İbn Hacer’in Nuhbetü’l-Fiker ’i ve onun şerhi olan Nüzhetü’n-Nazar ’ının, kendisinden sonra yazılan hadis usûlü eserlerine kaynaklık etmesi ve onları etkilemesi açısından usûl tarihinde önemli bir yeri vardır. Nitekim mezkûr eserler üzerine yapılan şerh ve hâşiye çalışmalarının çokluğu bu önemi ortaya koymaktadır. Fıkıh ve hadis başta olmak üzere çeşitli ilim dallarında 100’ün üzerinde eser kaleme alan ve aynı zamanda İbn Hacer’in de talebelerinden olan Kasım b. Kutluboğa da bahsedilen eser üzerine çalışma yapan âlimlerden biridir. İbn Kutluboğa, hocası İbn Hacer’i birçok (...) yönden eleştirmiş ve çeşitli katkılarda bulunmuştur. Bu makalede İbn Kutluboğa’nın Nüzhetü’n-Nazar üzerine yazdığı Hâşiyetü İbn Kutluboğa adlı eserindeki itirazlar bağlamında kısaca red/itiraz kültüründen bahsedilerek örnekler ortaya konulacak ve mezkûr itirazlar esere hâşiye yazan ilgili bazı âlimlerin görüşleri çerçevesinde değerlendirilecektir. Ele alınan itirazlardan da anlaşılacağı üzere İbn Kutluboğa’nın polemik türü ve muhatabını ilzam edici itirazlarının neredeyse olmadığı ve yönelttiği kimi eleştirilerinde hadis usûlünde bilinen kurallardan farklı görüşler ortaya koyduğu tespit edilmiştir. Ayrıca İbn Kutluboğa’nın öne sürdüğü her itirazında isabetli yorumlar ortaya koymadığını da söylemek mümkündür. (shrink)

En su gran texto dedicado al amor — el capítulo 178 de _Las Iluminaciones de La Meca_—, Ibn ʿArabī comenta siete cualidades (_ṣ__ifāt_) que, según el Corán, suscitan el amor de Dios hacia los seres humanos. A lo largo de nuestro trabajo analizaremos el comentario akbarí y mostraremos cómo la clave para actualizar dichas cualidades consiste en_ hacer del propio ser un regalo de __amor_. O lo que es lo mismo: realizar un movimiento análogo al de Dios en cuanto que (...) El Omni-Compasivo (_al-Ra__ḥ__mān_), Quien a cada instante, de modo incondicional y sin esperar nada a cambio, asiste amorosamente a todas y cada una de Sus criaturas. (shrink)

Müksirûndan biri olan Abdullâh b. Abbâs 1660 hadis nakletmiş ve İslâmi ilimlerin farklı birçok alanlarıyla birlikte hadis ilmiyle temâyüz etmiştir. Kur’ân’daki incelikleri kavrayıp yorumlaması için Rasûlullah’ın özel duasına mazhar olan Abdullâh b. Abbâs, fetvaları oldukça meşhur fakih bir sahâbîdir. Rasûlullah’ın sünnetini anlamaya yönelik çabaları sahâbenin gözlemine bağlı olarak farklılık arz etmektedir. Ayrıca onların her birinin hadisleri anlayış ve kavrayışları aynı seviyede değildi. Bundan dolayı rivâyetler hususunda farklı anlayışlar, yorumlamalar, unutmalar ve yapılan hatalar sebebiyle sahâbe birbirini tenkit etmiştir. Büyük bir ilmi (...) birikime sahip olan İbn Abbâs sahâbeden mirasa dair nakledilen bazı rivâyetleri, uygulama ve fetvaları düzeltmiş ve onları tenkit etmiştir. İbn Abbâs’ın hayatına ve hadis, tefsir ve fıkıh ilmindeki konumuna dair çalışmalar yapılmıştır. Ancak onun ferâiz hususundaki istidrâkleri hadis ilmi açısından incelenmemiştir. Araştırmamızda onun hadis ilmi çerçevesinde Rasûlullah’ın sözlerinin ve uygulamasının doğru anlaşılması için mirasa dair yaptığı istidrâkleri ele alınmıştır. Abdullāh Ibn Abbās is one of the companions well known for his verdicts in the area of the Islamic law of inheritance and the abundance of his verdicts in jurisprudence. In this regard, the inheritance sections of the jurisprudence books often include Ibn Abbās's verdicts and applications. He approached the matters regarding jurisprudence from a different perspective, ruled differently from the companions, and provided corrections mainly in terms of the science of inheritance regarding the sayings narrated by the companions, applications and verdicts of the companions. In this regard, Ibn Abbās considered the jurisprudential aspects of the sayings and applications of Prophet Muhammad and made a ruling by interpreting the same narration by his wide understanding and knowledge and considering the meaning of the sayings. Ibn Abbās, who made different interpretations and evaluations in his corrections regarding the law of inheritance, objected to Umar Ibn Al-Khattab and Uthman Ibn Affan, criticized and corrected the narrations of Zayd Ibn Thabit. Ibn Abbās, who interpreted the matters regarding inheritance according to the principles of the Qur'ān, made rulings according to the apparent meanings of the related verses of the Qur'ān. (shrink)

En Self-Constitution. Agency, Identity, and Integrity (2009), Christine Korsgaard defiende la conclusión de que el imperativo categórico rige la acción humana porque es el único principio que permite alcanzar la unidad psíquica plena, la cual, según Korsgaard, es un prerrequisito esencial para la acción efectiva. Para los agentes humanos, alcanzar esa unidad -que consiste en hacer coherentes distintos impulsos hacia la acción- es una actividad constante, denominada "autoconstitución". De acuerdo con Korsgaard, ésta es la fuente originaria de la normatividad y (...) de las identidades prácticas e incluso de la identidad personal. Después de exponer las ideas centrales del libro, presento dos objeciones: primero, critico la equiparación del imperativo categórico con la autoconstitución exitosa, pues no toda falla de auto-constitución es una falla moral. Segundo, argumento que la tesis de que la identidad personal es producto de la autoconstitución es problemática y que, al defenderla, Korsgaard confunde identidad práctica con identidad personal. In Self-Constitution. Agency, Identity, and Integrity (2009), Christine Korsgaard argues that the categorical imperative rules human action because it is the sole principle that allows us to reach the complete psychic unity that, Korsgaard thinks, is an essential prerequisite for effective action. Reaching this unity -which consists in making cohere diverging impulses for action- is for human agents a constant activity called "self-constitution." According to Korsgaard, this activity is the source of normativity, of human practical identities and even of personal identity. After explaining the main ideas of the book, I present two objections. First, I criticize the linkage of the categorical imperative to successful self-constitution, for not every failure of the latter counts as a moral failure. Second, I argue that the thesis that personal identity is a product of self-constitution is problematic and that it betrays a confusion between practical identity and personal identity. (shrink)

La insistencia de Ibn Hazm en la interpretación literal del Corán y la Sunna ha llevado frecuentemente a los investigadores modernos a concluir que él es un pensador conservador o dogmático. En realidad, no es ninguna de las dos cosas. El zahirismo de Ibn Hazm enfatiza el alcance limitado de la ley religiosa islámica, e intenta reducir las pretensiones de los juristas musulmanes de hablar en nombre de la ley de Dios. Esta metodología le lleva a apoyar el racionalismo, el (...) individualismo y el anticlericalismo. Ibn Hazm argumenta con consistencia a favor de estos principios en sus trabajos sobre teoría legal islámica, entre los que se incluye el texto al-Nubdha al-kafiya fi usul ahkam al-din que traducimos aquí. Esta propuesta implica socavar todo el sistema del madhhab, lo que explica la reacción negativa que recibió del sistema religioso establecido. En lugar del madhhab, Ibn Hazm intenta hacer valer la responsabilidad individual de cada musulmán en la obediencia a la ley de Dios, tal y como se revela claramente en el texto sagrado del Islam. (shrink)

La insistencia de Ibn Hazm en la interpretación literal del Corán y la Sunna ha llevado frecuentemente a los investigadores modernos a concluir que él es un pensador conservador o dogmático. En realidad, no es ninguna de las dos cosas. El zahirismo de Ibn Hazm enfatiza el alcance limitado de la ley religiosa islámica, e intenta reducir las pretensiones de los juristas musulmanes de hablar en nombre de la ley de Dios. Esta metodología le lleva a apoyar el racionalismo, el (...) individualismo y el anticlericalismo. Ibn Hazm argumenta con consistencia a favor de estos principios en sus trabajos sobre teoría legal islámica, entre los que se incluye el texto al-Nubdha al-kafiya fi usul ahkam al-din que traducimos aquí. Esta propuesta implica socavar todo el sistema del madhhab, lo que explica la reacción negativa que recibió del sistema religioso establecido. En lugar del madhhab, Ibn Hazm intenta hacer valer la responsabilidad individual de cada musulmán en la obediencia a la ley de Dios, tal y como se revela claramente en el texto sagrado del Islam. (shrink)

Las últimas tres décadas han sido testigos de un nuevo y vívido interés en Ibn Daud. La bibliografía en la entrada dedicada a este autor en la Stanford Encyclopedia of Philosophy revela que muchos estudios sobre Abraham Ibn Daud, así como nuevas ediciones de sus escritos, se han publicado entre 1990 y principios de la década de 2020. El objetivo de este artículo es hacer un balance de los resultados de la nueva investigación y revisar cómo se ha avanzado en (...) nuestro conocimiento de este autor multifacético en las últimas décadas y detectar dónde hay todavía lagunas en nuestro conocimiento de su obra. Aunque voy a abordar varios aspectos de la vida de Ibn Daud, sus actividades y la recepción de sus obras, mi enfoque se va a centrar en los estudios de su trabajo filosófico. (shrink)

Good and evil; religious aspects; Islam.

al-juzʼ al-awwal. rubʻ al-ʻibādāt wa-rubʻ al-ʻādāt wa-yashtamil ʻalá al-manhaj, al-ʻaqāʼid, al-ʻibādāt, al-muʻāmālāt, al-ādāb-- al-juzʼ al-thānī.

Das weit uber die Zeit seiner Abfassung und uber die Grenzen seines Entstehungslandes hinaus unter dem Namen "Qabusname" bekannte, literarisch wie kulturgeschichtlich bedeutsame Werk heisst wortlich "Buch der Ratschlage," persisch "nasihat-name." Sein Verfasser Kej Kawus wurde um 1021/22 n.Chr. geboren und genoss die fur die persischen Furstensohne seit Jahrhunderten vorgeschriebene Erziehung, bei der eine Synthese von ritterlichen und geistigen, vornehmlich religiosen Tugenden angestrebt wurde. Es handelt sich um eines der interessantesten und eigenartigsten Erzeugnisse der mittelalterlichen iranischen Literatur. Mit Recht werden (...) der intime Ton des Werks und die reizvolle Schlichtheit der hubschen Anekdoten sowie die auf Schmuck verzichtende Einfachheit der Erzahlkunst geruhmt. Die vorliegende Ubersetzung des "Qabusname" ist die erste in deutscher Sprache, die nach dem persischen Original vorgenommen wurde. Die einzige fruhere deutsche Ubersetzung des Orientalisten H. F. von Diez erfolgte aus dem Turkischen und wurde 1811 veroffentlicht. Schon Goethe beschaftigte sich bei seiner Begegnung mit dem klassischen Schrifttum der Perser unter der Fuhrung H. F. von Diez eindringlich mit dem Qabusname. Der Beziehung des Dichters zu diesem so bedeutsamen Stuck der persischen Literatur ist daher ein besonderes Kapitel gewidmet. (shrink)

_This mirror for princes sheds light on the relationship between spiritual and political authority in early modern Egypt_ This guide to political behavior and expediency offers advice to Sufi shaykhs, or spiritual guides, on how to interact and negotiate with powerful secular officials, judges, and treasurers, or emirs. Translated into English for the first time, it is a unique account of the relationship between spiritual and political authority in late medieval / early modern Islamic society.

Öz (120-150 kelime) ve yukarıdaki kutucuğa anahtar kelimeler (5-7 kelime) İngilizce öz ve anahtar kelimeler de aynı sınırlar çerçevesinde yazılmalıdır. Bu makalede, Osmanlı’nın zirve dönemi âlimlerinden olan Taşköprîzâde’nin, insanı ahlâkî yönüyle merkeze alan bir risalesini analiz ve sentez yöntemiyle incelemeye çalıştık. Risale, insanın irâdî eylemlerinin toplamından oluşan, ahlâk, ev idaresi ve siyaset şeklinde üç temel ayağı bulunan amelî hikmeti, İslam kanunu üzere incelemektedir. İnsanın özgür olmakla beraber sorumlu olan yönetici kimliğinin ön plana çıktığı risalede bazı konularda sorgulayıcı, bazı konularda da (...) aşırı kaderci tutumun izleri rahatlıkla görülebilir. Kişinin hem iç dünyasında hem de çevresinde denge ve düzeni sağlayabilmesi kuvvetli bir sorumluluk bilincine bağlanmıştır. Müellifin devraldığı bilgi birikimini harmanlayarak aktarmadaki başarısı ve eklektik kişiliği bizlere, döneminin insan algısı hakkında derli toplu bilgiler sunmuştur. (shrink)

The Exalted Fath: Ha-Emunah ha-Ramah Transleted by Solomon Ibn Lavi, Ha-Emunah ha-Nissaʼah Transleted by Samuel Ibn Matut, The Anonymous Commentary to HaEmunah ha-Ramah.

The Arabic philosophical fable _Hayy Ibn Yaqzan _is a classic of medieval Islamic philosophy. Ibn Tufayl, the Andalusian philosopher, tells of a child raised by a doe on an equatorial island who grows up to discover the truth about the world and his own place in it, unaided—but also unimpeded—by society, language, or tradition. Hayy’s discoveries about God, nature, and man challenge the values of the culture in which the tale was written as well as those of every contemporary society. (...) Goodman’s commentary places _Hayy Ibn Yaqzan _in its historical and philosophical context. The volume features a new preface and index, and an updated bibliography. “One of the most remarkable books of the Middle Ages.”—_Times Literary Supplement_ “An enchanting and puzzling story.... The book transcends all historical and cultural environments to settle upon the questions of human life that perpetually intrigue men.”—_Middle East__ Journal_ “Goodman has done a service to the modern English reader by providing a readable translation of a philosophically significant allegory.”—_Philosophy East and West_ “Add[s] bright new pieces to an Islamic mosaic whose general shape is already known.”—_American Historical Review_. (shrink)

Ölüm her canlı için kaçınılmaz bir gerçekliktir. Bu kaçınılmaz gerçeğin farkında olmasına rağmen insan, her ölümden az veya çok etkilenir. Fakat sevilen veya kendisine sevgiden daha fazla değer yüklenen kişilerin ölümü, daha acı ve derin bir sürecin yaşanmasına sebep olur. Yas süreci denen bu evre genel olarak şok, özleme, yeniden yapılanıp kendine gelme ve kimliği yeniden kurma gibi aşamalardan oluşur. Böyle değer verilen kişilerin ardından yaşanan ölüm acısının en karakteristik örneklerinden biri Hz. Peygamber’in vefatı üzerine sahâbede görülür. Bütün sahâbe içinde (...) Hz. Ömer’in ortaya koyduğu tavır ise çok daha farklı bir yere sahiptir. Zira o Allah Rasûlü’nün öldüğünü kesin bir dille reddetmiş, bayılmış olabileceğini söylemiş veya vahiy aldığı anlarda yaşadığı hale büründüğünü savunmuştur. Ona göre Hz. Peygamber ölmüş olsa bile Allah Teâlâ O’nu yeniden diriltecektir. Bu tavır, ilk bakışta, İslâm’ın yaşam ve ölüm olaylarına bakışı ve ayrıca İslâm tarihinde Hz. Ömer ile özdeşleşmiş ideal Müslüman tipi ile çelişiyor görünmektedir. Makalede öncelikle, bazı kitaplarda Hz. Ömer’e nispetle nakledilen bu sözlerin Hadis Usûlü kurallarına göre sahih olup olmadığına dair değerlendirmeler yapılmıştır. (shrink)