The crystallization behaviour of Fe 70.8 Nb 3.7 Cu 1 Al 2.7 Mn 0.7 Si 13.5 B 7.6 alloy prepared in the form of amorphous ribbons by melt-spinning technique was studied using differential scanning calorimetry and the temperature variation in resistivity. An X-ray diffaction and transmission electron microscopy study showed the formation of f -Fe and/or Fe 3 nanoparticles after the first stage of crystallization. The activation energy for this nanophase formation was 68 kcal mol m 1 . The brittleness (...) of the alloy increased with the formation of nanoparticles after heat treatment. Superior soft magnetic properties were achieved when the material was heat treated at 790 K for 15 min. The particle size at the optimum heat treatment condition for superior soft magnetic properties was found to be 6.0 - 0.5 nm which was less compared than for the Fe-Nb-Cu-Si-B system. The observed coercivity value at the optimum heat treatment condition was found to be 0.32 A m m 1 . The presence of Al in the alloy reduced the particle size and the magnetic anisotropy energy of the system, which resulted in superior soft magnetic properties of the heat-treated materials. (shrink)

Gandhi’s writings on the issue of Caturvarṇa, despite their apparent lacunas, dogmatic tones and seeming inconsistencies, are available to a convincing reconstruction. With this purpose in view, the first section of this paper will attempt to give an anti-foundational reading of Caturvarṇa—where varṇa is seen to be based neither on the different proportions of the three guṇas (sattva, rajas and tamas), nor on a system of hereditary professions, but as abstract dimensions that are not mutually exclusive—and at best serves to (...) give an orientation to our cognition and actions. This reading, while borrowing heavily from Shri Aurobindo’s reading of Caturvarṇa, will seek to give it a more neutral and expansive direction, shorn of all associated suggestions of intransigence and empirical contingencies, in order to effect the best possible synthesis with Gandhi. The second section of this paper will concentrate on appropriate portions of Gandhi’s commentary on Gῑtā, trying to track down Gandhi’s reservations against any psychological determinism with respect to varṇa. His direct but scattered observations on varṇa and caste will be addressed in the last section—to see how far our neutral reading of Caturvarṇa can be responsibly reconciled with his distinction between varṇa and caste—indicating a way to dissolve the Gandhi-Ambedkar debate on varṇabheda and jātibheda. Overall, this paper attempts a paradigmatic reconstruction of Gandhian Caturvarṇa in the light of his approach to the notion of niṣkāma karma. (shrink)

Bioethics, Volume 36, Issue 3, Page 233-234, March 2022.

Despite the growing importance of ‘social value’ as a central feature of research ethics, the term remains both conceptually vague and to a certain extent operationally rigid. And yet, perhaps because the rhetorical appeal of social value appears immediate and self-evident, the concept has not been put to rigorous investigation in terms of its definition, strength, function, and scope. In this article, we discuss how the anthropological concept of liminality can illuminate social value and differentiate and reconfigure its variegated approaches. (...) Employing liminality as a heuristic encourages a reassessment of how we understand the mobilization of ‘social value’ in bioethics. We argue that social value as seen through the lens of liminality can provide greater clarity of its function and scope for health research. Building on calls to understand social value as a dynamic, rather than a static, concept, we emphasize the need to appraise social value iteratively throughout the entire research as something that transforms over multiple times and across multiple spaces occupied by a range of actors. (shrink)

The body in-pain has regularly been relegated to "the dark side"of Western biomedicine, academic research, and even everyday life. Following Starhawk's aptly titled resuscitation of "the dark"as a fertile source of spiritual transformation (Dreaming the Dark, 1982), this essay examines the ways in which intractable pain can open up the body to "a new body in the making" —one that engages with pain kinesthetically as well as discursively. This essay explores three ethnographic cases emerging from three different American fieldvvork sites. (...) An Internet mailing list called WITSENDO constitutes the first case; through often daily participation in this electronic mailing list, women suffering from endometriosis co-create a virtual community that strikingly mitigates their experiences of chronicand intense pain. The shift in how long-term clients of acupuncture care regard needling is the locus of the second case. Acupuncture treatments in American clinical settings often negotiate an American cultural assumption that needles are painful; this second case documents what happens to patients' "fear" of needles and experiences of pain after regular acupuncture treatments. The third case focuses on adepth interview with an American doula who provides labor support for women primarily in hospital settings, this interview explores the conditions under which American women in labor experience pain and how alternative birth professionals define and conceive of pain during childbirth.These three ethnographic cases highlight the cultural construction of pain by delving into the ways that pain sufferers and health care practitioners engage with the body-in-pain. Such engagements occur in the realm of language - both discursive and kinesthetic language. (shrink)

In her paper titled “The End of Personhood,” Jennifer Blumenthal-Barby (2024) takes a swipe at the functionalist account of personhood. The problem with the functionalist view of personhood is that...

Acupuncture, like many alternative health care modalities, allows for and encourages a bodily experience of transformation. Clients (as well as practitioners) often experience a new body in the making. Within the context of ethnographic work focusing on the emergent bodies of acupuncturists and their clients, this paper focuses on the third, and perpetually more hidden, member of this ethnographic triad: the anthropologist. How do anthropologists position themselves in relation to alternative health care? Where is the anthropologists' body in relation to (...) an alternative health modality like acupuncture? Certainly fieldwork is never solely a discursive venture. Where are our bodies when we are doing fieldwork? (shrink)

Journal of Social Philosophy, EarlyView.

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

As synthetic biology develops into a promising science and engineering field, we need to have clear ideas and priorities regarding its safety, security, ethical and public dialogue implications. Based on an extensive literature search, interviews with scientists, social scientists, a 4 week long public e-forum, and consultation with several stakeholders from science, industry and civil society organisations, we compiled a list of priority topics regarding societal issues of synthetic biology for the years ahead. The points presented here are intended to (...) encourage all stakeholders to engage in the prioritisation of these issues and to participate in a continuous dialogue, with the ultimate goal of providing a basis for a multi-stakeholder governance in synthetic biology. Here we show possible ways to solve the challenges to synthetic biology in the field of safety, security, ethics and the science-public interface. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

In this paper, we take up the call to further examine structural injustice in health, and racial inequalities in particular. We examine the many facets of racism: structural, interpersonal and institutional as they appeared in the COVID-19 pandemic in the UK, and emphasize the relevance of their systemic character. We suggest that such inequalities were entirely foreseeable, for their causal mechanisms are deeply ingrained in our social structures. It is by recognizing the conventional, un-extraordinary nature of racism within social systems (...) that we can begin to address socially mediated health inequalities. (shrink)

Studies of epistemic communities and collaborative research in the social sciences have deepened the understanding of how science works, and more specifically how the social dimensions of scientific practice both enable and impede social scientists in realizing their epistemic goals. Two types of studies of epistemic communities are distinguished: general theories of epistemic communities aim to construct accounts of theoretical change applicable to all social scientific specialties, whereas historical studies emphasize the contingencies that affect specific social scientific disciplines, subfields, or (...) institutions. Although collaborative research plays a less pronounced role in the social sciences than in the natural sciences, collaboration has enabled social scientists to investigate topics that would otherwise be difficult to investigate. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

In this editorial we introduce the special Public Health Ethics symposium on social justice in public health. We present here a select set of papers arising from an international workshop, organized on 4–5 June 2012 by the Institute of Biomedical Ethics, in collaboration with the University Research Priority Program for Ethics at the University of Zurich. Meeting the Author is a series of international workshops organized by the Ethics Center of the University of Zurich. In this workshop format, a selected (...) group of junior and senior researchers discusses a seminal work in ethics together with the authors. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Epistemolojik olarak bilgiye başvuran ve bilme faaliyetinde bulunan insanın, Kur’an’da önemli bir yeri vardır. Buradaki bilme faaliyetini, salt teolojik bir buyruk olarak, yani Allah’ı bilmek olarak değil, doğru bilgi ile yanlış bilgi arasında hem teorik hem de ahlaki bir farklılık olarak anlamak ve Kur’an'da insana epistemik özellikler atfedildiğini ve böylece insanın epistemik başarılarından dolayı övüldüğünü söyleyebilmek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında herhangi bir önermeye yönelik olarak rasyonel bir tutum benimseyen, yani bilen özne ile bu faaliyette isteyerek ve istemeyerek giren kişinin durumu (...) arasında bir fark olduğu açıktır. Doğrusu bu farkın epistemik önceliği kadar, ahlaki önceliği de dikkate değerdir. Nitekim buradaki ahlaki üstünlük, doğru bilgiyi hedefleme ve ona ulaşma noktasında ortaya çıkan erdemdir. Doğru bilgiye ulaşmanın entelektüel bir erdem olduğu düşünüldüğünde, Kur’an’ın Erdem epistemolojisi üzerinden değerlendirilmesi bu noktada önemlidir. Doğrusu erdemli bir bilişsel faaliyet, Kur'an’da açık bir şekilde ana fikir olarak ortaya konulur ve buna göre cehaletten kaçınmak ve doğru bilgiye ulaşmak için erdemli bir çaba göstermek önem taşır. Kur’an’daki ifadeleri bilgeliğe ulaşmak olarak anlayacak olursak, asıl hedef; bilgi ve anlayışımızın, entelektüel ve ahlaki vicdanımızı veya takvamızı güçlendirmesi için kullanılabileceği söylenilebilir ve bu inanç, erdem epistemolojisine dayalı bir yaklaşım içerisinde şekillendirilebilir. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

Islam gives legal precedence to purity of lineage and known parenthood of all children. In Islam treatment to infertility using IVF is permitted within validity of marriage contract with no genes mixing. The paper shows that the Qur’ān, the word of Allah, and science, the deeds of Allah are not in major conflicts in defining the start of human life. The Holy Qur’ān provides an elegant description of origin, developmental stages of intra-uterine life. The Hadith explains two positions one that (...) believes human embryo get ensouled at conception and the other after 40 days of conception. The paper aims to find that Islam confers moral respect to human embryo, but it also clarifies the absence of full human rights to a developing foetus. In Islam, human embryonic use is probably permissible for therapeutic and reproductive purpose keeping intact the principles of Shari’ah. (shrink)

This book is the first to bring together an interdisciplinary collection of essays on surrogacy and egg donation from three socially, legally and culturally distinct countries - India, Israel and Germany. It presents contributions from experts in the field of social and cultural sciences, bioethics, law as well as psychology and provides critical-reflective comparative analysis of the socio-ethical factors shaping surrogacy and egg donation practices across these three countries. This book highlights the importance of a comparative perspective to ‘make sense’ (...) of controversies and transitions in this highly contested area of artificial reproductive technologies. It demonstrates how local developments cannot be isolated from global events and vice versa. Therefore, this volume can be used as a standard reference for anyone seeking to understand surrogacy and egg donation from a macro-perspective in the next decade. (shrink)

BackgroundDuring a commercial surrogacy arrangement, the event of embryo transfer can be seen as the formal starting point of the arrangement. However, it is common for surrogates to undergo a failed attempt at pregnancy conception or missed conception after an embryo transfer. This paper attempts to argue that such failed attempts can be understood as a loss. It aims to reconstruct the experiences of loss and grief of the surrogates and the intended parents as a consequence of their collective failure (...) to conceive a surrogate pregnancy.MethodsDrawing on a qualitative study conducted over a period of eight months between 2014 and 2015 at two fertility clinics in Delhi and two in Kolkata, India, this paper examines the experiences of the surrogates and the intended parents when faced with missed conceptions or failed conceptions during a surrogacy arrangement.ResultsWe argue that while the surrogate grieves the non-arrival of a ‘good news’ as an uncertain loss, the intended parents experience yet another, failure in addition to the losses they might have incurred during their previous fertility treatments. The body of the surrogate becomes a site of ‘a lost opportunity’. The surrogate embodies a loss in her quest to achieve social mobility and the intended parents experience a disembodied pregnancy loss. This very emotional experience stands in stark contrast to the conceptualisation of such failed attempts as non-events within the discourse of the surrogacy industry. The experience of loss of the intended parents is recognised but their grief is given no space. We argue that such ambiguity around the nature of losses resulting out of a missed or failed conception during surrogacy is an outcome of lack of interpersonal relationship between the surrogate and the intended parents.ConclusionsSince commercial surrogacy is a relational process, the only way in which the experiences of losses and failures of the actors at the preconception stage can be better addressed is through developing close sharing and understanding between each other through an ethics of care. Therefore, to nurture caring relationships, surrogacy needs to be understood as a moral commitment by –the surrogates and intended parents. To enable such a commitment, there is a need to reconsider the pre-defined and legally regulated professional duty of the doctors, agents and agencies. It cannot be a one-sided commitment, but has to have elements of mutuality. (shrink)

Philosophy has much to offer psychiatry, not least regarding ethical issues, but also issues regarding the mind, identity, values, and volition. This has become only more important as we have witnessed the growth and power of the pharmaceutical industry, accompanied by developments in the neurosciences. However, too few practising psychiatrists are familiar with the literature in this area. -/- The Oxford Handbook of Philosophy and Psychiatry offers the most comprehensive reference resource for this area ever published. It assembles challenging and (...) insightful contributions from key philosophers and others to the interactive fields of philosophy and psychiatry. Each contributions is original, stimulating, thorough, and clearly and engagingly written - with no potentially significant philosophical stone left unturned. Broad in scope, the book includes coverage of several areas of philosophy, including philosophy of mind, science, and ethics. For philosophers and psychiatrists, The Oxford Handbook of Philosophy and Psychiatry is a landmark publication in the field - one that will be of value to both students and researchers in this rapidly growing area. (shrink)

Dini epistemoloji, teistik inançların rasyonel zeminde gerekçelendirilme yollarını arayan, çağdaş epistemolojinin bir alt dalıdır. Musa Yanık, bu kitapta günümüzdeki en güçlü yaklaşım olan reform epistemolojisinden güvenilircilik bakış açısıyla yani “daha yüksek bir olasılıkla doğru olması yönünden” İslam inancının rasyonelliğini ortaya koymakta ve uygulamalı dini epistemolojinin sağlam ve cesur bir örneğini sergilemektedir. (Prof. Dr. Hasan Yücel Başdemir) -/- Epistemoloji topyekûn insan zihnini biçimlendirme ve inanç da dahil olmak üzere bilişsel faaliyetleri yönlendirme potansiyeline sahip bir alandır. Zira Allah’ın varlığı, birliği, nübüvvet ve (...) ahiretle ilişkili meseleler “nasıl bilebilirim, neleri bilebilirim, bildiğim şeyin kesinliğinden nasıl emin olabilirim?” gibi epistemik sorulardan bağımsız olamaz. Bu nedenle konu İslam düşüncesinde felsefecilerin olduğu kadar kelâmcıların da ilgisini çekmiştir.Bu bağlamda Musa Yanık tarafından modern teoriler de dikkate alınarak yazılan bu kitabın dini epistemoloji konusunda bir farkındalık oluşturmasını umuyorum. (Doç. Dr. Mehmet Bulgen) -/- Analitik felsefe ülkemizde yeni yeni tanınmaya başlanmış olmasına rağmen özellikle İslam entelektüel tarihindeki kelâm geleneği ile etkileşime geçme potansiyeli oldukça yüksek bir gelenektir. Musa Yanık, bu çalışmasıyla günümüzün en önemli analitik din felsefecilerinden AlvinPlantinga’nın dini epistemolojisini tanıtmakta ve kelâmla irtibatını eleştirel bir zeminde kurmaya çalışmaktadır. Çalışmanın güncel tartışmaları takip etmesi kadar bu tartışmalara farklı geleneklerden bakabilme becerisi felsefenin çok-yönlü bir çerçevede nasıl yapılabileceğine dair güzel bir örnek oluşturuyor. Musa Yanık’ın bu eseri, her şeyin birbiriyle etkileşime geçmeye başladığı global dünyada felsefe yapmanın olanaklarına dair yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyuyor. -/- (Doç. Dr. Nazif Muhtaroğlu) -/- Elinizde tuttuğunuz bu kitap, dini epistemoloji ve erdem epistemolojisi kesişiminde yer almakla birlikte, inanç ve imanın epistemik statüsünü incelemek ve bunu yaparken ise İslam inancını merkeze almaktadır. Bu haliyle Türkçe literatür açısından önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Okuyucunun bu kitap aracılığıyla karşılaşacağı bazı sorular şunlardır: İnanç ve bilgi nedir? Kanıt olmadan inanmak ahlaken yanlış mıdır? İnançlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmenin yolları nelerdir? İslam inancı reform ve erdem epistemolojisi açısından güvenilir bir temele sahip midir? Fakat belki de en büyük kadim soru şudur: Tanrı’nın varlığını bilmek mümkün müdür? -/- (Taner Beyter-Öncül Analitik Felsefe Dergisi). (shrink)

“1950’li yıllarda dönemin büyük felsefecileri arasında dinsel inancı savunan bir kişi bile yoktu. 1990’lı yıllarda Yale’den UCLA’ya, Oxford’dan Heidelberg’e kadar birçok yerde insanın manevi yanını savunan ve geliştiren yüzlerce kitap yazılacak, sel olup akacaktı. Aradaki 40 yıllık süre zarfındaysa sadece ve sadece Alvin Plantinga vardı.” Kelly James Clark Tanrı’nın veya tanrıların varlığı sorusu felsefenin ezeli sorularından biri olagelmişse de Nietzsche’nin Tanrı’nın ölümünü ilan ettiği günden bu yana onu doğrularcasına yaşanan acılar, savaşlar, kötülükler bu konudaki tartışmaların sesini uzun süre bastırdı. Ama (...) özellikle yüzyılın ikinci yarısından sonra palazlanan analitik felsefede meydana gelen “metafiziğe dönüş”, dine yakınlık duyan, en azından dinle ilgilenen filozofların tekrar Yahudi-Hıristiyan ve İslam geleneklerinde anlaşıldığı şekliyle Tanrı’nın varlığına duyulan inancın gerekçelerini yeniden değerlendirmelerine, konuya yeni bir bakış ve araçlarla bakmalarına vesile oldu. Alvin Plantinga’nın bu kitabı, yayımlandığı tarihten itibaren “analitik din felsefesi” alanının da en önemli ve sarsıcı eserlerinden biri hâline geldi ve Tanrı’nın ölmediğini ilan etti. Anselmus’tan Hume’a, Kant ve pozitivistlerden John Mackie gibi modern ateologlara kadar felsefe geleneğiyle hesaplaşan Plantinga, bu abidevi çalışmasında ontolojik, kozmolojik ve teleolojik tanrı kanıtlamalarının eski ve yeni biçimlerinin çıkmazlarını, meziyetlerini ve sunduğu imkânları değerlendiriyor. Tanrı’nın varlığına duyulan inanç ile diğer insanların varlığına ve zihinlerine duyulan inanç arasındaki şaşırtıcı ve sarsıcı bağlantıyı ortaya koyuyor. (shrink)

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

Mitochondrial shape change, brought about by molecules that promote either fission or fusion between individual mitochondria, has been documented in several model systems. However, the deeper significance of mitochondrial shape change has only recently begun to emerge: among others, it appears to play a role in the regulation of cell proliferation. Here, I review the emerging interplay between mitochondrial fission‐fusion components with cell cycle regulatory machineries and how that may impact cell differentiation. Regulation of mitochondrial shape may modulate mitochondrial metabolism (...) and/or energetics to promote crosstalk between signaling components and the cell cycle machinery. Focused research in this area will reveal the exact role of mitochondria in development and disease, specifically in stem cell regulation and tumorigenesis. Such research may also reveal whether and how the endosymbiotic event that gave rise to the mitochondrion was crucial for the evolution of cell cycle regulatory mechanisms in eukaryotes that are absent in prokaryotes. (shrink)

Bioethics has changed considerably over the last few years. Increased global interaction, through the off-shoring of clinical trials, cross-border surrogacy, organ trafficking, and medical tourism, among others practices, has brought additional considerations to a discipline that has been, until recently, relatively contained within national borders. We aim to contribute to the discourse on exploitation and vulnerability in a way that reflects such global changes. We will explore the link between vulnerability and exploitation, and argue that exploitation can be understood as (...) taking advantage of vulnerabilities, provided we recognize that vulnerabilities are often embedded within existing structural injustices. (shrink)

The article examines Thomas Kuhn's work in the history of science with special attention to its relevance to subsequent developments in social epistemology. The article begins with a discussion of Kuhn's historical work, and the so-called historical turn in philosophy of science. It then examines Kuhn's views on textbook science, followed by an analysis of Kuhn's views on the relationship between the history of science and the philosophy of science. Then it discusses Kuhn's contributions to our understanding of the social (...) dimensions of scientific inquiry. Finally, it discusses his influence on the social epistemology of science and the sociology of science. (shrink)

The purpose of this paper was to determine whether the individual attributes of locus of control, gender, major in college and years of job experience affect the acceptability of certain workplace behaviors. A total of 198 college students of a mid-sized southeastern university formed the sample for this study. Locus of control, gender and years of job experience were found to have some affect on whether an individual considered a certain behavior acceptable or unacceptable.

In this paper, an attempt has been made to examine some of the key concepts of Jaina religion from an environmental perspective. The paper focuses on Jain’s parasparopagraho jīvānām or interconnectedness. The common concerns between Jainism and environmentalism constituted in a mutual sensitivity towards living beings, a recognition of the interconnectedness of life forms and a programme to augment awareness to respect and protect living systems. The paper will also investigate how ahiṃsā or non-violence is understood in the Jain community (...) and also how this concept bears a positive influence in maintaining ecological balance. The paper aims to show that the practice of non-violence is limited not only to actions but extends to words and thoughts. In this process, I attempt to show the development of “intellectual ahiṃsā” where non-violence is rooted in Jain anekāntavāda that is in the tolerance of other religions, thoughts and believes. The Jain’s radical egalitarianism does away with the charges of anthropocentricism labelled against it. In fact, the Jain virtue ethics, compassion and tolerance are instrumental in creating an environment that was conducive to peaceful and productive multi-sectarian interaction both in society and ecology. (shrink)