Prasa mniejszości niemieckiej była w okresie II Rzeczypospolitej dość zróżnicowana, o czym świadczą liczne publikacje, choćby autorstwa Tadeusza Kowalska czy Wiesławy Kaszubiny. Sytuację taką można by wytłumaczyć faktem, iż ludność niemiecka, zróżnicowana pod względem społecznym, wyróżniała się znacznie wyższym niż przeciętny dla całego kraju poziomem świadomości czytelniczej. Znamienną cechą prasy niemieckiej była duża liczba gazet o charakterze politycznym, wśród których znajdowały się pisma o kierunku nacjonalistycznym, socjalistycznym oraz ugodowym. Na uwagę zasługują tu takie tytuły, jak: Lodzer Freie Presse, Lodzer Volkszeitung, (...) Neue Lodzer Zeitung, Der Deutsche Weg, Deutscher Volksbote czy Der Deutsche Wegweiser. Obok prasy politycznej ważne miejsce zajmowały wydawnictwa o charakterze wyznaniowym, które w wielu wypadkach miały za zadanie uzupełniać określone treści polityczne. W dalszej kolejności, również dużą popularnością wśród mniejszości niemieckiej w Łodzi cieszyła się prasa związków zawodowych, gospodarcza oraz kulturalno-oświatowa. Prasę dla kobiet, dzieci i młodzieży reprezentowały natomiast takie tytuły, jak: Jugendruf, Kinderfreund, Die Jugendwarte, Praktischer Vereinsleiter, Zeitschrift Jur Christliche Jugendführung. Zjawiskiem towarzyszącym rozwojowi prasy okresu międzywojennego - zarówno polskiej, jak i mniejszościowej - była trudna sytuacja finansowa wielu pism, które w wielu wypadkach przybrały charakter efemerydalny. Na brak środków nie narzekały natomiast gazety, takie jak narodowosocjalistyczna Freie Presse czy Der Deutsche Weg, które mogły liczyć na pomoc z Rzeszy. Były one redagowane na dość dobrym poziome, prowadziły stałe rubryki, jak wiadomości polityczne z kraju i ze świata, informacje lokalne czy sport, poza tym drukowały powieści w odcinkach, felietony oraz dodatki, mające rozszerzyć ofertę i zapewnić rozrywkę swojemu czytelnikowi. Również prasa ugodowa, reprezentowana przez dziennik Neue Lodzer Zeitung, oraz socjalistyczna, Die Volkszeitung, nie ustępowała swym poziomem innym gazetom łódzkim. (shrink)

Mit Feuilleton bezeichnet man entweder ein Ressort in der Zeitung, das sich unter dem sog. Strich befindet, oder eine journalistische Darstellungsform, die in einer kommentierendbeurteilenden Weise verschiedene Ereignisse, vor allem kulturelle, darstellt. Charakteristisch für das Feuilleton als journalistische Darstellungsform ist ein persönlicher Schreibstil, der das Literarische mit einbezieht. Von daher profiliert sich das Feuilleton zwischen Journalismus und Literatur. In der ersten deutsch-polnischen Zeitung in Lodz Łodźer Anzeiger-Łódzkie Ogłoszenia, die im Jahre 1863 erschien, wurden Feuilletons unregelmäßig gedruckt. Anfänglich fanden unter dem (...) Strich, wo das Ressort platziert wurde, in erster Linie Werbung und kleinere Anzeigen ihren Niederschlag. Mit der Zeit veröffentlichte die Zeitung unter dem Strich Fortsetzungsromane, Feuilletons und kurze Erzählungen. Die Zeitungsredaktion machte eine Ausgrenzung zwischen dem polnischen und deutschen Ressort, so dass man verschiedene Texte einem deutschen und polnischen Leser bot. Da der Verleger Johann Petersilge über eine einfache Drucktechnik und keine erfahrenen Journalisten verfügte, waren viele Feuilletons nachgedruckt. Sie hatten einen rudimentären Charakter und ihre Funktion begrenzte sich generell auf Unterhaltung und Aufklärung des Lesepublikums. (shrink)

Supplements to German newspapers in Lodz in the interwar period promoted an extremely modern type of woman, in line with the latest world trends. German magazines „Die Welt im Bilde. Sonntagsbeilage zur Neuen Lodzer Zeitung” and „Illustrierte Wochenblatt. Beilage zur Neuen Lodzer Zeitung” registered changes in lifestyle and propagated them among Lodz readers. The fashion promoted by Lodz accessories and lifestyle did not differ in any way from the latest European and world models. It was an expression of striving for (...) modernity, for changing the way of thinking not only about women, but about the whole society. Introducing modern ideas into magazines resulted in the dissolution of old and obsolete forms. (shrink)

Idea integracji europejskiej nie jest wymysłem naszych czasów. Jest to proces złożony, który dojrzewał na przestrzeni kilku wieków i który w naszym stuleciu zaczął nabierać wyrazistych kształtów. Społeczeństwa europejskie znużone bezsensem wzajemnie wyniszczających wojen, zaczęły poszukiwać takiej formy koegzystencji, która umożliwiłaby im wspólne decydowanie o polityce, gospodarce czy kulturze. W roku 1950 francuski minister spraw zagranicznych Robert Schuman zadeklarował gotowość rządu francuskiego do współpracy z rządem niemieckim w sektorze węgla i stali, w celu zagwarantowania pokoju na kontynencie. Plan Schumana urzeczywistnił (...) się z chwilą podpisania w Paryżu 18 kwietnia 1951 r. przez sześć państw zachodnioeuropejskich: Niemcy, Francję, Włochy, Luksemburg, Belgię i Holandię, układu o Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali. Kolejne dwa traktaty o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej podpisane w Rzymie 25 marca 1957 r. miały na celu rozszerzenie współpracy gospodarczej na inne sektory, takie jak rolnictwo, rybołówstwo, komunikacja, handel zagraniczny oraz utworzenie wspólnego rynku gospodarczego. Aby cel ten został osiągnięty, państwa członkowskie zdecydowały się na kolejne kroki integracyjne, jakimi były unia gospodarcza i walutowa. Drogę do tego procesu otworzył podpisany 7 lutego 1992 r. w Maastricht Traktat o Unii Europejskiej. Ratyfikacja Układu z Maastricht stała się okazją dokonania pewnych zmian w niemieckiej konstytucji, do której wprowadzono nowy zapis w art. 23 o Unii Europejskiej. Unia stała się celem nadrzędnym państwa niemieckiego, a Bundestag i Bundesrat otrzymały jasne cele i zadania w sprawach dotyczących Unii Europejskiej. Fakt ten świadczy o ogromnym znaczeniu Unii dla Niemiec. Niemcy są jednym z najbogatszych państw piętnastki. Ich PKB przekracza 20 tys. ECU i jest jednym z najwyższych w Unii. Motorem niemieckiej gospodarki jest przemysł, a zwłaszcza prężnie rozwijający się przemysł samochodowy. Unia Europejska jest dla Niemiec ważnym rynkiem zbytu - 60% eksportu w ramach Unii Europejskiej zajmuje eksport niemiecki. Poziom, który Niemcy osiągnęli w przeciągu 50 lat od zakończenia drugiej wojny światowej, nie byłby możliwy bez ścisłej współpracy pozostałych państw europejskich. Zniesienie ceł oraz wszelkich barier gospodarczych stworzyło ogromne możliwości handlowe i nie tylko. Ważnym krokiem w intensyfikacji wzajemnych stosunków było utworzenie unii gospodarczej i monetarnej, mającej na celu wprowadzenie do 2002 wspólnej waluty EURO. Wraz z postępującą integracją wewnątrz Unii Europejskiej pod koniec lat osiemdziesiątych dokonały się w Europie ważne zmiany historyczne. Europa Środkowa i Wschodnia uwalnia się, w wyniku reform przeprowadzanych w Związku Radzieckim przez Michaiła Gorbaczowa, spod totalitarnych rządów komunistycznych. W roku 1991 wybucha w Moskwie pucz, który wykorzystują republiki radzieckie, ogłaszając swoją niepodległość. W Polsce i na Węgrzech odbywają się obrady okrągłego stołu, w wyniku których komuniści oddają władzę opozycji. Do ostrych konfliktów dochodzi natomiast w Czechosłowacji i Rumunii, gdzie oddanie władzy nie odbywa się bez przelewu krwi. Zmiany polityczne nie ominęły również NRD. W nocy z 9 na 10 listopada 1989 r. runął mur berliński, a 3 października 1990 r. dokonuje się zjednoczenie obu państw niemieckich. Wraz ze zjednoczeniem NRD staje się członkiem Unii Europejskiej. Proces ten odbywa się jednak na innych zasadach, niż przewidują to unijne procedury mówiące o przyjęciu nowych członków w swoje szeregi. W dniu zjednoczenia Wschodnie Niemcy przejmują prawo pierwotne oraz 80% prawa wtórnego Unii. Poza tym otrzymują znaczną pomoc w ramach funduszy strukturalnych. Wiele państw Europy Środkowo- Wschodniej chętnie podzieliłoby los NRD i szybko zintegrowałoby się z zachodnioeuropejskimi strukturami. Dlatego też od początku lat dziewięćdziesiątych zauważamy intensywne starania tych państw o przyjęcie w struktury Unii Europejskiej. W roku 1991 Polska i Węgry podpisały jako pierwsze państwa byłego Bloku Wschodniego Układy Europejskie. W ślad za nimi poszły Bułgaria, Litwa, Łotwa, Estonia, Rumunia, Słowenia, Słowacja i Czechy. Od 1994 r. kraje te wystąpiły oficjalnie o członkostwo w Unii Europejskiej. Przystąpienie do Unii spotyka się w społeczeństwie z wieloma negatywnymi reakcjami. Polacy coraz bardziej sceptycznie odnoszą się do spraw Unii Europejskiej i do przyszłego w niej członkostwa, choć z pewnością można by liczyć na wiele. Chociażby na ustabilizowanie gospodarki, młodej demokracji oraz stosunków polsko-niemieckich. Przeszkodą i problemem na drodze do integracji jest sytuacja polskiego rolnictwa, kwestia wykupu ziem polskich przez Niemców oraz utraty tożsamości narodowej. Również Niemcy obawiają się rozszerzenia. Politycy natomiast wydają się być motorem integracji europejskiej. Helmut Kohl, były kanclerz Niemiec, postawił sobie nawet za cel zintegrowanie krajów środkowoeuropejskich ze strukturami zachodnimi do 2002 r., podając za powód swej decyzji utrzymanie stabilności gospodarki i pokoju w tym regionie. Jego następca Gerhard Schröder nie jest już takim optymistą. Podczas niemieckiego przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej ma zamiar zająć się w pierwszej kolejności interesami niemieckimi oraz sprawami dotyczącymi wewnętrznych problemów Unii Europejskiej. Kwestia rozszerzenia zeszła na plan dalszy. Czy jest to słuszna koncepcja - pokaże czas. (shrink)

Actions expressing emotions pose a notorious challenge to those concerned with the rational explanation of action. The standard view has it that an agent's desires and means‐end beliefs rationally explain his actions, in the sense that his desire‐belief conglomerates are seen as reasons for which he acts. In light of this view, philosophers are divided on the question of whether actions expressing emotions fall short of being rational, or whether the standard model simply needs to be revised to accommodate them (...) as rational. In this paper, I will show that a core class of actions expressing emotions can be explained as rational, yet not within the framework of the standard model. Instead, such actions can be thought of as grounded in reasons provided by the evaluative perspective that an agent has acquired over time, and by which he has come to identify himself. What moves him to act expressively is the fact that he faces rational pressure to revise or re‐affirm his ongoing evaluative perspective in light of changes in his environment that call that very perspective into question. Such expressive actions serve the function of helping the agent re‐adapt to the environment and re‐establish coherence within his evaluative perspective so as to avoid inner division. (shrink)

Actions expressing emotions pose a notorious challenge to those concerned with the rational explanation of action. The standard view has it that an agent's desires and means‐end beliefs rationally explain his actions, in the sense that his desire‐belief conglomerates are seen as reasons for which he acts. In light of this view, philosophers are divided on the question of whether actions expressing emotions fall short of being rational, or whether the standard model simply needs to be revised to accommodate them (...) as rational. In this paper, I will show that a core class of actions expressing emotions can be explained as rational, yet not within the framework of the standard model. Instead, such actions can be thought of as grounded in reasons provided by the evaluative perspective that an agent has acquired over time, and by which he has come to identify himself. What moves him to act expressively is the fact that he faces rational pressure to revise or re‐affirm his ongoing evaluative perspective in light of changes in his environment that call that very perspective into question. Such expressive actions serve the function of helping the agent re‐adapt to the environment and re‐establish coherence within his evaluative perspective so as to avoid inner division. (shrink)

The concept of vulnerability is widely used in human rights policy documents, reports, and case law focusing on the impacts of climate change on human rights. In academic discussions, the concept, however, has also sparked a discussion on its benefits and challenges for the advancement of human rights, especially concerning the principles of equality and non-discrimination. This article aims at contributing to this debate from a frame-analytical perspective. In social sciences, frame-analysis is a form of discourse analysis which focuses on (...) the consequences of different concepts for legal, political, and social discussions and norms. With the example of selected UN documents on different human rights issues in the context of climate change, the article, firstly, analyzes whether and how the concept of vulnerability is defined in the documents and why it is used in the documents. Secondly, it is elaborated to which individuals and groups the concept is applied. Thirdly, it is discussed how vulnerability is conceptualized in relation to or in distinction to the concepts of inequality and discrimination. In a further section it is analyzed what narratives are mobilized by the frame of vulnerability. The article concludes that from a discourse-analytical perspective the frame of vulnerability mobilizes problematic narratives which has gendered and racialized implications for those labeled vulnerable. (shrink)

Many women are initially unable to contract the pelvic floor muscles (PFMs) properly, activating other muscle groups before, or instead of, PFM. Numerous authors have proved that biofeedback can be an ideal tool supporting learning of the PFM contraction. However, there is currently a lack of scientific data on how many biofeedback sessions are necessary in this educational process. In this study we aimed at assessing the effects of one-time electromyography (EMG) biofeedback session on the order in which PFM are (...) activated (so called firing order) during conscious contractions in relation to selected synergistic muscles in pregnant, continent women. A randomized controlled trial was conducted in 90 healthy nulliparous women with uncomplicated pregnancies and without diagnosed urinary incontinence. We divided the participants into a biofeedback group (50) and a control group (40). They were, respectively: 30 ± 4 and 30 ± 4 years old, at their 23 ± 5 or 25 ± 7 week of gestation and presented 23 ± 5 or 24 ± 5 kg/m2 BMI value (M + SD). Surface EMG with vaginal probes has been used to assess the PFM firing order in selected tasks: in five 3-s maximal contractions (quick flicks), five 10-s contractions, and in a 60-s contraction (static hold). We used the 1–5 scale, where “1” meant the best score, awarded when PFM was activated first in order. The most important finding of our study is that a single EMG biofeedback substantially improved the PFM contractions in pregnant women. First, when applying one-time biofeedback session, more women maintained correct technique or improved it in the second assessment, compared to the control group (73 vs. 65%). Secondly, using the quantitative and qualitative analysis with the Chi-square McNamara B/C test, in the biofeedback group we observed a statistically significant improvement of PFM firing order in four tasks: in the first quick flicks (p = 0.016), third quick flicks (p = 0.027), fifth quick flicks (p = 0.008), and in the first 10-s contractions (p = 0.046). In the control group we observed better outcome only in one motor task: in the fourth 10-s contraction (p = 0.009). Given the positive effects of a single session of EMG biofeedback on the firing order in the PFM contractions, it should be recommended for pregnant women without urinary incontinence to teach them how to perform PFM exercises correctly. (shrink)

The notion of empathy has been explicated in different ways in the current debate on how to understand others. Whereas defenders of simulation-based approaches claim that empathy involves some kind of isomorphism between the empathizer’s and the target’s mental state, defenders of the phenomenological account vehemently deny this and claim that empathy allows us to directly perceive someone else’s mental states. Although these views are typically presented as being opposed, I argue that at least one version of a simulation-based approach—the (...) account given by de Vignemont and Jacob—is compatible with the direct-perception view. My argument has two parts: My first step is to show that the conflict between these accounts is not—as it seems at first glance—a disagreement on the mechanism by which empathy comes about. Rather, it is due to the fact that their proponents attribute two very different roles to empathy in understanding others. My second step is to introduce Stein’s account of empathy. By not restricting empathy to either one of these two roles, her process model of empathy helps to see how the divergent intuitions that have been brought forward in the current debate could be integrated. (shrink)

The current study investigated age differences in the use of attentional deployment, positive reappraisal and suppression while regulating responses to sadness-eliciting content. We also tested to what extent these emotion regulation strategies were useful for each age group in managing response to age-relevant sad information. Forty-two young participants (Mage = 18.5, SE =.15) and 48 older participants (Mage = 71.42, SE = 1.15) watched four sadness-eliciting videos (about death/illness, four to five minutes long) under four conditions—no-regulation (no regulation instructions), attentional (...) deployment (divert attention away), positive reappraisal (focus on positive outcomes) and suppression (conceal emotional expressions). We assessed negative emotional experience, expression, skin conductance level (SCL) and visual fixation duration while participants watched the emotional clips and followed the instructions for each condition. Results suggest that older adults were more successful than younger adults at implementing both attentional deployment and positive reappraisal. Ability to suppress emotions appears to remain stable with age. Within age-group comparisons suggested that for the older adults, positive reappraisal was a more useful emotion regulation strategy than the others, while the pattern among younger adults was less conclusive. Age-relevant differences in motivation and successful emotion regulatory efforts based on theoretical and empirical literatures are discussed. (shrink)

W artykule omawiam podstawowe tezy koncepcji kultury Georga Simmla, który swoje pomysły przedstawił w esejach i nie nadał im zwartej, systemowej formy. Pojmował kulturę jako interioryzację zobiektywizowanych wytworów człowieka, a jednocześnie sumę zjawisk, w których dokonuje się rozwój jednostki jako przekraczanie tego, co subiektywne. Simmel przyjmuje trwałą więź kultury z życiem oraz jej duchowymi, czystymi formami. Ukazuje je jako sprzeczne ze sobą oraz sprzeczne z życiem. Traktuje sprzeczność i konflikt jako fundamentalne cechy współczesnej kultury.

What’s the basis for considering an egg donor a genetic parent but not a mitochondrial donor? I will argue that a closer look at the biological facts will not give us an answer to this question because the process by which one becomes a genetic parent, i.e., the process of reproduction, is not a concept that can be settled by looking. It is, rather, a concept in need of philosophical attention. The details of my argument will rest on recent developments (...) in biological technology, but the persuasiveness of my argument will turn on the history of another biological concept, death. Given some important similarities between the two concepts, the way in which ‘death’ evolved in the recent past can provide guidance on how we should think about ‘reproduction.’. (shrink)

The article is an attempt at interpreting two Jarosław Iwaszkiewicz’s texts: Brzezina and Sława i chwała. The authoress examines the presence in texts by Jarosław Iwaszkiewicz two interrelated elements: tuberculosis and music. This relationship resulted from the characteristic image of tuberculosis – the disease of the soul, which gave ill features artists. Music became a special language, which spoke of tuberculosis in Jarosław Iwaszkiewicz’s texts. This is particularly interesting falls in the story Brzezina and the novel Sława i chwała. Music (...) accompanies the heroes dying there in various forms: nature sounds, piano, radio, singing women. (shrink)

It has become increasingly common to talk about the second person in the theory of mind debate. While theory theory and simulation theory are described as third person and first person accounts respectively, a second person account suggests itself as a viable, though wrongfully neglected third option. In this paper I argue that this way of framing the debate is misleading. Although defenders of second person accounts make use of the vocabulary of the theory of mind debate, they understand some (...) of the core expressions in a different way. I will illustrate this claim by focusing on Reddy’s and Gallagher’s accounts and argue that these authors use the notions of knowing and of understanding other minds differently than traditionally assumed. As a consequence, second person accounts thus conceived do not directly address the questions that gave rise to the theory of mind debate. They invite us, however, to critically reflect upon the way the debate has been set up. (shrink)

The aim of this article is to point out the basic areas of judgment made by employees considering the ethical or unethical behaviour of employers in the workplace. The authors analyse this subject from three perspectives: The first one is labour legislation in Poland; the second is the perspective of employers, especially codes of ethical standards created by contemporary organizations, and the third perspective is the point of view of employees. The conclusions in this area have been made on the (...) basis of research in two Polish insurance companies. The authors attempted to create a ranking of ethical elements significant for employees. Such knowledge could be very useful for creating proper personnel policy in any organisation. (shrink)

In this essay, the reminiscences of Margaret Fuller, feminist activist and member of the American Transcendentalist movement, from her journey to the Great Lakes region, entitled Summer on the Lakes, are considered in the light of EcoGothic considerations. The essay shows how Fuller’s journey disillusioned her about progress and led to abandoning the serene vision of nature and landscapes reflected in the works of Transcendentalists. The destruction of nature and landscape verging on an ecological catastrophe is presented by Fuller in (...) the perspective of the Gothic, as a price for the technological development driven by the capitalist economy. The Gothic character of Summer on the Lakes derives from the mental condition of the writer and a pessimistic vision arising from the debunking of the myth of America as a virgin land. Fuller’s work constitutes an EcoGothic tribute to the indigenous inhabitants of America—but also a Gothic live burial of the Native Americans who do still live in the regions she visits—as well as to Mariana and Frederica, unusual and gothicized women excluded from society. By bringing together Fuller’s observations about nature, indigenous peoples and marginalized women, the essay shows how Fuller’s text prophetically announces the beginning of the end of the American environment. (shrink)

_Reinventing Film Studies_ Edited by Christine Gledhill and Linda Williams London: Arnold Publishers, 2000 ISBN 0-340-67723-6 464 pp.

Human–nonhuman chimeras have been the focus of ethical controversies for more than a decade, yet some related issues remain unaddressed. For example, little has been said about the relationship between the origin of transferred cells and the morally relevant capacities to which they may give rise. Consider, for example, a developing mouse fetus that receives a brain stem cell transplant from a human and another that receives a brain stem cell transplant from a dolphin. If both chimeras acquire morally relevant (...) capacities as a result of transplantation, and if those capacities are indistinguishable, should the difference in cell origin matter to how we classify these creatures? I argue that if morally relevant capacities are easy to detect, cell origin is irrelevant to how the chimera ought to be treated. However, if such capacities are hard to detect, cell origin should play a role in considerations about how to treat the chimera. (shrink)

ABSTRACTPhilosophers and scholars from other disciplines have long discussed the role of empathy in our moral lives. The distinct relational value of empathy, however, has been largely overlooked. This article aims to specify empathy’s distinct relational value: Empathy is both intrinsically and extrinsically valuable in virtue of the pleasant experiences we share with others, the harmony and meaning that empathy provides, the recognition, self-esteem, and self-trust it enhances, as well as trust in others, attachment, and affection it fosters. Once we (...) better understand in what ways empathy is a uniquely relational phenomenon, we can unveil its relevance to morality, which avoids the strictures of both partiality and impartiality. On the one hand, it is the relational value of empathy that grounds defeasible reasons to empathize insofar as empathy is morally called for by a particular relationship. On the other hand, it is precisely... (shrink)

This paper argues that critical realism is one of the main theoretical orientations of the social sciences in the twentieth and twenty-first centuries. Critical realism aims to study the transcende...

This book provides a detailed commentary on the classic monograph by Alfred Tarski, and offers a reinterpretation and retranslation of the work using the original Polish text and the English and German translations. In the original work, Tarski presents a method for constructing definitions of truth for classical, quantificational formal languages. Furthermore, using the defined notion of truth, he demonstrates that it is possible to provide intuitively adequate definitions of the semantic notions of definability and denotation and that the notion (...) in a structure can be defined in a way that is analogous to that used to define truth. Tarski’s piece is considered to be one of the major contributions to logic, semantics, and epistemology in the 20th century. However, the author points out that some mistakes were introduced into the text when it was translated into German in 1935. As the 1956 English version of the work was translated from the German text, those discrepancies were carried over in addition to new mistakes. The author has painstakingly compared the three texts, sentence-by-sentence, highlighting the inaccurate translations, offering explanations as to how they came about, and commenting on how they have influenced the content and suggesting a correct interpretation of certain passages. Furthermore, the author thoroughly examines Tarski’s article, offering interpretations and comments on the work. (shrink)

The concept of the dialogical soul proposed by Joseph Ratzinger is a contemporary attempt to describe the anthropology of humanity in terms of basic, fundamental theological concepts. Epistemological approach of the dialogic soul is not about the division, but co-existence in the concept of humanity significantly different anthropological concepts. Modern neuroscience, although following completely different paths of knowing is currently concerning an important issue "of the embodied mind". Such a holistic effort to discover the truth about the man, though carried (...) out on completely different epistemological platforms, however, have some points in common. The difficulty in finding a common language for the dialogue in this field can be overcome and lead to dialogue, which is extremely difficult but doable. We must, however, at the beginning formulate certain fundamental axioms that define class concepts used in different areas of scientific activity. The concept of dialogical soul of Ratzinger’s now exceeds the barrier of scientific paradigms axioms. It does not stop on the vision of human oneself, but recognition of one in the area of relationships and makes room for a substantial dialogue with the world of modern science. (shrink)

The relationship between teacher and student is an important element of school education and as such irreplaceable: If we want schools to be good places for those who teach and learn there, we must make sure that the educational relationships between teachers and students are good, too. In research about school education, surprisingly little attention is paid to the normative dimension of the relationship between teacher and student. This lacuna points to a desideratum in the philosophy of education: More should (...) be said about the normative structure of the teacher-student relationship, its role in teaching and learning, and its final value for teacher and student. Answering these fundamental philosophical questions is the core of this book. It offers a normatively rich concept of a good teacher-student relationship that is based on the analysis of two major relationship goods: trust and care. Moreover, the book explains the instrumental value of a good educational relationship for the student’s achievement of epistemic aims of school education as well as the final value of such a relationship for teacher and student. (shrink)