À partir de la traduction de l’inscription de la stèle indicatrice d’Aliki, publiée en 1964, on propose plusieurs hypothèses d’itinéraires à travers l’île entre Aliki et Thasos, par l’Est comme par l’Ouest. On s’appuie, pour l’essentiel, sur des éléments relevant de l’analyse des paysages. Ceci permet de renforcer, en la précisant, l’hypothèse d’une localisation de Démétrion dans la région des Kalyvias de Kastro (près de Limenaria). L’organisation spatiale de l’île qui en découle est constituée d’un centre (la cité) et de (...) zones-relais d’habitats nucléés (desserrés autour d’un pôle) qui structurent une population probablement nombreuse dès la fondation de la cité. Les itinéraires décrits, comme la densité du peuplement, impliquent un espace sécurisé et exploité de manière plus ou moins intensive dans la quasi-totalité du territoire et durant toute l’Antiquité. La richesse des ressources thasiennes permet de mieux comprendre la densité précoce de la population qui, en retour, a permis de pérenniser sa richesse durant toute l’Antiquité. (shrink)

Η κινητικότητα της θαλάσσιας στάθμης αποτελεί πλέον σήμερα γεγονός αναμφισβήτητο, χωρίς να συνεπάγεται ωστόσο μηχανικά οριζόντιες μεταθέσεις της ακτογραμμής. Η τεκτονική και κυρίως ο συνδυασμός της χερσαίας διάβρωσης και απόθεσης βρίσκονται σε συνεχή συνάρτηση με αυτές τις μεταβολές. Το θασιακό «παράδοξο» έγκειται στο γεγονός ότι η άνοδος της θαλάσσιας στάθμης από την αρχαιότητα δεν επέφερε μεταβολή της θέσης του λιμανιού, ενώ αλλού, στον κόλπο του Λιμένα όπως και στο υπόλοιπο νησί, έγιναν έντονες διορθωτικές επεμβάσεις στην ακτή. Η κατασκευή του τείχους (...) και οι πολεοδομικές διευθετήσεις προστάτευσαν σε μεγάλο βαθμό το λιμάνι από τη φυσική του πρόσχωση η οποία, χωρίς τα έργα αυτά, θα ήταν αναπόφευκτη. (shrink)