Abstract

Tarih felsefeleri bağlamında düşünüldüğünde Hegel ve Nietzsche felsefeleri birbirine zıttır. Hegel için tarih, tin’in kendini açımladığı bir süreçtir. Bu süreçte us, tarihsel kişiliklerin istenç, tutku ve arzularını kendi amacını gerçekleştirmek için kullanır. Nietzsche’nin tarih görüşü ise tıpkı diğer görüşleri gibi tek bir amaca hizmet ediyormuş gibi görünmektedir. Bu da; yaşamı geliştirmek için etkin istencin önünün açılması ve bu sayede üstinsana varmak olarak değerlendirilebilir. Bu çalışmanın amacı da her iki filozofun tarih görüşlerini ele almakla birlikte tarihi yaratmada büyük kişiliklerin rolünü ortaya koymak olacaktır. Böylece her iki filozofun tarih görüşlerindeki farklar ortaya çıkacaktır.