Tekst jest polemiką z główną tezą książki Ireneusza Ziemińskiego Religia jako idolatria, która głosi, że religia jest z istoty czy z konieczności idolatrią. Autor argumentuje, że teza ta nie została odpowiednio uzasadniona, a także wskazuje kilka zagadnień poruszonych w książce, które wymagają dalszego namysłu.

Autor eseju argumentuje, że podróże w czasie są możliwe, a paradoksy podróży w czasie są osobliwościami, a nie niemożliwościami. Obrona możliwości podróży w czasie wymaga przyjęcia (a) trwających w czasie rzeczy, które posiadają zarówno przestrzenne, jak i czasowe części, (b) psychologicznej ciągłości i łączności oraz ciągłości przyczynowej jako kryteriów tożsamości osobowej, a także (c) rozróżnienia pomiędzy czasem zewnętrznym i osobistym.

The essay discusses the defense of religious tolerance presented in Johann Crell’s treatise On Freedom of Conscience, pointing to the tension between Christian exclusivism on the one hand and religious practicalism and rationalism on the other inherent in Crell’s views. This tension can be resolved by adopting theistic minimalism or extreme practicalism.

The essay discusses the defense of religious tolerance presented in Johann Crell’s treatise On Freedom of Conscience, pointing to the tension between Christian exclusivism on the one hand and religious practicalism and rationalism on the other inherent in Crell’s views. This tension can be resolved by adopting theistic minimalism or extreme practicalism.

Artykuł analizuje krytycznie pewne linie argumentacji stosowane przez wielu badaczy Nowego Testamentu na poparcie negatywnej oceny przekazów na temat wypowiedzi Jezusa i wydarzeń w Ewangeliach synoptycznych.

Przekład na podstawie: „Which Naturalism?”, New Blackfriars 2022: 1–16, DOI: https://doi.org/ 10.1111/nbfr.12765. Przekład za zgodą Autora. Program „naturalizacji” bywa we współczesnej laickiej filozofii przedstawiany w opozycji do tradycyjnego teizmu. Biorąc jednak pod uwagę historię terminów „natura” i „naturalny”, widać brak ciągłości między tym, jak owe terminy są rozumiane obecnie, a jak rozumiano je w przeszłości. Nowożytny „naturalista”, który domaga się, by wszystkie zjawiska umieścić w dziedzinie tego, co naturalne, stawia tezę, którą wielu klasycznych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych filozofów i teologów uznałoby (...) za dość samooczywistą. Zmiana, która tu zaszła, nie polega na decyzji, by do dziedziny naturalnej włączyć to, co poprzednio było z niej wykluczone, lecz na zupełnie innym rozumieniu tejże dziedziny. W artykule argumentuję, że filozoficznie ciekawe jest nie tyle pytanie, czy powinniśmy być naturalistami, ile pytanie, który z dwóch naturalizmów należy przyjąć: świecki naturalizm, z jego neutralistyczną koncepcją natury w ogóle i ludzkiej natury w szczególności, czy teistyczny naturalizm, wedle którego świat naturalny i nasza własna natura noszą znamię boskości. Okazuje się, że ujęcie sekularystyczne musi zmierzyć się z poważnymi wyzwaniami epistemicznymi i moralnymi. (shrink)

A characteristic feature of the newest philosophy of religion is that it is practiced in the context of religious pluralism and atheism. Traces of the presence of this context are visible even in those texts of the supporters of theism that deal with specific issues typical of the ancient philosophy of religion, and thus related to the nature of God or God's relationship to the world. The distinguishing feature of the analytical philosophy of religion is the care of its representatives (...) for the clarity of their own statements, for the reliable paraphrasing of the views of opponents or historical figures they refer to, and that their statements and sometimes subtle semantic differences that they try to extract from various concepts are illustrated with specific examples. in order not to generalize hastily from a few cases, but to notice their differentiation--Publisher's website. (shrink)

I discuss candidates for definitions of determinism in the context of general relativistic spacetimes, and argue that a definition which does not make recourse to any particular region of spacetime should be preferred over alternatives; one such notion is discussed in detail in the light of various physical examples. The emerging picture of determinism is a pluralist one: sometimes there is no unique way of making our intuitive concept of determinism precise. Instead, what is crucial for assessment of determinism of (...) the theory are auxiliary conditions under which it counts as deterministic or indeterministic, and justification for using them in a given situation. (shrink)

I discuss candidates for definitions of determinism in the context of general relativistic spacetimes, and argue that a definition which does not make recourse to any particular region of spacetime should be preferred over alternatives; one such notion is discussed in detail in the light of various physical examples. The emerging picture of determinism is a pluralist one: sometimes there is no unique way of making our intuitive concept of determinism precise. Instead, what is crucial for assessment of determinism of (...) the theory are auxiliary conditions under which it counts as deterministic or indeterministic, and justification for using them in a given situation. (shrink)

I discuss candidates for definitions of determinism in the context of general relativistic spacetimes, and argue that a definition which does not make recourse to any particular region of spacetime should be preferred over alternatives; one such notion is discussed in detail in the light of various physical examples. The emerging picture of determinism is a pluralist one: sometimes there is no unique way of making our intuitive concept of determinism precise. Instead, what is crucial for assessment of determinism of (...) the theory are auxiliary conditions under which it counts as deterministic or indeterministic, and justification for using them in a given situation. (shrink)

Determinism fails easily if spacetimes with points removed from the spacetime manifold are taken to be physically reasonable representations of a way the world could be according to classical general relativity. I discuss a recently proposed condition for determining which spacetimes have holes—epistemic hole freeness—and show that epistemic hole freeness gives the correct verdict in some non-globally hyperbolic spacetimes with a closed subset removed, certain spacetimes with genuinely indeterministic features count as having an epistemic hole, which implies that the requirement (...) of epistemic hole freeness enforces a form of determinism, and there is a large class of spacetimes that intuitively are radically indeterministic and unphysical due to containing a hole, but are free from epistemic holes. I show that a few natural ways of remedying are not satisfactory. (shrink)

The kernel of this volume is an English translation of Jan Łukasiewicz’s classic work on the concept of cause (1906). It is the starting point for analytical considerations on causality of two generations of philosophers belonging to the tradition of the Lvov-Warsaw School.