Bernard Williams is one of the most influential figures in ethical theory, where he has set a considerable part of the current agenda. In this collection a distinguished international team of philosophers who have been stimulated by Williams's work give responses to it. The topics covered include equality; consistency; comparisons between science and ethics; integrity; moral reasons; the moral system; and moral knowledge. Williams himself provides a substantial reply, which shows both the directions of his own thought and also his (...) present view of earlier work of his which has been extensively discussed for twenty years. This volume will be indispensable reading for all those interested in ethical theory. (shrink)

J. E. J. Altham; XV*—Reproach, Proceedings of the Aristotelian Society, Volume 74, Issue 1, 1 June 1974, Pages 263–272, https://doi.org/10.1093/aristotelian/74.

Book reviewed in this article:F.H. Bradley, Collected Works Volumes 1–5.

J. E. J. Altham; XV*—Reproach, Proceedings of the Aristotelian Society, Volume 74, Issue 1, 1 June 1974, Pages 263–272, https://doi.org/10.1093/aristotelian/74.

The essays are arranged in two sections of ethical topics and a section on philosophy, evolution, and the human sciences that includes the title essay, “Making Sense of Humanity.” In World, Mind and Ethics, excellent pieces by Elster, Sen, Jardine, Hookway, McDowell, Nussbaum, Charles Taylor, Altham, and Hollis range even more widely: over ethics, political philosophy, and epistemology, reflecting some of the breadth of Williams’s interests.

This article aims to analyze the theory of truth contained in Edmund Husserl’s Logical Investigations. In my analysis, I start from a detailed description of conditions of the possibility of truth based on Husserl’s alethiology. I show that his theory assumes correlation, the parallelism between subjective and objective conditions of the possibility of cognition as a condition of truth. Based on this, I explain Husserl’s interpretation of the correspondence definition of truth found in Logical Investigations. I also provide arguments that (...) this interpretation presupposes the ontological definition of truth and the idea of the infinite intellect as the ideal of a direct and exhaustive presentation of the object of cognition. Nonetheless, my conclusions don’t provide a complete interpretation of Husserl’s alethiology because I refrain from drawing metaphysical consequences from it. That is to say, I neither answer the question about realism/idealism in Logical Investigations nor the question of whether the idea of the infinite intellect should be understood in some metaphysical way (e.g. theistic one) or only as a regulative idea in the Kantian sense. (shrink)

W artykule rekonstruuję podstawowe zręby tzw. przeżywaniowej koncepcji świadomości, której współtwórcami byli m.in. Roman Ingarden, Antoni B. Stępień, Karol Wojtyła i Wojciech Chudy. Niektóre istotne elementy tej koncepcji zawierają się również w poglądach Arystotelesa, Tomasza z Akwinu, Kartezjusza, Kanta, Brentano, Husserla i Bergsona. Według koncepcji przeżywaniowej, zwanej także refleksywną, główną cechą świadomości jest jej zdolność do samoujawniania się sobie - zdolność do samoprzenikania, samoprzezroczystości lub - jak powie G. Ryle - fosforoscencji. Dzięki niej przeżycia świadome kierują się nie tylko w (...) stronę przedmiotów wobec nich transcendentnych, aleteż w stronę samych siebie. W związku z tym, w ślad za Husserlem, można mówić o „drugiej intencjonalności” strumienia świadomości oraz o wielu różnych odmianach samoświadomości. Spośród różnych odmian samoświadomości specjalnego znaczenia nabierają jednak te, które mają charakter zdecydowanie nieprzedmiotowy, nietematyczny, nieaktowy i nierefleksyjny, jak np. Husserlowska świadomość retencjonalno-protencjonalna, Ingardenowskie przeżywanie czy, wcześniej, refleksja in actu exercito u św. Tomasza i scholastyków, ego cogito u Descartesa, apercepcja transcendentalna u Kanta, intellektuelle Anschauung u Fichtego, inneres Bewusstsein u Brentana i intuicja u Bergsona. Wydaje się, że zdolność świadomości do samoprzenikania i samoujawniania się sobie stanowi jedną z najbardziej kluczowych jej cech, a jednocześnie jej cechę najbardziej specyficzną i dystynktywną. (shrink)