Abstract

Οι γεωμορφολογικές και παλυνολογικές έρευνες γύρω από την τούμπα Ντικιλί Τας βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση των χαρακτηριστικών της χωροθέτησης του προϊστορικού οικισμού και της εξέλιξης των παλαιοπεριβαλλοντων από τη Νεότερη Νεολιθική έως το τέλος της Εποχής του Χαλκού. Ο οικισμός βρίσκεται μεταξύ των παρυφών της οροσειράς της Λεκάνης και του παλαιού έλους των Φιλίππων. Σε μεγάλη κλίμακα, η γεωμορφολογική κατάσταση εμφανίζεται πολυσύνθετη : ο σχηματισμός μιας γλώσσας στο περίγραμμα του παλαιού έλους και ένα μικρό κοίλωμα του εδάφους στους πρόποδες της τούμπας επιτείνουν την πολυμορφία του τοπίου και την πολυπλοκότητα της εξέλιξης του. Οι παλυνολογικές έρευνες, παρά το υδρομορφολογικό περιβάλλον που δεν ευνόησε πάντοτε τη διατήρηση της γύρης, φωτίζουν το συσχετισμό μεταξύ τοπικής απογύμνωσης της χλωρίδας και σχετικής σταθερότητας της βλάστησης στην ευρύτερη περιοχή.