Abstract

De latere Wittgenstein maakt een onderscheid tussen betekenissen die zich wel en betekenissen die zich niet laten parafraseren. Dit onderscheid tussen zwak en sterk belichaamde betekenissen is van groot belang bij het begrijpen van poëzie, muziek en religieuze taal, aangezien daar sprake is van sterk belichaamde betekenissen. Deze wekken bij ons een emotionele respons op, die echter niet in woorden te vatten is. Zo blijft het thema van het onzegbare ook bij de latere Wittgenstein een rol spelen