Other Academic Areas

This article reflects on sustainability in the context of scientific conferences with emphasis on environmental, diversity, inclusivity, and intellectual aspects. We argue that it is imperative to embrace sustainability as a broad concept during conference organization. In‐person conferences have an obvious environmental impact but mitigating strategies can be implemented, such as incentivizing low‐emission travel, offering fellowships to support sustainable traveling, and promoting use of public transport or car‐pooling. Utilizing eco‐conscious venues, catering, and accommodations, along with minimizing resource wastage, further reduces (...) environmental impact. Additional considerations include facilitating hybrid format conferences that allow both in‐person and online attendance. Hybrid conferences enhance global participation whilst reducing resource consumption and environmental impact. Often‐overlooked benefits can arise from the simple recording of talks to enable asynchronous viewing for people unable to attend in person, in addition to providing a legacy of knowledge that, for example, could support the training of early career researchers (ECRs) or newcomers in the field. The longevity of a research field, intellectual sustainability, requires an inclusive conference atmosphere, offering optimal opportunities for ECRs, minority groups, and researchers from emerging countries. Diversity and inclusivity not only enrich conference experiences but also enhances creativity and innovation. (shrink)

Amyotrophic lateral sclerosis (ALS) is a neurodegenerative disease, primarily leading to the degeneration of motor neurons. The traditional focus on motor neuron‐centric mechanisms has recently shifted towards understanding the contribution of non‐neuronal cells, such as microglia, in ALS pathophysiology. Advances in induced pluripotent stem cell (iPSC) technology have enabled the generation of iPSC‐derived microglia monocultures and co‐cultures to investigate their role in ALS pathogenesis. Here, we briefly review the insights gained from these studies into the role of microglia in ALS. (...) While iPSC‐derived microglia monocultures have revealed intrinsic cellular dysfunction due to ALS‐associated mutations, microglia‐motor neuron co‐culture studies have demonstrated neurotoxic effects of mutant microglia on motor neurons. Based on these findings, we briefly discuss currently unresolved questions and how they could be addressed in future studies. iPSC models hold promise for uncovering disease‐relevant pathways in ALS and identifying potential therapeutic targets. (shrink)

This contribution provides a brief commentary to Bakker’s and Lelkes’s plea to emotion researchers to engage more thoroughly with research on affective polarisation. I begin by summarising some of the main arguments and suggestions developed by Bakker and Lelkes and then make a number of suggestions that focus on how accounting for discrete emotions can make a particularly valuable contribution to affective polarisation research. The first suggestion pertains to the intentionality of emotions, and specifically of political emotions in intergroup contexts. (...) The second suggestion emphasises that emotions convey meaning about social relations that is considerably richer than the information contained in affect alone. The third proposition highlights that relations characterised by discrete emotions also reveal information about the cultural value and appropriateness of these relations. Finally, I discuss how discrete emotions specifically contribute to processes of community building and social exclusion. (shrink)

Flavin‐containing monooxygenases (FMOs), traditionally known for detoxifying xenobiotics, are now recognized for their involvement in endogenous metabolism. We recently discovered that an isoform of FMO, fmo‐2 in Caenorhabditis elegans, alters endogenous metabolism to impact longevity and stress tolerance. Increased expression of fmo‐2 in C. elegans modifies the flux through the key pathway known as One Carbon Metabolism (OCM). This modified flux results in a decrease in the ratio of S‐adenosyl‐methionine (SAM) to S‐adenosyl‐homocysteine (SAH), consequently diminishing methylation capacity. Here we discuss (...) how FMO‐2‐mediated formate production during tryptophan metabolism may serve as a trigger for changing the flux in OCM. We suggest formate bridges tryptophan and OCM, altering metabolic flux away from methylation during fmo‐2 overexpression. Additionally, we highlight how these metabolic results intersect with the mTOR and AMPK pathways, in addition to mitochondrial metabolism. In conclusion, the goal of this essay is to bring attention to the central role of FMO enzymes but lack of understanding of their mechanisms. We justify a call for a deeper understanding of FMO enzyme's role in metabolic rewiring through tryptophan/formate or other yet unidentified substrates. Additionally, we emphasize the identification of novel drugs and microbes to induce FMO activity and extend lifespan. (shrink)

When recalling autobiographical events, people not only retrieve event details but also the feelings they experienced. The current study examined whether people are able to consistently recall the intensity of past feelings associated with two consequential and negatively valenced events, i.e. the 9/11 attack (N = 769) and the COVID-19 pandemic (N = 726). By comparing experienced and recalled intensities of negative feelings, we discovered that people systematically recall a higher intensity of negative feelings than initially reported – overestimating the (...) intensity of past negative emotional experiences. The COVID-19 dataset also revealed that individuals who experienced greater improvement in emotional well-being displayed smaller biases in recalling their feelings. Across both datasets, the intensity of remembered feelings was correlated with initial feelings and current feelings, but the impact of the current feelings was stronger in the COVID-19 dataset than in the 9/11 dataset. Our results demonstrate that when recalling negative autobiographical events, people tend to overestimate the intensity of prior negative emotional experiences with their degree of bias influenced by current feelings and well-being. (shrink)

Trypanosoma brucei is the causal agent of African Trypanosomiasis in humans and other animals. It maintains a long‐term infection through an antigenic variation based population survival strategy. To proliferate in a mammal, T. brucei acquires iron and haem through the receptor mediated uptake of host transferrin and haptoglobin‐hemoglobin respectively. The receptors are exposed to host antibodies but this does not lead to clearance of the infection. Here we discuss how the trypanosome avoids this fate in the context of recent findings (...) on the structure and cell biology of the receptors. (shrink)

Among children and adolescents, emotion understanding relates to academic achievement and higher well-being. This study investigates the role of general and emotion-specific language skills in children’s and adolescents’ emotion understanding, building on previous research highlighting the significance of domain-specific language skills in conceptual development. We employ a novel inventory (CEVVT) to assess emotion-specific vocabulary. The study involved 10–11-year-old children (N = 29) and 16–17-year-old adolescents (N = 28), examining their emotion recognition and knowledge of emotion regulation strategies. Results highlight the (...) ongoing development of emotion-specific vocabulary across these age groups. Emotion recognition correlated with general vocabulary in the younger group. In the older age group, emotion recognition was related to emotion-specific vocabulary size, but this effect only became apparent when controlling for the depth of emotion-specific vocabulary. Against expectation, there were no significant contributions of general or emotion-specific vocabulary to knowledge of emotion regulation strategies in either age group. These findings enhance our comprehension of the nuanced interplay between language and emotion across developmental stages. (shrink)

Customer behavior, market dynamics, and technological advances have made it challenging for marketing theorists to provide comprehensive explanations and actionable insights. Although there are numerous substantive marketing frameworks, no formal marketing theory exists. This study aims to develop the first formal grounded theory in marketing by incorporating artificial intelligence and Forde's conceptual framework as a guiding lens. Charmaz's constructivist grounded theory tradition and Forde's conceptual framework and data analysis strategy were employed for this purpose. The data analysis strategy used with (...) grounded theory’s constant compare-and-contrast method comprises holistic and systems thinking, dramaturgical and situational analysis, perspective-taking, and deconstruction. To evaluate Glaser’s assertion that all is data, artificial intelligence was incorporated into the research as the data source for retrieving the theoretical samples to address the primary research question: How can Forde's conceptual framework and artificial intelligence be leveraged to develop a formal marketing theory grounded in evidence? Of significance was the emergence of democratic marketing behaviors and the normalization of anti-democratic marketing approaches leveraged to manipulate buyers or gain access to segments of customers. Buyers and sellers can simultaneously benefit from and be prejudiced by marketing exchange dynamics. This finding lends credibility to the newly emerged framework of strategic actions where empowerment and disempowerment are leveraged to achieve specific goals. Considering this finding, it is suggested that businesses view marketing as a symbiotic relationship between two power centers, buyers and sellers, who respectively strive to maintain human dignity and sustainability. Researchers are encouraged to apply the framework across substantive areas, international markets, public relations, political campaigns, and others. (shrink)

Regulation is nothing without enforcement. This particularly holds for the dynamic field of emerging technologies. Hence, this article has two ambitions. First, it explains how the EU´s new Artificial Intelligence Act (AIA) will be implemented and enforced by various institutional bodies, thus clarifying the governance framework of the AIA. Second, it proposes a normative model of governance, providing recommendations to ensure uniform and coordinated execution of the AIA and the fulfilment of the legislation. Taken together, the article explores how the (...) AIA may be implemented by national and EU institutional bodies, encompassing longstanding bodies, such as the European Commission, and those newly established under the AIA, such as the AI Office. It investigates their roles across supranational and national levels, emphasizing how EU regulations influence institutional structures and operations. These regulations may not only directly dictate the structural design of institutions but also indirectly request administrative capacities needed to enforce the AIA. (shrink)

Many pragmatist and non-representational approaches to cognition, such as the enactivist, have focused on the relations between actions, affectivity, and habits from an intersubjective perspective. For those adopting such approaches, all these aspects are inextricably connected; however, many questions remain open regarding the dynamics by which they unfold and shape each other over time. This paper addresses a specific topic that has not received much attention: the impact on future behavior of not fulfilling possibilities for social interaction even though their (...) fulfillment is desirable within a given context. Inspired by Gibson’s theory of affordances and Dewey’s account of habits, these situations will be characterized as events where an agent does not act upon an inviting affordance for social interaction due to a conflict which he or she experiences between given concerns, needs, and social norms. This conflict leads to a sense of unfulfillment that may eventually bring about a crisis and revision of habits. Through specific examples, this work presents the potential impact of the connection between affordances, habits, and affectivity on everyday situations. It therefore represents an exploration of the common ground between pragmatism and enactivism and an attempt to contribute to a process-based approach to social interaction. (shrink)

The thesis aims at covering two paths that can be found within the XX Century's continental philosophy. On one hand, the analysis will focus on what M. Theunissen called Heidegger's "Being and Time"'s 'social ontology'. On the other, the work will delve into young Herbert Marcuse's so-called 'heideggerian marxism' via questioning his works located between 1928 and 1933.

Trong một nghiên cứu gần đây được công bố trên Tạp chí Scientific Reports, các nhà nghiên cứu đã lần đầu tiên ghi lại việc động vật hoang dã sử dụng một loại cây có dược tính để chữa lành vết thương.

The management and mismanagement of Roman groves was a serious matter, and intentional and unintentional violations of these spaces could be severely punished. In spite of this, groves remained loosely defined by Romans and their boundaries were commonly misunderstood, a confusion that has continued into modern scholarship, where groves are understood as either a clearing in a wood or a dark space lit by artificial lighting. This article takes up this discussion, and explores the nature of an ancient grove as (...) a well-attested space under forest management that influences later conversations on the nature of wooded spaces in more recent periods. (shrink)

A passage in Eunapius (476–7, pp. 440–2 Loeb) draws an interesting contrast between the attitudes to divination of the two sophists Maximus and Chrysanthius: Maximus, who manipulates the omens until they say what he wants, and Chrysanthius, who scrupulously obeys their apparent meaning. But a passage a little later (500–1, pp. 542–4 Loeb) apparently ascribes to Chrysanthius the opposite attitude. This article suggests a transposition to restore coherence to the text. Even if the transposition is wrong, the contrast drawn in (...) the first passage between two attitudes to divination, one rigorous and literalist, one manipulative, is important. (shrink)

Five years ago, on May 24, 2019, the computer program ‘bayesvl’ was officially published on R under the name “bayesvl: Visually Learning the Graphical Structure of Bayesian Networks and Performing MCMC with ‘Stan’”. This program (or package) was developed by two founders of the SM3D Portal, Vuong Quan Hoang and La Viet Phuong, to improve the productivity of conducting social research. The package was designed with a pedagogical orientation, supporting users in familiarizing themselves with Bayesian statistical methods, MCMC simulation, and (...) visualization of technical diagnoses and results. (shrink)

Friedrich Stadler und sein Team schließen über 40 Jahre nach Präsentation der ersten beiden Bände das von Rudolf Haller initiierte Projekt einer umfassenden Werkschau Otto Neuraths (1882–1945) ab. In acht Bänden wird auf fast 5.000 Seiten das Schaffen eines Polyhistors dokumentiert und zugänglich gemacht, dessen intellektueller Spannweite man nicht einmal gerecht wird, wenn man ihn als Philosophen, Nationalökonomen, Gesellschaftstechniker und Aufklärer bezeichnet.

Título: Como os deuses chegaram até nós: por outras historiografias, sociologias, filosofias e antropologias Tema: Magia, Rituais, Mitos, Religião e Capitalismo: consonâncias, dissonâncias e relações com a Morte, um Ensaio -/- O trabalho em tela é um esforço de expor e contextualizar, as possíveis expressões das primeiras formas, modos e tipos de manifestações místicas, ritualísticas, mágicas, sacrificiais, de crenças e míticas nos processos sociais, culturais, econômicos, políticos e históricos das sociedades. Verificando assim, os primeiros fundamentos, processos e construções biopsicossociais, bem (...) como suas produções e reproduções místicas e de crenças. Isso sendo verificado através e por meio dos povos considerados primitivos, antigos e arcaicos. Dessa forma, iremos realizar uma tentativa de reconstrução cronológica da formação e manifestação das primeiras práticas místicas, mágicas, ritualísticas e sacrificiais ao longo da história, e que vão culminar na formação das ‘religiões.’ Uma vez que, é justamente através e por meio das relações entre os povos, sociedades, culturas, civilizações e seus antropofagismos culturais, místicos, míticos, ritualísticos e de crenças, que se produzem outras manifestações e possíveis ‘religiões.’ Com isso, são nas relações e interações sociais entre as mesmas, integrando certos elementos, conteúdos, crenças etc., umas das outras, que as manifestações tidas como religiosas foram surgindo e se disseminando por inúmeros lugares. Logo, tais processos e manifestações não permaneceram estáticos, mas foram mudando e se transformando ao longo da história até a atualidade. E assim, a Magia, os Rituais, Mitos, sacrifícios e relações com a morte também foram se transformando e sendo ressignificados. Produzindo nos processos, diferenciações e transformações, certas dissonâncias, mas também mantendo certas consonâncias ou semelhanças. Entretanto, após a criação das religiões e suas relações com o Estado, sobretudo com o sistema capitalista, tais dissonâncias são bem mais evidentes. Também podemos dizer que o trabalho em tela, talvez seja uma exposição sumária dos desdobramentos dos processos ‘evolutivos,’ de desenvolvimentos, progressos e multiprodutos das inúmeras manifestações místicas, religiosas, culturais e de seus ‘deuses.’ ‘Evolutivos, progressos e desenvolvimentos aqui, diz apenas nos sentidos e aspectos das criações, produções, reelaborações e organizações criativas dos povos, sociedades e ou civilizações, suas culturas, misticismos e crenças. Sobretudo de suas divindades, magias, rituais e deuses. Porém, não sendo superiores ou inferiores entre nenhuma. Esta produção está sob óticas, análises e reflexões das áreas, campos e disciplinas da filosofia da história, filosofia das religiões, sociologia, psicologia e história das religiões, da antropologia cultural social e das religiões, da ciência das religiões, literatura e dentre outras. (shrink)

This contribution is located in the field of Historical Theology. It gives an overview (post-World War II) of the philosophical-theological discourse on technology and humanity, articulated by academics who were members and ordained ministers of the Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika (NHKA). It serves to illustrate the close relationship between theology and philosophy within the theological tradition of the NHKA. The author concludes that there is a growing realisation that it is not primarily about technology anymore, but about humanity. In (...) theology, there is a fundamental concern for the well-being of humanity. Theologians would forsake their responsibility if they would stay quiet on something, which is not only transforming our world view and morality, but humanity itself.Contribution: The current discourse on technology tends to be dominated by economists, engineers, information technology specialists, jurists and medical specialists. As a result, technology takes the centre stage, emphasising the benefits of technological progress. Because of the radical impact of technology on humanity, disciplines such as history, philosophy, sociology, psychology and theology are becoming increasingly important discussion partners. (shrink)

This study is aimed at evaluating the influence of the god of iron on ironworking communities in Ǹsúkkā cultural area. In the study area, the Supreme God – Chúkwú Òkìkè, Chínēkè or Chúkwú Ábíàmà is believed to control the affairs of humanity. He is worshipped through intermediaries such as Ányánwù [Sun God], Àmádíòhà, Áhàjīōkù [fertility goddess], Àlà [earth goddess] and the god of iron, which is called by different names in the study area such as Ékwéñsū-Úzù, Òkóró-Údùmè, Chíkèrè Àgùrù and (...) Áshéné. But, how effective is the god of iron in the study area? To provide answers to this question, ethnographic research method, involving in-depth structured interviews, field observation and photographic documentations, was used to gather data on the subject matter while data collected were analysed descriptively. This article is of the view that the influence of the god of iron in the study area is whittling down as a result of Westernisation and Christianity.Contribution: The study indicates an increasing resistance to the Euro-centrism, which has suppressed beliefs in the god of iron and the associated practices. (shrink)

We develop a structure theory for nilpotent symplectic alternating algebras.

We develop a structure theory for nilpotent symplectic alternating algebras. -/- We then give a classification of all nilpotent symplectic alternating algebras of dimension up to 10 over any field F. The study reveals a new subclasses of powerful groups that we call powerfully nilpotent groups and powerfully soluble groups.

The quest for a unified “Theory of Everything” that explains the fundamental nature of the universe has long been a holy grail for scientists and philosophers, dating back to the ancient Greeks’ search for Arche. The mainstream of this research primarily focuses on the lifeless phenomena and laws of physics while ignores the realm of biology. However, a fundamentally different approach to the ToE has been put forward, presenting a viable alternative to address the challenge of a Theory of Everything. (...) This approach does not seek the ultimate “building block” but rather aims to uncover the intangible rules that fundamentally govern everything in the universe, seeking their universality across the vast spectrum, from the minute subatomic world to the mega mass cosmic world and the magical biological world. This article explores how the Fundamental Interrelationships Model unifies our understanding of the evolution of the universe, encompassing the evolution of multicellularity, development of multicellular organisms, societal evolution, and the four fundamental forces, all within the context of the fundamental interrelationships. Thus, unlike most existing candidates, the Fundamental Interrelationships Model offers a comprehensive framework, encompassing both non-biological and living phenomena. As a truly all-inclusive theory, ToE shouldn’t only encompass non-biological processes and the laws of physics but extend to all facets of life, including evolution of life, evolution of society (civilization), humour, and justice, because life is an integral part of the dynamic cosmic system - the universe. Therefore, any hypothesis failing to integrate biology and sociology shouldn’t be considered a comprehensive Theory of Everything . (shrink)

Arapça öğretimi, İlahiyat Fakültelerinde oldukça önemli bir yere sahiptir. İlahiyat Fakültelerindeki Arapça öğretimine ilişkin yapılan çeşitli araştırmalarda öğrencilerin bu eğitimi yetersiz buldukları, yıllardır istenilen başarı seviyesine bir türlü ulaşılamadığı hatta menfi istikamette gerileme olduğu iddia edilmektedir. Harcanan emek ve zamana rağmen Arapça öğretiminde beklenen verime erişilememesinin nedenlerini yalnızca öğrencilere, öğretmenlere veya sisteme bağlı problemlerle alakalı düşünmek yerine, bu sorunun arka planına bir bütünlük içinde odaklanmak daha anlamlı olacaktır. İşte bu ihtiyaçtan hareketle, bu araştırmanın amacı, Türkiye'deki İlahiyat Fakültelerinde Arapça öğretiminde karşılaşılan (...) sorunların neler olduğunu ve bu sorunların özellikle hangi boyutlarda odaklandığını tespit etmektir. Ayrıca sonuç bölümünde bu sorunlara ilişkin muhtelif çözüm önerilerine yer verilmiştir. İlahiyat Fakültelerinde Arapça öğretimine dair yaşanan sorunların bütüncül bir bakış açısıyla ele alınıp çözülebilmesi açısından önemli olan bu çalışmada “meta-sentez yönteminden” yararlanılmıştır. Bu yöntem vasıtasıyla ilgili konuda yapılmış araştırmaların bulguları bir araya getirilip daha geniş ve üst bir bakış açısıyla analiz edilip sentezlenmiştir. Araştırılan konuyla ilgili yapılmış münferit çalışmaların bir araya getirilerek bu çalışmalardaki ortak temaların analiz edilip değerlendirilmesi, tek bir araştırmanın sağlayamayacağı derinlikte bilgi sağlayabilmesi bu araştırmanın en özgün yanını oluşturmaktadır. Bu çalışmada öncelikle anahtar sözcükler kullanılarak çeşitli veri tabanlarında 1996-2024 yılları arasında yapılmış araştırmalarla ilgili geniş bir literatür taraması yapılarak 151 çalışmaya ulaşılmıştır. Bunlar araştırma sorusu, veri toplama teknikleri, raporlanan bulgular gibi muhtelif açılardan incelenerek araştırma kapsamına alınacak çalışmalar belirlenmiştir. Çalışmalar kapsama alınırken İlahiyat Fakültelerinde Arapça öğretiminde yaşanan sorunları ihtiva eden alan araştırmaları olması temel ölçüt olarak alınmıştır. Ayrıca çalışmaların nitelikli olması ve verilerin derinlemesine incelenebilmesi için literatürde önerilen örneklem sayısı ölçütlerine de riayet edilmiştir. Bu ölçütleri sağlayan nitelikli 15 araştırma belirlenmiş ve bu araştırmanın örneklemine alınmıştır. Temalar ve kategorileri belirleyebilmek için meta-sentez çalışmalarında önerilen “tematik analiz” tekniği kullanılarak 3 ana kategori ve 18 alt tema tespit edilmiştir. Derslerin gramer ağırlıklı düz anlatım yöntemiyle işlenmesi ve yöntem çeşitliliğine gidilmemesi, öğrencilerde Arapça konuşma ve kendini ifade etme becerilerini geliştirme konusundaki eksiklikler, ders kitabı haricinde farklı araç-materyallerle öğretim sürecinin desteklenmemesi bu meta sentez çalışmasının “öğretim elemanlarından kaynaklanan problemler” kategorisinde öne çıkan temalardır. Öğrencilerin Arapçaya karşı olumsuz tutumlara sahip olmaları (zor olduğu algısı vb.), motivasyon eksiklikleri “öğrencilerden kaynaklanan problemler” kategorisinin dikkat çeken önemli temaları arasındadır. Sınıfların kalabalık olması ve hazırlık sınıfından sonra Arapça derslerinin kesintiye uğraması “eğitim kurumundan kaynaklanan sorunlar” adlı kategorinin öne çıkan temaları arasında yer almıştır. (shrink)

Modern çağda yaşanan değişim ve dönüşümler dinî inanç ve pratiklere de yansımış ve din fenomeninin geleneksel sınırlarını aşarak kurumsal bir otorite olmaktan çıkıp daha ziyade bireysel deneyimleri merkeze alan bir yönde ilerlemesine neden olmuştur. Dinî söylemlerin çeşitlenmesine yol açan bu süreçle birlikte dinin, bireylerin yaşamlarını anlamlandırmada hâlâ önemli bir rol oynadığı, ancak bu rolün giderek daha esnek ve sorgulanabilir bir yapıya büründüğü görülmektedir. Benzer bir değişim sürecinin ateist düşüncede de yaşanması, bireysel inançsızlığı temsil eden klasik ateizm anlayışından uzaklaşılmasına ve geleneksel (...) dinî inançları hedef alan yeni bir ateist akımın doğmasına yol açmıştır. ‘Yeni Ateizm’ olarak adlandırılan bu akım yalnızca tanrı inancını reddetmekle kalmayıp aynı zamanda geleneksel dinî kurumları, öğretileri ve uygulamaları katı bir tutum içerisinde eleştiren, dahası, bilimin ve rasyonalitenin dinin yerine geçmesi gerektiğini savunan bir yaklaşımı temsil etmektedir. Nitekim yeni ateizmin yükselişi, yüzyıllardan beri süregelen din ve ateizm arasındaki karşıtlığa yeni bir boyut kazandırarak bu iki olgu arasındaki geleneksel çatışmanın ötesine geçmiş, dinleri taklitleri aracılığıyla alaya alan ve ‘ateist din’ ya da ‘parodi din’ olarak adlandırılan yeni bir eleştiri biçiminin ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır. Bahsi geçen konu bağlamında bu makale çalışması, ateist düşüncenin mizahî bir yansıması olarak ortaya çıkan ‘parodi din’ kavramını ele almakta ve bu kavramı 2005’te ABD’de doğan Uçan Spagetti Canavarı Kilisesi örnekliğinde incelemektedir. Pastafaryanizm olarak da adlandırılan Uçan Spagetti Canavarı Kilisesi, dünyanın dört bir tarafında edindiği çok sayıdaki üyesi ve bu üyelerin, inançlarının yasal olarak tanınmasına yönelik başlattıkları hukukî girişimler sayesinde giderek popülerlik kazanmaktadır. Ülkemizde de ‘Türkiye Pastafaryan Cemaati’ adı altında toplanan çok sayıda Pastafaryan mevcuttur. Uluslararası literatürde din araştırmaları kapsamında pek çok açıdan incelemeye tabi tutulan Pastafaryanizm’i, kapsamlı bir biçimde ele alan Türkçe bir çalışmaya rastlanmamış olması, bu araştırmanın temel motivasyonunu oluşturmuştur. Literatürdeki eksikliğe katkı sağlayacağına inanılan bu çalışmanın temel tezi, parodi din kavramının oluşumuna ateist bir zemin üzerine inşa edilen kurgusal argümanların kaynaklık ettiği ve Uçan Spagetti Canavarı Kilisesi’ne ait temel öğretilerin bahsi geçen kurgusal argümanlarla benzer bir yapılanmaya sahip olduğudur. Bu bağlamda çalışmada öncelikle parodi din kavramının hangi etmenlere bağlı olarak ne zaman ortaya çıktığı, tam olarak neyi ifade ettiği, Russell, Sagan, Baggini ve Dawkins gibi ünlü ateistler tarafından öne sürülen kurgusal argümanların parodi dinlerin oluşumunda nasıl bir rol oynadığı gibi hususlar ele alınıp değerlendirilmiştir. Ardından günümüzün popüler parodi dinleri arasında yer alan Uçan Spagetti Canavarı Kilisesi’nin tarihî geçmişi, temel öğretileri, kutsal metinleri, ritüelleri ile din özgürlüğü bağlamında yasal bir din olarak kabul görmek için verdikleri hukukî mücadele örnekleri üzerinde durulmuştur. Böylelikle bahsi geçen ateist bilim adamlarına ait kurgusal argümanlarla Uçan Spagetti Canavarı Kilisesi’nin kurgusal öğretisi arasındaki uyum ve benzerliklerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmanın amaçlarından bir diğeri, parodi dinlerin birey ve toplum üzerindeki etkilerinin anlaşılmasını sağlayabilecek saha araştırmalarına teorik bir zemin hazırlamaktır. (shrink)

Bu makale, genelde İslam düşüncesini özelde kelâmı Aristo’nun Fizik VIII’inden yola çıkarak fizik ve metafizik arasındaki ilişki açısından incelemekte ve İbn Rüşd’ün (öl. 595/1198) İbn Sînâ’ya (öl. 428/1037) ve Eşʻarî kelâmına dair eleştirilerini isbât-ı vâcib meselesi minvalinde yeniden değerlendirmektedir. İbn Rüşd, Eşʻarî kelâmcılarının bir metafizik inşa edemediklerini ihsas ettirerek, hudûs delillerinin yapısal problemler içerdiğini iddia etmektedir. İbn Rüşd'ün analizine göre, kelamcıların hudûs delili odaklı kozmolojik argümanları, polemikten bağımsız olamayacak şekilde son derece karmaşık bir yapıya ulaşmış ve bu durum, konunun uzmanları (...) için dahi kavranması zor bir hal almıştır. Somutlaştırmak gerekirse, kelamcıların isbât-ı vâcib delilleri, hadis-ezeli (fizik-metafizik) ilişkisine dair problemleri çözme yerine daha içinden çıkılmaz hale getirme eğilimindedir. Diğer bir yandan ise İbn Rüşd, ezelî-hâdis dikotomisine dair ana problemleri metafizik üzerinden çözen İbn Sînâ ve İbn Sînâcılara karşı sükutunu korurken, isbât-ı vâcib meselesinde filozofların Aristo fiziğini atıl hale getirmelerini tenkit etmektedir. Öte yandan kelâmcıların hudûs delilleri ile kozmolojik/fizik temelli bir argüman sunmuş olmaları, İbn Rüşd’ü tatmin etmemiştir. İbn Rüşd zaviyesinden bakıldığında kelâmcılar, ne -biraz önce bahsedildiği gibi- ezelî-hâdis problemini metafizik önermelerle çözebilmişlerdir ne de kozmolojik argümanlarında fizik prensiplerini doğru bir şekilde uygulayabilmişlerdir. Kelamcıların fiziği doğru bir şekilde icra edememeleri iddiası, insicamlı bir metafizik de inşa edemekleri ithamını da beraberinde getirmektedir. İbn Rüşd haklı mıdır ve İbn Sînâ’nın ve kelâmcıların isbât-ı vâcib delilleri fizik-metafizik ilişkisi açısından yapısal sorunlar içermekte midir? İsbât-ı vâcib açısından fizik hala zorunlu mudur? Ya da isbât-ı vâcib için fizik kendi başına yeterli midir? Metafiziksiz bir isbât-ı vâcib delili mümkün müdür? Fiziği ya da metafiziği ihmal etmek ne gibi sorunlara neden olmaktadır? Makale, bu soruları çeşitli açılardan inceleyecektir. (shrink)

İslam düşüncesi ve kelâmının oluşum ve gelişim sürecinde Mu‘tezile’nin önemli katkıları olmuştur. Ancak çeşitli nedenlerle ilgili ekol zayıflamış, düşünce sistemlerini aktaran kaynaklara erişim zorlaşmıştır. Bu nedenle Mu‘tezilî düşünceye dair bilgiler, daha çok muhaliflerince aktarılan bilgiler üzerinden değerlendirilmiştir. Bu durum aleyhlerinde; aklı nakle önceledikleri, rivayetleri terk ettikleri yönünde teyide muhtaç bazı olumsuz iddiaların şüyû bulmasına sebebiyet vermiştir. Mu‘tezilî kaynaklarda ise naklî bilginin ötelenmediği hatta rivayete dayalı bilginin önemli yekûn oluşturduğu görülmektedir. Şefaat ve kabir azabı gibi bazı konularda muhaliflerine kıyasla daha dar (...) bir yaklaşım benimsemelerinin, ilgili meselelerin topyekûn inkârı şeklinde yorumlandığı anlaşılmaktadır. Bu açıdan Mu‘tezilî düşüncenin kendi kaynaklarından tespit edilmesi önem taşımaktadır. Bu bağlamda ele alınması gereken önemli bir mesele Mu‘tezilî ekolün Kur’ân kıssalarına yaklaşım biçiminin tespit edilmesidir. Kur’ân kıssalarında genellikle olaylar ve şahıslar mübhem olarak ifade edildiği için ilgili anlatıların detaylarına dair çeşitli rivayetler aktarılmaktadır. Kıssalarda yer alan mûcizevî anlatılar, bazı aklî çıkarımlara da imkân vermektedir. Mu‘tezilî düşüncenin Kur’ân kıssalarına yaklaşımı, akıl-nakil anlayışlarıyla yakından ilgilidir. Kur’ân kıssalarından Hz. Nûh ve kavmine dair anlatılarda yer alan; peygamberlik, inkâr, vahiyle gemi yapımı, tûfan ve kavmin helak edilmesi gibi konular, Mu‘tezile’nin temel ilkeleriyle irtibatlı hususlar içermektedir. Bu nedenle Cüşemî örnekliğinde Mu‘tezilî düşüncenin Nûh kıssasına yaklaşımının araştırılması faydalı olacaktır. Doküman ve içerik analiz yönteminin uygulandığı çalışmada; Mu‘tezilî âlimlerin Nûh kıssasına yaklaşımı, Cüşemî kaynaklığında tahlil edilmiş, itikadî düşüncelerinin Kur’ân kıssalarına yaklaşımlarındaki etkisine yer verilmiştir. Sonuç olarak Mu‘tezilî âlimlerin rivayetlere önem verdiği, Kur’ân kıssalarından mezhebî ilke ve teorilerine dair çeşitli deliller çıkardıkları tespit edilmiştir. (shrink)

Bu çalışmada 198 numaralı Sivas Şer‛iyye Sicil defterlerinde bulunan idâne kayıtları incelenecek ve analiz edilecektir. İdâne borçlanma anlamına gelen hukukî bir terimdir. Toplumların vakıalarından birisi de yetimliktir. Yetim kişi kendi ihtiyaçlarını karşılayacak yaşa gelinceye kadar ilgiye ve himayeye muhtaçtır. Özellikle de ailesinden kalan taşınır ve taşınmaz malların muhafazası ve kendisinin kullanabileceği yaşa kadar muhafaza edilmesi gerekmektedir. Osmanlı Devleti’nde yetimlerin malları reşit olma çağı kabul edilen yirmi yaşına gelinceye kadar mahkeme tarafından belirlenen vasîler tarafından muhafaza edilmekteydi. Osmanlı Devleti 1851 tarihinden itibaren (...) Emvâl-i Eytâm Nezareti kurmak suretiyle yetimlerin mallarını muhafaza ve onları işletme sorumluluğun kendi uhdesine almıştır. Bu nezaretin amacı yetimlerin mallarını öncelikle güvenilir esnaflar olmak üzere piyasa arz edecek ve faiz gelirleriyle yetimin parasının ekonomik şartlarda değer kaybetmesinin önüne geçecekti. Nezaret bunu takip etmek için bünyesinde defterler oluşturmuştur. İdâne kayıtları müstakil defterlerde tutuluncaya kadar şer‛iyye sicil defterlerine de kaydediliyordu. Sivas’a ait ve sınırlı olan şer‛iyye sicil defterlerinden 198 numaralı ve 1895-1909 tarihli defter de tamamen idâne borç senetlerinden oluşan bir defterdir. Bu defterde alacaklı, borçlu, paranın piyasaya arzı, faiz oranları, borçluların profilleri gibi değişik kayıtları bulabilmekteyiz. Sandıktan borç alanların şehrin yerli aileleri, kadın girişimciler, esnaf, mülkî erkân, eğitimci, tarikat erbabı kişilerden oluştuğunu gördük. Aldıkları borçların geri ödemesinde dönemin ekonomik şartlarına göre %9 ile en düşük, %50 ile en yüksek oranda bir faiz uygulamasıyla paranın finans çevrelerinde kullanılması dikkat çeken hususlardandır. İdâne kayıtları ekonominin hangi alanında paranın nemalandırıldığını göstermemekle birlikte, toplamda 487 bin 283 kuruş piyasaya arz edildiği anlaşılmaktadır. Bu meblağın 126 bin 229 kuruş gibi bir faiz getirisi olmuştur. Bu da ortalama %21 gibi bir orana tekabül etmektedir ki günün ekonomik şartlarında iyi bir orandır. (shrink)

Despite the numerous benefits of natural solutions, potential challenges and limitations impede their widespread adoption. A recent paper suggests these obstacles may include financial issues through the stock market and eco-deficit of environmental companies and investors. Specifically, natural solutions, such as biological waste management methods utilizing organisms like black soldier flies, face challenges due to financial considerations and the prevailing eco-deficit culture within the business and investment sectors.

Bu çalışmada Eski Türkiye Türkçesi dönemine ait Şerâʼit-i İslâm adlı müellifi bilinmeyen manzum bir ilmihâl değerlendirilecektir. Eski Türkiye Türkçesi döneminde telif-tercüme faaliyetlerinin başlamasıyla beraber dinî eserler Arapça ve Farsçadan tercüme yoluyla Türkçeye kazandırılmış veya dinî konuları halka öğretmek amacıyla doğrudan Türkçe eserler kaleme alınmıştır. Türkçe kaleme alınan eserler arasında temel dinî bilgileri öğretmek ve halka anlatmak için yazılan manzum ilmihâller önemli bir yer tutmaktadır. Şerâʼit-i İslâm isimli manzum ilmihâl de bu dönemde kaleme alınan eserlerden biridir. Mesnevi nazım şekliyle didaktik tarzda (...) telif edilen bu ilmihâl, sade ve anlaşılır bir dille kaleme alınmıştır. İslam’ın şartlarının anlatıldığı Şerâʼit-i İslâm, kelime-i şehâdet, namaz, oruç, zekât ve hac fasıllarından oluşmaktadır. Eserde genel olarak kelime-i şehadet getirerek Allah’ın birliğini tasdik etmenin gerekliliği, namazın ehemmiyeti, orucun fazileti, zekâtın miktarı, haccın kimlere farz olduğu, hacda yapılması gerekenler ve benzeri konular nasihat üslubuyla ve şiirsel bir dille anlatılmıştır. Eserin toplam beyit sayısı 260’tır. İstanbul Süleymaniye Kütüphanesi, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığı ve Ankara Milli Kütüphane Adnan Ötüken İl Halk Kütüphanesi’nde olmak üzere üç nüshasına ulaşılabilen eserin müellifi ve telif tarihi bilinmemektedir. Eser, dil ve imlâ bakımından Eski Türkiye Türkçesi özellikleri göstermesinin yanı sıra eserde bu dönemin söz varlığına ait birçok kelime de bulunmaktadır. Halka yönelik yazıldığı anlaşılan eserde; halk dilinde kullanılan ibâre, deyim ve kelimelerin yanı sıra Arapça ve Farsça kelime ve tamlamaların kullanıldığı görülür. Türkçeye hâkim bir şairin eliyle kaleme alındığı görülen eser, Eski Türkiye Türkçesi döneminde dinî nitelikli eserlerin Türkçe kaleme alındığını göstermesi açısından önemlidir. Makalede, Şerâʼit-i İslâm adlı manzum ilmihâlin yapısı ve muhtevası hakkında bilgi verilerek, nüshaları tanıtılmaktadır. Ayrıca eserin tenkitli metnine yer verilerek, dil ve imlâ özellikleri ile söz varlığı hakkında bilgi verilmiştir. (shrink)

Başörtüsü, ana akım İslami gelenekte kadın giyim kodunun temel unsurları arasında yer alır. Dinî boyutuyla Müslüman kadınların giyim pratiklerinde önemli bir yere sahip olan başörtüsü, Türkiye özelindeki tarihsel yolculuğunda da farklı boyutlarıyla öne çıkmıştır. Bugün gelinen noktada, Türkiye’de başörtüsüyle ilgili yeni olguların ortaya çıkması söz konusudur. Bu olgular arasında en güncel olanı, kadınların başörtüsü örtmeyi bırakmasıdır. Özellikle son on yılda görünürlük kazanan bu olgu, beraberinde pek çok tartışmayı da getirmiştir. Başörtüsünün aynı zamanda dinî bir sembol de olması, başörtüsü örtmeyi bırakan (...) kadınların dindarlıkları ve/veya din ile ilişkileri bağlamındaki tartışmaları da bu vesileyle gündeme taşımıştır. Bu araştırma, başörtüsü örtmeyi bırakan kadınların din ile ilişkilerini incelemeyi amaçlar. Araştırma, bu doğrultuda fenomenolojik araştırma desenine uygun olarak tasarlanmıştır. Araştırma verileri, başörtüsü örtmeyi bırakan üniversite mezunu, çalışan, yaş ortalamasının 29 olduğu 23-43 yaş arasındaki yirmi iki kadınla yapılan derinlemesine mülakatlardan elde edilmiştir. Mülakatlar, Mart-Haziran 2020 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırma örnekleminin oluşturulmasında amaçlı örnekleme ve kartopu örnekleme yöntemleri kullanılmıştır. Toplanan veriler, içerik analizi yöntemiyle ve MAXQDA programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin analizi ve yorumlanması sonucunda, başörtüsü örtmeyi bırakan kadınların din ile ilişkilerinin dört farklı boyutta kategorize edilebileceği tespit edilmiştir. Bu dört kategori şu şekilde özetlenebilir: 1. Kurumsal dine bağlılık, merak ve samimiyette artış, 2. Kurumsal din ile ilişkinin mahiyetinin korunması, 3. Kurumsal dinden kısmen uzaklaşma ve 4. Kurumsal dinden kopuş. Araştırmada, başörtüsü örtmeyi bırakmanın her durumda zorunlu olarak dinden uzaklaşmayla sonuçlanmadığı tespit edilmiştir. Bireylerin bu yöndeki deneyimleri doğrultusunda sürecin kişiden kişiye farklılaştığı ve başörtüsüne dair yeni dinî/İslami yorumların bu sürecin mahiyet ve yönünü nispeten etkilediği görülmüştür. (shrink)

Tarihte yasa(lar) konusu geçmişte bazı din adamları, filozof ve sosyal bilimcilerin ilgisini çekmiş ve bunlar bu alanda önemli entelektüel çabalar ortaya koymuşlardır. Söz gelimi Augustinus, Comte, Durkheim, Hegel, Marx, Spencer gibi düşünürler tarihin akışını belirleyen genel ilkeler konusunda çeşitli yaklaşımlar ortaya koymuşlardır. Örneğin Augustinus’a göre tarih, Tanrı’nın insanı yaratmasıyla başlamış olan ve insanın kurtuluşuyla son bulacak olan bir akıştır. Comte’a göre tarih düşünsel bir evrime tabi olup insanlık tarihi üç aşamadan (teolojik, metafizik, pozitivist) geçmektedir. Hegel’e göre ise tarih insanlığın düşüncesinin (...) diyalektik bir düzlemde sürekli gelişmesini ifade etmektedir. Marx açısından tarih bir sınıf savaşları tarihi olup belirli aşamalardan geçmekte (ilkel komünal, feodal, köleci, kapitalist) ve tarihin sonunda sınıfsız bir toplum (sosyalist) teşekkül edecektir. Spencer da tarihi evrimsel bir çizgide okuyan düşünürlerden biridir. Ona göre tarih bir evrime tabi olup sürekli ilerlemektedir. Tüm bu yaklaşımların ortak niteliği tarihin belirli hedeflere doğru yürüyen yasalarının olduğu fikridir. İbn Haldun’da da bu yönde bir yaklaşımın mevcut olduğu görülmektedir. Ona göre tarih iki boyutlu bir yapıya sahiptir. Çizgisel ve döngüsel. Bu, tarihin yasasıdır. Keza ona göre tarih belirli bir yöne doğru da hareket etmektedir. Tarihin yönünü belirleyen dinamikler ise şehirleşme ve sekülerleşmedir. İbn Haldun’a göre insanlığın ilk yaşam formu olan göçebelik (bedevilik) şehirleşmeye (hadarilik) doğru evrilmektedir. Bununla birlikte ve şehirleşmeye paralel olarak tarihin başlangıcında hayatın hemen hemen her alanını kuşatan (gerek teorik gerekse de pratik alanlarda) din, kurumsal bir farklılaşmaya ve daralmaya uğrayarak diğer bilgi ve yaşam alanlarının ortaya çıkmasıyla kendi öz alanına çekilmektedir. Bu süreç sekülerleşmeyi tanımlayan önemli bir unsuru (kurumsal/yapısal farklılaşma) ifade etmektedir. Dolayısıyla İbn Haldun düşüncesinde şehirleşme ve sekülerleşme süreçlerinin tarihsel birer yasa olarak görüldüğü söylenebilir. (shrink)

İSNAD Atıf Sistemi (www.isnadsistemi.org), Sivas Cumhuriyet Üniversitesinin proje desteği ile akademik araştırmalarda kullanılmak üzere Türkiye merkezli ve Türkçe olarak geliştirilen bir akademik yazım ve kaynak gösterim sistemidir. İSNAD, akademik araştırma, yazım ve yayın etiğiyle ilgili temel kuralları kapsar. Bu, bir yazının başlığının belirlenmesinden özetinin yazılmasına ve anahtar kavramlarının seçimine, başlık formatından tablo ve şekillerin oluşturulmasına, İngilizce, Arapça ve diğer dillerdeki eser adları ve yazar isimlerinin yazılmasına, tarih ve yüzyılların gösterilmesine, yayın etiğine dikkat edilmesine, kaynak eserden alıntı yapılmasına ve atıf bilgilerinin (...) düzenlenmesine kadar geniş bir yelpazeyi içerir. Bilindiği üzere kaynak gösterimi, belirli kurallara uygun olarak yapılmalıdır; bu hem bilginin bilimsel doğruluğu hem de fikri mülkiyet haklarına saygı açısından önemlidir. Bir bilimsel çalışmanın hazırlanmasında kullanılan kaynaklar, diğer araştırmacılar tarafından erişilebilir ve doğrulanabilir olacak şekilde bibliyografik bileşenleriyle doğru ve eksiksiz olarak yazılmalıdır. İSNAD Atıf Sistemi’nde; atıf yapılan kaynağa dair bilgiler, metin içinde (Yazar Soyadı, Basım Tarihi, Sayfa No.) şeklinde veya dipnotta "Yazar Adı Soyadı, Eser Adı, Sayfa No." düzeninde ilgili bilim dalının genel kullanımına uyularak yazılabilmektedir. Ancak kaynakça her iki kullanımda da aynı şekilde oluşturulmaktadır. İSNAD; EndNote, Zotero, Mendeley ve Citavi gibi akademik yazım araçları için hazırlanmış şablonlarıyla kullanımı kolay bir sistemdir. İSNAD'ın kullanımı, aslı İngilizce ve tam metinleri ücretli olan atıf stillerinin Türkiye ve Türk Cumhuriyetlerinde tam olarak öğrenilememesinden ve yaygınlaşamamasından kaynaklanan eksiklikleri giderecektir. (shrink)

Genelde olumsuzlama cihetinden aydınlığın/nurun zıttı olarak kabul edilen karanlık, bu niteliği ile aydınlığın olmadığı bir durumu betimliyor olsa da onun nurun en parlak hâlini ifade ettiğini söylemek de mümkündür. Felsefi literatürde her iki yoruma yönelik teorik yaklaşımlar söz konusudur. İlk yoruma göre, madde ve suretten teşekkül eden hilomorfik ve kompozit yapıdaki karanlık, madde ve kaosla; nur ise form ve düzenle ilişkilendirilir. Nur, aşkın ve tanrısal olana, karanlık da içkin ve maddesel olana karşılık gelir. Ancak apofatik bağlamda Tanrı’nın bilinemezliği hususunda yapılan (...) kimi yorumlarda ise nurun yanı sıra karanlığın da kullanıma sokulduğu, bu kavrama bilinemezliğin izahında mihver ve merkezî bir boyut kazandırıldığı görülmektedir. Bu çerçevede karanlık, tanrısal alanla ilişkili olduğundan sönüklük veya siliklikle değil parlaklıkla nitelenmektedir. Dolayısıyla parlak karanlık, aydınlığı olumsuzlamasının ötesinde olumlamanın zirve noktasını temsil etmekte, hatta aydınlık, aydınlık etme bakımından karanlığın olumsuzu bir konumda bulunmaktadır. Mistik teolojide epistemolojik açıdan tanrısal alanda olduğu gibi şeylerin özlerinin de hakikat çerçevesinde bilinmemesi zulmetin alanını genişletmekte, bir anlamda bütün bir varlık alanı bilinmezlik, dolayısıyla karanlık bir muhteva kazanmaktadır. Bu kapsamda karanlığa göre aydınlık, aydınlığa göre de karanlık olan ziya, nur ile zulmet arasında görmeyi, algılamayı ve akletmeyi mümkün kılan ara-ışık konumunda bulunmaktadır. Bu çalışma, karanlığı dinsel ve mitolojik metinlerden başlayarak Platon, Aristoteles ve Plotinus gibi antik Yunan, Gregory of Nyssa ve Pseudo-Dionysius the Areopagite gibi Neoplatonik mistik Hristiyan, Mahmûd Şebüsterî ve Sadreddin Konevî gibi sufi mistiklerin görüşleri çerçevesinde ele almaktadır. Çalışmada ayrıca bilgi ve cehalet kavramları aydınlık ve karanlık kelimeleri kapsamında değerlendirmeye tabi tutulmakta; felsefi görüşler ile mistik teolojik yorumlar arasındaki temel ayrımlara ve gece ile gündüz üzerinden dinsel metaforlara vurgu yapılmaktadır. Çalışmada karanlığın felsefede ve mistik teolojide farklı bağlamlarda ele alındığı; felsefede karanlığın nurun yokluğu, mistik teolojide ise kimi yorumlarda karanlığın nurun yoğunluğu olarak değerlendirildiği görülmektedir. (shrink)

Din, insan yaşamını derinden etkileyen kurumların başında gelmektedir. Uzun yıllar boyunca dinin toplum yaşamı üzerine etkileri çok sayıda bilim insanı tarafından tartışma konusu olmuştur. Bu açıdan dinin toplum üzerindeki etkisi bilim insanları tarafından değişen toplumsal ve dönemsel şartlar nedeniyle her zaman araştırılmaya değer bulunmuştur. Özellikle, son dönemlerde birey ya da toplumun dinin toplumsal etkilerinden uzaklaştığı ya da insan üzerindeki etkisinin farklı yollarla artması problemi çok sayıda sosyoloğu bu konu özelinde araştırmalara itmiştir. Bu konu özelinde Peter Berger de görüşleri ve fikirleri (...) açısından din sosyolojisi alanındaki önemli isimlerden biridir. Berger, dinin zamanla değişen doğası hakkındaki düşüncelerini sistematik hâle getirirken Karl Marks, Emile Durkheim ve Max Weber’den büyük ölçüde etkilenmiştir. Bu çalışmada, öncelikle Berger’in yöntem olarak eserlerinde kullandığı fenomenolojik yaklaşım ve gerçekliğin sosyal inşasına yönelik görüşleri detaylı bir şekilde ele alınacaktır. Bununla beraber Weber, Durkheim ve Marks’ın Berger’in sekürlerleşme tezi üzerindeki etkileri tartışılacaktır. Son olarak da Berger’in sekülerleşme ve desekülerleşme konusundaki düşünceleri ayrıntılı olarak analiz edilecektir. Çalışmada literetatür tarama tekniği kullanılmıştır. Çalışmanın temel amacı, ülkemiz alan yazınına katkı sağlamakla birlikte, Berger’in sekülerleşme tezinde zaman içinde meydana gelen değişimleri anlamaktır. Çalışmayı biçimlendiren ana soru Berger’e göre toplumsal yaşamda dinin insan hayatı üzerindeki etkilerinin zamanla nasıl değişime uğradığıdır. Çalışma sonuçlarına göre Berger, kurucu sosyologların fikirlerinden sekülerleşme konusunda oldukça etkilenmiştir. Ancak, Berger’in moderniteye bir tepki olarak gelişen dünya genelindeki yeni dinî hareketlerin canlanmasını analiz edebilmek için desekülerleşme tezini ortaya attığı görülmektedir. Ek olarak, Berger'in çalışmalarında daha çok toplumsal inşacı ve yorumlamacı yaklaşımları kullandığı anlaşılmakla birlikte fenomenolojiden de yararlandığı düşünülmektedir. Berger’in sekülerleşme ve desekülerleşme konusundaki fikirleri bu konu özelinde araştırmalar yapan bilim insanlarına yol göstermesi de beklenmektedir. (shrink)

İbn Hacer, Buhârî’nin hadislerde geçen garîb lafızları garîbu’l-Kur’ân alanının verileriyle açıkladığını, bu vesileyle Kur’ân ve hadisin tefsirini/şerhini birlikte gerçekleştirdiğini belirtmektedir. Nitekim “Buhârî’nin fıkhı bâb başlıklarındadır.” söyleminin de bu çerçevede düşünülmesi mümkündür. Dolayısıyla Buhârî’nin rivayetine yer verdiği âyeti veya rivayette yer alan âyeti açıkladığı, bu anlamda bir tür tefsir faaliyetinde bulunduğu ihsas edilmektedir. Bu araştırmada söz konusu yaklaşımlar ve Sahîh’in tefsir yoğunluğu sorunsal addedilerek cevap aranmaktadır. Öncelikle Sahîh-i Buhârî’nin ayırt edici nitelikleri ve bu niteliklerden mülhem tefsir ilmiyle ilişkisi ortaya konulmuştur. Buhârî’nin, (...) rivayetleri ale’l-ebvâb tertip usulüne göre vermesinden, eserinin câmi‘ türüne ait olmasından, rivayetler arasında tercihte bulunup mezcetmesinden, filolojik tahlillere yer vermesinden ve bâblar/tercemeler üzerinden tercihlerini ortaya koymasından hareketle tefsir faaliyetlerinde bulunduğu çıkarımına ulaşılmıştır. Ayrıca eserinde rivayetle âyet arasında ilişki kurduğu, ortak paydalara işaret ettiği, muğlak ifadeleri veya garîb kelimeleri şerh/tefsir ettiği görülmüştür. Bununla beraber eserin tefsir ilmiyle doğrudan ilişkili kitâbları tespit edilmiş, bu vesileyle aralarındaki ilişki tahkim edilmiştir. Bed’ü’l-Vahy, Enbiyâ, Tefsîr ile Fedâilü’l-Kur’ân bölümlerinin doğrudan tefsir ilmiyle ilişkili olduğu, yoğun bir şekilde tefsir bilgisi ve tefsir faaliyeti içerdikleri sonucuna ulaşılmıştır. Bu bölümlerin kitâb isimleri ve bâb başlıkları tefsir ilmi açısından değerlendirilmiş, ulaşılan veriler sayısal ve oransal olarak kaydedilmiştir. Çalışma boyunca tarihsel veri analizi ve veri dökümü yönteminin kullanıldığı belirtilmelidir. Araştırmanın sonucunda Buhârî’nin, Bed’ü’l-Vahy bölümünde 16, Enbiyâ bölümünde 332, Tefsîr bölümünde 1514 ve Fedâilü’l-Kur’ân bölümünde ise 10 âyet olmak üzere toplamda Kur’ân’ın %30’una dair tefsir faaliyetinde bulunduğu, eserde dağınık halde bulunan tefsir bilgilerinin de hesaba katılması durumunda bu oranın %50’nin üzerine çıkacağı tespit edilmiştir. Diğer yandan Buhârî’nin, tefsir ilminin dilbilimsel ve dirâyet gibi usûllerini kullandığının, eserine ulûmu’l-Kur’ân ve Kur’ân tarihi temaları başta olmak üzere çeşitli tefsir bilgilerini taşıdığının, rivayetlerle âyetler arasında irtibat kurmaya hususi önem verdiğinin örnekler ve sayısal verilerle gösterilmesi ise çalışmanın diğer kazanımları olmuştur. Araştırmanın sonunda ise -buradaki çalışmanın kazanımlarıyla kısmen örtüştüğü için- Dâru’t-Te’sîl tarafından hazırlanan fihristin verileri tarafımızca gözden geçirilerek tablolaştırılmıştır. Böylece tablodaki verilerle tarafımızca ulaşılan verilerin mukayese edilmesine olanak sağlanmıştır. (shrink)

The importance of focusing on long-term sustainability in pollinator conservation and sustainable ecosystem management cannot be underestimated. Cultivating an eco-surplus culture plays a key role in maintaining ecosystem health, particularly by protecting pollinator species essential for ecosystem functioning and agricultural productivity. This cultural approach emphasizes environmental stewardship and conserving and generating surplus resources beyond immediate human needs, which is vital for future nature-based innovations. Additionally, ecological surplus culture highlights the resilience necessary to address significant environmental challenges such as habitat loss (...) and climate change, illustrating how nurturing pollinators can contribute to ecosystem resilience in the face of these challenges. (shrink)

Energy politics lie at the heart of human activity. In a time of ecological and energy crises, it is fundamental to realise that our reality systems are always open to change and that, in order to respond to the challenges of a changing energy landscape, we must explore the full possibilities of technology in a radical way. This analysis aims to consider the ethical implications of energy and technology, presenting an urgent case for cosmotechnical pluralism, that is the diversification of (...) world-views, knowledges, technologies in the realm of global politics. To reconstruct the world and its politics around the existence of several ways of navigating and conceiving it, literally leads to a change in reality. The notion of cosmotechnics will present a way of conceiving of the cosmic, epistemic and technic order as interconnected: in this spirit, this exploration will travel through the prisms of cosmology, epistemology, morality, to subsequently enter into the room where energy policies are created. By employing this tripartite framework, policy directions will be suggested on the path towards energy justice in the hope of shining some light on what moral practices of policy-making in the field of energy politics could look like. (shrink)

Bu araştırmanın amacı Manevi İçerikli Gelişim Destek Programı’nın otizmli çocuğu olan ebeveynlerin umutsuzluk, dini başa çıkma ve psikolojik iyi oluş düzeylerine etkisinin nicel ve nitel yöntemler aracılığıyla incelenmesidir. Çalışma karma model araştırma desenlerinden olan açıklayıcı sıralı desene göre tasarlanmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkeni Manevi İçerikli Gelişim Destek Programı iken bağımlı değişkenleri ise otizm spektrum bozukluğu olan çocuk sahibi ebeveynlerin umutsuzluk, dinî başa çıkma ve psikolojik iyi oluş düzeyleridir. Bağımlı değişkenlerden olan umutsuzluk düzeyi “Beck Umutsuzluk Ölçeği” dinî başa çıkma “Kısa Dinî Başa (...) Çıkma Ölçeği” psikolojik iyi oluş “Psikolojik İyi Oluş Ölçeği” ile ölçülmüştür. Araştırmanın başlangıç aşamasında deney ve kontrol gruplarına ön test olarak umutsuzluk, dini başa çıkma ve psikolojik iyi oluş ölçekleri uygulanmıştır. Ölçeklerin uygulanmasından sonra deney grubunda bulunan otizm spektrum bozukluğu olan çocuk sahibi ebeveynlere haftada bir kez 100 dakikadan oluşan 10 oturumluk “Manevi İçerikli Gelişim Destek Programı” on hafta boyunca uygulanırken kontrol grubuna ise hiçbir işlem uygulanmamıştır. Program uygulandıktan sonra hem deney hem kontrol grubu katılımcılarına son test olarak umutsuzluk, dinî başa çıkma ve psikolojik iyi oluş ölçekleri uygulanmıştır. Ulaşılan verilerin analizinde SPSS 25 paket programı aracılığıyla parametrik olmayan Mann-Whitney U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre Manevi İçerikli Gelişim Destek Programı’na katılan deney grubu otizmli çocuk sahibi ebeveynlerin umutsuzluk ve olumsuz dinî başa çıkma düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir azalış, olumlu dinî başa çıkma ve psikolojik iyi oluş düzeylerinde ise istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir artış gerçekleştiği tespit edilmiştir. Manevi İçerikli Gelişim Destek Programı uygulanmayan kontrol grubundaki ebeveynlerin umutsuzluk, olumlu dinî başa çıkma, olumsuz dinî başa çıkma ve psikolojik iyi oluş düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir değişme olmadığı bulgulanmıştır. Ayrıca kontrol grubuna göre deney grubundaki ebeveynlerin umutsuzluk ve olumsuz dinî başa çıkma düzeylerinde düşüş, olumlu dinî başa çıkma ve psikolojik iyi oluş düzeylerinde ise yükseliş olduğu tespit edilmiştir. (shrink)

The Great Southeast Turkey Earthquakes (GSTE) of February 2023 were not only a physical disaster but also seem to have triggered the onset of Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD) among survivors in Kahramanmaraş and surrounding areas. This review emphasizes the need for culturally appropriate clinical interventions in PTSD therapies, addressing the psychological impacts left by the earthquakes. The Trauma-Focused Cognitive Behavioral Therapy (TF-CBT) models implemented after the 1999 Marmara earthquake failed to integrate cultural and Islamic thoughts effectively. With this critical perspective, (...) the article advocates for a holistic healing process that integrates Islamic coping mechanisms with clinical psychology. The importance of religious and spiritual practices in PTSD recovery, especially reliance on Allah, patience, the concept of ummah, prayer, almsgiving, and belief in destiny, is highlighted. While analyzing the potential effectiveness of Islamic approaches in PTSD rehabilitation, the study criticizes the inadequacies of current clinical practices and advocates for the adoption of faith-integrated therapeutic strategies. It proposes a structured methodology for Islamic-Oriented TF-CBT that integrates spiritual practices with scientifically supported psychological interventions, highlighting the gaps in current practices. The aim is to bridge the gap between Islamic practices and clinical psychology, offering a treatment approach compatible with the religious values and traditions of the Muslim population affected by the GSTE. This critical perspective strengthens the call for progress towards cultural competency in mental health services, ensuring that PTSD treatments adapt to the diversity and complexity of earthquake victims. The article emphasizes the need to comprehensively address the psychological needs of individuals affected by the GSTE, particularly those battling PTSD. Recognizing PTSD as not only an individual disorder but also a societal issue, the study suggests that treatment processes should consider not only the individual but also the community. The importance of community-based interventions is highlighted, discussing the current shortcomings and areas for development in this field. In conclusion, the article underscores the significance of cultural sensitivity and community-based approaches in PTSD treatment, calling for more research and implementation in this area. (shrink)