Abstract

Głównym przedmiotem książki jest ewolucja sensów nadawanych pojęciom wolności, tolerancji i sprawiedliwości. Rozumienie tych terminów jest istotne dla refleksji o polityce, zwłaszcza takiej, która nie unika etycznego i ekonomicznego kontekstu. Praca opisuje proces przemiany znaczenia tych idei odwołując się do obszernego materiału teoretycznego. Zarówno wolność, jak sprawiedliwość oraz tolerancja były tradycyjnie pojmowane jako brak (negatywnie). Wolność ujmowano na ogół jako niepodleganie przymusowi, tolerancję jako brak nietolerancji, a sprawiedliwość jako stan niezachodzenia niesprawiedliwości. Współcześnie upowszechnia się odmienna ich charakterystyka. Wolność bywa utożsamiana z możnością działania, tolerancja z akceptacją, a nawet afirmacją odmienności, a sprawiedliwość ze „sprawiedliwością społeczną” opartą na przymusie redystrybucji dóbr. Książka oprócz rekonstrukcji tej przemiany poddaje też bardziej szczegółowej analizie jej konsekwencje. Teoretycznym zwieńczeniem owej transformacji jest koncepcja państwa opiekuńczego.