Abstract

In zijn analyse van de actuele Amerikaanse politiek stelt Jonathan Taplin vast dat het establishment zich bezondigt aan een politiek van kitsch, ervan overtuigd dat zijn publiek echt niet van onecht kan onderscheiden. Maar het desastreuze beleid van de politieke leiders van dit moment getuigt evenmin van veel realiteitszin. Dat komt – zo betoogt Taplin – omdat de VS zich in een interregnum bevinden, een overgangssituatie naar een nieuwe maatschappelijke en politieke orde. Het wereldbeeld van de huidige machthebbers loopt tien jaar achter bij de maatschappelijke werkelijkheid en gaat geheel voorbij aan de opkomst van de digitalistische maatschappij, waarin de politieke en economische kaders vergaand veranderen. Pas na een herschikking van de politieke krachten kan korte metten worden gemaakt met de centralistische bureaucratie, ten gunste van een lokale, op netwerken gebaseerde economie en democratie. Pas dan komt aan het interregnum een einde.