki ilişki ele alınacaktır. Nihai olarak, dil felsefesi, mantık ve ontolojinin sınırlarının ne kadar iç içe geçmiş olduğu, ismi geçen filozofların dil felsefesindeki kuramlarının ontolojik çıktıları incelenerek ortaya konulacaktır. (shrink)

Biology –in its simplest definition– is a natural science that studies the living things. Philosophy of Biology, on the other hand, is the whole of conceptual analysis, synthesis and deductions that filters the scientific information being produced by biology, especially those of ‘life’ and ‘evolution’. In this study, the importance of the philosophy-science view of the famous philosopher Teoman Duralı, who passed away a year ago, will be mentioned in terms of contemporary biology and philosophy of biology. In doing this, (...) first of all, the historical relationship between the philosophy of biology and the philosophy of science will be revealed. Then having in consideration of the scope of the philosophy of biology, its relationship to the pure biology and to the history of biology will be mentioned. Then, Duralı’s philosophy-science view will be examined in terms of meaning and cause-effect relationships, thus both his contribution to the philosophy of biology literature in Turkish and his position will be pointed out. In conclusion, the use of the term biophilosophy, which concerns and connects two separate-but-adjoint flowing rivers ‘the philosophy’ and ‘the biology’, will be mentioned by pointing out why ‘biology for philosophy’ and why ‘philosophy for biology’ are important reciprocally. Finally, a declaration consisting a list of ten proposed items will be put forth. (shrink)

Ahlak ve müzik, tarih boyunca, insanlığın ortak bilinci tarafından bir araya getirilen insan faaliyetinin iki farklı alanıdır. Müzik aracığıyla insanın ruhsal durumunu etkilemeye yönelik sihirsel ve dinsel ritüeller buna örnektir. Ancak sadece Antik Yunanistan'da bu iki kavram birleştirilmiş, bir teoriye dönüşmüş ve bu teori felsefi bir doktrin olarak değerlendirilmiştir. Bu teorinin adı Ethos'tur. Bu kelime Yunanca Hqo? kelimesinden üretilmiş ve Etik kavramına hayat vermiştir.Antik Yunan filozofları Ethos teorisi çerçevesinde, armoni, ritim, mod, çalgı gibi müzik kategorilerini detaylı bir şekilde incelemişlerdir. Bu (...) müzik araçlarının, insanın ahlakına edebileceği etkiye yönelik değerlendirmelerinin sonucunda onların kullanımıyla ilgili önemli neticelere ulaşmışlardır. Ethos teorisinin önemli kısımlarından birisi olan müzik eğitimi; müziği, insanın ahlaki terbiyesinin en önemli aracı olarak değerlendirmektedir.Bu çalışmada Antik Yunan felsefesinde Ethos kavramı ve teorisinin tarihçesi aydınlatılmakta ve devlet, birey, eğitim ve müzik gibi kavramların etkileşimi araştırılmaktadır. Ayrıca bu çalışmada, müziğin etik ve eğitici cephesi detaylı bir şekilde aydınlatılmaktadır. (shrink)

There is not a consensus on the definition of vitality or life yet. Therefore, there are hundreds of definitions and interpretations about life. A number of new or similar definitions have been added in the relevant literature year by year. From this point of view, in this study, it has been examined whether the words canlılık (vitality) and hayat (life) in Turkish can be used as terms equivalent to each other and it has been put forward that it would be (...) more correct to use them separately. The relationship between the parts of an organism’s hierarchy is reviewed, based on the relationships that the cell, as the place where vitality arises, establishes with its similars on the horizontal and with the lineage on the vertical. Based on all of these, a vitality design has been put forward. According to this theoretical design, life has a purpose to continue, and this is possible through an activity of manifestation through the reproduction and diversity of the living beings. It is suggested to use the term homeokinesis instead of homeostasis in order to describe the balance in the living things. Keywords: life, philosophy of biology, relationality, vitality. (shrink)

Bu yazıda Fransız Devrimi'nin Eylül 1793’ten Temmuz 1794’e kadar süren Terör Dönemi ve devrimin önderlerinden Robespierre’in bu dönemdeki rolü incelenmektedir. Bu amaçla öncelikle Terör Dönemi’nde neler yaşandığından kısaca söz edilecek, sonrasında ise Robespierre kendini nasıl bu dönemin merkezinde bulduğu araştırılacaktır. Son olarak Robepierre’in terör tartışmalarında gündeme getirdiği “erdemli terör” kavramının ne anlama geldiği tartışılacaktır.

Özet: Bu yazı Paul Grice’ın 1967 yılında verdiği “Mantık ve Konuşma” başlıklı dersinin Türkçe çevirisinin okunmasına yardımcı olmayı amaçlamaktadır. Yazıda önce “Mantık ve Konuşma”nın arka planında yer alan dil felsefesi tartışmaları kısaca tanıtılmış sonrasında sezdirimler ve özellikleri, bağlam ve iletişimin ilkeleri gibi metinde geçen temel tartışmalar açıklanmıştır. En sonda ise “Mantık ve Konuşma”nın dil felsefesi ve dilbilimdeki etkilerinden kısaca söz edilmiştir. -/- Abstract: This paper aims at being helpful in reading the Turkish translation of Paul Grice’s 1967 lecture titled “Logic (...) and Conversation”. After introducing some relevant background discussions in the philosophy of language literature briefly, the paper explains the main discussions in “Logic and Conversation” such as implicatures and their features, context and principles of conversation. In the end, some influences of “Logic and Conversation” on philosophy of language and linguistics are briefly mentioned. (shrink)

Özet: Bilgi kirliliği eski bir sorun olsa da sosyal medya ve Internet tabanlı mesajlaşma uygulamalarının yaygınlaşmasıyla daha sık gündeme gelmeye başladı. Salgın hastalık gibi kriz dönemlerinde kirli bilginin etkinliğinin tehlikeli olabilecek boyutta arttığı görüldü. Bu yazıda bilgi kirliliği sorununu felsefi açıdan inceleyeceğim. Bilgi kirliliğinin ne olduğu sorusunu tartıştıktan sonra bilgi kirliliğinin üç türü arasındaki ayrımları ele alacağım. Son olarak bilgi kaynağı ve bilgi aktarıcısı olarak bir öznenin sorumluluklarının neler olduğu konusunu inceleyeceğim. Tartışmanın pratik sonuçlarını salgın hastalık konusuyla bağlantılı örnekler seçerek (...) canlandırmaya çalışacağım. -/- Abstract: Although disinformation is an old problem, it has become more common with the rise of social media and Internet-based messaging applications. In times of crisis such as pandemics, it has been observed that the effectiveness of disinformation has increased to a dangerous extent. In this work, I will examine the problem of disinformation from a philosophical point of view. After discussing the question of what disinformation is, I will distinguish between the three types of disinformation. Finally, I will explore an agent's responsibilities as an information source and sharer. I will try to illustrate the practical implications of the discussion by giving examples related to the pandemic. (shrink)

Air pollutants pose a threat to biodiversity throughout the world. This study was conducted to evaluate atmospheric element accumulation in Isparta city, including Gölcük Nature Park, located in the Western Mediterranean Region of Turkey. It is aimed to determine the air quality and potential pollutant sources in the region through lichen biomonitoring. Specimens of the epiphytic foliose lichen Physcia aipolia (Erh. ex Humb.) Fürnr. were sampled from 14 sites in the study area and analyzed by ICP-MS with reference material in (...) order to detect 11 trace elements; Al, As, Cd, Cr, Cu, Fe, Mn, Ni, Pb, V, and Zn. The spatial distribution of these airborne elements in the study area was mapped. The results showed that the elemental sequence in terms of average concentrations measured was as follows: Ni >Cr >V >Fe >As >Al >Zn >Cu> >Cd >Mn >Pb. The results of cluster analyses of the elemental data indicated that the 3 major contaminants in the urban area were Cr, Ni, and V, probably due to the extensive use of coal in heating facilities and gasoline in vehicles. P. aipolia specimens accumulated maximal concentrations of As, Cr, Fe, Ni, and V in the northern and the southeastern localities surrounding the city, while Cd, Pb were most abundant in the eastern edge of Gölcük Nature Park. The pollution in Isparta city with heavy metal is worse than expected, mostly due to the extensive use of coal as fossil fuel. In addition, it seems to be associated with the city's topographic and climatic characteristics, e.g. inversion effects. (shrink)

Bu yazıda bir sanat yapıtının sahte olmasının ne anlama geldiği incelenmektedir. Bu amaçla iki tür sahtecilik türü olan yapıt kopyacılığı ve biçem kopyacılığı birbirinden ayırt edilmektedir. İlk tür kopyacılık ile ilgili temel tartışma bir yapıtın aslından ayırt edilemeyecek kadar iyi bir kopyası neden yine de sanatsal olarak aslından daha değersiz bulunur, sorusuyla ilgilidir. İkinci tür kopyacılıkta ise temel soru bir sanatçının biçemini taklit ederek "yeni" yapıtlar üretmenin sanatsal açıdan nasıl değerlendirilmesi gerektiğidir. Yazıda bu ikinci tür kopyacılık, Hollandalı ressam Van Meegeren'in (...) Vermeer'in biçemini taklit ederek yapıp Naziler'e sattığı tablolar üzerinden tartışılmaktadır. (shrink)

Öz: Bu yazıda Elisabeth Camp'in metafor kuramını eleştireceğim. Bu kurama göre metaforik anlam metaforik olarak kullanılan terimin işaret ettiği şeyin karakterizasyonunun bir başka şeyin karakterizasyonu ile etkileşimi yoluyla ortaya çıkar. Bu etkileşim beraberinde metaforun önemli bilişsel özelliklerinden biri olan olarak-görme etkisini zorunlu olarak getirir. Ben bu kuramın açıklamaya çalıştığı dilsel olguyu gereksiz yere karmaşıklaştırdığını savunacağım. Söz konusu olgu etkileşime gerek olmadan da açıklanabilir. Camp'in tersine, olarak-görme etkisinin metafor için özsel olmadığını savunacağım. Bunların yanı sıra Camp'in metafor kuramının kimi değillenmiş metafor (...) kullanımlarını açıklayamadığını göstermeye çalışacağım. Abstract: In this paper, I will criticise Elisabeth Camp's theory of metaphor. According tothis theory, the metaphorical meaning arises from the interaction of the characterization of the thing which the metaphorically used term indicates with the characterization of another thing. The interaction forces outone of the most important cognitive features of metaphor, the seeing-as effect. I will argue that this theory unnecessarily complicates the linguistic phenomenon it tries to explain, and that the phenomenon in question couldbe explained without the need for interaction. Contrary toCamp, I will try to show that the seeing-as effect is not essential for metaphor. I will also try to demonstratethat Camp's theory of metaphor fails to explain some uses of negated metaphors. (shrink)

Özet: Bu yazıda nefret sözcüklerinin dilsel işlevi açıklanmaya çalışılacaktır. Bunun için öncelikle nefret sözcüklerinin kimi özelliklerini tartışıp sonrasında bu özelliklerin tümünün önereceğim sözcük sezdirimine dayalı nefret sözcükleri kuramı ile başarıyla açıklanabileceğini savunacağım. Buna göre nefret sözcükleri sözcük anlamı olarak bir insan grubuna işaret ederken, tipik kullanımlarında kimi olumsuz nitelikleri sözcük düzeyinde sezdirirler. Sözcük sezdirimi kavramı Grice'ın sezdirim kavramının bir tümcecikten daha küçük dilsel yapılara uyarlanmasıyla ortaya çıkar. Bu uyarlamanın olanaklı olduğunun gösterilmesi için Grice’ın tümce düzeyi için tasarladığı ilke ve maksimlerin (...) tümce altı düzeyde nasıl işlediğini açıklayacağım. Abstract: This paper aims at explaining the linguistic function of slurs. To this aim, I will first discuss certain features of slurs and then argue that these features can be successfully explained in my suggested phrasal implicature theory of slurs. In this view, slurs denote a group of people, and in their typical use they imply certain negative features at the phrasal level. Phrasal implicature is a notion which is developed by adapting Gricean notion of implicature to the linguistic units that are smaller than a clause. In order to show that this adaptation is possible, I will demonstrate how the Gricean principles and maxims work at the subsentential level. (shrink)

In this article, I will attempt to provide a historical case study, I suggest that the demarcation between perception and how a figure is ‘seen’ is the process of perpetual filtering between the levels of sensation and perception. I argue that this filtering operates through the basic visual principles, which may vary and have divergent functions in different paradigms. This historical case study will focus on the fifty-six plates featured in the influential work of the London surgeon William Cheselden, to (...) reveal the paradigm-based filtering in these prints by arguing that the sense data is organized in the simplest manner to view figures in their unity. Thus, I will focus on the visual principle of simplicity, which features the patterns of similarity, contrast and symmetry. An analysis of Cheselden’s usage of these patterns will demonstrate that he aims to show that every bone in human body is united to one another, which forms an organizing structure. I will conclude that these visual principles were used by Chelselden to achieve perfection by conveying right proportions and the correct number of scales of human body since his observations was laden with Newtonian paradigm. Finally, I will compare this usage to that of Ibn Sina’s, to disclose the paradigm-ladenness of scientific observations. (shrink)

In the history of Islamic thought, it is prominent to examine the sects according to certain facts. In this research, it is aimed to read the development of the sect through aqāid works by taking the aqāid texts into the center. By centering Ash'ariyyah, we determine the aqāid literature of this sect in general terms and center two Ash‛ari aqāid works. These two aqāid texts that we have examined are the works identified with the Seljuk and Ottoman madrasahs. Al-Juwaynī’s al-Aqīda (...) an-Nizamiyyāh and al-Ījī’s al-Aqāid al-adudiyya hare extremely valuable identity texts in terms of Ash‛arī aqāid tradition. As a product of the Seljuk world of thought, al-Juwaynī’s work deals with aqāid issues with much broader titles and explanations. Al-Juwaynī lists his criticisms by targeting Mu‛tazila on most issues. Al-Ījī’s al-Aqāid al-adudiyya is one of the basic books of Ottoman madrasahs. In al-Ījī’s work, on the other hand, plain narration and a concise aqāid presentation attract attention. When we look at the work, it draws attention that the audience has changed and the opposition to the Mu‛tazilite is not too dominant. In addition, while a political interpretation over the imamate/caliphate issue is included in the creed in al-Ījī’s text, virtuousness, which is the perception of the Sunni companions, is also emphasized. The aqāid works of al-Juwaynī and al-Ījī bear the traces of the historical development of Ash‛arism, depending on their addressees, the period in which they were written, and many other reasons. (shrink)

Alan yazında yer alan örgüt ve yönetim kuramları yöneticilerinin uygulamaları, görüşleri ve araştırmalar tarafından şekillendirilmiş, ortaya çıkan bu görüş ve uygulamalar da yeni yöneticilerin uygulama ve davranışlarında yol gösterici bir rol üstlenmişlerdir. Okul müdürlerinin yönetim uygulama ve görüşlerinin yönetim kuramları bakımından değerlendirilmesinin önemli olduğu düşünülmektedir. Bu nedenle araştırmanın amacı, okul müdürlerinin yönetim uygulamalarının yönetim kuramları bakımından değerlendirilmesi olarak belirlenmiştir.Bu çalışmada veriler, nitel araştırmada veri toplama yöntemlerinden birisi olan görüşme yöntemi içerisinde yer alan "yarı yapılandırılmış görüşme tekniği" ile toplanmış ve içerik (...) analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın evrenini, 2008?2009 eğitimöğretim yılında Konya ilinde görev yapan okul müdürleri oluşturmaktadır. Örneklem ise, evrenden çok amaçlı örnekleme yöntemi ile seçilen 14 ilköğretim okulu müdüründen oluşmaktadır.Okul müdürlerinin yönetimle ilgili görüş ve uygulamaları yönetim kuramları bakımından değerlendirildiğinde, müdürlerin yönetimle ilgili görüş ve uygulamalarının daha çok klasik kuramların varsayımları ile paralellik taşıdığı görülmektedir. Bu çerçevede çeşitli değerlendirme ve önerilerde bulunulmuştur. (shrink)

İslam düşünce ekolleri olan mezheplerin tarihsel serüvenleri çok yönlü bir güzergâha sahiptir. Mezheplerin tarihsel gelişimlerini etkileyen farklı unsurlar bulunmaktadır. Bu bağlamda mezhep-siyaset ilişkisi bilindik bir öncül olarak öne çıkmaktadır. Bu araştırma, Büyük Selçukluların yıkılış sürecinden Moğol İstilasına kadarki sürede Eş‛arîliğin tarihsel gelişimini irdelemektedir. Bilindiği üzere Büyük Selçukluların kuruluş döneminde Horasan’dan uzaklaştırılan Eş‛arîler, yükselme devriyle tekrar bölgeye çağırıldılar. Sünnîliği merkeze alan siyasetin neticesinde Eş‛arîlik ön plana çıktı. Dolayısıyla Büyük Selçuklular ve Nizâmiye medreselerini merkeze alarak Eş‛arî düşüncenin ilerleyişini açıklamaya çalışmak yaygın bir (...) kabul olarak ortaya çıktı. Selçuklu devletinin yıkılışından sonra Horasan ve Mâverâünnehir coğrafyasındaki çatışmalarla artan kaos ve istikrarsızlık dönemi yaşandı. Ardından Gurlular ve Harizmşahlar Selçuklu bakiyesi bu toprakları da kontrol eden iki büyük güç olarak ortaya çıktılar. Eş‛arîlik geleneğinin hem Gur bölgesine hem de Harizm şehirlerine taşınması mezhep-siyaset bağının bir neticesiydi. Kerrâmîliğin yaygın olduğu Gur bölgesinde siyasetin etkisiyle Eş‛arîlik kendisine alan buldu. Mu‛tezilî ve Hanefî düşüncenin güçlü olduğu Harizm bölgesinde de benzer tecrübelerin sonucunda Eş‛arîlik temsil edilmeye başlandı. Bir yandan Kerrâmîlerle öte taraftan Mu‛tezilîlerle fikri çatışmaların yaşanması ise Eş‛arî geleneğine dinamizm kazandırdı. Bu süreçte Fahreddîn er-Râzî, Eş‛arîliğin temsilini yüklenerek ilim meclislerindeki münazaralara katıldı. Ayrıca idarecilerle olan diyalogları onun hareket alanını genişletti. The historical adventures of the sects, which are Islamic schools of thought, have a complex plane that includes different orientations rather than simple and one-way directions. Understanding and correctly interpreting this multi-layered factual dimension requires multiple perspectives, like the variable leg of the compass. As of their historical processes, sects determine their positions depending on political, economic, social, etc. This position draws a route according to its positive or negative relations with its interlocutors. Intellectual debates and works of rejection are the outward manifestations of the interlocutor. It is a common acceptance to try to explain the progress of Ash‛arī thought by centering on the Great Seljuks and Nizamiyyāh madrasahs. This research examines the historical development of Ash‛arism by focusing on the period after the collapse of the Great Seljuks. As it is known, in the Great Seljuk period, the relationship of Ash‛arism with the state did not have a linear progression, but with the support of the state, it had a position that paved the way for it. After the collapse of the Great Seljuks, political conflicts, wars, invasions and plunders increased in the region, causing a great chaos in the region. In this process, it is understood that the chaotic environment continues until the state authority is re-stored. (shrink)

The concept of faith is a word that comes from the root e-m-n, meaning to believe, to trust, to be attached, to obey, to obey and to follow. It is a concept that is used with different conjunctions/letters in Arabic language grammar and semantics and gains different meanings according to the conjunction/letter used together, also differs and diversifies depending on the starting points and approaches, and has special field uses as well as meaning contractions and expansions. Investigative faith includes a (...) meaning that provides the heart with a boost in regard to all the orders/reverses conveyed by the Messenger of Allah, inspires confidence, gives certainty, makes it safe enough to bring peace and tranquility, and ensures that it is accepted on the axis of reason and transmission.. On the other hand, imitation faith means acting on the suggestion and word of another, believing and trusting, trusting and following without feeling the need to search for evidence, question and research. These two concepts also reveal the type, degree and severity of commitment to what is believed, depending on the inner world of people. In this context, imitative faith, which expresses people's shallow ties and superficial faith, has less effect on influencing people and adding meaning to life, whereas, on the other hand, intangible faith, which is questioned, wondered and researched, established and internalized in the context of evidence and knowledge, affects the states and actions of people. It gives direction, becomes more effective, meets the search for meaning in life, and raises the person to the level of a more confident, happy and peaceful individual. (shrink)

In recent decades, interest in the history and philosophy of the natural sciences has increased significantly. This interest has made scholars aware of the existing knowledge gap in these areas and has brought a kind of 'pressure' for more articles and books on the subject. Indeed, it also motivates academics to start new projects related to these disciplines. Volumes like this are much needed for scholars in the field, given the high amount of information they contain. This rich volume aims (...) at stimulating the field by presenting current research papers on Avicenna's influence on the fields of physics and cosmology. In order to achieve this goal, this work contains thirteen articles related to the reception of the Persian philosopher's thought in these areas in the Middle Ages. The book revolves around the three different languages and cultures which were crucial for the reception of Avicenna's thought. Hence, the volume is arranged in three main sections focusing on the Arabic, Hebrew and Latin traditions. It also contains an Index of Avicenna's Works with Passages Cited and an Index of Names. The introduction is rather short compared to other sections of the book. It covers the general topics presented in the volume. The first six chapters deal with the Arabic tradition ; the next two have to do with the Hebrew reception of Avicenna, and the last five analyse the Latin reception of Avicenna's physics and cosmology. (shrink)

In this study, it is tried to put forth some explanations on the definition of vitality referring to the historical definition of biology that can be considered as thestudy of life. In accordance with the explanations, the necessity of revision and distinction of some terms in the contemporary biology is also mentioned. The first among which is the updating of the term known as homeostasis into homeokinesis. For this reason, a number of propositions are emphasized in order to clarify the (...) distinction of meaning. The following three questions were repeated in the process and structure of the article: 1) What is vitality? 2) Does it have any degrees or grades? 3) If so, what is the basic-vitality? In the search for an answer to these questions, different topics of biology are cited as references. At the same time, by claiming that vitality is an emergent process, it is proposed to follow the emergentist view, rather than the reductionist view on the statements of biological facts and phenomena. As a result, the cell level in the hierarchy of the biological organization is discussed first and a threefold-vitality view emergent in the levels of cell, organ and organism is put forth. Consciousness and memory are immanent in every level of the proposed threefold-vitality. -/- Keywords: Life, Cell, Homeokinesis, Consciousness. (shrink)

Bu yazıda Ömer Naci Soykan'ın felsefesi üç farklı çalışması üzerinden değerlendirilmektedir.

Various illusions of meaning appear to be insensitive to counter-evidence. That is, in a similar fashion to the well-known Müller-Lyer illusion in vision, certain illusions of meaning seem not to fade away even after one endorses beliefs that rebut the illusion one is having. Such apparently evidence-insensitive illusions have been employed to support the view that we can perceive meanings because evidence-insensitivity is typically taken to be a perceptual trait. In this paper, I offer a comprehensive examination of allegedly evidence-insensitive (...) illusions of meaning and argue that none is, in fact, evidence insensitive in a way that might support the view that we can perceive meanings. (shrink)

Bu yazıda Cengiz Gündoğdu'nun geliştirdiği roman inceleme yöntemiyle Ahmet Hamdi Tanpınar'ın "Saatleri Ayarlama Enstitüsü" adlı romanı incelenmektedir.