Abstract

Het fascisme is uitgeroeid: wat rest zijn nog slechts schimmen. Maar de opkomst van extreem-rechtse partijen, die weliswaar doorgaans klein blijven, maar die niettemin van grote invloed zijn op de politieke agenda van de grotere partijen, duidt erop dat het gevaar voor de democratie nog niet is geweken. Ditmaal komt het niet van buitenaf, maar van binnenuit: wij leven in een tijd van zacht totalitarisme, van verslapping van moraal en wil, van passiviteit.