This study was designed to estimate the associations between self-efficacy and professional identity. A total of 1,051 freshmen nursing students from the Be Resilient to Nursing Career program were recruited from four universities between September and November 2020. A latent profile and moderated meditation analysis were performed. Four profiles of self-efficacy were identified and named as Lowest, Med-low, Med-high, and Highest. The mediating role of resilience and the moderating effect of role models were also identified. Therefore, self-efficacy, resilience, and role (...) models may be three important factors to professional identity in FNSs and these relationships should be further validated in longitudinal or interventional studies. (shrink)

This paper addresses the adaptive asymptotic tracking control problem for nonlinear systems whose virtual control gains are unknown nonlinear functions of system states. Only in the first step, the Nussbaum gain technique is utilized to handle the uncertain virtual control gain. In the remaining steps, virtual control gains are dealt with by constructing novel control laws without the approximation of the uncertain nonlinear functions and external disturbances by neural networks or fuzzy logic. New adaptive laws are defined to compensate for (...) unknown virtual control gains, uncertain parameters, and external disturbances. Finally, an adaptive tracking controller is designed and applied to the control of a 3-order robot system, which guarantees the boundedness of all the signals in the closed-loop system and asymptotic stability of the tracking error. (shrink)

İbn Sînâ, sonrakilerden bazılarının kâide-i vâhid veya “bir kuralı” (BK) olarak adlandırdığı şeyin sıkı bir savunucusudur. BK’nın ana fikri şunu ifade etmektedir: Birden, doğrudan, yalnızca bir ortaya çıkar. İbn Sînâcı bu kuralın ikincil literatürdeki tartışması genellikle onun hususi bir uygulama alanı yani, sudûr meselesiyle sınırlıdır. Sonuç itibarıyla, BK’nın ne anlama geldiği ve İbn Sînâ’nın onu neden savunduğu kesin değildir. Bu yazıda ben bu meseleyi iki şey yaparak çözmeye çalışmaktayım: Bunlardan biri tasavvur, diğeri ise tasdik açısındandır. İlkin, sadece BK’nın terimlerinin, yani (...) onun özne ve yükleminin ne anlama geldiğini açıklamaktayım. Bunu yaparken, BK’nın dar ve geniş anlamları arasında ayırım yapmakta ve İbn Sînâcı bakış açısından BK’nın kapsamının geniş olduğunu; bunun ise BK’nın fail nedenliğin temel ilkesi olduğu anlamına geldiğini göstermekteyim. Bu sebepledir ki, farklı bağlamlarda önemli felsefî tezleri inşa etmede bu kurala başvurulmuştur. İkinci olarak, İbn Sînâ’nın el- Mübâhasât’ta BK’na dair sunduğu argümanı değerlendirmekteyim. Bu argümanı açıklarken onun bazı gerçekçi varsayımlarını ortaya çıkarmaktayım. Sonrasında, ilk olarak Behmenyâr tarafından öne sürülen ve daha sonrasında Fahreddin er-Râzî tarafından yaygınlaştırılan bir eleştiri ışığında bu meseleyi daha açık hale getirmekteyim. Devamında İbn Sînâ’nın, söz konusu argümanın öncülleri içerisinde, gündeme getirilen itirazları karşılayacak dayanaklarının olup olmadığına bakarak bir sonuca varmaktayım. (shrink)

Türkiye-Suriye ilişkilerinin son 40 yıllık seyrine baktığımızda en önemli kırılma anlardan birinin 1998 yılının Ekim ayında yaşandığını söylemek mümkündür. 1990’lı yılların ilk yarısında imzalanan güvenlik protokollerine rağmen Suriye’nin PKK faaliyetlerine desteğini sürdürmesi ve Abdullah Öcalan’ın Suriye topraklarında ikamet ediyor olması, 1998 sonbaharında iki ülkeyi savaşın eşiğine getirmiştir. Ekim 1998 Krizi'nin Adana Mutabakatı'nın imzalanması ile son bulması, iki ülke ilişkilerinde yeni bir dönemin kapılarının aralanmasına neden olmuştur. Bu çalışmada PKK faaliyetlerinin Türkiye-Suriye ilişkilerinde oynadığı inşa edici rol, Ekim 1998 Krizi üzerinden analiz (...) edilmektedir. Ekim 1998 Krizi’nin Suriye yönetiminin PKK faaliyetlerine destek vermeyeceğini resmen taahhüt ederek sonlanması, iki ülke ilişkilerinde uzlaşmazlıktan her alanda işbirliği dönemine geçişin başlangıç noktası olmuştur. Bu nedenle Ekim 1998 Krizi’ni bir kırılma noktası olarak değerlendirmek mümkündür. (shrink)

Deconstruction and destruction tend to be viewed as a continuum, on the assumption that to deconstruct is to destroy. Deconstruction certainly seems intent on the death of definitive meaning, absolute truth, theoretical flights, and universal values. Versions of the deconstructive task have been addressed and applied by philosophers throughout history and across cultures. By examining such approaches we may learn whether deconstruction must bring destruction in its wake, or whether another outcome might be possible. To test this hypothesis the philosophy (...) of Zhuang Zi is compared with that of Friedrich Nietzsche. Their unique approaches to the deconstructive task point to a deeper issue of contrasting cultural assumptions and grounding principles, allowing a better understanding of what lies at the heart of the philosophical divide between ''East'' and ''West.'' Each embraces a strategy of fruitful opposition: gadfly Nietzsche approaches his predecessors with wariness and righteous wrath; butterfly Zhuang Zi co-opts Kong Zi, and confounds Hui Zi. The distinction between opponent and competitor parallels that between wu-wei effortlessness and wei aggression. Despite an intuitive grasp of the child's 'yes' to life, wu-wei , Nietzsche remains mired in a defective wei strategy, while Zhuang Zi's Daoist deconstruction takes the form of wu-wei philosophical play. (shrink)

Bu makale Fahreddin el-Râzî’nin metafizik yakîn anlayışını te’vîl teorisi açısından incelerken, onun metafizik yakîne ulaşma hususundaki optimistik tutumunu da ortaya çıkarmaktadır. Kuşkucuların lideri (şeyhü’l-müşekkikîn) olarak da bilinen Râzî’nin, kendisinden önceki felsefe ve kelam geleneklerini etraflıca kritik ederken yeni ve özgün bir anlayış ortaya koyup koymadığı tartışılmış, eleştirel düşüncesi kendisinden sonraki düşünürlerce tenkit edilmiş ve bu vesile ile Râzî hakkında çeşitli okuma biçimleri ortaya çıkmıştır. Bu okuma biçimleri arasında Râzî’yi, aklın kelamî bilgide yakîne ulaşamayacağı şeklinde bir metafizik bilinmezci olarak değerlendirenler de (...) olmuştur. Bu çalışma, Râzî’nin metafizik yakîn anlayışını te’vîl teorisi ile birlikte serimlemeye çalışmaktadır. Makalenin ilk ana bölümü metafizik yakîn ve te’vîl ilişkisi ekseninde -başka bir deyişle kelâmî bilgide akıl-nakil tartışmaları açısından- Râzî öncesi düşünceye dair -ipuçları niteliğinde- tarihsel bağlam vermektedir. İkinci ana kısım ise Râzî’nin metafizik bilgide akıl anlayışındaki ilkelerini istivâ’ kavramının te’vîli üzerinden belirginleştirmektedir. Bu makale, Râzî’nin te’vîl anlayışını bütünüyle ortaya koymayı amaçlamamaktadır. Ancak, te’vîl teorisinin temel bileşenlerinden birisi olan akliyyâtın nasıl metafizik yakîniyyâta dönüştüğünü analiz etmektedir. Muʻtezile, akliyyât üzerinden dönüştürdüğü metafizik yakîniyyâti, dini anlama ve yorumlamada kıstas haline getirmiştir. Öte yandan metafizik yakîniyyât anlayışlarındaki iddiaları, farklı din yorumlarına karşı müsamahasız bir tavra dönüşmüş, siyasi erkle birlikte baskıcı hale gelmiş ve Muʻtezile dışı kelam düşüncelerini akılcılık -daha radikal bir ifade ile rasyonelizm- karşısında eleştirel-tepkisel olmaya sevk etmiştir. Doğal bir sonuç olarak diğer doktrinlerin rasyonel gelişimi Muʻtezilî etki yüzünden yavaşlamıştır. Makalenin birinci kısmı, Râzî öncesi Eşʻarî düşünceyi, metafizik yakîniyyât ve nass yorumu açısından değerlendirirken, yorum ve akliyyât ilişkisine dair anlayışlarındaki dakikleşmeyi Muʻtezile’nin tarihsel varlığına ters orantılı olarak ele almaktadır. Ancak Râzî’ye kadar kararsız bir şekilde gerçekleşen dakikleşme süreci, Râzî ile birlikte nihayi formuna ulaşmaktadır. Râzî’nin te’vîl teorisinin temel prensiplerinden ilki, aklın nakle esas (el-ʿakl aṣlu’l-nakl) teşkil etmesidir. Akıl, naklin yalnız ispatı ve anlaşılması bakımından değil, aynı zamanda yorumlanması (te’vîl) açısından da temel belirleyici bir unsura dönüşmektedir. Bu makale, Râzî’nin ilmi hayatının sonlarına doğru, metafizik yakîniyyâta ulaşma noktasında pesimizme düşerek, metafizik bilinmezciliğe doğru yöneldiği şeklindeki anlama biçimlerine karşı, en son eserleri arasında olan ve tamamlanmamış Tefsîr’i üzerinden cevaplar aramaktadır. Râzî, değişik zamanlarda ele aldığı eserlerinde, “naklin zanniliği” hususundaki ısrarlı duruşunu vurgulamaktadır. Bu makale Râzî’nin naklin zanniliği noktasındaki ısrarlı duruşunun, “aklın asıllığı” ilkesindeki kararlılığı ile zorunlu bir paralellik gösterdiğininin altını çizerken, metafizik yakîniyyât açısından da hala optimistik olduğunu savunmaktadır. (shrink)

Fahreddin er-Râzî (öl. 606/1210) bazı eserlerinde dile getirdiği naklî/lafzî delillerin zannîliği meselesini temellendirirken zikrettiği öncüllerden en önemlisi “naklî delile muârız olacak aklî bir delilin bulunması ihtimali vardır” şeklindedir. Bu öncül aklî delilin kesinlik verdiği üzerine kuruludur. Şöyle ki naklî bir delilin aklî bir delille teâruz etmesi hâlinde ya ikisinden birisi kabul edilip diğeri reddedilir ya her ikisi de kabul edilir ya da hiçbirisi kabul edilmez. Son iki ihtimal çelişiklerin aynı anda bir arada olması veya aynı anda olumsuzlanması imkânsız olduğundan uygulanamaz. (...) Akıl naklin aslı olduğundan ve aklî delil kesinlik bildirdiğinden naklî delil kabul edilip aklî delil reddedilemez. Öyleyse aklî delil kabul edilir ve naklî delil ret ya da tevil edilir. Sonuç olarak naklî delilin kesinliği ortadan kalkar. Bu söylem günümüzde kendisine nispet edilen bazı iddialar sebebiyle Râzî özelinde önemli bir probleme sebep olmaktadır. Zira özellikle el-Metâlibü’l-ʻâliye isimli eserinin mukaddimesindeki ifadeleri delil gösterilerek Râzî’ye “aklın metafizikte kesinliğe ulaşamayacağı” görüşü nispet edilmiştir. Dolayısıyla Râzî görünürde akıl ve aklî delil hakkında iki çelişik hüküm vermektedir. Bu çalışmada yukarıda tasvir edilen problem çözüme kavuşturulmaya çalışılacaktır. Öncelikle Râzî’nin aklın sınırından bahseden ifadeleri bağlamı içinde aktarılacak ardından bu ifadeler tahlil edilecektir. Temel iddiamız Râzî’nin gerçekte akıl hakkında iki zıt söylemi olmadığı şeklindedir. (shrink)

Ben shu yi dong zhong shu zi ran guan wei shi jiao,Chan shu le dong zhong shu de"tian ren gan ying"lun,"wu lei lei bi"he"xun ming de li"de fang fa lun,Yi tian wei yuan ben de yu zhou lun,"bian er you chang"de bian zheng tian dao guan,Yi ji dong zhong shu you guan yuan qi,Yin yang,Wu xing de zi ran ke xue si xiang,Zai zong ti shang ken ding le dong zhong shu zai jie shi he ren shi zi ran gui (...) lü shang de jin bu xing,Ken ding le dong zhong shu dui zhong guo gu dai zi ran ke xue de gong xian,Bing pi ping le yi wang dui dong zhong shu bu gong zheng di ping pan.Ben shu tong shi ye zhi chu le dong zhong shu de mou xie si xiang dui hou shi de fu mian ying xiang. (shrink)

Ben shu ji zhong fan ying le dang dai ri ben zhe xue jia dui ma ke si zhu yi zhe xue de li jie.Shu zhong shou lu le ti ming xiu zi ran li shi guo cheng de si xiang,Ping tian qing ming xun huan= ji lei li lun yu li shi ren shi,Yan yuan qing yi ri ben de1844 nian jing ji xue zhe xue shou gao yan jiu deng wen zhang.

As the final work by Ye Xiushan, one of the most famous philosophers and scholars of philosophy in China, this two-volume set scrutinizes the historical development of both Chinese and Western philosophy, aiming to explore the convergence between the two philosophical traditions. Combining historical examination and argumentation based on philosophical problematics, the author discusses the key figures and schools of thought from both traditions. Far from being a cursory comparison between different philosophical concepts and categories, the author discusses the logical (...) paths and conceptual approaches of the two traditions on the same philosophical issues, thus giving insights into conceptual categories commonly used in both Chinese and Western philosophies. The two volumes illuminate the different core spirits and dilemmas of Western philosophy and Chinese philosophy, encouraging a constructive dialogue between the two and a new transformation of Chinese philosophy in itself. The title will appeal to scholars, students, and general readers interested in philosophical history, comparative philosophy, Chinese philosophy, and Western philosophy ranging over Greek philosophy, German classic philosophy, and contemporary continental philosophy. (shrink)

Current work in language models (LMs) helps us speed up or even skip thinking by accelerating and automating cognitive work. But can LMs help us with critical thinking -- thinking in deeper, more reflective ways which challenge assumptions, clarify ideas, and engineer new concepts? We treat philosophy as a case study in critical thinking, and interview 21 professional philosophers about how they engage in critical thinking and on their experiences with LMs. We find that philosophers do not find LMs to (...) be useful because they lack a sense of selfhood (memory, beliefs, consistency) and initiative (curiosity, proactivity). We propose the selfhood-initiative model for critical thinking tools to characterize this gap. Using the model, we formulate three roles LMs could play as critical thinking tools: the Interlocutor, the Monitor, and the Respondent. We hope that our work inspires LM researchers to further develop LMs as critical thinking tools and philosophers and other 'critical thinkers' to imagine intellectually substantive uses of LMs. (shrink)

Surprise—operationalized as looking time—has a long history in developmental research, providing a window into the perception and cognition of infants. Recently, however, a number of developmental researchers have considered infants’ and children's surprise in its own right. This article reviews empirical evidence and computational models of complex statistical inferences underlying surprise, and discusses how these findings relate to the role that surprise appears to play as a catalyst for learning.

Drawing on social exchange theory and benevolent leadership literature, we show how the largesse associated with benevolent leadership can cause subordinates to feel obliged to undertake illegitimate tasks assignments that go beyond their job duties. The hypotheses are tested in a scenario experimental study and a multisource, time-lagged field survey. Both studies indicate that benevolent leadership evokes indebtedness in subordinates (called felt obligation), which is then indirectly related to their willingness to undertake illegitimate tasks. The second study shows that subordinates (...) who try to avoid actions that damage relationships (called disintegration avoidance) and those who feel job insecurity are most willing to perform illegitimate assignments. Practical implications for curbing workplace exploitation are discussed. (shrink)

Collected works of Dge-lugs-pa scholar predominantly on doctrines, commentary on Vasubandhu's Abhidharmakośa, study on Abhisamayālaṅkāra of Pañcaviṃśatisāhasrikā Prajñāparāmitā, Buddhist logic, philosophy, rituals, etc.

Teachings of Muslim saints to earn bread by honest means.

Selected works of author's on critical analysis on different concepts of Buddhist doctrines and philosophy.

In almost all of the teaching of religion it is possible to find the message of peace and violence. Islam, as a word means peace, well-being, tranquility and surrender. The claim that Islam is a religion of peace, stems from its lexical meaning. The Torah aims to protect the peace of individuals and communities that have a different faith and relationship based on justice and empathy. The Ten Commandments is recognized as a basic summary of the belief system of Jews. (...) Christianity defined itself as a religion based on love. Christians claim that God himself is love, Jesus, apostles, the church fathers ultimately all Christians are messengers of love and the people are builders of peace. The perspective on sacred texts can affect the message that you try to deduce, with this assumption, the opposing ideas of people which are derived from Holy Scriptures can be based on their personality, family and social experience. In this study, the sacred texts of Judaism, Christianity and Islam will be taken into account and by using a holistic approach, it will try to put forward a message that constitute to the theological basis that members of the same faith or different religions that can live in peace. In the introduction, a brief summary of their contribution to world peace is given. The main body of the article is organized in comparative study under three parts: religions contribution to peace in individual, family and societal life. In this scope, a measure of understanding among, first Orthodox and other Judaism branches, has been identified on message of of peace, then the same process is repeated for Catholic, Protestant and Orthodox Christianity. In Islam, the message of peace has been identified by individual verses as well as their application through its Prophet. (shrink)

本书æ ̄国内第一部对公元前721-前221年的华夏体系500年进行理论总结的研究成æž."华夏主义"分析了华夏体系500年间影响大国兴衰的主要理论和思想,并从理论范式的角度总结出老子范式,孔子范式,商子范式 ,管子范式四大范式,它们分别在齐国,楚国,吴国,越国,魏国.

إنَّ الخطاب الصوفي يتموقع في عرفان العقل العربي كأبرز الخطابات الروحية والفنية المؤثرة في الساحة الثقافية العربية، وهذا لما يمتلكه من شروط ومعايير خوَّلته أن يقتحم بمنجزه أسوار المشهد المعرفي الإنساني، من هذا المنطلق ستحاول هذه الدراسة الاقتراب من بعض قضاياه الضاربة في عمق هذا الخطاب، بوصفه يرسم العلاقة الحوارية بين اللغة الرمزية في بعدها المفهومي والمعرفي، المرتكزة على إمكانات الدلالة وإنتاج المعنى، وبين مفهوم المخيال الصوفي كبعد أنطولوجي/جمالي، يؤسِّس للعدسات التصوَّرية الملأى بالفضاءات الكاشفة والجامعة لمسارات إبداع المخيال الصوفي؛ المتجلية (...) أنوارُهُ وجودًا وشهودًا، والذي يشكّل في مجموعه بنية فاعلة في منظومة النسق العرفاني، ومحل إعراب هذا المخيال في إنتاج معنى منفتح يؤطر مفهوم العرفان الصوفي ويضبط إمكاناته المختلفة المنصهرة في بوتقةِ رؤيةٍ شاملة لمسارات الإبداع الروحي والنفسي للإنسان. إن بعض القضايا المطروحة في هذا الكتاب قد أسالت حبرا، وأثارت نقاشا لا يزال صداه إلى اليوم كـ " إشكالية الإنسان الكامل في الفكر الصوفي " و" جدل الحقيقة والشريعة في الفكر الصوفي " و" الرمزية الحرفية في الفكر الصوفي" خاصة عند محي الدين بن عربي، ومنها بعض القضايا التي حاولت تقديم رؤية فيها، انطلاقا من المعطى العرفاني الصوفي، كـ " الأبعاد العرفانية لخطاب الموت في الفكر الصوفي " و" عقلاء مجانين الصوفية بين خطاب الجنون وجنون الخطاب ". (shrink)