Abstract

Przedmiotem rozważań artykułu jest próba określenia postaci występujących w twórczości dramatycznej znanego pisarza austriackiego, tworzącego w okresie międzywojennym, Ödöna von Horvátha. Przystępując do analizy poszczególnych postaci autorka artykułu przyjmuje za punkt wyjścia stwierdzenie samego pisarza na temat własnej twórczości, której posłannictwo widział w wypełnieniu dwóch zadań: w zwalczaniu wszelkiej głupoty i kłamstwa oraz w walce o zwycięstwo rozsądku i prawości. Walkę tę podjął przez „rejestrowanie“ różnych form zachowań ludzkich, na które składała się sytuacja polityczno-gospodarcza lat międzywojennych. W centrum zainteresowania pisarza znajduje się zawsze drobnomieszczanin. Ho rv a th próbuje określić jego stanowisko wobec problemów społecznych, kulturalnych i politycznych, posługując się przy tym niepowtarzalną satyrą, humorem, symboliką i muzyką. Pisarz szczególnie ostro atakuje obojętność ludzi wobec losu innych oraz okrucieństwo zawarte w ich postępowaniu. Świadomie nawiązuje przy tym d o tradycji wiedeńskiej sztuki ludowej, w tym przede wszystkim do głównych jej przedstawicieli Ferdinanda Raimunda i Johanna Nepomuka Nestroya.