P. Amandry, A propos de monuments de Delphes : questions de chronologie (I). p. 591-610 Dans leur entreprise de critique systématique de la chronologie traditionnellement admise pour l'art grec archaïque, Francis et Vickers ont mis en doute la date de 530-525 pour le trésor de Siphnos, à partir de divers arguments contestant l'interprétation ou la valeur du texte d'Hérodote, III 57-58, ou l'identification du trésor. Mais celle-ci est prouvée, avec une quasi-certitude, par un passage de Pausanias et par l'emploi (...) avéré de marbre siphnien. Les rapprochements faits par F. et V. entre le décor sculpté du trésor et le palais de Persépolis, ainsi que la supposition d'une symbolique anti-perse, sont au mieux gratuits, souvent inacceptables. (shrink)

Οι τρεις κίονες της εξωτερικής δωρικής κιονοστοιχίας, που αποκαταστάθηκαν το 1936, περιλαμβάνουν πέντε σπονδύλους, παρά το ότι στη δημοσίευση του μνημείου (FD II [1925]) έχουν αποκατασταθεί με τέσσερις σπονδύλους. Αντίθετα με την αναφορά στον οδηγό Marmaria. Le sanctuaire d'Athéna à Delphes (1997), σ. 59 [Μαρμαριά, το ιερό της Αθηνάς στους Δελφούς], η παρουσία αυτού του πέμπτου σπονδύλου δεν οφείλεται σε μιαν εμπειρική ανακάλυψη των μαρμαροτεχνιτών που εργάζονταν στην αναστήλωση του μνημείου, αλλά αποτελεί προϊόν της λεπτομερούς μελέτης των σωζόμενων θραυσμάτων των (...) σπονδύλων, και ιδίως της συστηματικής μέτρησης του πλάτους των αυλακών, που έγιναν κατά χώραν από τον P. Amandry και τον J. Bousquet, με τη βοήθεια του Η. Ducoux. (shrink)

Reflection Principles are commonly thought to produce only strong axioms of infinity consistent with V = L. It would be desirable to have some notion of strong reflection to remedy this, and we have proposed Global Reflection Principles based on a somewhat Cantorian view of the universe. Such principles justify the kind of cardinals needed for, inter alia , Woodin’s Ω-Logic.

Evolutionary fitness threats and rewards are associated with subjectively unpleasant and pleasant sensations, respectively. Initially, these correlations appear explainable via adaptation by natural selection. But here I analyse the major metaphysical perspectives on consciousness – physicalism, dualism, and panpsychism – and conclude that none help to understand the adaptive-seeming correlations via adaptation. I also argue that a recently proposed explanation, the phenomenal powers view, has major problems that mean it cannot explain the adaptive-seeming correlations via adaptation either. So the mystery (...) – call it the evolutionary paradox of consciousness – remains. Some have used this mystery to argue for non-naturalistic (e.g. theistic) explanations. But I propose a naturalistic, non-adaptive explanation of the adaptive-seeming correlations: namely, ‘sensational associative learning’ during development. In this perspective, pairing of particular sensations with unconditioned stimuli – fitness rewards or threats – cause the sensations themselves to come to be interpreted as good or bad, respectively. Sensations, like colours, that are not reliably paired with either fitness rewards or threats remain largely unvalenced. Sensational associative learning also provides explanations for adaptive-seeming structural aspects of sensations, such as the observation that sounds of different pitch are experienced as ordinal in correspondence to their wavelengths while the same is not true of colours of different hue. The sensational associative learning perspective appears compatible with physicalism, panpsychism, and dualism (though not epiphenomenalism). (shrink)

인간의 이성적 의식과 법의 관계를 밝히고 법의 해석 과 판단에 인간의 의식이 어떻게 작용하는가를 고찰 한 저술. 제1부에서는 법의 형이상학적인 측면에서 법의 실체, 그리스의 법, 데카르트의 법, 로크와 법, 칸트와 법, 헤겔과 법, 아담스미스의 법의 경제, 중국의 도덕과 법사상을 다루었다. 제2부에서는 심리학적 분석으로 헌법의 심리학적 해석, 법의 판결절차, 증거법, 형법과 죄, 청소년과 가족법, 조세법, 플라톤의 법, 칸트의 도덕론의 경험적 확인, 헤겔의 자아와 노동법, 법의 4차원에 대해 다뤘다.

Inleidend overzicht van de wijsgerige ethiek.

Στον οπισθόδομο του ναού του Απόλλωνος στους Δελφούς, ένα μνημείο έχει αφήσει τα ίχνη του πάνω στην πλακόστρωση. Η ίδρυση του είναι σύγχρονη με την οικοδόμηση του ναού. Η παρουσία ενός μνημείου στο τμήμα αυτό ενός ναού είναι μοναδικό παράδειγμα * θα πρέπει να εξηγείται από κάποια τοπική ιδιομορφία. Αντιμετωπίζονται δύο υποθέσεις : πρόκειται είτε για ένα άγαλμα του Απόλλωνος αφιερωμένο από τους Αμφικτιονες ως αποζημίωση για την ιεροσυλία των Φωκαέων, είτε για τον ομφαλό. Η δεύτερη υπόθεση θα συμφωνούσε με (...) την πορεία του Παυσανία και, επιπλέον, δεν διαψεύδεται από τους λογαριασμούς οικοδόμησης του ναού. (shrink)

Μελέτη τεσσάρων ἀρχιτεκτονικῶν μελῶν, λαξευμένων δύο φορές στήν ἀρχαιότητα. Τά τρία πρῶτα προέρχονται ἀπό μνημεία τοῦ ἱεροῦ τῆς Ἀθηνᾶς, τό τέταρτο ἀπό τό ἱερό τοῦ 'Απόλλωνα. 1. Λίθος ἀπό γεισήποδα τοῦ ἀρχαϊκοῦ ναοῦ τῆς 'Αθηνάς μέ ίχνη χρωμάτων. 2. Γωνιαῖος λίθος ἀπό τους τοίχους τοῦ Θησαυροῦ τῆς Μασσαλίας, σέ δεύτερη χρήση στήν ὕστερη ἀρχαιότητα, δυτικά ἀπό τό ἱερό τοῦ 'Απόλλωνα. 3. Λίθος ἐπιστυλίου τοῦ δωρικοῦ Θησαυροῦ, πού χρησιμοποιήθηκε στήν ἴδια περιοχή γιά δεύτερη φορά στά χριστιανικά χρόνια σάν γούρνα κοσμημένη μέ (...) σταυρό. Χρονολόγηση τοῦ δωρικοῦ Θησαυροῦ τῆς Μαρμαριᾶς καί τοῦ Θησαυροῦ τῶν 'Αθηναίων : γύρω στά 470/465 καί 485/480 π.Χ. ἀντίστοιχα. 4. Δωρικό πώρινο κιονόκρανο τῶν μέσων τοῦ 5ου αἰώνα π.Χ., ταύτιση ἀβέβαιη (Λέσχη τῶν Κνιδίων ;). (shrink)

1. — Delphes : Les bases campaniformes des Deïnoménides ne portaient pas directement de trépied, comme les cavités du lit d'attente et les textes l'avaient fait croire, mais une colonne de bronze sur laquelle se dressaient le trépied et la statue. Publication d'autres bases campaniformes analogues, que leur profil amène à rapprocher des bases de colonnes des palais perses. Étude d'un type apparenté, trois bases campaniformes tronquées, qui portaient des colonnes. Réexamen du socle attribué au trépied de Platées. Si les (...) blocs des deux assises circulaires et certains blocs des assises carrées avec des crampons en double-gamma, appartiennent bien à un même monument, la disparition de la 3e assise circulaire nous prive de tout élément pour savoir si et comment la colonne serpentine était fixée sur ce socle. Socle d'un trépied anonyme qui peut correspondre aux « morceaux importants d'un monument rond » du Journal de la grande fouille, trouvé entre le temple et l'autel. Autres trépieds. Le cippe des Tyrrhéniens ne portait pas de trépied. 2. — Péloponnèse : La seule base importante de trépied dans le Péloponnèse se trouve à Messène, au sommet de l'Ithôme. (shrink)

L'assise où se dressaient des statues devant le mur Sud du trésor des Athéniens est couramment appelée « socle marathonien » parce qu'elle porte une dédicace où figure le nom de Marathon. Pour les uns, cette dédicace est celle du trésor lui-même ; pour d'autres, le socle a été accolé à un monument bâti avant 490. La dédicace a été regravée, probablement au IIIe s. av. J.C. ; le texte regravé est en tout point identique à celui de la première (...) inscription, qui a laissé quelques traces, difficiles à dater. On s'est mépris sur la fonction du mot akrothinia dans la dédicace ; le socle ne portait pas un trophée constitué par des pièces du butin, mais des statues. Les fondations du trésor et la terrasse portant le socle ont été bâties en même temps, ce qui confirme que le trésor a été construit après 490. Il ne s'ensuit pas nécessairement que la dédicace du socle soit aussi celle du trésor ; il n'est pas sûr que Pausanias l'ait lue. (shrink)

t. 1. Dialog s V. V. Davydovym -- t. 2. Nereshennye problemy razvivai︠u︡shchego obrazovanii︠a︡.

Comments on two recently published tripod bases. — Modifications to the slope of the Acropolis above the Theatre of Dionysos: stair-heads cut into the rock, choregic columns dating from the 4th or 3rd c. BC (and not the Roman period), Thrasyllos Monument and Chapel of the Virgin. — Lysicrates Monument: the tripod rested on the roof of the monument (and not on the finial which crowned it). — As an appendix: The Lysicrates Monument and France, the role of the Capuchin (...) fri- ars in the welcome to travellers and the protection of the monument, the interchange of correspon- dence between the French and Greek governments and the religious authorities according to the archive documents. (shrink)