Abstract

W niniejszym studium rozważam świat jako zbiór zdarzeń, w tym ludzkich działań. Owe zdarzenia znajdują się w sprzężeniu zwrotnym z mnogością układów postaw propozycjonalnych, które nazywam kulturami. Jednocześnie to poprzez odniesienie do kultur zdarzenia są porządkowane. Z drugiej strony, wspomniane układy postaw odzwierciedlają stosowne języki, a w ich ramach – słowniki, których się używa. Analiza tych ostatnich pozwala dostrzec sposób porządkowania świata zdarzeń między innymi za pomocą działań, w tym używanych słowników. Co więcej, porównanie różnych słowników pozwala ująć ten świat w kategoriach plastyczności, jako że postać świata widzianego przez pryzmat jednego słownika różna jest – w tym okazuje się uboższa lub bogatsza – od postaci widzianej przez pryzmat innego słownika. W niniejszym studium podaję dwa przykłady zdające sprawę z takiej różnicy. Oba pochodzą z obszaru nauk społecznych i humanistycznych. Jestem jednocześnie zdania, że działając, w tym słowami, jednostka zmienia świat. Tym samym też zmienia samego siebie.