Abstract

De spanning tussen wetenschap en macht is reeds in de middeleeuwse universiteiten aanwezig, vooral in de faculteiten der godgeleerdheid. Sinds de verlichting is het primaat van de theologie vervangen door dat van de natuurwetenschappen. In de twintigste eeuw is een toenemende politisering waarneembaar, die tred houdt met de democratisering van het onderwijs. Cultuurwetenschappen zouden het verstoorde evenwicht tussen de faculteiten misschien weer kunnen herstellen.