Abstract

‘Er is geen mens die kan meedelen waartoe hij, ongewild, ter wereld is gekomen en waarheen de weg leidt als die wordt beëindigd. Reden tot juichen voor zijn/haar verschijning hebben weinigen en de zeldzamen die zich ermee hebben verzoend, vragen zich af of de schaarse ogenblikken van geluk die zij als zodanig ondervonden, dit raadselachtige bestaan rechtvaardigen. Geluk, zo heeft de Engelse wiskundige en filosoof Bertrand Russell niet lang geleden in zijn bekendste werk over dit begrip betoogd, geluk ligt niet voor het grijpen, het moet veroverd worden. Zo zien we dat de menselijke waardigheid, het geluk, ofwel de leefbaarheid van ons bestaan, van onszelf afhankelijk zijn, van onze persoonlijke inspanningen, van onze eigen overwegingen en daden.’