Abstract

Ovaj se rad bavi razmatranjem uloge koju Hegelova socijalno-politička filozofija igra u suvremenoj angloameričkoj filozofskoj tradiciji, s posebnim naglaskom na recepciju Hegelove filozofije od strane Charlesa Taylora. U tu svrhu autor polazi od kritike Richarda J. Bernsteina koju ovaj filozof upućuje Tayloru, povodom njegove studije o Hegelovoj filozofiji. Putem obrade dva osnovna pojma na kojima se temelji Taylorova recepcija Hegela: ekspresivističkog određenja sebstva i običajnosti, autor pokazuje da su ovi problemi u svom korijenu nerazdvojivi, odnosno da predstavljaju samo dva vida osnovnog problema koji se tiče određenja subjekta unutar zajednice u kojoj se obrazuje prilikom interakcije s drugima. Autor zaključuje da se Bernsteinova kritika Taylorove studije ograničava uglavnom na spoznajno-teorijske, dok zanemaruje društveno-političke aspekte Hegelove filozofije. Zbog toga je nedostatna da na zadovoljavajući način odredi važnost Hegelove filozofije objektivnog duha u suvremenom društveno-političkom kontekstu, koju u sklopu angloameričke tradicije najadekvatnije određuje Taylor.