Abstract

Uprawianie zawodu uczonego jest w istocie tworzeniem, ustaniem, stosowaniem szczególnego rodzaju wartości poznawczych. Jest to działalność uczestników mikroświata, w którym ważne są reguły dotyczące wypowiadania się, gdyż to, co w nauce ważne należy do zasobów zobiektywizowanej wiedzy o świecie i o badaniu świata. Dlatego niezmiernie ważne jest kolektywne czuwanie uczonych nad tym, jak przejawiają odpowiedzialność za słowo głoszone i słowo przyjmowane. Kultura tworzenia i stosowania wiedzy naukowej jest kulturą literalną. Świat trzeci (interpretowany i modyfikowany dzięki odpowiedniej inwencji świata drugiego) jest skarbnicą wiedzy zobiektywizowanej przez swój zapis. Dlatego tak ważny jest język wypowiedzi naukowych i umiejętność odczytywania języka takich wypowiedzi