Abstract

Rad se bavi Adornovom idejom estetske racionalnosti razvijenom u njegovoj filozofiji umetnosti. Ona predstavlja odgovor na problem zacaravanja uma kojeg postavlja Dijalektika prosvetiteljstva i pokusaj njegovog prosvecivanja po uzoru na nacin postupanja umetnosti. Ovde se pokazuje na koji nacin se mehanizmu opire estetski model racionalnosti prisutan u umetnosti i pod kojim uslovima on postize oslobadjanje prirode iz vlasti subjektivnog duha, a saglasno sa tim i coveka iz vlasti prirode, koja se u toku rascaravanja dijalekticki preobrazila u mitsku silu koja ljude otudjuje od slobode, a samim tim i od mogucnosti postizanja srece. Prema ovoj argumentaciji, umetnost u Adornovom misljenju igra sredisnju ulogu u kritici prosvecenosti. PR Projekat Ministarstva nauke Republike Srbije, br. 149029