Abstract

Tekst poświęcony jest zagadnieniu relacji między religią a instytucją państwa w filozofii praktycznej Immanuela Kanta. Religia interpretowana jest jako ograniczenie władzy państwa nad obywatelami. Państwo nie może egzekwować od obywateli dopełniania obowiązków cnoty ani stawiać sobie za cel ich szczęśliwości. Jest ono instytucją opartą na normach pochodzących od czystego rozumu praktycznego i w tym sensie jego powstanie jest dopełnieniem prawa moralnego. Jego funkcją jest jednak ochrona własności i określenie praw obywatelskich, a nie troska o moralny rozwój obywateli poprzez gwarantowanie, że będą oni dokonywali moralnie słusznych wyborów lub stawali się ludźmi coraz lepszymi.