Abstract

Artykuł zawiera tłumaczenie traktatu Antonia degli Agli O nieśmiertelności duszy. Jest ono poprzedzone jest wstępem, w którym autorka wyjaśnia popularność zagadnienia nieśmiertelności w XV wieku, przedstawia postać Antonia degli Agli oraz krótko analizuje treść jego krótkiego dziełka. Agli był duchownym Kościoła katolickiego i humanistą związanym ze środowiskiem florenckich intelektualistów skupionych wokół filozofa Marsilia Ficina. Był płodnym autorem dzieł filozoficznych, teologicznych, literackich i historycznych, choć tylko kilka jego tekstów przetrwało do naszych czasów. Wśród nich jest stosunkowo krótki traktat O nieśmiertelności duszy, w którym, odwołując się do pewnych fragmentów biblijnych i określonych filozoficznych koncepcji, dowodził, że dusza ludzka z konieczności jest wieczna. Zastosowane w tekście argumenty dotyczą metafizyki światła i relacji ludzkiego umysłu do jego najdoskonalszych przedmiotów poznania. Analiza treści pozwala stwierdzić, że argumenty użyte w traktacie w dużej mierze pokrywają się z tymi zawartymi w opuscula theologica i Teologii Platońskiej Ficina.