Abstract

‘Het vacuüm in de kern van de moderne liberale democratie is snel gevuld geraakt door de moderne identiteitspolitiek. De liberale democratie is gebaseerd op de universele erkenning van mensen als vrij en gelijk. Maar mensen zijn daarmee niet tevreden; ze willen erkend worden als leden van een hele verzameling kleinere en exclusievere gemeenschappen die een sterker gevoel van identiteit en binding verschaffen [...]Daarom moet de liberale democratie twee vragen omtrent identiteit onder ogen zien: hoe definieert de hele gemeenschap zichzelf en haar grenzen, en hoe gaat zij om met vragen om erkenning van groepen en groepsrecht van de kant van haar burgers?’