Abstract

Jak czytamy na czwartej stronie okładki recenzowanej książki, „niezależna filozofia przyrody uznaje wyniki pozytywnej nauki oraz teorii nauki jako refleksji nad nią, zadaje jednak pytanie, czym jest owa przyroda, która jest przedmiotem techniczno-praktycznych i etyczno-praktycznych sytuacji". Książka składa się ze Wstępu i 6 nierównej objętości rozdziałów. Mimo, że nosi tytuł Naturphilosophie, sugerujący, że jest ona systematycznym wykładem filozofii przyrody, faktycznie stanowi wprowadzenie do tego rodzaju filozofii. Autor przedstawia w niej panorama współczesnych poglądów na filozofię, szczególnie na metafizyki, i przeprowadza gruntowną ich krytykę. Ogólną tezą autora jest stwierdzenie, że nauki przyrodnicze programowo odcinają się od filozofii, odrzucając szczególnie pojęcie celowości. W praktyce jednak posługują się terminologią teleologiczną, w czym ujawnia się bądź ich niekonsekwencja, bądź ograniczenie. Autor jest zdania, że w poglądach wielu filozofujących fizyków kryje się niczym nie podbudowany platonizm, i jest skłonny przyznać w wielu przypadkach rację Arystotelesowi, którego w sposób nieuzasadniony współcześnie wielu kwestionuje.