Abstract

Język nauk pedagogicznych wielokrotnie poddawany był krytyce. Jego porządkowanie należy rozpocząć od sprecyzowania pojęć: „wychowanie”, „kształcenie” i „nauczanie”, uważanych za podstawowe pojęcia pedagogiczne, a dotąd nieokreślone w sposób zyskujący aprobatę przynajmniej większości pedagogów. Większość kontrowersji i sporów dotyczy przede wszystkim treści i zakresu pojęcia „wychowanie ". Różnorodność ujęć i sposobów użycia tego terminu powoduje trudności w porozumiewaniu się, wieloznaczność i chaos w dyskusjach i rozważaniach pedagogicznych. Analiza literatury ze zwróceniem szczególnej uwagi na definicje omawianego pojęcia i codzienna praktyka pedagogiczna pozwoliły na przeprowadzenie próby uświadomienia wszystkim posługującym się językiem nauk pedagogicznych trudności, z jakimi borykają się pedagodzy teoretycy w precyzowaniu swego języka.