Abstract

In een deels denkbeeldig tweegesprek met een hoogleraar in de kunstgeschiedenis tracht Mitchell Cohen een antwoord te vinden op de vraag: ‘Wat is een meesterwerk?’ Hij komt er niet uit. Deze ene vraag roept vooral nieuwe vragen op, bijvoorbeeld over de verhouding van de notie van een meesterwerk tot politiek of taal, over de verlammende werking van het canon-denken en over de relatie tussen vorm en inhoud in grote kunst. Misschien, zo mijmert Cohen, wordt grote kunst wel gekenmerkt door het feit dat ze zich aan de grenzen van haar tijd onttrekt. Of misschien, zo beweert hij elders, is het wel beter te praten over datgene wat specifieke werken tot een meesterwerk maakt.