Abstract

In dit artikel toets ik de vanzelfsprekende gedachte dat er een duidelijke grens is tussen mijn lichaam en andere lichamen aan de onderzoekspraktijk in de hedendaagse Levenswetenschappen. Het ontstaan van cellulair leven buiten het lichaam stelt de idee ter discussie dat leven altijd gebonden is aan een lichaam. Daarnaast wordt in deze praktijk de grens van het lichaam als kentheoretisch probleem zichtbaar. Om contaminatie te voorkomen en steriliteit te waarborgen, moet de grens tussen de verkennende onderzoeker en het te verkennen onderzoeksmateriaal in de praktijk actief overeind worden gehouden