Abstract

Artykuł przedstawia interpretację imperatywu kategorycznego podaną przez H. Sidgwicka w The Methods of Ethics i wpływ tej interpretacji na kolejne pokolenia filozofów anglosaskich. Interpretacja ta jest Kantowi całkowicie obca, ponieważ w swojej lekturze Kanta Sidgwick korzystał z zespołu idei, które od dawna były obecne w brytyjskiej filozofii moralnej i znacznie różniły się od idei Kantowskich. Autorytet Sidgwicka spowodował, że jego błędne opinie o imperatywie kategorycznym bezkrytycznie powtarzano bez solidnych badań nad tekstami Kanta. Sidgwickowska interpretacja imperatywu kategorycznego żyje własnym życiem w wielu podręcznikach historii etyki i pośrednio kształtuje myślenie moralne części dzisiejszych etyków.