Cultuurfilosofische studie over de romantische benadering van de werkelijkheid, in de 19e en 20e eeuw.

In this challenging essay, Maarten Doorman argues that in art, belief in progress is still relevant, if not essential. The radical freedoms of postmodernism, he claims, have had a crippling effect on art, leaving it in danger of becoming meaningless. Art can only acquire meaning through context the concept of progress, then, is ideal as the primary criterion for establishing that context. The history of art, in fact, can be seen as a process of constant accumulation, works of art commenting (...) on one another and enriching one another's meanings. It is these complex interrelationships and the progress they create in both art and its observers that Doorman, in a display of great philosophical erudition, defends. (shrink)

Na meer dan tien jaar komt Maarten Doorman met een nieuwe bundeling van essays. Ze lijken te gaan over van alles en nog wat: van een bedrieglijk stuk steen van de maan tot een dramatische scène in bad, van een romantische boswandeling tot Nipplegate, van Goethe tot David Bowie, van de woede van Schopenhauer tot de karper van Apollinaire en van tekenfilm tot Rijksmuseum. Maar steeds gaat het om het overbruggen van een afstand. Die tussen kunst en maatschappij, filosofie en (...) wereld, verleden en toekomst en afkeer en bewondering. 'Dichtbij en ver weg' is een verzameling goed geschreven opstellen waarin wat ver weg is dichtbij komt, een hartstochtelijk pleidooi voor geschiedenis en kunst. (shrink)

Korte verslagen van bezoeken aan de grafsteden van beroemde Europese filosofen.

Inleidingen tot vijfentwintig invloedrijke hedendaagse filosofen.

Kritisch essay over het hedendaagse verlangen naar echtheid en authenticiteit, geïnspireerd door het gedachtegoed van de Franse filosoof Jean-Jacques Rousseau (1712-1778).