Relacje między następującymi po sobie teoriami a sposoby odpowiedzi realizmu naukowego na zarzut pesymistycznej indukcji

Studia Philosophiae Christianae 57 (2):5-34 (2021)
  Copy   BIBTEX

Abstract

Artykuł nawiązuje do dyskusji wokół uzgodnienia realizmu naukowego z argumentem pesymistycznej indukcji (PI) i jest próbą jej rozwinięcia. Przedstawia propozycję dodatkowej argumentacji na rzecz realizmu naukowego, odwołującą się do pominiętej w realizmie strukturalnym i semirealizmie relacji korespondencji między następującymi po sobie teoriami. Pokazuje, że choć sposób argumentowania przyjęty w dotychczasowej dyskusji, opierający się na strategii divide et impera, trafnie odnosi się do przypadków zmiany teorii podobnych, do zastąpienia teorii optycznej Fresnela teorią elektromagnetyczną światła, to nie jest odpowiedni dla przypadków zmiany teorii, w których poprzedniczka i następczyni pozostają w relacji korespondencji. Rozwiązanie Worralla pomija istotne przesłanki, jakie z tej relacji wynikają dla rozumienia ciągłości teoretycznej. Uwzględnienie specyficznej różnicy zakresu zjawisk w następujących po sobie teoriach, które łączy relacja korespondencji, pozwoliło wskazać inny rodzaj ciągłości między teoriami i sformułować dodatkowe uzasadnienie dla realistycznego stanowiska wobec tego typu zmiany teorii. Wykazano, że w przypadku relacji korespondencji aproksymacyjna prawdziwość teorii i jej ciągłość mają inny charakter niż przyjmowany w strategii divide et impera, gdyż opierają się na innej relacji między następującymi po sobie teoriami. Odwołanie się do ograniczonego zakresu poprzedniczki i jej „lokalnego” względem następczyni charakteru pozwoliło uniknąć niektórych zarzutów, wysuwanych przeciwko argumentom na rzecz realizmu naukowego, odwołujących się do relacji korespondencji. W świetle przeprowadzonych rozważań teza, że zmiana dojrzałych teorii, odnoszących sukces, przeczy ich aproksymacyjnej prawdziwości, nie znajduje właściwego odniesienia do przypadków zmiany teorii, w wyniku której poprzedniczkę i następczynię łączy relacja korespondencji. Przedstawiona argumentacja uchyla zarzut PI w stosunku do tego rodzaju zmiany teorii i nie narzuca niektórych ograniczeń realizmu naukowego wynikających z realizmu strukturalnego. --------------- Zgłoszono: 24/03/2021. Zrecenzowano: 18/06/2021. Zaakceptowano do publikacji: 05/07/2021.

Links

PhilArchive



    Upload a copy of this work     Papers currently archived: 92,574

External links

Setup an account with your affiliations in order to access resources via your University's proxy server

Through your library

Similar books and articles

Czasowe relacje miedzy bytami.E. Nieznanski - 1996 - Studia Philosophiae Christianae 32 (1):229-235.
Relacje między wiarą a wiedzą.Roland Staszak - 2006 - Przeglad Filozoficzny - Nowa Seria 57 (1):47-57.
Relacje między religią a etnosem w Europie Środkowo-Wschodniej.Aniela Dylus - 2020 - Civitas. Studia Z Filozofii Polityki 13:228-237.
Realizm naukowy wobec zmiany teorii w nauce.Janina Buczkowska - 2020 - Studia Philosophiae Christianae 56 (3):5-30.
W obronie realizmu naukowego [recenzja].Stanisław Wszołek - 2006 - Zagadnienia Filozoficzne W Nauce 38.

Analytics

Added to PP
2022-11-21

Downloads
6 (#1,467,817)

6 months
2 (#1,206,551)

Historical graph of downloads
How can I increase my downloads?

Citations of this work

No citations found.

Add more citations

References found in this work

How models are used to represent reality.Ronald N. Giere - 2004 - Philosophy of Science 71 (5):742-752.
Semirealism.Anjan Chakravartty - 1998 - Studies in History and Philosophy of Science Part A 29 (3):391-408.
Scientific realism and the stratagema de divide et impera.Timothy D. Lyons - 2006 - British Journal for the Philosophy of Science 57 (3):537-560.

View all 16 references / Add more references