In an effort to build on the current knowledge of ethical behaviour in Asia this paper proposes to replicate existing ethical research and to investigate specific questions relating to intra-cultural differences in Hong Kong. Four major conclusions were derived from this descriptive empirical study. A statistically significant correlation exists between age and ethical beliefs, with older employees less likely to express agreement to an unethical action than younger employees. In contrast to many previous studies no statistically significant differences in ethical (...) beliefs were found in relation to gender, level in the organisation, company size, and whether the respondent worked in a multinational or local company. Significant differences in responses to ethical dilemmas were identified between local and expatriate personnel with expatriate respondents indicating a lower level of agreement to unethical actions. For local respondents, of Hong Kong origin, there was no significant correlation between level of education, religiosity, years of business experience, functional origin and their ethical responses. (shrink)

Collection of parables on Jaina ethics; based on the Jaina Agamas.

يضم هذا الكتاب، الصادر عن المركز العربي للأبحاث ودراسة السياسات، البحوث والمناقشات التي قُدّمت في ندوة تعارض المصالح في الدولة والمجتمع التي عقدتها المنظمة العربية لمكافحة الفساد في بيروت، يومي 15-16/09/2015. وشارك فيها عدد من المسؤولين والناشطين المهتمين بالشأن العام، إضافة إلى بعض الفاعليات البحثية والأكاديمية ممن يمثل الاتجاهات السياسية والاقتصادية والفكرية والثقافية المهتمة بقضايا التنمية والحوكمة ومكافحة الفساد في الأقطار العربية.

Analytical study of fundamentals of Nyaya and Mimamsa philosophy.

BackgroundLight to moderate physical activity, which includes walking, is associated with positive effects on physical and mental health. However, concerning mental health, social and physical environmental factors are likely to play an important role in this association. This study investigates person-place interactions between environmental characteristics and momentary affective states during walking episodes. A within-subject design is implemented, in which affective states and environmental characteristics are assessed while participants are walking outside.MethodsOn smartphones, coupled with a motion sensor, e-diaries were triggered as (...) soon as people walked 100 m outside. E-diaries assessed momentary affective states, and social interaction between 6 am and 10 pm over nine days. The percentage of greenness was determined afterward from recorded GPS and GIS data. Demographics were collected in advance via an online questionnaire. Multilevel models were calculated with R for 46 individuals.ResultsAffective state dimension energetic arousal showed a significant association with social interaction and greenness, i.e., participants rated energetic arousal lower when walking alone, and if there was less greenness vs. when interacting shortly with someone while walking, and being in situations with more greenness. Furthermore, associations with social interaction and greenness were found for dimension calmness: walking together with someone was associated with higher calmness, and the higher the proportion of surrounding greenness during a walk, the higher calmness was rated, i.e., participants were calmer. Significant associations with valence were not present.ConclusionThe findings indicate that the affective states varied significantly due to different social and physical environmental factors. In the future, the importance of environmental factors should be further investigated, e.g., by assessing environmental factors right in situations contrary to a subsequent imputation. Within-subject designs, and in particular triggered assessments with the addition of GPS, can aid in developing interventions for health-promoting urban environments. (shrink)

Résumé : Le PPBS a été conçu comme un instrument destiné à ceux qui décident de l'allocation des ressources publiques : il doit leur permettre de prendre de meilleures décisions. S'il est très difficile de repérer et de juger les choix que le développement du système a inspirés aux Etats-Unis, il n'en est pas mains certain que ses résultats tangibles sant maigres car la masse des anciens programmes, principale source potentielle de moyens nouveaux, n'a guère été remise en question.La valeur (...) intrinsèque du PPBS ne peut être mise en cause. Ce qui doit l'être, c'est la lenteur de son développement, qui demeure peu avancé. Cette lenteur s'explique, car le système ne peut produire des fruits dans une terre stérile qu'on n'a pas préparée.La brutalité et les maladresses de l'opération déclenchée en 1965 dans le gouvernement fédéral américain ne pouvaient que renforcer la résistance au changement et retarder, sinon compromettre, le succès final. Les perspectives demeurent heureusement favorables, puisque la nouvelle administration ne semble pas décidée à faire machine arrière et que les Etats et Villes ont démarré sous de bien meilleurs auspices.La principale conclusion qu'imposent les expériences américaines est que toute juridiction intéressée par le PPBS doit impérativement développer, de la façon la plus générale, la volonté d'instaurer le système et s'assurer les moyens de le faire. C'est dire qu'il est peu sage d'engager la bataille sur tous les fronts à la fois : il faut tenter des percées. Mais c'est dire aussi combi en l'information et la formation sant essentielles. A cet égard, l'installation généralisée de certains éléments du système, à savoir la structure de programmes et le budget-programme, loin de présenter des inconvénients, peut constituer un excellent exercice en dehors de son utilité directe pour le preneur de décision. La bataille en cause est surtout celle de la conviction: l'outil est prêt, il est bon, encore faut-il que l' ouvrier accepte de s'en servir.Samenvatting:Planning-programming-budgeting werd ontworpen als een instrument voor diegenen die beslissen over de toewijzing van de overheidsmiddelen.Dit instrument moet de beslissers in staat stellen betere beslissingen te treffen. Het is niet makkelijk deze beslissingen op te sporen en te beoordelen welke in de Verenigde Staten getroffen werden onder invloed van de ontwikkeling van deze systeembenadering. Toch is het met vrij grote zekerheid te stellen dat de tastbare resultaten gering zijn omdat de veelheid aan oude programma's die tenslotte toch de voornaamste potentiële bronnen zijn van nieuwe middelen, nooit werden aangevochten.De intrinsieke waarde van PPBS kan daarom evenwel niet worden genegeerd. Wat wel dient aangeklaagd is de traagheid van zijn aanslepende ontwikkeling. Deze traagheid is te verklaren door het feit dat het systeem slechts vruchten kan afwerpen zo het ingeplant wordt in degelijk voorbereid terrein.De brutaliteit en de onhandigheden bij de operatie die in 1965 werd ingezet in het amerikaans federaal overheidsbestel konden niets anders dan de weerstand tegen de verandering versterken en afbreuk doen aan het uiteindelijk slagen van het systeem. Gelukkiglijk blijven de vooruitzichten gunstig want de nieuwe beleidsvoerders sinds de presidentsverkiezingen, blijken ermee te willen doorgaan en de staten en lokale overheden zijn ermee van wal gestoken onder veel betere omstandigheden. Het doorslaggevend besluit uit de amerikaanse ervaringen terzake is wel dat elke instantie welke belangstelling heeft voor PPBS, nodig moet op zo breed mogelijk vlak de wil doen groeien om het systeem te ontwikkelen en er ook de nodige middelen toe ter beschikking stellen. Dit betekent tevens dat het weinig aan te bevelen is de strijd op alle fronten terzelvertijd aan te binden maar wel geleidelijk doorbraken te verwezenlijken. Dit brengt dan evenwel ook met zich dat informatie en vorming essentieel zijn bij deze strategie. In dit verband moet dan ook gezegd worden dat reeds het invoeren van sommige deelementen van het systeem, zoals de programmastructuur en het programmabudget, voor de beslisser nuttig kan zijn voor zijn persoonlijk inzicht en vorming.De te voeren actie dient nog slechts te worden toegespitst op het overtuigen van de verantwoordelijken. Het instrument is immers gebruiksklaar en degelijk, er is alleen nog het wachten op de wil van de gebruiker dit instrument ter hand te nemen. (shrink)

Tüm dünyayı etkisi altına alan koronavirüs pandemisinin siyasi tutumlarla ilişkisini öğrenmek ve siyasetin kriz durumlarında halkın tutum ve davranışlarını yönlendirip yönlendirmediğini öğrenmek amacıyla 767 kişiyle çevrimiçi anket yapılmıştır. Yapılan nicel araştırma sonucunda, alınan önleyici tedbirlere uymanın, bu tedbirlerin yerinde oluşuna/haklılığına olan tutumun, aşı olma niyetinin ve aşının koruyuculuğuna olan inancın siyasi görüşlere göre farklılaştığı bulunmuştur. Ayrıca katılımcıların yapılan Covid-19 açıklamaları bakımından siyasi partilerine, parti temsilcilerinden daha çok güvendikleri, alınan önlem ve tedbirleri kısmen yerinde/haklı buldukları ve çok büyük çoğunluğun bu önlemlere (...) uyduğu görülmüştür. Araştırma sonucunda virüsün kökenine yönelik inançlar bakımından virüsün gerçek olduğuna inanıldığı, ortaya çıkış nedeni bakımından ise ülkelerin ekonomilerini kötüleştirmek ve dünya nüfusunu azaltmak için ortaya çıktığına inanıldığı görülmüştür. Araştırmadan çıkan bir başka sonuç ise katılımcıların televizyon, dergi ve gazetelerin ideolojik nedenlerle ve siyasi yanlılıklarına bağlı olarak virüs haberlerini halka farklı yansıttığını düşündükleridir. Sosyal medyadaki haberlerin ise yanıltıcı, yanlış olduğu görüşündelerdir. Bu çalışma sonucunda salgın hastalık, afet, savaş, ekonomik krizler gibi olağanüstü durumlarda siyasetin, siyasi görüşlerin dikkate alınmasının hem krizin üstesinden gelmede hem de toplumun tüm üyelerini kapsamada önemli bir rol oynayacağı vurgulanmaktadır. (shrink)

Dalam kedua buku ini Jens Zimmermann mengamati bahwa Eropa telah dan sedang mengalami krisis identitas serta krisis kebudayaan. Hal ini disebabkan karena masyarakat Eropa melupakan akar identitas dan kebudayaannya, yaitu humanisme Kristiani. Zimmermann menawarkan suatu jalan keluar dari krisis, yaitu kembali ke akar identitas dan budaya Eropa, yaitu filsafat Kristiani tradisional yang berpusat pada inkarnasi. Hal ini akan menjadi pemecahan bagi berbagai krisis dan per- masalahan yang dihadapi Eropa dewasa ini. “Humanisme inkarnasional” menyatakan bahwa Allah menjadi manusia sehingga manusia dapat (...) mencapai realisasi dari imago Dei atau gambaran Allah. Hal ini menjadi dasar utama kebudayaan Barat. Menurut Zimmerman, pengertian kita tentang persona, yang menyeimbangkan antara diri individual dan diri sosial, keluhuran martabat manusia dan hak-haknya, kebebasan dan tanggung jawabnya, dibangun atas dasar ajaran mengenai inkarnasi. Demikian pula dengan tradisi yang menekankan nilai bahasa, kesusasteraan dan seni untuk pemahaman diri manusia, hubungan iman dan akal budi, serta pentingnya pendidikan watak terbentuk oleh humanisme, khususnya humanisme pada masa Renaissance. Berbeda dari para pakar Renaissance lainnya, yang menafsirkan kebudayaan Renaissance sebagai pintu masuk ke dalam kebudayaan sekular dan masa Pencerahan, Zimmermann berpandangan bahwa Renaissance didahului oleh dan merupakan kelanjutan dari gagasan Bapa-Bapa Gereja Abad Tengah yang menempatkan inkarnasi sebagai pusat dari humanisme. Pendidikan di masa Renaissance merupakan pembentuk kebudayaan Kristiani. Istilah Jerman Bildung mengungkapkan kesatuan antara pendidikan dan kebudayaan. Inilah kunci dari kesinambungan budaya Kristiani. “Tujuan saya ialah menunjukkan kesinambungan tema dalam humanisme dan pendidikan watak di mana estetika dan bahasa memainkan peran penting. Saya telah menunjukkan bahwa humanisme Renaissance terutama merupakan humanisme Kristiani, yang sangat tergantung pada pemikir Patristik, Kekristenan Platonik” (I, hlm. 159). Zimmermann tidak membahas bahwa dalam masa Pencerahan telah terjadi suatu “keterputusan” dengan tradisi Kristiani sebelumnya................... Jens Zimmermann telah berhasil merunut perkembangan huma- nisme Kristiani dan menjelaskan bagaimana identitas masyarakat Eropa serta kebudayaannya berakar pada humanisme Kristiani. Maka apabila masyarakat Eropa akan mengatasi krisis identitasnya dan kebudayaannya mereka harus kembali kepada akar-akarnya tersebut, yaitu humanisme Kristiani. Humanisme itu didasarkan pada inkarnasi Allah. Pandangan Zimmermann bergerak dalam kawasan abu-abu, antara teologi dan filsafat. Satu aspek yang dilalaikan oleh Zimmerman ialah pembahasan mengenai terjadinya berbagai tragedi kemanusiaan di Eropa, seperti holocaustum dan imperialisme. Zimmermann hanya menyebut sepintas mengenai Hitler. Peristiwa-peristiwa tragedi itu merupa- kan disrupsi dalam sejarah Eropa, yang memutus kesinambungan akar- akar Kristiani. Pembangunan identitas membutuhkan kesinambungan historis serta reinterpretasi terus-menerus. Apakah relevan untuk me- ngatasi krisis jaman sekarang dengan menghidupkan kembali akar-akar humanisme Kristiani tanpa menafsirkannya kembali dalam konteks ma- syarakat Eropa yang semakin menjadi plural? Pandangan Zimmermann mirip dengan pandangan Paus Benediktus XVI, yang mengingatkan kem-bali akar Kristiani budaya Eropa. (M. Sastrapratedja, Program Pasca- sarjana, sekolah Tinggi Filsafat Driyarkara, Jakarta). (shrink)

Büyük varlık zinciri felsefe tarihinde özellikle ontolojik bir tasvir olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu kavram her ne kadar düşünce tarihinde bir “mefhum” olarak yer alsa da 1936’da Arthur Lovejoy tarafından kökenlerine inilmek suretiyle sistematize edilmiş ve düşünce tarihindeki izi Lovejoy’un çalışmasından itibaren daha detaylı olarak sürülebilmiştir. Her düşünürde farklı nüanslarla ele alındığını müşahede ettiğimiz büyük varlık zinciri ana hatlarıyla; cansızlıktan bitkilere oradan sırasıyla hayvanlar ve insanlar alemine daha sonra ise melekler, gayr-ı maddi varlıklar alemi ve nihayetinde ana gaye olan Tanrı’ya değin (...) varlıkları en düşük mertebeden en yüksek mertebeye değin hiyerarşik bir düzene tabi tutan ontolojik bir sistem olarak tanımlanabilir. Çokluk, mertebeleşme ve devamlılık ilkelerinden müteşekkil hiyerarşik bir şema olarak karşımıza çıkan büyük varlık zinciri felsefi, teolojik ve hatta edebi bağlamlarda pek çok filozof ve düşünür tarafından epistemik düzeyde çeşitli problemlere cevap üretebilmek adına etkili bir şekilde kullanılmıştır. Bu bağlamda hakkında Türkçe literatürde çok fazla çalışma olmadığını müşahede ettiğimiz büyük varlık zincirinin, Lovejoy’un ortaya koyduğu prensiplerden hareketle ilk olarak kökenlerini tespit edecek akabinde ise ilgili hiyerarşinin; Antik Dönem, Orta Çağ, Rönesans Dönemi, Aydınlanma Dönemi ve modern zamanda Batı düşüncesindeki etkilerinin izini sürmeye çalışacağız. Bu açıdan bahsi geçen dönemlerde ilgili hiyerarşinin tüm etkilerini ele almak bir makalenin sınırlarını aşacağı için her. (shrink)

Denken we in beelden of in woorden? En welke rol speelt taal daarbij? In 'Rebussen, van duivels tot Bosch' worden deze vragen aan de orde gesteld vanuit een kunsthistorische benadering. Beeldtaal speelt een grote rol in ons denken. Het belang van het?lezen? - dus begrijpen - van afbeeldingen kan niet worden overschat. Al in de oudheid was men zich bewust van de zeggingskracht van beelden en van de rol die visuele voorstellingen spelen voor kennis, geheugen en herinnering. In de late (...) middeleeuwen en renaissance wordt de rebus, het spelen met woord en beeld, sterk gecultiveerd. Het vervangen van een geschreven woord door een afbeelding als synoniem is een eenvoudige stap. Complexer wordt het spel als klankovereenkomsten en betekenisassociaties worden ingezet, en al helemaal als ook meertaligheid een rol gaat spelen.0In dit boek spreekt onder meer een dertiende-eeuwse duivel rebustaal en wijst de Brugse schilder Jan Provoost in een geleerde rebus op de vergankelijkheid van het leven. Ook wordt duidelijk dat we betekenisvolle afbeeldingen, zoals het werk van Jheronimus Bosch, pas verantwoord uitleggen als we goed naar de historische context kijken. (shrink)

Die voortgesette proses van implementering van nuwe materiaal wat gebruik word vir katkisasie in die Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika vertoon 'n besondere trajek. Die proses het, in terme van geloof, begin met die formalisering van sowel die geloofsbegrip as die beskrywing van die inhoud van geloof. Dit is voortgesit deur 'n proses van die objektivering van die inhoud van geloof tot feite wat geleer kan word en is uiteindelik voltrek deur die implementering van 'n pragmatiese opvoedkundige doelwit waarin geloof (...) bloot 'n middel tot 'n doel geword het. Die trajek kan kortliks soos volg beskryf word: • Die Heidelbergse Kategismus Geloof is die aanneming van die beloftes van God wat vertroue in die lewende God skep. • 'Kortbegrip': Geloof is sekere kennis van God en sy beloftes en 'n hartlike vertroue dat al my sondes om Christus ontwil vergewe is. • Die belydenis van die Hervormers: Ek glo in God beteken dat ek al my vertroue op God stel en Hom op sy woord neem. • Geloofsleer: Geloof is kennis van die Woord van God en vertroue in die God van die Woord. • Geloof en Lewe 11: Geloof is die toe-eiening van kenbare geloofoorleweringe wat in die Bybel opgeneem is. Die kerk kan daarom kinders deur 'n proses van kategese begelei tot geloofsvolwassenheid. Vandag is die uitgangspunt van katkisasie en die motivering daarvoor in die Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika die oortuiging dat die kerk kinders deur 'n proses van kategese tot godsdienstige volwassenheid kan lei. Van Selms se kategismus pas nie in die trajek wat hier beskryf word nie. Die Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika sou vandag heeltemal anders gelyk het as meer as een generasie van die lidmate van die Kerk aan hierdie kategeseboek blootgestel was. (shrink)

This article discusses the transpersonal functions of masks in ritual and in drama therapy as expressed in the creative path of NohKiDo. NohKiDo, whose main components include the Prism of Consciousness , the Rainbow Method, Action Meditation techniques , and Therapeutic Noh Theater, is a therapeutic system developed by the author through the redefinition and interpretation of a set of transpersonal concepts based on Zeami’s original Noh formulation for Therapeutic Noh Theater. The most significant concepts of Ma , Mushin-no-kan , (...) Ichu no kei , and Riken no ken pertain especially to the transpersonal functions of masks. The main aim of a Therapeutic Noh Theater performance is to heighten the consciousness of its actors, as well as the members of its audience, to a transpersonal level; a Therapeutic Noh Theater performance of Born from Good Angel’s Tears is discussed as an example. The creative path of NohKiDo is introduced here as a lifelong journey to the spiritual, within and without, via masks, the arts, and creativity. (shrink)

The subject of the thesis is the relationship between aesthetic and God. It aims to discuss whether the sense of beauty is proof of the existence of God and to determine the plausibility of aesthetic proof. As a matter of fact that reality and the perception of beauty point to two-way consciousness. In this context, it will be inevitable to mention God's relation with consciousness in the emergence of beauty. In the first part, the concepts of aesthetics will be analyzed, (...) and their philosophical discussions will be investigated. In the second part, the source of beauty will be questioned, and beauty will be grounded way of a priori and a posteriori with God. Afterward, aesthetic proofs will be presented and an evaluation will be made in the context of naturalistic claims and objections. Among the traditional arguments in the philosophy of religion, aesthetic proof offers a value-oriented approach rather than a mechanical view. It appreciates beauty from an inclusive perspective and has an existential aspect. The study concentrates on the nature of beauty and aesthetics, philosophical discussions, and the rational value of aesthetic proof and concludes that it is rational to suppose that the existence of God can be ontologically and epistemologically explanatory for aesthetic properties. (shrink)

Süsleme teknikleri her sanat dalında olduğu gibi cilt sanatında da zaman içerisinde değişim göstermiştir. 18. yüzyıl klâsik üslûpta ciltlerinin yapılmaya devam edildiği ancak aynı zamanda yeni tezyînat tekniklerinin denendiği bir dönemdir. Bu tekniklerden bir olan yekşah, cilt üzerine altınla işlenen motiflerin üzerine ucu düz veya oval olan demir aletin kakılması/bastırılması şeklinde uygulanan bir tezyînat tekniğidir. Bu süsleme tekniği, adını uygulamada kullanılan metal aletten almaktadır. Yekşah demiri olarak isimlendirilen bu alet, ortalama 15-16 cm uzunluğunda olup ağzı düz veya oval bir el (...) aletidir. Yekşah süsleme tekniği, yazma ciltler üzerine uygulanmaktadır. Yazma cilt, desenin fırça yardımıyla zermürekkep kullanılarak deri üzerine işlenmesi anlamına gelmektedir. Desenin yazma tekniğiyle (fırçayla) deriye nakşedilmesinin ardından yekşah demiriyle işlenmesi aşamasına geçilmektedir. Motiflerin üzerine, gidiş yönü esas alınarak yekşah demiriyle taramalar yapılmakta, desen üzerinden çizgiler halinde geçilmektedir. Deri bu tarama esnasında kısmen de çukurlaşmaktadır. Yekşah tezyînat tekniği, Türk cilt sanatına 17. yüzyıl sonu ile 18. yüzyıl başı itibariyle katılmıştır. 19. yüzyılda da örnekleri görülmeye devam edilmiştir. Ancak en yoğun kullanıldığı dönem 18. yüzyıldır. Yekşah tezyînatın çoğunlukla saray mücellitleri tarafından ve özellikle değeri yüksek eserlerin ciltlerinde tatbik edildiği bilinmektedir. Türk cilt sanatı literatüründe yayınlanmış ve müze ve kütüphanelerde tarafımızca tespit edilen yekşah cilt örneklerinin incelenmesi neticesinde, Türk ciltlerinde yekşah tezyînat tekniğinin 3 farklı desen üzerine tatbik edildiği tespit edilmiştir. Bunlar; rûmî, zerbahar ve barok-rokoko desenleridir. Rûmî desenli yekşah ciltlerde cilt kapağının tüm bölümlerinde yekşah tekniğinin uygulandığı görülmektedir. Ancak en yoğun ve çeşitli olarak şemselerde rastlanmaktadır. Bunun nedeni, yekşah tezyînatın görülmeye başlandığı 18. yüzyıl itibariyle cilt kapaklarında köşebentlere sıklıkla yer verilmemesi ve bezeme yoğunluğunun şemselerde görülmesi olabilir. Rûmî desenli yekşah ciltlerde şemselerin üç türü tespit edilmiştir. Bunlar; klâsik oval/beyzî formda dilimli şemse, dikdörtgen formda şemse ve dilimli dairevî formdaki şemsedir. Rûmî desenli yekşah ciltlerde desenin altınlarının daha net görülebilmesi amacıyla şemse ve salbek zemini sıklıkla bordo renkle boyanmıştır. Yekşah tekniğinin uygulandığı bir diğer desen türü ise zerbahardır. Zerbahar desen, 18. yüzyılın sonunda ve özellikle 19. yüzyılda görülen bir cilt tezyînat türü olup ciltlerin genellikle tüm yüzeyini kaplayacak şekilde uygulanmıştır. 18. yüzyıl itibariyle Türk ciltlerinde görülen realist üslûptaki çiçek veya Batı etkisindeki barok-rokoko motifleri üzerine de yekşah uygulaması yapıldığı belirlenmiştir. Türk Rokokosu, C ve S kıvrımlı motiflerle yüzeyin tamamen doldurularak süslendiği gösterişli bir bezeme üslûbudur. Kavisli ve yuvarlak şekillerle birlikte yaprak, çiçek motifleri ve çiçek demetleri bu bezeme üslûbunda yer almaktadır. Dayanıklılık bakımından zayıf olmasına rağmen yekşah tekniğin 18. yüzyıl ciltlerinde sıklıkla tercih edilmesinde, cildin sanat değerini arttırma çabası vardır. Bu teknik sayesinde, yazma olarak uygulanmış desen daha cazip hale getirilmiştir. Bu da cildin sanat değerini yükseltmiştir. (shrink)

Bu araştırma Mâtürîdîlerin iman alanındaki temel görüş ve kabullerine dayanarak, bu anlayışın imanı örtülü, kapalı bir temelde ele almaya imkân verip vermediğini tartışmaktadır. İmanı akledilebilenlerin en güzel ve değerlisi olarak gören Mâtürîdîler, Allah’a inanmayı aklî bir gereklilik kabul ederler. Onlar açısından sorumluluğun temel şartı akıldır ve imanın hakikati de ancak düşünme ve akıl yürütme yoluyla bilinebilir. Mâtürîdîlere göre iman, özü itibarıyla kalbin tasdikinden ibarettir ve öncelikli olarak o, bir kalp işidir. Bilgiye dayanması nedeniyle tasdik, önemli bir açıklık ve kesinlik unsurudur. (...) Bununla birlikte Mâtürîdîlerin imanı kalbin tasdiki olarak tanımlamaları ve onu tek başına yeterli görmeleri, imanı bir yönüyle açık ve şeffaf hale getirse de özellikle insana bakan yönü itibarıyla kapalı bir alan kalmaktadır. Mâtürîdîler de bunun farkındadırlar, Allah’a ve ahirete bakan yönüyle tek başına kalbin tasdikini yeterli görseler de dünyaya ve insana bakan yönüyle oluşan kapalılığın üste-sinden gelmek adına, dil ile ikrarın da imana eşlik etmesini gerekli görürler. Mâtürîdîlerin çoğunluğu imanın dünyaya ve insana bakan yönü itibarıyla tasdi-ki öncelerler ve ikrarı da önemserler. Onlara göre iman, dünya ve ahiret açısından, en açık tanımına da “kalp ile tasdik ve dil ile ikrar” olarak erişmiş oluyor ki, böyle bir anlayış bir kapalılık ihtiva etmez ve herhangi bir kapalılık durumunu da reddeder.Özet: Ebû Mansûr el-Mâtürîdî, Ehl-i Sünnet’in iki ana damarından birini temsil eden, Hanefî-Mâtürîdî geleneğin önemli düşünürlerinden biridir. Ebû Hanîfe’nin görüşlerini açıklama ve sistematik hale getirmesinin yanında o, hem ele aldığı konular hem de takip ettiği metodoloji açısından orijinaldir. Hanefî-Mâtürîdî geleneğin iman anlayışı, günümüz dünyasının gizli, kapalı (takiyyeci) iman anlayışlarına önemli bir cevap olma özelliği taşır. Onların iman davranış ilişkisi konusundaki söylemleri de günümüzün dışlayıcı iman anlayışlarına anlamlı bir cevaptır.Mâtürîdî düşüncesinde iman, Allah katından geldiği kesin olarak bilinen şeylerin anlaşılması, kabulü ve tasdik edilmesi olarak görülür. Mâtürîdîlere göre açıklık ve kesinlik, imanda önemli unsurlardır. Aynı açıklık ve kesinliğin, bireylerin iman anlayışlarına da yansıması gerekir. Bir müminin imanı, olabildiğince kesin, olabildiğince açık ve şeffaf olmalıdır. İmanı akli bir zorunluluk olarak Mâtürîdî’ye göre varlıkların güzelliğini aklî olarak bilmek mümkün olduğu gibi, benzer şekilde imanın güzelliğini de aklen bilebilmek mümkündür. Bu araştırma Mâtürîdîlerin iman alanındaki temel görüş ve kabullerine dayanarak, bu anlayışın imanı örtülü, kapalı bir temelde ele almaya imkân verip vermediğini tartışmaktadır. İmanı akledilebilenlerin en güzel ve değerlisi olarak gören Mâtürîdîler, Allah’a inanmayı aklî bir gereklilik kabul ederler. Onlar açısından sorumluluğun temel şartı akıldır ve imanın hakikati de ancak düşünme ve akıl yürütme yoluyla bilinebilir. Mâtürîdîlere göre iman, özü itibarıyla kalbin tasdikinden ibarettir ve öncelikli olarak o, bir kalp işidir. Bilgiye dayanması nedeniyle tasdik, önemli bir açıklık ve kesinlik unsurudur. Mâtürîdî’ye göre imanın kararlı ve ayrılmaz ögesi, tasdiktir. Tasdikin pek çok türü mevcuttur. Bununla birlikte Mâtürîdîlere göre imanın en kararlı ve önemli unsuru, kalbin tasdikidir. Kalbin tasdikine dayanmayan bir iman, Allah katında geçerli olmadığı gibi ahirette de kurtarıcı bir iman değildir.İmanın kalbin tasdiki olarak tanımlanması önemlidir. Mâtürîdîler açısından tasdik, bilgiye dayanır ve bu nedenle de kesinlik ve kararlılık ifade eder. Başka bir deyişle o, inanılması gereken şeylerin kesin bir bilgisi ve onayıdır. Mâtürîdîlere göre açıklık ve kesinlik iman söz konusu olduğunda hayatîdir ve bu nedenden dolayı da kalbin tasdikine güçlü vurgu yaparlar. Bu nedenle iman, en güçlü, en kesin ve açık anlamını kalbî tasdikte bulur ve öncelikli olarak bir kalp işidir. Mâtürîdî’ye göre iman bir inanç meseledir; inanç ise ancak kalp ile olur. Bu nedenle de imanı kalbin tasdiki olarak tanımlamak aklî bir gerekliliktir. İmanın kalbin tasdikine dayanması anlamında, birey ile Allah arasındaki ilişki açıktır ve kuşku barındırmaz. Mâtürîdîlere göre tek başına kalbin tasdiki yeterlidir. Kalbin tasdikine dayanan böyle bir iman, geçerli imandır ve daha çok ahiret hayatına yöneliktir. Ancak onun insana ve dünyaya bakan yönü kapalı ve belirsiz kalmaktadır. Böyle bir inancı insanların bilebilmesi mümkün değir, zira kalpteki imanın varlığı onlar açısından kapalıdır. Yalnızca kalpte olan bir imanı yalnızca Allah bilebilir. Bir mümin için kalbin tutumu tek başına yeterli ve tasdikin diğer boyutları da gerekli değilse, o zaman iman bireysel ve kişiye özgü kalmaktadır. Bunu bir çeşit kapalı (insana açık olmaya) iman türü olarak görmek mümkündür. Bu durum ise tasdikin ihtiva ettiği açıklık ve kesinlik boyutuyla çelişir.Bununla birlikte Mâtürîdîler de imanın yalnızca kalp ile tasdik ve ahirete bakan yönüyle tanımlandığında ortaya çıkan bu riskin farkındadırlar. Ancak şu acıktır ki, onlar imanın yalnızca kalbin tasdiki olarak açıklanmasını, ahirete dönük ve teknik anlamda bir doğrulama türü olarak görürler. Mâtürîdîlerin büyük çoğunluğu, imanın insana bakan yönünü de hesaba katarlar ve bu açıdan onlar, imana kalbin tasdiki kadar dilin ikrarının da eşlik etmesi gerektiğini düşünürler. Bu durumda imanın en açık ve en şeffaf anlamına, kalb ile tasdik ve dil ile ikrar olarak tanımlandığında kavuştuğunu söylemek mümkün olacaktır. Mâtürîdîlere göre iman hem ahiret hem de dünya hayatı açısından en açık ve en kesin anlamına “kalb ile tasdik ve dil ile ikrar” olarak tanımlandığında erişir. Böyle bir anlaşım bir kapalılık barındırmaz ve herhangi bir kapalılık durumunu da reddeder. Diyebiliriz ki, Mâtürîdî düşünürler, imanın dünya hayatına bakan yönünü dikkate aldıklarında, kalbin tasdikinin ötesinde, imanın diğer boyutlarını da hesaba katarlar ve iman anlayışlarını bu açıdan inşa ederler. Kalbin tasdiki, dil ve davranış vasıtasıyla nesnel alana taşınır ve gözlemlenebilir duruma gelir. Diğer taraftan Mâtürîdîler, kalp ile tasdike dayanmayan salt bir dil ile ikrarı, imanın geçersiz bir biçimi olan nifaka özdeş görürler. Böyle bir iman Allah katında da ahiret hayatı açısından da geçerli bir iman değildir. (shrink)

Klasik tefsir merviyatı konulu kaynaklarda En‘âm sûresinin Mekke döneminin sonlarında tek seferde topluca nazil olduğu rivayet edilmektedir. Bununla birlikte sûrenin bazı âyetlerinin farklı zamanlarda indiğine işaret eden sebeb-i nüzul rivayetleri bulunmaktadır. Aynı şekilde bazı âyetlerinin Medenî olduğu bilgisi de birçok rivayette vurgulanmaktadır. Farklılaşan rivayetler, En‘âm sûresinin tek seferde mi yoksa belirli bir zaman aralığında peyderpey mi nazil olduğu konusunda bir çelişkiyi beraberinde getirmektedir. Sûrenin nüzulünün mahiyetinin tespit edilmesi ve neticede bu çelişkili durumun giderilmesi önem taşımaktadır. Bu makalede, En‘âm sûresinin metin (...) içi ve metin dışı bağlamının değerlendirilmesi ile sûrenin nüzul sürecinin incelenmesi hedeflenmektedir. Böylece sûrenin tek seferde mi yoksa farklı zamanlarda mı nazil olduğunun tespit edilmesi amaçlanmaktadır. Metin dışı bağlam ile kastedilen, sûrenin tek seferde indiğini ya da sûrenin farklı âyetlerinin farklı zamanlarda ve muhtelif sebeplerle indiğini ifade eden rivayetler ekseninde şekillenen tarihî arka plandır. Metin içi bağlam ile kastedilen ise En‘âm sûresinin lafzî ve anlamsal yapısı ile ortaya çıkan metinsel özellikleridir. Bu şekilde sûrenin hem indirilişine dair rivayetler hem de metinsel özellikleri göz önüne alınarak incelenmekte ve özellikle müfessirlerin konu hakkında ortaya koydukları çözüm önerileri karşılaştırmalı bir analizle değerlendirilmektedir. Bu konu üzerinde son dönem müfessirlerinin çok daha fazla durduğu görülmüştür. Rivayetlerin hem teknik hem de içerik analizi, sûre hakkındaki sebeb-i nüzul rivayetlerin mahiyeti, sûrede ortaya çıkan metinsel bütünlük ilgili müfessirlerin bu mevzuda özellikle üzerinde durdukları konular olmuştur. Zira bazı müfessirler tek seferde indirildiğine yönelik rivayetleri hem sened hem de aksi yöndeki rivayetlerden dolayı sahih bulmamıştır. Birçok müfessir ise sûrenin tek seferde nüzulünün mümkün olduğunu iddia etmiştir. Bu görüşlerini delillendirirken de özellikle sebeb-i nüzul rivayetler üzerinde durmuşlardır. Bu rivayetlerin muteber hadis kaynaklarında yer almadığını ayrıca bunların sonradan âyetin anlamını beyan etmek için yapılan esbâb-ı nüzûl yorumlar olduğunu ifade etmişlerdir. Ayrıca hükmün taahhürü ve nüzul tekrarı gibi usule dair konulardan yararlanarak görüşlerini temellendirmeye çalışmışlardır. Sûredeki metinsel bütünlük de bu kapsamda değerlendirilmiştir. Zira En‘âm sûresinde, müşriklerin Hz. Peygamber’e ve onun tebliğ ettiği dinin her bir esasına karşı yaptıkları itirazların cevaplandığı ve câhiliyeye ait uygulamalarının, örf ve âdetlerinin reddedildiği görülmektedir. Sûrenin ilk âyetinden son âyetine kadar görebildiğimiz metinsel bütünlük ve bu paralelde seyreden tarihî arka plan ayrıca sûrenin “tek seferde nazil olduğunu” bildiren rivayetler hep birlikte ele alınınca En‘âm sûresinin tek seferde indirilmiş olması ihtimalinin yüksek olduğu görülmektedir. (shrink)

While an increasing number of organizations have introduced artificial intelligence as an important facilitating tool for learning online, the application of artificial intelligence in e-learning has become a hot topic for research in recent years. Over the past few decades, the importance of online learning has also been a concern in many fields, such as technological education, STEAM, AR/VR apps, online learning, amongst others. To effectively explore research trends in this area, the current state of online learning should be understood. (...) Systematic bibliometric analysis can address this problem by providing information on publishing trends and their relevance in various topics. In this study, the literary application of artificial intelligence combined with online learning from 2010 to 2021 was analyzed. In total, 64 articles were collected to analyze the most productive countries, universities, authors, journals and publications in the field of artificial intelligence combined with online learning using VOSviewer through WOS data collection. In addition, the mapping of co-citation and co-occurrence was explored by analyzing a knowledge map. The main objective of this study is to provide an overview of the trends and pathways in artificial intelligence and online learning to help researchers understand global trends and future research directions. (shrink)

Contractualist work in business ethics as well as in economic organization theory views opportunistic behaviors as problematic since they create economic harm and are often considered to violate ethical norms. Yet, much of the empirical literature on opportunism has adopted a rather simplistic definition of opportunistic behaviors as behaviors that violate formal and/or relational contracts and assumed that instances of opportunism can be unequivocally defined by simply referring to the content of contracts. The consequence of this assumption has been a (...) disregard for factors other than the content of contracts that may influence whether exchange partners judge an unexpected behavior they face during exchange relationships as opportunistic or not. The present investigation explores the factors that shape exchange partners’ subjective opportunism judgments through two vignette-based laboratory experiments. Results from the first experiment, where subjects were asked to take the perspective of a harmed party, show that opportunism judgments are influenced by the type of the behavior, type of the causal account provided for the behavior, perceived type of the exchange, and personality traits of the actor making the judgment. The second experiment, in which subjects were asked to take the perspective of the transgressor, demonstrates the influence of perspective. In particular, victims are more likely to assess a given unexpected behavior as opportunistic than transgressors, and their judgments do not relate to the underlying factors in the same way as the victims’ judgments. I discuss implications in terms of the governance of interfirm exchange relationships. (shrink)

1. Aritmofobi Adomo definerede en gang i sine senere år en musiker som et menneske på flugt fra sin matematiklærer 1) denne definition kan uden tvivl udstrækkes til at gælde størstedelen af de få overlevende, som endnu forsøger at praktisere en humanistisk tænkning på trods af existensen af en "totalt forvaltet verden" udenfor.

Critical study on the contribution of Swami Vivekananda, 1863-1902 to modern Indian philosophy.

This collection addresses a post-WWII shift in the hierarchy of scientific explanations, where the highest goal moves from reductionism towards some ...

A special supplement [of Kuang-ming Daily] published an article by Comrade Chu-ko Yin-t'ung entitled "Can the Law of Contradiction Be Contravened?"; in it he maintains that the law of contradiction, as well as the other laws of formal logic, must be observed in every situation. "When thinking dialectically, the laws of formal logic must always be observed." His chief argument is that "we have still not found an example in which the law of contradiction has been contravened." In addition to (...) explaining the three generally accepted judgments resulting from dialectical thinking on the definitions, etc., of mechanical motion, he asserts that they actually contain no "logical contradictions." There are, however, other arguments; and since, after the article was published, there were some who opposed it and some who agreed with it, I thought I would contribute to the discussion. (shrink)

In Nos. 105 and 121 of the Kuang-ming Daily "Philosophical Supplement," there were two articles by Ch'ieh Ta-yu: "Some Opinions on the Problem of Determining the Object of Dialectical Logic" and "The Marxist Dialectical Method and Dialectical Logic." The first is quite general, while the second "elucidates the connections and differences" between dialectics and dialectical logic discussed in the first article. Almost all the basic points in both articles are erroneous. Actually, the author waves the banner of antidogmatism and expounds (...) a revisionist point of view. We will now refute his contentions. (shrink)

In much of the current academic and public discussion, conspiracy theories are portrayed as a negative phenomenon, linked to misinformation, mistrust in experts and institutions, and political propaganda. Rather surprisingly, however, philosophers working on this topic have been reluctant to incorporate a negatively evaluative aspect when either analyzing or engineering the concept conspiracy theory. In this paper, we present empirical data on the nature of the concept conspiracy theory from five studies designed to test the existence, prevalence and exact form (...) of an evaluative dimension to the ordinary concept conspiracy theory. These results reveal that, while there is a descriptive concept of conspiracy theory, the predominant use of conspiracy theory is deeply evaluative, encoding information about epistemic deficiency and often also derogatory and disparaging information. On the basis of these results, we present a new strategy for engineering conspiracy theory to promote theoretical investigations and institutional discussions of this phenomenon. We argue for engineering conspiracy theory to encode an epistemic evaluation, and to introduce a descriptive expression—such as ‘conspiratorial explanation’—to refer to the purely descriptive concept conspiracy theory. (shrink)

世界に日本文化として「禅の思想」を広めた鈴木大拙。彼の無二の親友であり近代日本が生み出した最大の哲学者といわれている、西田幾多郎。その、難解といわれる西田の思想を「普段の生活の中から掴み出し現実化し、 具体的な経験と結びつけて解き明かした」画期的入門書。.

Contingency is the presence of non-actualized possibility in the world. Fatalism is a view of reality on which there is no contingency. Since it is contingency that permits agency, there has traditionally been much interest in contingency. This interest has long been embarrassed by the contention that simple and plausible assumptions about the world lead to fatalism. I begin with an Aristotelian argument as presented by Richard Taylor. Appreciation of this argument has been stultified by a question pertaining to the (...) source of necessity and possibility and a closely related one regarding the nature of metaphysics itself. Answering these questions reveals the crucial issue here, to wit, necessity and possibility in a temporal world. This issue is investigated through an important later criticism of Taylor by David Foster Wallace. Wallace’s critique is significant because it brings to the fore the pivotal notion for understanding contingency in a temporal world, that of synchronic possibility, the idea that incompatible states of affairs are possible at a single moment. This notion provides the basis of distinguishing two systematic accounts of truth, modality and time: two metaphysics of contingency. On one account, Taylor’s Aristotelian argument is straightforwardly valid and compelling; on the other, it is fallacious. In closing, I present reasons why the former account, supporting the Aristotelian views of time and truth, is correct and make some comments to ameliorate this conclusion. (shrink)