Heidegger felsefesinin en temel niteliği, bize göre monistik bir karakter arz etmesidir. Heidegger'de varlık, hiçlik, zaman, metafizik terimleri hep aynı ontolojik problemin farklı terminolojik veçheleri olarak karşımıza çıkar. Sadece varlığı anlamaya hasredilmiş bu felsefenin başyapıtı ise kuşkusuz Varlık ve Zaman'dır. Bu eserde Heidegger titiz, ancak önceki felsefelerden farklı bir perspektif ile varlık sorusunu ele alır ve varlığı anlamaya çalışır. Varlığın yanı başında duran diğer bir kavram ise hiçliktir. Hiçlik problemini ise Heideger, bir ders sunumu olan Metafizik Nedir? isimli küçük risalesinde (...) irdeler. Ancak Metafizik Nedir?deki çözümlemelerin terminolojik arka planının önemli ölçüde Varlık ve Zaman'da olduğunu düşünüyoruz. Bu makalede filozofun Metafizik Nedir?’deki hiçlik çözümlemesi, Varlık ve Zaman’daki varlık çözümlemesi ile irtibatlı olarak ele alınıp anlaşılmaya çalışılacaktır. (shrink)

Heidegger’in en önemli ve bize göre diğer filozoflardan ayrılan en belirgin özelliği, düşüncelerini dile getirirken dilsel bağlamda yaptığı çözümlemeler ve oluşturduğu kavramsal yeniliklerdir. Ontolojisinin temeline yerleştirdiği ve insan varlığı anlamına gelen “Dasein” terimi de bunlardan biri, belki de en önemlisidir. Dasein, varlığın temeli, anlamı ve sonudur. Bunun yanı sıra tamamlanmamış bir varlıktır. Dasein’ın kendi varlığını ancak ölüm ile ikmal edeceğini öne süren Heidegger, bu durumu sum moribundus olarak kavramsallaştırır. Biz bu çalışmada “ölüme yönelik bir varlık olarak Dasein”ın özdeşliğine ulaşma imkânının (...) mahiyetini ve bu çerçevede Kartezyen özne ile olan ilişkisini ele almaya çalışacağız. (shrink)