Abstract

Vooral door het boek Dialektik der Aufklärung van Horkheimer en Adorno heeft het bewustzijn zich doorgezet dat een ten opzichte van zichzelf onkritische verlichting haar eigen tegenkrachten oproept. In deze bijdrage wordt op dit fenomeen nader ingegaan, in het bijzonder met het oog op een dogmatisch antireligieuze toespitsing van de verlichting, die daarmee zelf fundamentalistische trekken aanneemt