Abstract

Zagajewski omschrijft de ironie van vandaag als een uitdrukking van de ontgoocheling door de val van de utopische verwachtingen. Hij ziet het verstenen in de ironie en de plat ervaren alledaagsheid als het 'werkelijke gevaar van ons historisch moment'. Hij pleit voor het enthousiasme, de geestdrift, in plaats van de ironie, als de gepaste houding tegenover het beste.