The article shows the inadequacy of understanding micro-objects in terms of the ontologies of substantial individual beings and the irreducible metaphorically of such concepts as “particle”, “wave” or “individual object”. An attempt was made to construct the concept of a quantum object as a conceptual blend, using the blending theory.

Filozofia analityczna po logicyzmie Fregego i atomizmie logicznym Russella odziedziczyła szereg założeń związanych z istnieniem rodzajowej dziedziny bytów indywidualnych, których tożsamość i elementarne określenia już mamy zdefiniowane. Te „indywidua” istnieją tylko w idealnych „światach możliwych” i nie są niczym innym jak zbiorami posiadającymi strukturę bądź czystymi zbiorami matematycznymi. W przeciwieństwie do takich czysto abstrakcyjnych modeli, Hegel analizuje rolę pojęciowych rozróżnień i odpowiednich brakujących inferencji w rzeczywistym świecie. Tutaj wszystkie obiekty są przestrzennie i czasowo skończone. Nawet jeśli rzeczywiste rzeczy poruszają (...) się zgodnie z pewnymi formami, są tylko momentami w całościowym procesie. Wszelako, formy te nie są przedmiotami bezpośredniej, empirycznej obserwacji, lecz zakładają udane i powtarzalne działania i akty mowy. W rezultacie żadna semantyka odnoszącej się do świata referencji nie może obyć się bez kategorii Heglowskich, które wykraczają daleko poza narzędzia opartej wyłącznie na relacjach logiki matematycznej. (shrink)

Autor przedstawia krytyczną analizę pewnych idei nominalistycznej teorii N. Goodmana w interpretacji R. Eberlego. Teoria ta, czyli „rachunek indywiduów", oparta jest na trzech podstawowych pojęciach, zasadzie sumowania, relacji „część-całość" i zasadzie indywidualizacji. Owe pojęcia wzięte razem charakteryzują przedmioty, które chcemy zaliczyć do indywiduów, przy czym charakterystyka ta określa raczej czym jest pewien zespół indywiduów, niż to czym jest pojedyncze indywiduum. Według Eberlego na specjalną uwagę zasługują tzw. atomistyczne uniwersa indywiduów. Definicja takich uniwersów ma stanowić właśnie określenie tego, czym są (...) class='Hi'>indywidua. W ogólności „atomistyczne uniwersum indywiduów" to podzbiór pola relacji „część-całość", w którym są spełnione odpowiednie warunki dotyczące sumowania i indywidualizacji przedmiotów. Pojęcie to autor wiąże z atomizmem logicznym B. Russella oraz rozważa jego możliwe zastosowania. (shrink)

Sądzimy, że świat mógłby być zupełnie inny, niż jest, nie tylko ze względu na to jak się rzeczy mają, lecz także ze względu na to, co istnieje. Nasze potoczne intuicje dopuszczają, że mogłoby istnieć coś innego niż to, co faktycznie istnieje. Pewne konkretne indywiduum, które istnieje, mogłoby nie istnieć, mógłby też istnieć ktoś inny. Wydaje się, że możemy wypowiadać prawdziwe sądy dotyczące czysto możliwych indywiduów, np. to, że mogłabym mieć siostrę, która mogłaby być baletnicą, ale została bokserką. Przygodne istnienie indywiduów (...) stanowi problem dla zwolennika aktualizmu, który uważa, że istnieje tylko świat rzeczywisty oraz indywidua go zamieszkujące. W książce Mere Possibilities Stalnaker chce pogodzić intuicję, że indywidua istnieją w sposób przygodny z aktualizmem i pokazać, jak reprezentować warunki prawdziwości zdań o czystych możliwościach na gruncie realistycznie interpretowanej semantyki światów możliwych. (shrink)