Abstract

Μέ ἀφετηρία τήν ὡραία δημοσίευση τῶν P. Demargne καί P. Goupel, μποροῦμε νά προτείνουμε μία νέα μετρολογική ἀνάλυση τοῦ Μνημείου τῶν Νηρηΐδων. Ή ἀνάλυση αὐτή τεκμηριώνεται καί ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τή μελέτη τοῦ ἀρχαίου ἀρχιτεκτονικοῦ προγράμματος. Μέ ὅλες τις ἀπαραίτητες ἀπιφυλάξεις, μᾶς δίνεται ἔτσι ἕνας δείκτης γιά τήν ἱστορία τοῦ ἰωνικοῦ ρυθμοῦ, πού εἶναι ἰδιαίτερα ἐλλιπής τήν κλασική ἐποχή παρά τήν ἐξαίρεση πού ἐμφανίζεται στήν 'Αττική · ἐκεῖ ὁ ἰωνικός ρυθμός φαίνεται νά ἀντιτίθεται στό δωρικό περισσότερο στή σύλληψη καί στό σχέδιο παρά στή διακόσμηση. Γενικά, ἡ κριτική πρόσφατων μετρολογικῶν ἀναλύσεων ἐφαρμοσμένων μνημεία τῶν δύο ρυθμῶν, τείνει νά καταδείξει ὅτι οἱ ἔρευνες, αὐτές περισσότερο ἀπαραίτητες ἀπό ὅτι πιστεύεται στή Γαλλία, θά ἔπρεπε νά συνδυάζονται πάντοτε μέ τή μελέτη τοῦ ἀρχιτεκτονικοῦ προγράμματος.