This article argues that the Indian philosopher-mystic Sri Aurobindo espoused a sophisticated form of cosmopsychism that has great contemporary relevance. After first discussing Aurobindo’s prescient reflections on the “central problem of consciousness” and his arguments against materialist reductionism, I explain how he developed a panentheistic philosophy of “realistic Adwaita” on the basis of his own spiritual experiences and his intensive study of the Vedāntic scriptures. He derived from this realistic Advaita philosophy a highly original doctrine of evolutionary cosmopsychism, according (...) to which the Divine Saccidānanda is “involved” in everything in the universe and gradually manifests itself at each stage of the evolutionary process from matter to life to mind, and ultimately, to Supermind—the final stage that is yet to come, upon the attainment of which we will attain knowledge of our true divine nature as Saccidānanda. I then reconstruct Aurobindo’s novel solution to the individuation problem, according to which the Divine Saccidānanda individuates into various distinct consciousnesses by playfully limiting itself through a process of “exclusive concentration.” Finally, I highlight the continued relevance of Aurobindo’s evolutionary cosmopsychism by bringing him into conversation with Itay Shani, a contemporary proponent of cosmopsychism. (shrink)

Hermeneutyka Ramanudży (1075-1140?), indyjskiego filozofa i teologa, głównego teoretyka odłamu wedanty wiśisztadwajta, opiera się na intrygującym splocie interpretacji języka i rzeczywistości przezeń przedstawionej. W tym splocie kategorie ontologiczne wspierają interpretację treści indyjskiego objawienia (śruti), a samo objawienie jest jedynym nośnikiem prawdy o strukturze rzeczywistości transcendentnej oraz jej relacji do świata. Ramanudża jest hermeneutą, lecz jego hermeneutyka ma określony cel, to jest rozumienie i rozumiejącą interpretację objawienia, które pozwala urzeczywistnić najważniejszy cel ludzkiego życia, a mianowicie duchowe wyzwolenie. W odkrywaniu sensus spiritualis (...) indyjskiego objawienia Ramanudża operuje swoistą „ontologią rozumienia”, sterującą antycypacją i odkrywaniem tego sensu. (shrink)